Kinderbescherming faalt
Geplaatst: 07 nov 2022 20:18
Kinderbescherming, jeugdzorg
Naar aanleiding van het adviesgesprek met de kinderbescherming op maandag 07-11-2022 schrijven wij hierbij onze reactie/klacht.
Wij zijn op, wij zijn het moe dat wij continue onszelf moeten bewijzen naar alle instanties betreft dochter. Wij vragen ons oprecht af hoe het systeem in ons land functioneert, welke belangen nou werkelijk belangrijk zijn. Ons/dochter wordt onrecht aangedaan door de werkwijze van o.a. De kinderbescherming en jeugdzorg. Al sinds de zwangerschap zijn er ernstige problemen omtrent alcohol, drugsgebruik en agressie van vader, er zijn al meerdere stappen ondernomen om de band tussen vader en dochter te laten ontwikkelen maar wat er ook geprobeerd wordt telkens krijgt dochter niet de kans om deze band te krijgen. Telkens weer terug te koppelen aan bovenstaand probleem van vader, vader laat afweten wanneer hij zijn verantwoordelijkheid voor zijn dochter moet nemen, hij vind drugs en alcohol belangrijker dan zichzelf te laten helpen zodat hij uiteindelijk de verantwoording voor zijn dochter op zich kan nemen. Hij ziet zelf niet dat hij verslaafd is. De kinderbescherming ziet dit wel echter geven zij aan dat dit niet direct een probleem hoeft te zijn voor de band tussen beide. In wat voor wereld leven wij? Dat het voor een jong opgroeiend kind normaal zou moeten zijn dat haar vader verslaafd is? Dat haar vader elke dag van de week als zij niet bij haar zou zijn zichzelf kan laten gaan? Elk bewijs dat aangeleverd is met de daadwerkelijke problemen worden van tafel geveegd door de kinderbescherming, gesprekken die alleen gaan om het welzijn van vader. Wij die aangeven dat er familieleden van vader zijn kant zijn (zijn eigen moeder! Zijn tante!) die verhaal willen doen over hoe vader in werkelijkheid is, niet hoe vader zijn acteerwerk laat zien aan de jeugdzorg of dat hij goed kan praten als hij aan tafel zit bij de kinderbescherming. Zijn familie die de waarheid over hem aan het licht willen brengen. Dit wil de kinderbescherming niet omdat volgens hen vader ook wel iemand vind die in zijn voordeel zou spreken?.... Gaat het dan überhaupt over het welzijn van een kind? Als alle belangrijke aspecten zo van tafel geveegd worden? Als wij bijna huilend ons verhaal doen dat het niet goed gaat. Dat mensen trauma's hebben van de gebeurtenissen die vader veroorzaakt heeft? Dat mensen bang zijn voor vader? Doordat ze bedreigd zijn geweest door hem. Dit heeft allemaal niks te maken met hoe vader met zijn dochter omgaat... Er wordt ook niet geluisterd als er verteld wordt dat vader zomaar zijn toenmalige vriendin op het gezicht slaat terwijl dochter bij haar op de arm zit en dat daar familie van hem bij aanwezig was. Waarom wordt er niet geluisterd?
Het mag ook dat een vader beschonken achter het stuur stapt met zijn dochter, er is immers toch niks gebeurd? Het zijn maar bedenkingen wordt er dan gezegd er is niet bewezen dat het zo is.
Een rechter die beslist dat er begeleide omgang moet plaatsvinden en dat voor de omgang een drugs en alcohol test moet worden afgenomen. Jeugdzorg die er eerst mee instemt en na 2x zeggen dat zij de verantwoordelijkheid hier niet meer voor kunnen nemen om deze test in goede banen te begeleiden. De test die positief is maar door de kinderbescherming als 'discutabel' wordt omschreven, een kinderbescherming en een jeugdzorg die zelf niet eens op de hoogte zijn van de gebruiksaanwijzing, ze doen maar wat.. en als gevolg hiervan, wordt er na 4 mislukte omgangspogingen lukraak beslist of het advies gegeven om te stoppen met de drugstesten omdat dit niet in het welzijn van dochter is?
Dat een jeugdzorgmedewerker zelf moet bepalen of vader die dag dan geschikt is voor omgang met zijn dochter? Een jeugdzorgmedewerker die zelf de verantwoordelijkheid eigenlijk niet wilt nemen?
En terwijl er ook duidelijk is aangegeven en bewijs is aangeleverd dat zelfs met de begeleiding erbij drugs in de luiertas van dochter is aangetroffen? Het is blijkbaar niet belangrijk want ja... er is niks fout gegaan, dus waarom maken we ons druk?
Het is toch te gek voor woorden, dat iemand die verslaafd is, telkens af laat weten en er zelf voor zorgt dat de band tussen hem en dochter steeds slechter en slechter wordt, beschermd wordt en geholpen wordt door de kinderbescherming en door jeugdzorg?
Dit zijn slecht enkele dingen die gebeurd zijn, wij weten momenteel niet waar wij nog terecht kunnen. Is er iemand die naar ons verhaal luistert?
Iemand die tips heeft waarmee wij ons recht wel kunnen krijgen? Waar wij wel gehoord worden betreft de veiligheid voor ons kind?
Naar aanleiding van het adviesgesprek met de kinderbescherming op maandag 07-11-2022 schrijven wij hierbij onze reactie/klacht.
Wij zijn op, wij zijn het moe dat wij continue onszelf moeten bewijzen naar alle instanties betreft dochter. Wij vragen ons oprecht af hoe het systeem in ons land functioneert, welke belangen nou werkelijk belangrijk zijn. Ons/dochter wordt onrecht aangedaan door de werkwijze van o.a. De kinderbescherming en jeugdzorg. Al sinds de zwangerschap zijn er ernstige problemen omtrent alcohol, drugsgebruik en agressie van vader, er zijn al meerdere stappen ondernomen om de band tussen vader en dochter te laten ontwikkelen maar wat er ook geprobeerd wordt telkens krijgt dochter niet de kans om deze band te krijgen. Telkens weer terug te koppelen aan bovenstaand probleem van vader, vader laat afweten wanneer hij zijn verantwoordelijkheid voor zijn dochter moet nemen, hij vind drugs en alcohol belangrijker dan zichzelf te laten helpen zodat hij uiteindelijk de verantwoording voor zijn dochter op zich kan nemen. Hij ziet zelf niet dat hij verslaafd is. De kinderbescherming ziet dit wel echter geven zij aan dat dit niet direct een probleem hoeft te zijn voor de band tussen beide. In wat voor wereld leven wij? Dat het voor een jong opgroeiend kind normaal zou moeten zijn dat haar vader verslaafd is? Dat haar vader elke dag van de week als zij niet bij haar zou zijn zichzelf kan laten gaan? Elk bewijs dat aangeleverd is met de daadwerkelijke problemen worden van tafel geveegd door de kinderbescherming, gesprekken die alleen gaan om het welzijn van vader. Wij die aangeven dat er familieleden van vader zijn kant zijn (zijn eigen moeder! Zijn tante!) die verhaal willen doen over hoe vader in werkelijkheid is, niet hoe vader zijn acteerwerk laat zien aan de jeugdzorg of dat hij goed kan praten als hij aan tafel zit bij de kinderbescherming. Zijn familie die de waarheid over hem aan het licht willen brengen. Dit wil de kinderbescherming niet omdat volgens hen vader ook wel iemand vind die in zijn voordeel zou spreken?.... Gaat het dan überhaupt over het welzijn van een kind? Als alle belangrijke aspecten zo van tafel geveegd worden? Als wij bijna huilend ons verhaal doen dat het niet goed gaat. Dat mensen trauma's hebben van de gebeurtenissen die vader veroorzaakt heeft? Dat mensen bang zijn voor vader? Doordat ze bedreigd zijn geweest door hem. Dit heeft allemaal niks te maken met hoe vader met zijn dochter omgaat... Er wordt ook niet geluisterd als er verteld wordt dat vader zomaar zijn toenmalige vriendin op het gezicht slaat terwijl dochter bij haar op de arm zit en dat daar familie van hem bij aanwezig was. Waarom wordt er niet geluisterd?
Het mag ook dat een vader beschonken achter het stuur stapt met zijn dochter, er is immers toch niks gebeurd? Het zijn maar bedenkingen wordt er dan gezegd er is niet bewezen dat het zo is.
Een rechter die beslist dat er begeleide omgang moet plaatsvinden en dat voor de omgang een drugs en alcohol test moet worden afgenomen. Jeugdzorg die er eerst mee instemt en na 2x zeggen dat zij de verantwoordelijkheid hier niet meer voor kunnen nemen om deze test in goede banen te begeleiden. De test die positief is maar door de kinderbescherming als 'discutabel' wordt omschreven, een kinderbescherming en een jeugdzorg die zelf niet eens op de hoogte zijn van de gebruiksaanwijzing, ze doen maar wat.. en als gevolg hiervan, wordt er na 4 mislukte omgangspogingen lukraak beslist of het advies gegeven om te stoppen met de drugstesten omdat dit niet in het welzijn van dochter is?
Dat een jeugdzorgmedewerker zelf moet bepalen of vader die dag dan geschikt is voor omgang met zijn dochter? Een jeugdzorgmedewerker die zelf de verantwoordelijkheid eigenlijk niet wilt nemen?
En terwijl er ook duidelijk is aangegeven en bewijs is aangeleverd dat zelfs met de begeleiding erbij drugs in de luiertas van dochter is aangetroffen? Het is blijkbaar niet belangrijk want ja... er is niks fout gegaan, dus waarom maken we ons druk?
Het is toch te gek voor woorden, dat iemand die verslaafd is, telkens af laat weten en er zelf voor zorgt dat de band tussen hem en dochter steeds slechter en slechter wordt, beschermd wordt en geholpen wordt door de kinderbescherming en door jeugdzorg?
Dit zijn slecht enkele dingen die gebeurd zijn, wij weten momenteel niet waar wij nog terecht kunnen. Is er iemand die naar ons verhaal luistert?
Iemand die tips heeft waarmee wij ons recht wel kunnen krijgen? Waar wij wel gehoord worden betreft de veiligheid voor ons kind?
