GRAAICULTUUR
Geplaatst: 19 sep 2004 12:01
GRAAICULTUUR.
===========
Diepgaande redeneringen, niet meer dan een bescheiden detail van het geheel van dit lease drama, teistert thans dit forum. Bijdragen, die kennelijk gericht zijn om helderheid te verschaffen, vallen terug tot vage verheven deelkennis met één doel: het laten gelden van eigengereidheid, waarbij het geheel van het probleem, namelijk de lease affaire, onbelangrijk wordt. Dit lease schandaal overdekt geheel het land en is nationaal; breekt onvoldoende door, omdat het uitsluitend een bepaalde doelgroep raakt: een toevallige groep beleggers, de gedupeerden.
Is de overheid erbij betrokken: ja, door het aanstellen van slapende waakhonden en door de Staatsbedrijf KPN, die bijna om zeep ging en daarom waardeloze fondsen, die bijna failliet waren op de markt liet brengen.
Is het bedrijfsleven erbij betrokken: ja, o.m. het bankwezen inclusief belangenverstrengelingen. Men kan hierbij de naweeën van het Poldercultuur suggereren, die netjes de handen in onschuld waste en het doorschoof naar het gerecht. Een gerecht, dat wel over een zeer gepaste wapen beschikt, namelijk de tijd en de macht om emoties en gemoederen te beheersen. M.a.w. per saldo verandert er niets en dit noemt men wijsheid! De ene keer toegeving doen aan de één en de andere keer aan de ander met het resultaat, de ene behoudt wat hem niet toekomt en de andere de ijdele hoop om wat hem toekomt eens terug te krijgen. En de tijd gaat er overheen, verdovend tot gevoelloosheid optreedt. Zo werkt de tijd bij de mens, een schoolbord dat schoongeveegd wordt; wat heden zo vol van het elan vuur vervuld is, wordt met de tijd in geschrompeld tot een gevoelloos onbelangrijk niemendalletje. En dit weet, niemand beter dan het gerecht, omdat tijd een onvervangbaar onderdeel is van het gerechts strategie. Een onveroorloofde of veroorloofde "piep" met één oogje van onder de blindedoek van Vrouwe Justicia.
“F u c k the world” (FTW), klinkt zoals het bedoeld wordt, onethisch! Het begon en kwam aan het licht met het onethisch handelen van het top management van het Amerikaanse energiebedrijf ENRON. Toen veel ENRON-dochters verliesgevend blijken te zijn, begon deze world company met allerhande trucs, die van kwaad tot erger werden om verliezen en schulden te maskeren en om de winst en de koers van het aandeel te verhogen. Ondertussen, nam ENRON onbewust steeds meer de vorm aan om tenslotte te verdampen, terwijl de topmanagers zich verrijkten met tientallen miljoenen dollars.
De graaicultuur is een logisch gevolg van o.m. de belangenverstrengelingen: een cultuur die zijn oorsprong vond met de komst en groei en ontwikkeling van de poldercultuur. In Amerika worden deze top profiteurs geklist en gestraft, maar in Nederland goed beloond en beschermd en de toeval wil dat ook zij in een leaseaffaire zoals deze mede een schikking moeten bepalen. De kat om het spek vragen!
Het huidige scepticisme over zakenmensen en topmanagers, is angstjagend en tevens tegelijk is er sprake optimisme, indien men geloof hecht aan de zelf corrigerende werking van het vrije markt kapitalisme. Immers laten wij eerlijk zijn, het heeft lang geduurd, maar wat hebben het algemeen geknoei in de boekhoudingen, beursschandalen, aandelen lease, bouwcorruptie etc. bewezen?
De “rotheid” van het kapitalisme of de effectiviteit van een “zelfcorrigerende” werking.
Wie had durven veronderstellen, dat vandaag de dag Dexia en Aegon als twee kemphanen tegenover elkaar stonden? Een luxe vraag. Een vraag die gesteld zal kunnen worden, alleen door diegenen die overeind zijn gebleven, maar niet meer door diegenen, die definitief ten onder zijn gegaan!
Kennelijk is de hamvraag niet meer of het WVD een fake of een wisseltruc was, maar wist Dexia dat Aegon haar een kat in de zak verkocht?
Waarom ging Dexia reeds vanaf het begin zo resoluut en rigoureus te werk tegen de onthutste gedupeerden? Een pure macht explosie, alsof de gedupeerden Dexia beroofd hadden en niet andersom, dat hen Dexia hun geld toevertrouwd hadden.
Een waanzinnig beeld van toen, dat dikwijls kwam opdagen en men niet meer losliet:
Een dief die je berooft, sleep je voor het gerecht, alsof jij die alles kwijt bent geraakt, zelf de dief is en moet daarom gestraft worden. Pure zuivere macht; machtsmisbruik!
Zo te zien opereert Dexia op Europees niveau volgens een draaiboek in overleg met de Nederlandse Overheid en Bedrijfsleven en wist wellicht dat er een kat in de zak zat! Maar wat voor een kat? Een zeer begerenswaardige kat, een fortuin zonder kosten. Voor Bruneel “no problem”, een kwestie van even gericht leep sollen en dolen met het gerecht, de druk opvoeren en klaar is Kees. Wie kon en zou deze Bruneel tegenhouden, indien een zeer goedbetaalde belangenverstrengeling functioneerde?
Niemand en toch was het geen eenvoudig ABC-tje zoals de Heer Bruneel dacht: De gedupeerden likten hun diepe wonden af, herpakten zich zonder enige steun van buiten af en geheel op eigen kracht verkochten zij Dexia en Bruneel een welgemikte trap recht in het kruis; Bruneel én Dexia wankelden en dreigden Nederland te zullen verlaten: eerst zien en dan geloven.
Veel is inmiddels gezegd, geschreven en beslist, maar per saldo is niets veranderd: de gedupeerden zijn steeds met lege handen gebleven en het ziet er naar uit, dat ze telkens weer moeten bij betalen, zij het aan advocaten en Stichtingen, om tenslotte toch nog alleen met een ijdele hoop te blijven zitten, omdat op die wijze werkt de graaicultuur van bovenuit.
Eegalease nam drie uitverkorenen mee op het proces tegen Dexia, die van hun last bevrijd werden én laat de rest maar zitten en doet de deur hermetisch dicht.
Géén contacten mogelijk, maar straks weer € 20 (16000x20=320.000) bijdrage vragen om verder te procederen en dan weer hoger beroep en dan weer……….
Alleen door een goddelijke wonder zullen de gedupeerden hun geld terug kunnen krijgen, de realiteit is eerder, dat wat zij nu kwijt zijn onvoldoende is, maar ook het dubbele daarvan zal geen voldoening geven, omdat de graaicultuur geen grenzen kent en blijft almaar onverzadigd en genadeloos graaien.
===========
Diepgaande redeneringen, niet meer dan een bescheiden detail van het geheel van dit lease drama, teistert thans dit forum. Bijdragen, die kennelijk gericht zijn om helderheid te verschaffen, vallen terug tot vage verheven deelkennis met één doel: het laten gelden van eigengereidheid, waarbij het geheel van het probleem, namelijk de lease affaire, onbelangrijk wordt. Dit lease schandaal overdekt geheel het land en is nationaal; breekt onvoldoende door, omdat het uitsluitend een bepaalde doelgroep raakt: een toevallige groep beleggers, de gedupeerden.
Is de overheid erbij betrokken: ja, door het aanstellen van slapende waakhonden en door de Staatsbedrijf KPN, die bijna om zeep ging en daarom waardeloze fondsen, die bijna failliet waren op de markt liet brengen.
Is het bedrijfsleven erbij betrokken: ja, o.m. het bankwezen inclusief belangenverstrengelingen. Men kan hierbij de naweeën van het Poldercultuur suggereren, die netjes de handen in onschuld waste en het doorschoof naar het gerecht. Een gerecht, dat wel over een zeer gepaste wapen beschikt, namelijk de tijd en de macht om emoties en gemoederen te beheersen. M.a.w. per saldo verandert er niets en dit noemt men wijsheid! De ene keer toegeving doen aan de één en de andere keer aan de ander met het resultaat, de ene behoudt wat hem niet toekomt en de andere de ijdele hoop om wat hem toekomt eens terug te krijgen. En de tijd gaat er overheen, verdovend tot gevoelloosheid optreedt. Zo werkt de tijd bij de mens, een schoolbord dat schoongeveegd wordt; wat heden zo vol van het elan vuur vervuld is, wordt met de tijd in geschrompeld tot een gevoelloos onbelangrijk niemendalletje. En dit weet, niemand beter dan het gerecht, omdat tijd een onvervangbaar onderdeel is van het gerechts strategie. Een onveroorloofde of veroorloofde "piep" met één oogje van onder de blindedoek van Vrouwe Justicia.
“F u c k the world” (FTW), klinkt zoals het bedoeld wordt, onethisch! Het begon en kwam aan het licht met het onethisch handelen van het top management van het Amerikaanse energiebedrijf ENRON. Toen veel ENRON-dochters verliesgevend blijken te zijn, begon deze world company met allerhande trucs, die van kwaad tot erger werden om verliezen en schulden te maskeren en om de winst en de koers van het aandeel te verhogen. Ondertussen, nam ENRON onbewust steeds meer de vorm aan om tenslotte te verdampen, terwijl de topmanagers zich verrijkten met tientallen miljoenen dollars.
De graaicultuur is een logisch gevolg van o.m. de belangenverstrengelingen: een cultuur die zijn oorsprong vond met de komst en groei en ontwikkeling van de poldercultuur. In Amerika worden deze top profiteurs geklist en gestraft, maar in Nederland goed beloond en beschermd en de toeval wil dat ook zij in een leaseaffaire zoals deze mede een schikking moeten bepalen. De kat om het spek vragen!
Het huidige scepticisme over zakenmensen en topmanagers, is angstjagend en tevens tegelijk is er sprake optimisme, indien men geloof hecht aan de zelf corrigerende werking van het vrije markt kapitalisme. Immers laten wij eerlijk zijn, het heeft lang geduurd, maar wat hebben het algemeen geknoei in de boekhoudingen, beursschandalen, aandelen lease, bouwcorruptie etc. bewezen?
De “rotheid” van het kapitalisme of de effectiviteit van een “zelfcorrigerende” werking.
Wie had durven veronderstellen, dat vandaag de dag Dexia en Aegon als twee kemphanen tegenover elkaar stonden? Een luxe vraag. Een vraag die gesteld zal kunnen worden, alleen door diegenen die overeind zijn gebleven, maar niet meer door diegenen, die definitief ten onder zijn gegaan!
Kennelijk is de hamvraag niet meer of het WVD een fake of een wisseltruc was, maar wist Dexia dat Aegon haar een kat in de zak verkocht?
Waarom ging Dexia reeds vanaf het begin zo resoluut en rigoureus te werk tegen de onthutste gedupeerden? Een pure macht explosie, alsof de gedupeerden Dexia beroofd hadden en niet andersom, dat hen Dexia hun geld toevertrouwd hadden.
Een waanzinnig beeld van toen, dat dikwijls kwam opdagen en men niet meer losliet:
Een dief die je berooft, sleep je voor het gerecht, alsof jij die alles kwijt bent geraakt, zelf de dief is en moet daarom gestraft worden. Pure zuivere macht; machtsmisbruik!
Zo te zien opereert Dexia op Europees niveau volgens een draaiboek in overleg met de Nederlandse Overheid en Bedrijfsleven en wist wellicht dat er een kat in de zak zat! Maar wat voor een kat? Een zeer begerenswaardige kat, een fortuin zonder kosten. Voor Bruneel “no problem”, een kwestie van even gericht leep sollen en dolen met het gerecht, de druk opvoeren en klaar is Kees. Wie kon en zou deze Bruneel tegenhouden, indien een zeer goedbetaalde belangenverstrengeling functioneerde?
Niemand en toch was het geen eenvoudig ABC-tje zoals de Heer Bruneel dacht: De gedupeerden likten hun diepe wonden af, herpakten zich zonder enige steun van buiten af en geheel op eigen kracht verkochten zij Dexia en Bruneel een welgemikte trap recht in het kruis; Bruneel én Dexia wankelden en dreigden Nederland te zullen verlaten: eerst zien en dan geloven.
Veel is inmiddels gezegd, geschreven en beslist, maar per saldo is niets veranderd: de gedupeerden zijn steeds met lege handen gebleven en het ziet er naar uit, dat ze telkens weer moeten bij betalen, zij het aan advocaten en Stichtingen, om tenslotte toch nog alleen met een ijdele hoop te blijven zitten, omdat op die wijze werkt de graaicultuur van bovenuit.
Eegalease nam drie uitverkorenen mee op het proces tegen Dexia, die van hun last bevrijd werden én laat de rest maar zitten en doet de deur hermetisch dicht.
Géén contacten mogelijk, maar straks weer € 20 (16000x20=320.000) bijdrage vragen om verder te procederen en dan weer hoger beroep en dan weer……….
Alleen door een goddelijke wonder zullen de gedupeerden hun geld terug kunnen krijgen, de realiteit is eerder, dat wat zij nu kwijt zijn onvoldoende is, maar ook het dubbele daarvan zal geen voldoening geven, omdat de graaicultuur geen grenzen kent en blijft almaar onverzadigd en genadeloos graaien.