Radar

Dik is niet altijd te dik

Door Wim Meij

Nederland is in de greep van het over-gewicht, een risico-factor voor de gezondheid. De helft van de Nederlanders is te zwaar.

Althans, volgens de meest gehanteerde graadmeter BMI (Body Mass Index). Maar de BMI deugt niet, is slechts een grove maat. De middelomvang, daar draait het om.

De Italiaanse tenor Luciano Pavarotti ziet eruit alsof er nog iemand inzit. Hij kan best wat kilootjes missen, dat zal niemand tegenspreken. Maar ja, hij heeft dan ook een Body Mass Index (BMI) van 39, ruim boven de kritische grens van 25. Dat echter ook Brat Pitt te zwaar is, tenminste volgens die wereldwijd gehanteerde graadmeter voor overgewicht, grenst aan het onwaarschijnlijke. En toch is het zo, want de Amerikaanse acteur scoort 27 BMI-punten.
Pitt te dik? Dan moet er toch iets mis zijn met deze index. En inderdaad, dat is het geval, de BMI-cijfers liegen. De door het Voedingscentrum en de Hartstichting gekoesterde Body Mass Index is allerminst een goede graadmeter voor het bepalen van overgewicht.
,,De BMI is slechts een grove maat'', stelt Jaap Seidell, als hoogleraar Voeding en Gezondheid verbonden aan de Faculteit Aard- en Levenswetenschappen van de VU in Amsterdam. ,,De BMI geeft geen inzicht in de vetverdeling in het lichaam en de gezondheidsrisico's die daarmee samenhangen. Voor gewone volwassenen werkt de index nog wel aardig, maar dan houdt het op.''
Grote en gespierde mensen hebben er niets aan en ook Aziaten vallen niet onder de BMI-discipline. Om nog maar te zwijgen van kinderen en ouderen. Bij ouderen bijvoorbeeld nemen na hun 60ste spiermassa en lengte af. Daarmee neemt het vetpercentage toe en nestelt zich bovendien extra vet in de buikstreek. Kinderen daarentegen zijn nog in de groei. De toename van het lichaamsgewicht is groter dan de toename in lengte, met als gevolg dat de BMI dan heel slecht correleert met het vetpercentage.
Wetenschappers hebben dat onderkend en daarom een speciale BMI voor kinderen ontwikkeld. Maar tegen deze kinder-BMI heeft Seidell zo mogelijk nog meer bezwaren, omdat deze 'een foute indicatie' geeft. ,,We hebben eens schoolkinderen uitgenodigd die volgens de BMI te zwaar waren'', vertelt de hoogleraar. ,,En toen ze bij ons binnenstapten, dachten we dat de verkeerde kinderen hadden opgeroepen. Het waren allemaal kleine gedrongen mannekes, maar ze waren zeker niet te dik.''
Het is duidelijk, bij het interpreteren van de BMI als maat voor overgewicht bij een 'individuele patiënt' moet enige voorzichtigheid in acht worden genomen, omdat de lichaamssamenstelling nu eenmaal zeer uiteen kan lopen bij eenzelfde BMI. Wat Seidell betreft dient deze index daarom hooguit te worden gebruikt als eerste indicatie voor huisartsen.
Hoewel sommige wetenschappers het niet zo vreselijk gewichtig vinden welke graadmeter wordt gehanteerd, heeft Seidell een uitgesproken voorkeur voor de maat van de buik, de middelomvang. ,,Niet alleen is deze makkelijk te meten, maar de maat geeft tevens een goede indicatie van de risico's.''
De hoogleraar, een specialist op het gebied van overgewicht, bedoelt daarmee te zeggen dat de buikomtrek een veel beter beeld geeft van de eventuele gezondheidsrisico's van overgewicht. Risicovet immers stapelt zich bij voorkeur rond het middel op en een meetlint legt het welvaartsbuikje genadeloos vast en geeft zo exact aan waar het risicovet zit. Daar is geen ontkomen aan.
Sinds de eerste helft van de jaren 90 probeert Seidell de wereldgezondheidsorganisatie WHO, het Voedingscentrum en de Hartstichting daarvan te overtuigen, maar zonder al te veel resultaat. ,,Het meetlint mag dan wel pragmatisch zijn, maar blijkbaar komt deze niet echt wetenschappelijk over'', zegt hij cynisch.
Hoewel ze trouw blijven aan de BMI, zou hij graag zien dat de voorlichting over overgewicht wat genuanceerder wordt aangepakt. Maar daar ziet het voorlopig niet naar uit. ,,Ik krijg steevast het antwoord dat de consument dat niet aankan. Dat ze met één duidelijke boodschap moeten komen, omdat het anders te ingewikkeld is'', zegt Seidell. ,,Ach, het heeft lang geduurd voordat de hele wereld aan de BMI wilde. En dan zet je hem blijkbaar niet zo gauw overboord.''
De Belg Adolphe Quetelet heeft in de 19de eeuw de basis gelegd voor de BMI. Vandaar dat deze ook wel Quetelet-index wordt genoemd. Met zijn index probeerde Quetelet 'de gemiddelde mens' te typeren door onder meer een relatie tussen lengte en gewicht vast te leggen.
In de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw gebruikten de Amerikaanse verzekeringsmaatschappijen de Quetelet-index om te kijken boven welke waarde er een hogere sterfte was. En toen deden ook de zogenoemde afkappunten hun intrede: tussen de 20 en 24.9 zit het wel goed met het gewicht. Daarna is er sprake van overgewicht (tot 29.9) en vervolgens zwaarlijvigheid.
Het mankeren van de BMI mag evenwel niet leiden tot enige opluchting. De obesity-epidemie heeft weliswaar een andere omvang dan de WHO en andere instellingen ons op grond van de BMI duidelijk proberen te maken, maar de epidemie is er zeker niet minder om. Integendeel, de BMI onderschat het probleem zelfs, volgens Seidell. De door hem gehanteerde middelomtrek toont in elk geval een veel droeviger beeld van 's lands overgewicht.
Maar ook de middelomvang heeft zijn beperkingen. Een voor de hand liggend voorbeeld: wat te doen bij zwangere vrouwen of mensen die veel vocht vasthouden? En ook deze index schreeuwt om nuance, want bij de middelomvang valt eveneens te twisten over de gehanteerde afkapwaarden.
,,Die afkapwaarden staan altijd ter discussie. Neem nu de middelomvang van 102 centimeter. Je kunt niet zeggen: daarboven ben je ziek, daaronder ben je gezond'', zegt Seidell. ,,Dit soort cijfers zijn gebaseerd op statistieken.''
Bovendien moet je volgens hem iemands gezondheid niet beoordelen op één risicofactor en zou een meer individuele benadering op z'n plaats zijn. ,,Als iemand wat te zwaar is, maar zich verder prima gezond voelt, niet rookt en voldoende beweegt, dan is er niets aan de hand

Gewoon 100 cm van je lengte in mindering brengen en dat heb je het juiste gewicht

dus als ik 110 cm groot ben mag ik 10 kg wegen

jaja vast

Als je lekker in je vel zit is het toch goed? Tegenwoordig wordt overal heisa over gemaakt.
Zelf at ik alles wat los en vast zat zo'n 3 jaar geleden. Toen ben ik in korte tijd door het 'ideaalbeeld'van 70 kilo naar de 49 gegaan.
Nu heb ik een darmziekte enben levenslang ziek.

Natuurlijk mag je af en toe wat lekkers. Maar probeer gewoon sowieso te ontbijten en een mandarijntje tussendoor is toch ook geen probleem?Kinderen van 12 hoorje tegenwoordig over afvallen wat niet terecht is maar ook niet terecht is dat de kinderen veel achter de computer zitten.
Daar hebben ze gelijk in daar moet gewoon wat aan gebeuren......

iedereen is tegenwoordig zo gehaast. Kijkals jeboodschappen doet gewoon eens op de verpakking.Ensommige dingen zijn zo simpel. Bijvoorbeeld liga melk is lekker maar wel veel evrzadigd evt en is zo'n stroopwafel echt nodig tussendoor? Banaan is net zo lekker.

De dingen zijn zo simpel..... Was iedereen maar wat rustiger maar ja we leven in nederland

ALLEMAAL SUCCES

Probeer je de dikte goed te praten of is dit serieus ?

Dik is ongezond! Dus een beetje dik, erg dik, dik, allemaal dik, en dus ongezond. Hoe jij je voelt met je dikke lijf heeft niets met wel of moet gezond zijn te maken. Je bent gewoon te dik om gezond genoemd te worden!

mager is trouwens ook ongezond hoor.

Alles in het leven moet in evenwicht zijn.

Verder zijn er mensen die altijd een beetje dik zijn.
Het ligt eraan waar het vet zich bevindt.
Buikvet is namelijk slecht.

Rondom de benen en heupen is het niet zo erg.

dik, dun, lang, kort, lui of sporter... het is allemaal niet gezond.
Jammer dan, verwacht je het eeuwige leven te krijgen? Weinig kans, als je je goed voelt zal je gezonder zijn dan wanneer je je niet goed voelt en je gaat uiteindelijk dood. Is het niet door een hersen of hart-infarct als sporter of lui-aard, dan wel van ouderdom dat voor een ieder op een ader tijdstip komt.

Leef liever om te leven dan te leven om langer te leven...

helemaal met je eens michaelangelo.

We hebben het eeuwig leven niet,maak je leven zo fijn mogelijk of je dik of dun bent.
Mijn oudtante is altijd dik geweest,zelfs in de hongerwinter Ze is 96 jaar.
Omdat ze geniet van het leven en plezier heeft.

Hallo allemaal,

Als je je lekker voelt dan moet je het zo houden. Dik of dun. Ik heb ze allemaal doorleefd van 55 tot 104 kg. En ben er niet ongelukkiger door geworden. Het was wel zo, toen ik 100 kg woog had ik nooit de griep o.d. Was zelfs nooit verkouden. Maar nu ik 57 kg weeg bij een lengte van 1,60m. mankeer ik met grote regelmaat iets.
Dus op het moment dat je denkt "nu voel ik mij lekker in mijn vel" moet je er niets meer aan doen en lekker doorgaan met je leven en je niet op laten jutten door het z.g. modebeeld. Dus niks geen lijnen maar
op tijd relaxen. Dat is het beste onderhoud voor je lijf.

Lapjeskat, als jij je nou beroerd voelt omdat je slanker bent, dan zal dat wel aan je vetpercentage liggen, betekent dus ook dat je weerstand verminderd is.
Een te hoog vetpercentage is levensbedreigend/ongezond en een te lage ook!!

Kilo's zijn eigenlijk niet super belangrijk, het vetpercentage wel.

groetjes,

Mirjam

wie bepaalt wanneer iemand TE dik is?
en wie bepaalt dat een dik iemand dik is door te veel eten?al eens een dik persoon aangesproken en het gevraagd?
er zijn namelijk ook mensen die dik zijn door een aandoening....schildklier bijvoorbeeld.dus niet te snel oordelen.
weet je wat nog slechter voor je lichaam is dan dik zijn??stressen omdat je zo veroordeelt word omdat je te dik zou zijn.stress kan hartkwalen en dergelijke veroorzaken.
dik,dun,het is allemaal een kwestie van smaak.hou je niet van dikke mensen,wil dat niet zeggen dat ze meteen ook lelijk zijn,geen blik waard.dikke mensen kunnen net zo leuk,aardig spontaan zijn als "dunne" mensen.
als iedereen iedereen nou eens in zijn/haar waarde zou laten......zucht,maar das te veel gevraagd.
nee,ik ben niet dik,maar heb een hekel aan het veroordelen van mensen alleen omdat ze niet voldoen aan het beeld van anderen.
en als mensen dik zijn door te veel eten,kiezen ze daar zelf voor.voelen zich ondanks dat toch prima.voelen ze zich niet lekker in hun vel staat het ze vrij hulp te zoeken.maar dat andere mensen dikke mensen veroordelen maakt het voor dikke mensen al een stuk moeilijker leefbaar.
de 1 is dik,de ander heeft een cupje A,weer 1 heeft last van mega-acne.....laat iedereen toch lekker.
beter dik en mooi van binnen(als je dat dan van buiten niet vind),dan dun en een rot karakter.

de gezondheidszorg bepaalt wanneer iemand te dik is, alle dikkerds hebben gezondheidsproblemen en als ze die niet hebben krijgen ze die omdat ze te veel overgewicht meesjouwen. Dat wordt weer een aardige rekening voor ons!

er zijn en blijven natuurlijk altijd small-minded people.......en deze commentator is perfect natuurlijk.
blijf maar hard werken,want anderen willen natuurlijk niet bij te hoeven dragen aan jou pensioen.
en ik hoop voor je dat je nooit gezondheidsproblemen krijgt he....net als dikke mensen .......anders betalen WIJ voor JOUW.

Dik zijn is niet per definitie ongezond. Het ligt eraan hoe je gebouwd bent, welke genen je hebt meegekregen. Voor de ene dikke persoon is het ongezond, voor de andere niet.
Die uitspraken van "de wetenschap"zijn zo zwart-wit en ongenuanceerd.
Dit jaar is vet op je kont slecht, volgend jaar toch eigenlijk niet,
voeding X maakt je dik, volgend jaar kijken ze er toch weer anders tegenaan. Melk is goed voor elk, was het devies jarenlang. Nu schijn je geen melk meer te mogen drinken omdat het slecht is voor de spijsvertering en het toch eigenlijk voor een kalfje is...

Jaja die wetenschap............ Het resultaat van een onderzoek wordt altijd weer ontkracht door het resultaat van een ander.
Het is allemaal zo relatief....

Carpe diem ! Pluk de dag!

Ik wil niet beweren dat BMI index iets is waar je je helemaal aan vast moet klampen, maar naar mijn menig is het een goede indicatie. Op het moment dat je heel klein bent en in de spiegel niet uit proportie waarom zou je dan iets aan je figuur doen. Volgens mij is de einige reden om iets aan je figuur te doen dat als je je niet lekker in je vel voelt. De mening van andere is alleen maar belangrijk zolang je je daar wat van aantrekt. Als je tevreden met jezelf bent straal je dat ook uit en zullen anderen daar minder snel iets over zeggen bovendien zegt dat meer over de ander dan over jou. Want als je jezelf lekker voelt waarom zou een ander dan zeggen dat je er slecht uit ziet? Hopenlijk zijn er nog mensen die met plezier iets aan hun figuur doen en niet omdat dat van hun wordt verwacht.

Het menselijk lichaam is er absoluut niet opgebouwd om extra gewicht mee te torsen. Gewrichten, en het hart hebben er vreselijk onder te lijden. (en de rest van het lichaam ook hoor)
Er is geen excuus om je onverantwoordelijk vol te proppen met dikmakers of te veel te eten bij elke maaltijd.
En zeker naar je kinderen toe heb je de plicht om zo gezond (en dus als t even kan dan zo lang mogelijk) te leven.

Ik ben het er wel mee eens dat er steeds meer dikke mensen in Nederland komen. Maar ook snoepen is een verslaving waar je niet zomaar vanaf komt. Het is eigenlijk hetzelfde als roken, alcohol. En veel mensen geloven het niet maar het is wel zo. Dat wil niet zeggen dat je er niks aan kunt doen. Maar ook stress helpt om dikker te worden, de pil helpt er aan mee, bij mensen. Ik ben sinds ik met de pil ben begonnen in een 6 jaar tijd 10 kilo aangekomen. Ik ben er nu vanaf en val langzaam af. Ik ben nie tte dik eignelijk, maar ik wil graag richting mn oude gewicht. Ik heb ook veel stress gehad, en geloof me dat helpt ook. Een kennis van m eis ook erg dik. Gaat ze op vakantie en snoept ze valt ze af, komt ze thuis snoept ze bijna niks meer lkomt ze aan. En ik ben het ermee eens met Bailey dat er mensen zijn die het door een ziekte hebben zoals te langzaam werkende schildklier. Maar het mooie is dikken mensen worden neit geloofd en mensen die een te snel werkende schildklier hebben en daar door slank/mager zijn worden er nie top aangekeken. Alleen de dikke mensen. En er zijn er heel veel die teveel eten, dat klopt, maar ik vind het ook niet leuk dat mensen die er niks aan kunnen doen en een keer een frietjes staan te eten wat ze 2 keer in het jaar doen dan maar meteen weer te horen krijgen, die houd zn vette lijf wel. Maar dan nog doet het niks aan de persoonlijkheid af. Ook dikke mensen kunnen mooi zijn. Maarjja er zijn er veel die dat niet willen horen. Ik ben zelf 1,66 en weeg 66/67 kilo. Ik ben ook niet te dik maar mn schoonzus vind mij ook flink. Wat is te dik. Breed gebouwde mensen zijn ook zwaarder. Als mensen sproten gaat het vet om in spieren en wegen ze ook zwaarder, zijn ze ook neit te dik. Dus gewicht wil niet altijd iets over de persoon zeggen in hoe dik die is.

Geplaatst op 09 Mrt 2005 21:38 door henny34
Dik zijn is niet per definitie ongezond. Het ligt eraan hoe je gebouwd bent, welke genen je hebt meegekregen. Voor de ene dikke persoon is het ongezond, voor de andere niet.
Die uitspraken van "de wetenschap"zijn zo zwart-wit en ongenuanceerd.
Dit jaar is vet op je kont slecht, volgend jaar toch eigenlijk niet,
voeding X maakt je dik, volgend jaar kijken ze er toch weer anders tegenaan. Melk is goed voor elk, was het devies jarenlang. Nu schijn je geen melk meer te mogen drinken omdat het slecht is voor de spijsvertering en het toch eigenlijk voor een kalfje is...

Jaja die wetenschap............ Het resultaat van een onderzoek wordt altijd weer ontkracht door het resultaat van een ander.
Het is allemaal zo relatief....

Het is helaas niet zo relatief. Het vervelende van wetenschap is juist de genuanceerdheid. Men komt moeilijk tot een absoluut antwoord. Daarvoor is er de meta-analyse. Losse onderzoeken worden vergleken en bij elkaar opgeteld om zo tot het meest acurate antwoord te komen. Echter in geval van overgewicht zijn de zaken helder. Dikke mensen gaan eerder dood. Natuurlijk zijn er ook andere redenen om eerder dood te gaan, zoals roken ed.
Relevant is, zoals vaak gemeld, de vetverdeling. Bent u peervormig in uw vet verdeling, dan is het attributief risico geringer dan bij een appelvormige vetverdeling. Echter het attributief risico blijft, alleen de mate waarin verschilt. Ook moet aangetekent worden dat overgewicht zich meestal manifesteerd in een appelvormige vetverdeling.

En inderdaad, dat is het geval, de BMI-cijfers liegen. De door het Voedingscentrum en de Hartstichting gekoesterde Body Mass Index is allerminst een goede graadmeter voor het bepalen van overgewicht.

Inderdaad is de BMI of QI( Quetelet index) maar een index en is het dus maar een benadering van de werkelijkheid. Liegen gaat echter te ver. Het is ook daarom dat de geneeskundestudie zo lang duurt. Was de mens te degraderen tot enkele formules, dan was de artsenbul wel via een 8-wekelijkse cursus van de LOI te verkrijgen.. Echter in de praktijk geeft de BMI in de vertaling naar de leek een aardig handvat waar de patiënt zich op zou moeten richten.

Obesitas, in de volksmond overgewicht, is hard op weg een epidemie te worden. Het overgewicht op zich is een louter esthetisch probleem. De gevolgen voor uw gezondheid echter wel. De kans op hoog cholesterol, diabetes en hoge bloeddruk nemen per kilo toe en daarmee het toegenomen risico op hart en vaat ziekten. In helder Nederlands: u gaat eerder en ongelukkiger dood.
De medische stand en de overheid en niet te vergeten de zorgverzekeraars is er zeer veel aan gelegen dit probleem op te lossen, al was het maar vanwege de enorme kosten die hierdoor gaan ontstaan. De enige manier is harder vet verbranden dan dat je het kunt aanmaken, hetgeen in normaal Nederlands betekent of minder eten of harder rennen en het liefst allebei. Het gaat om leefstijlaanpassing. Dat is ook de reden dat diëten werken. Je past je leef (lees:eet-) stijl aan. Echter stop je met het dieet, dan val je weer terug in je oude leefstijl en komen de kilo's weer terug. Het vaak genoemde jojo effect komt dus niet door een inferieur dieet, maar door de inferieure mens die de leef/eetstijl niet kan handhaven. Alle huilverhalen zoals: ik word al dik van de lucht, ik heb zware botten, ik heb geen tijd om te sporten zijn natuurlijk onzin. Het leven is niet eerlijk. Sommige mensen kunnen veel eten, zonder dik te worden anderen niet. Sommigen kunnen goed leren anderen niet. Weer anderen verdienen veel, anderen niet, enz… Voor de meesten gelden de normale natuurwetten en die houden in dat je moet werken voor je succes. Dus stop met huilen en luister naar uw huisarts en val af. Uw leven hangt er van af!

Groeten,

Erik Groen

Dat zeggen ook mensen tegen mij dat ik kan eten wat ik wil omdat ik altijd zo slank ben!!!
Wat bedoelen zij daar eigenlijk mee??
Dat ik me de hele dag vol kan ga proppen of zo met patat chips, snoep etcetc.??
Dat doe ik dus nou nooit!!! en aarom ben ik zo slank!!
Ik houd mijn hele leven al maat zodat ik inderdaad alles kan eten maar dat doe ik dan ookmet mate, een dag veel gegeten, de volgend edag bijna niks. Dat kost geen moeite is een levensstijl.
Ohja en snoep en veel eten is NIET verslavend! Dat zouden dikke mensen wel graag zeggen dat t verslavend is want dan zou t zo kunnen zijn dat ze 'er niks aan zouden kunnen doen!"
Die vlieger gaat niet op hoor, deze mensen hebben gewoon t lef niet om iets aan hun lijf te gaan doen. Je hebt de plicht om te zorgen dat je lichaam gezond is; dus niet roken, niet zuipen, en niet te dik worden, zeker als je kinderen hebt , heb je de plicht om zo lang (als dat t gaat zonder ziekten) mogelijk gezond te blijven om ze op te voeden.
En natuurlijk zeker de plicht om je kinderen niet dik te laten worden.
Mijn oudste dochter heeft neiging om wat teveel te eten en moet ik ook in de gaten houden, dat lukt en ze is er nu ook trots op dat ze niet alles maar in haar mond propt maar dat ze er op bepaalde momenten van kan genieten.
Verander je leven en je wordt vanzelf dunner!