Radar

LJN: AS4408,Sector kanton Rechtbank 's-Gravenhage, 358568 / 03-14497


Datum uitspraak: 28-12-2004
Datum publicatie: 03-02-2005
Rechtsgebied: Handelszaak
Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: Aandelenlease- WinstVerDriedubbelaar. Geen dwaling, bedrog of misbruik van omstandigheden. Schending zorgplicht. Verdeling van het totale nadeel (betaalde (rente)termijnen en restschuld) 20% voor gedaagde 80% voor Dexia.





Uitspraak

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE
Sector kanton - locatie 's-Gravenhage

hw
rolnr. 358568 / 03-14497
28 december 2004

Vonnis in de zaak van:

de naamloze vennootschap Dexia Bank Nederland NV,
gevestigd te Amsterdam,
eiseres in conventie, verweerster in reconventie,
gemachtigde: GGN Incasso BV,
rolgemachtigde: dw E. van Mastrigt,

tegen

[gedaagde],
wonende te [woonplaats],
gedaagde in conventie, eiseres in reconventie,
gemachtigde: mr W.A. Tonckens (Amsterdam).

Procedure

1. De kantonrechter heeft kennisgenomen van alle gedingstukken met producties in het griffiedossier. Hij zal de partijen hierna aanduiden als "Dexia" en "[gedaagde]". Het vonnis is geruime tijd aangehouden in afwachting van te ontwikkelen landelijke of plaatselijke rechtseenheid - voor zover althans mogelijk - in de grote stroom Dexia-zaken, die ook deze rechtbank heeft overspoeld. Vonnis is uiteindelijk bepaald op heden.

Vaststaande feiten

2. Dexia is de rechtsopvolgster onder algemene titel van de Bank Labouchere NV, op haar beurt rechtsopvolgster van Legio Lease BV. Beide rechtsvoorgangers worden hierna aangeduid als "Legio" en ook wel als "Dexia". Dexia is terzake van de onderhavige overeenkomst in alle rechten en verplichtingen van Legio getreden.

3. Na herhaalde telefonische benadering door een zogenaamd "call center" namens Legio en een naar aanleiding daarvan toegezonden aanvraagformulier, heeft [gedaagde] op of omstreeks 2 september 1999 met Legio onder contractnummer 74221133 een overeenkomst van aandelenlease gesloten met de productnaam "WinstVerDriedubbelaar". Deze overeenkomst heeft een looptijd van 36 maanden waarbij [gedaagde] van Legio een door Legio in drie jaarlijkse tranches te kopen pakket aandelen of effecten least voor een totale leasesom van € 9.499,03, bestaande uit het aankoopbedrag van € 7.851,60 en € 1.647,43 aan rente. Volgens de overeenkomst moest [gedaagde] voormelde totale leasesom aan Dexia (terug)betalen in 36 maandelijkse termijnen van elk € 45,76 (de totale rente), voorts € 45,38 omstreeks de 35e maand en tenslotte € 7.806,22 aan het einde van de overeenkomst (het totale aankoopbedrag), dit laatste bedrag in beginsel door Legio te verrekenen met de verkoopopbrengst van de aandelen. Op de overeenkomst zijn van toepassing de Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease van Legio.

4. Gedurende de looptijd van de overeenkomst heeft [gedaagde] via automatische incasso kennelijk (er is onbetwist sprake van één inhaalincasso) 35 maandtermijnen van in totaal € 1.601,60 aan Dexia betaald, de zogenaamde inleg. Dexia heeft aan het einde van de looptijd het aandelenpakket verkocht en per 2 september 2002 een eindafrekening opgesteld, volgens welke [gedaagde] een negatief saldo van € 2.362,- met 0,96% contractuele rente per maand aan Dexia zou dienen te betalen, de zogenaamde restschuld. Ondanks herhaalde sommaties heeft [gedaagde] deze restschuld onbetaald gelaten.

Geschillen

5. Bij inleidende dagvaarding van 18 augustus 2003 heeft Dexia in conventie betaling gevorderd door [gedaagde] van voormelde restschuld van € 2.362,-, vermeerderd met € 231,10 aan verstreken vertragingsrente en € 483,14 inclusief BTW aan incassokosten, in totaal derhalve € 3.076,24 met verdere contractuele rente en proceskosten.

6. [gedaagde] heeft in conventie gemotiveerd verweer gevoerd, dat hierna voor zover nodig bij de beoordeling aan de orde komt. In reconventie vordert [gedaagde] terugbetaling door Dexia van € 1.692,81, met wettelijke rente en proceskosten. Dexia voert daartegen op haar beurt gemotiveerd verweer dat haar brengt tot een voorwaardelijke wijziging van eis in conventie op de voet van art. 6:278 BW, waartegen [gedaagde] zich daarna heeft verweerd.

7. Voor de onderbouwing van voormelde vorderingen in conventie en in reconventie en voor de nadere standpunten van partijen verwijst de kantonrechter kortheidshalve naar alle relatief omvangrijke wederzijdse gedingstukken met producties. De vorderingen over en weer lenen zich voor een gezamenlijke beoordeling.

Beoordeling

8. [gedaagde] heeft zich beroepen op vernietiging van de overeenkomst wegens dwaling aan haar zijde, misleidende reclame, misbruik van omstandigheden en bedrog door Dexia. In het voetspoor van de gepubliceerde uitspraken van de rechtbank Amsterdam (NJF 2004 nrs. 410 en 411, JOR 2004 nrs. 238 en 239), is de kantonrechter echter van oordeel dat de overgelegde reclame van Dexia voor de WinstVerDriedubbelaar (nog net) niet als misleidend kan worden aangemerkt en dat het beroep op dwaling of bedrog op deze grond niet kan slagen. Ook overigens behoort de gestelde maar betwiste dwaling in de gegeven omstandigheden voor risico en rekening van [gedaagde] te blijven, en zijn er voorts te weinig concrete doorslaggevende feiten of omstandigheden gesteld die - indien bewezen - zouden kunnen leiden tot de vergaande conclusie dat er sprake is van dwaling die, bedrog dat of misbruik van omstandigheden dat de door [gedaagde] beoogde algehele vernietiging van de overeenkomst van aandelenlease zou kunnen rechtvaardigen.

9. [gedaagde] heeft voorts aangevoerd dat Dexia haar zorgplicht in tal van opzichten heeft geschonden. De kantonrechter stelt voorop dat volgens vaste jurisprudentie van de Hoge Raad (NJ 1998 nrs. 192 en 660, NJ 1999 nr. 285) financiële instellingen zoals Dexia gelet op hun maatschappelijke functie een bijzondere zorgplicht hebben jegens ondermeer hun (potentiële) cliënten zoals [gedaagde]. Weliswaar zagen deze arresten niet op constructies van aandelenlease, maar gelet op de aan de onderhavige overeenkomst verbonden en gebleken grote risico's - naar de kern genomen gaat het om beleggen met geleend geld - bestaat er geen aanleiding in dit soort gevallen anders te oordelen.

10. Overeenkomstig de gepubliceerde uitspraken van de rechtbank Amsterdam en de klachtencommissie DSI (NJF 2004, nrs. 410 en 446), is de kantonrechter van oordeel dat Dexia bij het aanbieden van de onderhavige overeenkomst van aandelenlease met name gehouden was aan art. 28 van de toepasselijke versie van de Nadere Regeling Toezicht Effectenverkeer (NR) waarin voormelde bijzondere zorgplicht van banken nader is gecodificeerd, en waaraan niet afdoet dat Dexia een kant-en-klaar effectenproduct aan een breed publiek aanbood. De stelling van Dexia dat de NR onverbindend is treft geen doel, alleen al omdat de daarin neergelegde regels ook volgen uit de bijzondere zorgplicht zoals de Hoge Raad die in voormelde vaste jurisprudentie aan banken heeft voorgeschreven. Anders dan Dexia betoogt, kan voorts de restschuld van de lening - waarop de NR niet ziet - niet worden geabstraheerd van de belegging in aandelen, omdat de overeenkomst van aandelenlease als geheel moet worden beoordeeld. Zoals Dexia zelf ook opmerkt, zal een cliënt veelal kiezen voor het leasen van aandelen, omdat het hem of haar ontbreekt aan financiële middelen om zelf het aankoopbedrag voor de effecten te financieren.

11. De kantonrechter is van oordeel dat Dexia zich op de voet van art. 28 NR tenminste rekenschap had behoren te geven van de vraag of haar potentiële wederpartij naar redelijke verwachting over voldoende bestedingsruimte zou beschikken om aan alle uit de overeenkomst van aandelenlease voortvloeiende verplichtingen te voldoen. Dexia had erop bedacht dienen te zijn dat tot haar wederpartijen veelal personen zouden behoren die niet over voldoende inzicht in en/of ervaring met beleggen beschikken om zich zelfstandig in effectentransacties te begeven. Reeds gelet op die omstandigheid mocht van een deskundige als Dexia worden verwacht dat de potentiële afnemers van dit aangeboden effectenlease-product indringend werden gewezen op de daaraan verbonden grote en specifieke risico's, ook al heerste er destijds onder velen de verwachting dat de aandelenkoersen min of meer aanhoudend zouden blijven stijgen. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft Dexia in ieder geval ten aanzien van het onderzoek naar de bij haar wederpartij te verwachten bestedingsruimte onvoldoende zorg betracht, omdat zij slechts heeft onderzocht of haar afnemer geregistreerd stond bij het BKR.

12. Over de eigen financiële omstandigheden en beleggingservaring stelt [gedaagde], door Dexia onweersproken, dat zij destijds aan de aandringende telefonist van Dexia - die haar vol lof bleef verzekeren dat dit een uiterst geschikt en lucratief product was waarvoor hij haar graag een aanvraagformulier zou toezenden - heeft verteld dat zij maandelijks niet meer dan fl 100,- kon missen en dat zij binnenkort met pensioen zou gaan, waardoor haar financiële ruimte nog kleiner zou worden. Thans leeft zij van een inkomen van € 834,98 (netto?) per maand aan AOW, klein pensioen en aanvullende bijstand, waarvan zij niet of nauwelijks de vaste lasten kan betalen. Vermogen en beleggingservaring had of heeft [gedaagde] niet. Pas kort voor de eindafrekening besefte [gedaagde] via een brief van Dexia dat het om beleggen met geleend geld ging; tot dan was zij in de veronderstelling dat zij met de maandinleg de gehele koopsom van de aandelen al had betaald.

13. Niet is gesteld of gebleken dat Dexia zich in deze financiële en overige omstandigheden van [gedaagde] heeft verdiept toen zij de overeenkomst van aandelenlease met [gedaagde] afsloot. Dexia heeft zich er klaarblijkelijk niet van vergewist of deze overeenkomst wel paste in de financiële situatie, beleggingsdoelstellingen en beleggingservaring van [gedaagde], en hoe deze een eventuele restschuld zou kunnen betalen. Ook heeft Dexia niet ingegrepen of gewaarschuwd toen de aandelenkoersen zodanig daalden dat er (anders dan de in de brochure vooral voorgespiegelde grote winsten) een negatief saldo dreigde te ontstaan. De omstandigheid dat de overeenkomst een vaste looptijd had doet daaraan niet af. Het is immers duidelijk dat de schade beperkt had kunnen worden wanneer tussentijds was ingegrepen door verkoop van de aandelen en sluiting van de bijbehorende optieposities. Ook het door of namens Dexia verschafte informatiemateriaal over de relatief complexe aard en het wezen van de WinstverDrieDubbelaar - beleggen met geleend geld, met het risico van een restschuld bovenop de inleg bij relevante koersdalingen - is bepaald niet optimaal te noemen jegens consumenten zonder beleggingservaring en zonder inzicht in financieel-juridische constructies zoals [gedaagde]. Door al deze nalatigheden is Dexia tekortgeschoten in haar bovenbedoelde bijzondere zorgplichten die zij jegens [gedaagde] in acht had te nemen. Uit dien hoofde is Dexia aansprakelijk voor het als gevolg daarvan door [gedaagde] ondervonden nadeel.

14. Daarbij moet echter mede in aanmerking worden genomen dat ook [gedaagde] een eigen verantwoordelijkheid draagt voor de gevolgen van haar eigen onbezonnen keuze tot deelname aan deze riskante overeenkomst van aandelenlease. Kennelijk uit winstbejag heeft zij immers in het risico van een negatieve afloop - waarop [gedaagde] blijkens het overgelegde informatiemateriaal wel, zij het zeer summier en in versluierde bewoordingen is gewezen - blijkbaar geen aanleiding gezien om van de transactie af te zien of tenminste nadere inlichtingen in te winnen over de aard en risico's van het aangevraagde product alvorens het contract als meerderjarige te ondertekenen. Beide partijen hebben aldus bijgedragen aan het ontstaan van het nadeel. De verantwoordelijkheid van Dexia als professionele partij en als bank, belast met bovenbedoelde bijzondere maatschappelijke zorgplicht, weegt naar het oordeel van de kantonrechter in beginsel aanmerkelijk zwaarder dan die van [gedaagde] als onervaren consument.

15. Daarom verdeelt de kantonrechter gelet op alle omstandigheden van het geval en naar de maatstaven van redelijkheid en billijkheid het totale nadeel aldus, dat 20 % ervan voor risico en rekening komt van [gedaagde] en 80 % voor risico en rekening van Dexia. Tot het in aanmerking te nemen totale nadeel rekent de kantonrechter, gelet op alle omstandigheden van het onderhavige geval, de som van de in rov. 4 vastgestelde inleg en de restschuld, dat is derhalve € 1.601,60 plus € 2.362,00 = € 3.963,60. Van dit totale nadeel heeft [gedaagde] als inleg al € 1.601,60 gedragen, terwijl haar draagplicht naar het bovenstaand oordeel van de kantonrechter in dit geval behoort te worden vastgesteld op 20 % van € 3.963,60, dat is € 792,72. Dit alles betekent dat de vordering van Dexia in conventie zal worden afgewezen, en dat de vordering van [gedaagde] in reconventie - na verrekening exclusief de daardoor vervallen rente en incassokosten van Dexia - tot een bedrag van € 1.601,60 minus € 792,72 = € 808,88 in hoofdsom zal worden toegewezen, met de wettelijke rente daarover vanaf 8 oktober 2003, de datum van eis in reconventie.

16. De kantonrechter kan bij de voorgaande berekening niet uitgaan van de door [gedaagde] zonder onderbouwing of bewijsstuk gestelde inleg van € 1.692,81, nu uit de onvoldoende weersproken inhoud van de door Dexia overgelegde overeenkomst en eindafrekening moet worden geconcludeerd dat [gedaagde] in feite 35 maandtermijnen van € 45,76 aan Dexia heeft betaald als inleg, dat is in totaal € 1.601,60 zoals vastgesteld in rov. 4. De betwisting door [gedaagde] van de door Dexia gestelde daadwerkelijke aankoop- en verkoopprijzen van de aandelen verwerpt de kantonrechter op de door Dexia in haar gedingstukken aangevoerde gronden, waarnaar de kantonrechter kortheidshalve verwijst.

17. De door [gedaagde] nog gevorderde, althans ingeroepen ontbinding van de overeenkomst van aandelenlease wordt bij gebrek aan belang afgewezen. Ook indien de schending van de zorgplicht door Dexia in de precontractuele fase al als wanprestatie kan worden gekwalificeerd, zouden de gevolgen van een dergelijke ontbinding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid dienen te worden bepaald en zou de beslissing op dat punt niet tot een voor [gedaagde] gunstiger resultaat leiden dan hiervoor reeds via de schending van de zorgplicht is bereikt.

18. De kantonrechter zal thans in het midden laten of en in hoeverre de onderhavige overeenkomst van aandelenlease nietig of vernietigbaar is wegens strijd met de Wet op het consumentenkrediet (WCK) en de daarop gebaseerde Besluiten, zoals de advocaat van [gedaagde] op 15 specifieke onderdelen nog gemotiveerd heeft aangevoerd maar Dexia gemotiveerd heeft betwist. Voor beide standpunten is het nodige te zeggen, en is in deze procedure en in de lagere jurisprudentie ook al het nodige gezegd (rechtbank Arnhem, NJF 2004 nr. 418 en JOR 2004, nr. 240 met annotatie Lieverse). Een verlossende uitspraak van de Hoge Raad is er ook op dit geschilpunt nog niet. De kantonrechter merkt nog slechts op, dat de minister er in de wetsgeschiedenis op 6 juli 1998 in reactie op kamervragen kennelijk nog vanuit ging dat de WCK niet van toepassing is op effectenlease, zodat een eventuele ruime richtlijnconforme interpretatie van de WCK mogelijkerwijs in strijd kan komen met de rechtszekerheid voor Dexia.

19. Wat hier verder ook van zij, bij honorering van dit op de WCK gebaseerde verweer van [gedaagde] zou de kantonrechter hooguit komen tot partiële nietigheid of partiële vernietiging van de overeenkomst van aandelenlease wegens strijd met de WCK, en zouden de gevolgen daarvan naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid en voorts op de voet van art. 16 van de toepasselijke Bijzondere Voorwaarden Effecten Lease aldus worden beperkt of aangepast, dat ook deze beslissing niet tot een voor [gedaagde] gunstiger resultaat zou leiden dan hiervoor reeds via de schending van de zorgplicht is bereikt.

20. De overige stellingen en weren van partijen kunnen na het voorgaande onbesproken blijven, inclusief de voorwaardelijke wijziging van eis in conventie nu de daaraan door Dexia verbonden voorwaarde (vernietiging of ontbinding van de overeenkomst) zich niet voordoet. Als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij moet Dexia worden veroordeeld in de proceskosten van [gedaagde] in conventie en in daarmee nauw samenhangende reconventie, tot heden begroot op in totaal 3 x € 225,- = € 675,- aan salaris gemachtigde volgens het toepasselijk liquidatietarief.


Beslissingen

De kantonrechter, recht doende in conventie en in reconventie:

- veroordeelt Dexia in reconventie om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [gedaagde] te betalen een bedrag van € 808,88, vermeerderd met de wettelijke rente daarover vanaf 8 oktober 2003 tot de dag der algehele voldoening;

- veroordeelt Dexia tot betaling van € 675,- aan [gedaagde] voor de geliquideerde proceskosten in conventie en in reconventie aan haar zijde, zoals begroot in rov. 20;

- verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad;

- wijst het in conventie gevorderde en het in reconventie meer of anders gevorderde af.

Dit vonnis is gewezen door de kantonrechter mr H. Wien en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 28 december 2004 in het bijzijn van de griffier.

Is Wilma Tonckens niet die advocaat die het eerst met die WcK op de proppen kwam? Of vergis ik mij hierin. Was het die rechter Kluns in Arnhem.

In ieder geval is het duidelijk dat de rechter in Den Haag nog niet aan die WcK wil geloven. Hier krijgen we dezelfde situatie als het huurkoop-item in het begin. De ene rechter vindt van wel, de andere niet.

Dus, wat is verstandig als je geen eegaleaser bent? Afwachten en nog niet dagvaarden tot hier meer duidelijkheid over is? Mijn situatie is nu zo dat het Incassobureau de zaak als "niet inbaar" aan Dexia heeft teruggegeven.

Hoe lang duurt het dan nog tot je gedagvaard gaat worden? Ik ben immers aan het einde van het traject gekomen?

Wat is wijs? Overigens als ik gedagvaard word, zal dit in Den Haag zijn.

Wie heeft goede raad in deze !

Groet, Trudy

P.S. Liever geen raad van Justice Man. Die raad is mij bekend !
Ik ga voor alles, ben er nu al twee jaar mee bezig, niks compromis, tenzij de rechter mij geen andere keus geeft.

In het voetspoor van de gepubliceerde uitspraken van de rechtbank Amsterdam (NJF 2004 nrs. 410 en 411, JOR 2004 nrs. 238 en 239), is de kantonrechter echter van oordeel dat de overgelegde reclame van Dexia voor de WinstVerDriedubbelaar (nog net) niet als misleidend kan worden aangemerkt en dat het beroep op dwaling of bedrog op deze grond niet kan slagen.

Hoe simpel kan een rechter zijn.
Omdat een advertentie in de Telegraaf van december 2000 voor een gemiddeld geïnformeerde enzovoort burger niet misleidend is volgens de rechter in Amsterdam, zou een brochure van augustus/september 1999 dus ook niet misleidend zijn volgens andere rechters.
Op de website www.platformaandelenlease.nl staat onder Documenten ook een advertentie van Legio Lease.
Nou, die is WEL misleidend.

Rechters zijn lui, zij zoeken in uitspraken stukken op die “klinken als” en vervolgens wordt met wat knip en plakwerk een uitspraak in elkaar geflanst.
Zij vergeten hierbij dat gedupeerden, die volledig in hun recht staan, op deze manier dubbel slachtoffer worden.
Eerst van aegon/dexia en daarna van een falende rechter.

En wat zegt AH van Delden, voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak:

Gezien de belangen van betrokken partijen staat bij deze zaken een zorgvuldige behandeling voorop

Deze man praat uit zijn nek want er heerst nog steeds willekeur onder de rechters in Nederland.
In een identieke situatie krijgt een gedupeerde van de rechtbank in Leeuwarden al het geld terug en de rechter in Haarlem veroordeelt een gedupeerde tot het bijbetalen van duizenden euro’s .

In het NRC Handelsblad van 29 januari j.l. wordt dit soort geblunder bevestigd:

Kwaliteit lijdt onder werkdruk en grote aantal zaken
'Rechters maken te veel fouten'
Door onze redacteur Jos Verlaan
DEN HAAG, 29 JAN. De kwaliteit van de Nederlandse rechtspraak bij rechtbanken en gerechtshoven schiet in toenemende mate tekort, door de werkdruk en het grote aantal zaken dat moet worden afgehandeld. De Hoge Raad moet daardoor steeds vaker gewezen arresten corrigeren en gebreken en fouten daarin herstellen.
De advocaat-generaal somde een lijst op van cassatieprocedures in de afgelopen jaren waarbij de Hoge Raad vormfouten, gebreken en fouten in arresten van gerechtshoven moest herstellen - overigens zonder die dossiers terug te verwijzen voor nieuwe behandeling door een ander gerechtshof. De Hoge Raad moest gebreken in de bewijsvoering of vergissingen in de arresten herstellen, of in de inhoud van de beslissing ,,de klaarblijkelijke bedoeling van de feitenrechter vaststellen''.
Jörg bepleit een ,,mobilization of shame'', een mobilisatie van schaamte: de Hoge Raad moet rechters rechtstreeks aanspreken op gepleegde correcties van arresten.

Nog iets anders, het is belachelijk dat een rechter een geestelijk gehandicapte, die niet echt in staat is zijn eigen verweer te schrijven veroordeelt en niet zijn inleg teruggeeft.

LJN: AS4352, Rechtbank 's-Gravenhage, 410768 / 04-8918 Printbare versie

Datum uitspraak: 18-01-2005
Datum publicatie: 01-02-2005

“Voorzover al leesbaar is aan de handgeschreven conclusies van antwoord en dupliek van [gedaagde] en aan een tussentijdse brief van 17 juni 2004 van [gedaagde] in het griffiedossier inhoudelijk niet of nauwelijks een touw vast te knopen. Zijn conclusie van antwoord is voorafgegaan door een fax van [gedaagde]s behandelaar van psycho-medisch centrum Parnassia alhier, waarin deze behandelaar meedeelt dat de in Parnassia opgenomen [gedaagde] in verband met zijn chronisch psychiatrische aandoening niet in staat is om op de eerste zitting te verschijnen en gezien zijn geestesgesteldheid ook niet in staat is om de in de dagvaarding geformuleerde vorderingen goed te begrijpen.”

“14. Een tegenvordering (eis in reconventie), strekkende tot vernietiging van de overeenkomsten wegens bijvoorbeeld het bepaalde in art. 3:34 BW (geestelijke stoornis) en/of tot terugbetaling van de feitelijk door [gedaagde] ingelegde maandtermijnen, valt ook met een uiterst welwillende lezing niet op te maken uit de conclusie van antwoord en blijft derhalve buiten beoordeling, nog daargelaten dat uit de inhoud van de stukken niet valt vast te stellen welk totaalbedrag [gedaagde] daadwerkelijk als inleg aan Dexia heeft betaald.”

Het gaat er dus niet om wie gelijk heeft, het gaat erom wie, met (dure) advocaten, het beste verweer maakt.”

In een andere zaak:

LJN: AS4404,Sector kanton Rechtbank 's-Gravenhage, 365583 / 03-16633 Printbare versie


Datum uitspraak: 28-12-2004
Datum publicatie: 02-02-2005



“13. Over de eigen financiële omstandigheden en beleggingservaring stelt [gedaagde] - door Dexia niet of onvoldoende weersproken - dat hij spastisch en doof is en op een sociale werkplaats werkt, alwaar vele collega's evenals hij een dergelijke overeenkomst met Legio hadden afgesloten terwijl zij uit de brochures en ander reclamemateriaal van Legio totaal niet hadden begrepen dat zij hadden ingetekend op een lening met een kans op verlies. Bij de eindafrekening kreeg [gedaagde] de schrik van zijn leven: "alles weg, ik kon het niet geloven, plus een restschuld". Legio heeft hem destijds schriftelijk alleen naar naam, adres en woonplaats gevraagd. Nu verkeert [gedaagde] evenals vele Dexia-klanten in de grootste financiële moeilijkheden. [gedaagde] zit ver onder het niveau van de gemiddelde belegger

En wat zegt vervolgens onze “zeer bekwame” rechter:

15. Daarbij moet echter mede in aanmerking worden genomen dat ook [gedaagde] een eigen verantwoordelijkheid draagt voor de gevolgen van zijn eigen onbezonnen keuze tot deelname aan deze riskante overeenkomst van aandelenlease. Kennelijk uit winstbejag of naïviteit heeft [gedaagde] immers in het risico van een negatieve afloop..

Ook in Den Bosch is zo een gezin volledig onderuit gehaald door de rechter met dure juridische termen en opgezadeld met een veroordeling ondanks dat het een huurkoop zaak is.

Maar we strijden verder en ‘with a little help from my friends’ zullen we dit soort wantoestanden openbaar maken.

Groeten,
Piet

Piet,

De psychiatrisch patient slaagde erin zonder advocaat van de restschuld af te komen. Dit is m.i. al een overwinning. In het gevoerde verweer was niet eens te lezen hoeveel inleg al betaald was, dus hoe kan de rechter teruggave daarvan dan toewijzen? Met advocaat was wellicht de inleg ook terug te vorderen, echter had dat tegen de advocaatkosten opgewogen....?

Ook de uitspraak in dit topic is niet ongunstig: Gehele restschuld weg en circa 50% inleg terug! Voor mijn gevoel een rechtvaardige verdeling van de schade.

Op www.platformaandelenlease.nl zou een misleidende Legiolease advertentie onder documenten staan. Waar dan?
Wie heeft bepaald of die advertentie net niet/net wel misleidend is?

Zoals ik recente uitspraken zie, is het Dexia schip zinkend. Naar Piets mening echter nog niet snel genoeg....

Hallo 16again,

Onder Documenten bij Diverse.
De rechter vond op een aantal punten de advertentie van december 2000 niet misleidend.
Als je op deze punten de andere advertentie zou beoordelen dan is deze wel misleidend.

Groeten,
Piet

Piet,

Kan er nu er in hoger beroep beslist is dat de contracten huurkoop contracten zijn,nog door bepaalde rechters anders worden beslist.
En waar is beslist dat het geen huurkoop is worden die uitspraken herzien.
Groet.

Trudy, een compromis stel ik helemaal niet voor.
Maar ik kan wel goed leven met de uitspraak van restschuld weg (kwijtgescholden) + inleg -/- daling AEX terug.

Niet 100% schadeloosstelling, maar toch correct, het geld wat je hiermee mist is leergeld, voortaan maar gewoon sparen bij de “traditionele” bank.

Ik sta volledig achter de laatste uitspraken!

Groeten justice

(p.s. ik geef me mening zoals het mij uitkomt, en niet anders erom daarom is het ook MIJN mening)

Hallo Gompie,

Er zijn 19 rechtbanken in Nederland.
Er zijn 5 gerechtshoven waar deze rechtbanken onder vallen in geval van hoger beroep.
De rechtbank Roermond valt onder het Hof in Den Bosch samen met de andere rechtbanken in Noord Brabant en Limburg.
Een rechter is zelfstandig en hoeft zich niets aan te trekken van andere rechtbanken.
En rechter zal echter wel twee keer nadenken om afwijkend te vonnissen in een identieke zaak als het gerechtshof waar hij onder valt al een uitspraak over eenzelfde soort zaak heeft gedaan.
Dus rechter Kluin in Roermond zal nu niet zo snel vonnissen dat het geen huurkoop is .
Onze vriend Nijhuis, rechter in Arnhem is echter nog helemaal vrij om te beslissen omdat er nog geen hoger beroep is gevonnist door het Hof in Arnhem.
Hij heeft dus niets te maken met andere hoven

Als er eenmaal gevonnist is worden deze vonnissen niet herzien.
Er is natuurlijk wel een hoger beroep mogelijk tegen deze uitspraak.
Je moet dit wel binnen 3 maanden na uitspraak/ betekening doen.

Groeten,
Piet

Een goede ontwikkeling dat niet alleen de restschuld maar ook de inleg bij ze zaak betrokken wordt.
gr. O.D.

Piet, bedankt voor je antwoord.


Oom Dagobert,het is een goede zaak dat de inleg ook word betrokken bij de zaak.
Maar de uitspraak geen bij mij een gevoel van misselijkheid.
Ik zie het als volgt:
Iemand wordt opgelicht, de dader moet zich verantwoorden voor de rechter,en die rechter besluit dat de dader een deel van de buit mag houden.
En dan al die verschillende uitspraken raar gedoe.
Het komt er op neer dat je door een vergrijp,maakt niet uit wat voor een vergrijp,bij de ene rechter strafbaar bent maar bij een andere rechter niey of deels strafbaar.
Wat een zooitje ,als je een rechter treft die bijvoorbeeld zelf wel eens slachtoffer van een misdrijf is geweest,of is op slinkse wijze is opgelicht.
Die zal dus veel zwaarder op dat vergrijp oordelen ,als een rechter die nooit slachtoffer van een misdrijf is geweest.
Dus word er niet naar de wet geoordeeld,maar op emotionele gronden.
Wet is wet zo gaat het met verkeers overtredingen ook,men mag in groningen niet door een rood stoplicht rijden en in zeeland ook niet,of mag het in arnhem wel?
Volgens de heer nijenhuis wel dus.

groetjes

Iemand wordt opgelicht, de dader moet zich verantwoorden voor de rechter,en die rechter besluit dat de dader een deel van de buit mag houden.

Oplichting maakt geen deel uit van het verweer van lessee!

Bedenk dat er door de gedaalde beurs schade is opgelopen. Deze schade is door de rechter verdeeld over beide partijen. Er is dus geen sprake van een "buit" die de "dader" mag behouden, er zijn alleen verliezers.

Slechts een klein deel van de schade wordt door de rechter aan de lessee toegerekend. Ik vindt dat niet onredelijk. Lessee heeft immers zelf uit winstbejag zijn handtekening geplaatst, en had de onderzoeksplicht om na te gaan waarvoor men tekende. Vrijwel elke andere investering in aandelen had in die periode ook geld gekost.

Hallo,16again.

Kan wel wezen dat iedereeen zin handtekening plaatste uit winstbejag.
Maar je vergeet er bij te vermelden dat de aanbieders,en tussenpersonen valse informatie hebben gegeven,en het produkt veel rooskleuriger beschreven dan het geval is,ook bij een stijgende beurs ben ik mijn inleg kwijt,omdat er voor het gemak maar niet is verteld dat de ÉÉNMALIGE INLEG rente was,en rente ben je altijd kwijt,omdat je rente moet betalen als je geld leent.
Telefonisch werd een rooskleurig verhaal verteld,en als je dan nog niet toehapte,werden er voorbeelden bijgehaald,dat b.v. eerst heel nederland failliet moest gaan wilde het geld gaan kosten.
Een ander voorbeeld is,dat je wel heel stom was als je je geld op een spaar rekening liet staan.
En zo werd iedereen een zeer rooskleurig verhaal verteld,en als men dan besloot om mee te doen,werde er een voor mij ingewikkeld en onleesbaar contract toegestuurd.
Dus maar bellen om uitleg,toen was die meneer niet meer zo aardig,ik diende het contract zo spoedig mogelijk te ondertekenen.
Ik had het immers met hem afgesproken,nou ik had ook met hem afgesproken dat het een EËNMALIGE INLEG betrof,er werd niets verteld dat die ËÉMALIGE inleg rente was,ik heb die rente ook nooit van de belasting afgetrokken gewoon omdat ik niet wist dat die ËÉNMALIGE INLEG vooruit betaalde rente was.
Was mij dat duidelijk verteld had ik NIET meegedaan,en dat zeg ik niet omdat de koersen zijn gezakken.
Ik had ook niet meegedaan als ik maandelijks een bedrag had in moeten leggen,ook niet als dat maandelijkse bedrag niet uit rente bestond,
De enigste lening die ik ooit aan ben gegaan is een hypotheek,en daar had ik al moeite mee,want je leent toch een groot bedrag en moet het ook eens terug betalen.
Laat staan dat ik willens en wetens geld ga lenen om de beurs op te gaan.
Maar gelukkig heb ik naam en adres en telefoon nummer van die ***** die mij ongevraagd benaderd heeft,en mij willens en wetens op het verkeerde been heeft gezet kortom mij heeft opgelicht,en mij en mij gezin heeft geruineerd.
Maar binnenkort mag hij zich verantwoorden voor de rechtbank,en dexia ook natuurlijk
die ***** was zo verkoopgeil dat hij het lef had om mij na een half jaar nogmaals op te bellen of ik soms interresse had om nog een contract af te sluiten,ik had immers al meegadaan met een ÉÉNMALIGE INLEG
hij probeerde me over te halen om nog een keer mee te doen,maar nu met een maandelijkse inleg.ik vertelde hem dat ik daar niet in geintereseert was omdat ik per maand geen bedrag kon missen,maar volgens hem was het al mogelijk vanaf 50 gulden per maand en dat kon iedereen wel missen,vooral als het veel rendement opleverde,want ook dat bedrag zou mij nog meer gouden bergen opleveren,maar weer had hij het niet over dat die 50 gulden rente was.
Ik heb niet meegedaan want zoals ik eerder al zei zou ik nooit aan iets mee doen waaraan ik maandelijks een bedrag moet betalen behalve dan voor de hypotheek.
Maar hij bleef maar aandringen ik heb toen gewoon de verbinding maar verbroken,het leek wel een kind zo bleef hij zeuren.
Ik weet zeker dat er op die misselijk makende manier van verkopen vele anderen zijn opgelicht.
En daar moet voor geboet worden door die oplichters,en goed ook noem het maar als een voorbeeld zaak om in de toekomst mensen te beschermen voor dit soort verkoop methode's.
En wat te denken van de ahold affaire mogen wij daar ook voorop draaien.
Kortom als er eerlijk was verteld hoe de vork in de steel zat hadden slecht weinigen meegedaan.
Maar ze wisten ook wel dat er dan niet of te weinig verkocht zou worden,
dus werd er besloten om de mensen te mislijden.
Bij het aangaan van een hypotheek word alles toch ook duidelijk uitgelegd,je weet dat je dan geld leent.
Maar bij de uitleg en in de contracten is dat op slinkse wijze verhuld.
Vele zullen wel met deze uitspraak kunnen leven maar het zal toch een wrange bijsmaak geven,weten dat je in je recht staat en de dief mag een deel van de buit houden.
Maar ja david probeert zijn recht te halen bij goliath,en dat gaat lukken als er rechters zijn die gevoel voor recht hebben en niet een bijstandsmoeder laten betalen en niet bang zijn voor de almachtig GOD dexia,en zijn gevolg
groetjes Cornelis

Zoals Piet terecht opmerkt, zijn de oordelen over reclame-materiaal vreemd en wijzen waarschijnlijk op ondeskundigheid of angst om zelf een oordeel te vormen bij lagere rechters.
Desalniettemin is aan te raden om toch ook het aspect van misleiding mee te nemen in het verweer tegen Dexia.
De lagere rechters kunnen het verwerpen maar in hoger beroep of cassatie zal het waarschijnlijk uiteindelijk wel in stand blijven.

Men kan tot deze conclusie komen als men het artikel van Mr. S.B. van Baalen, universitair docent aan de rechtenfaculteit van de RU Groningen, leest. Het artikel is geplaatst in WPNR 6604 en is te vinden op de website van PAL.

Enkele passages en parafraseringen:


Merkwaardig is dat de Rechtbank Amsterdam het handelen in strijd met art 26 NR (verbod op cold calling) geen rol kon spelen bij de beoordeling of bepaalde informatie misleidend was. Immers daardoor kan de vraag aar de wijze waarop het materiaal werd aangeboden, geen rol meer spelen bij de vraag of de informatie misleidend is of niet. Van Baalen ziet niet in waarom de presentatie van een product niet ook een rol kan spelen bij de beoordeling van de inhoud van het materiaal.

Verder:
Het uitgangspunt in de publiekrechterlijke regelgeving is dat de verstrekt informatie juisr, volledig en begrijpelijk dient te zijn.
De Autoriteit FM en de commissie Oostong zijn zeer kritisch in de rapporten die verschenen zijn ten aanzien van de informatie die verstrekt werd, met name met betrekking tot de risico's verbonden aan effectenlease producten.
In het reclamemateriaal werd een te positief beeld geschetst met de nadruk op rendemenstebeelden uit het verleden zonder dat er voorbeelden waren opgenomen van negatieve scenario's.
Daarnaast werd volgens de AFM als maatstaf ter vergelijing de AEX-index genomen terwijl bij de effectenlease-producten de gemiddelde portefouille doorgaans bestond uit slechts 3-5 fondsen en daarmee geen afspiegeling was van de index.
Bovendien weerd volgens de AFM onvoldoende duidelijk gemaakt dat met geleend geld werd belegd.

Voorzover de rechtspraak van oordeel is dat het feit dat rente verschuldigd is de belegger had moeten kunnen afleiden dat met geleend geld werd belegd oordeelde de rechtbank in Utrecht dat de folder Allround Effect weliswaar algemene waarschuwingen bevatte maar niettemin onvoldoende waarschuwde tegen bijzondere risico's verbondenaan deze beleggingsvorm. Het enkele feit dat uit de overeenkomst zou zijn af te leiden dat met geleend geld belegd werd, daarmee is nog niet voldoende geïnformeerd omtrent de risico's verbonden aan het product.

De klachtencommissie DSI oordeelde dat er geen schending van de informatieplicht was. Hoewel ook de commissie geberken aan de folders zag: de suggestie van bestendige koersstijgingen weerspiegelt een grotere zekerheid dan verantwoord is. Van en effectendeskundige moet immers worden verwacht dat hij ook rekening houdt met langdurige en ingrijpende koersdalngen.Dit klemt temeer omdat de door verweerder uitgegeven informatie wel buitengewoon nauwgezet bestudeerd moet worden om te beseffen dat alleen al om de kosten van de geldlening te evenaren tamelijk grote koersstijgingen vereist zouden zijn.

De rectbank in Roermond volgde deze lijn van de KC DSI.


Echter , de Rb. Roermond neemt aan dat als duidelijk is dat met geleend geld belegd werd, er voldoende gewezen is dat er een restschuld kan ontstaan. Deze conclusie is in strijd met die van de Cie DSI.
Ware het oordeel van de Rb. TRoermond juist, dan zou in het geheel niet geïnformeerd of gewaarschuwd hoeven worden omtrentrisico's verbonden aan beleggen. Deze zijn vlgs de Rb. algemeen belend. Maar dan zouden de informatieverplichtingen van effecteninstellingen uit het publiekrecht net zo goed afgeschaft kunnen worden.Dit is een merkwaardige conclusie van de rechtbank in Roermond (en zal in hoger beroep geen stand houden: mali).

Van Baalen wijst er overigens op dat het in zijn algemeenheid onjuist is dat de rechtbank aanneemt dat beleggen in aandelen hoge risico's met zich brengt. Er zijn goede aanwijzingen dat daar waar op lange termijn wordt belegd, aandelen niet als zeer risicovol moeten worden beschouwd.

Voor wat betreft het oordel van de Rb. Amsterdam vraagt Van Baalen zich af of de wijze warop informatie verstrekt wordt omtrent financiéle producten, via de normale afwegingen behorend bij het leerstuk der misleidende reclame zou moeten worden beoordeeld.
Mag in informatiemateriaal van finaciële producten wel de mate van overdrijving worden toegestaan die door de KC DSI en de AFM zijn geconstateerd?
Het gebruik van statistoeken met stijgende koersen, de nadruk op de positieve eigenschappen van het product en gebrek aan specifieke waarschuwingen verbonden aan beleggen met geleend geld in een zeer beperkt gespreide portefuille is moeilijk vergelijkbaar met de overdrijving dat wasmiddel X schoner wast dan welk ander wasmiddel ook.
Dit geldt vooral omdat nu de kenmerken van het product als zodanig moeilijk als bekend kunnen worden verondErsteld bij het grote publiek. Het is niet zonder reden dat aparte regels gelden voor reclame voor financiële producten. (voor Dubio: het is dus anders dan een auto kopen: mali)
Het beleggen met geleend geld in slechts een paar fondsen voor een relatief korte termijn, is niet gelijk te stellen met het algemene risico dat verbonden is aan beleggen.

MAAR NU KOMT HET:

Voorzover er geen schending van de informatieplicht wordt aangenomen in de rechtspraak lijkt dit evenwel niet in overeenstemming met hetgeen de Hoge Raad in het kader van de optiehandel (ook een bijzondere zorgplicht, net als beleggen met geleend geld) heeft geoordeeld. De Hoge Raad legt daar de lat ten aanzien van wat van een belegger verwacht mag worden niet erg hoog. [HR 11 juli 2003, RvdW 2003, 123]
(dus anders dan de Rb. A'dam met haar "de gemiddeld geïnformeerde en zorgvuldige consument").

DIT IS NIET TE RIJMEN MET DE GROTERE KENNIS DIE DE kc dsi EN RECHTBANKEN R'MOND EN A'DAM BEKEND VERONDERSTELLEN BIJ DE BELEGGER IN EFFECTENLEASEPRODUCTEN.


Dan nog een heel stuk over het niet opmaken van een bellegersprofiel. Juist door dit na te laten kunnen er nog hogere eisen gesteld worden aan de informatieplicht.

Blijf misleiding dus meenemen in uw verweer, maar ga ook voor andere ankers liiggen. Daar kom je ook een heel eind mee:
-zorgplicht: inmiddels is vaste jurisprudentie dat bij schending hierbvan je van je restschuld afbent, en soms zelfs een stuk inleg terugkrijgt. (Rb. Den Haag, HB DSI)
-geen Wck vergunning: contract nietig, geld (grotendeels) terug.
-huurkoop: geen tweede handtekening; contract nietig, geld terug.

Er is eigenlijk geen enkele reden meer om wakker te liggen vanwege dexia of andere effectenlease aanbieders. Zo langzamerhand zijn ze aan alle kanten juridisch klem gezet.
Alleen een dwaas maakt nu nog geld aan ze over.

Hallo,Mali.
Wat jij daar allemmal neerzet geeft de burger moed.
mijn advokaat gaat voor alle ankers die er zijn heb vertouwen in een goede afloop,als de rechter zich kan verplaatsen in de gedupeerden en zich strikt aan de wet houd tenminste,en niet komt met eigen verantwoordelijkheid.
We zijn willens en wetens op het verkeerde been gezet,dan houd de eigen verantwoordelijkheid al snel op.ik hoop dat er rechters met ballen zijn die dat ook inzien en begrijpen.
Wij zitten nu in grote problemen,omdat de beurs is ingestord,dat is voor ons een drama,maar het pluspunt is dat de banken die produkten niet meer aan de man kunnen brengen.
Was de beurs niet ingestord dan waren die lieden gewoon doorgegaan met hun praktijken,en waren onze kinderen opgelicht.
Ik verglijk het als het kopen van een auto met gebreken waar de verkoper je niet op wijst.
Zolang die auto goed rijd komen de gebreken niet aan het licht,maar als de auto gaat haperen en veel geld gaat kosten komen die gebreken wel aan het licht,valse informatie gegeven dus was er eerlijke informatie gegeven had ik die auto dus niet gekocht,ik wist dan dat die auto niet deugde.
Was er bij die contracten ook eerlijke informatie gegeven,had niemand een contract aangegaan.
Maar er moest verkocht worden
Groetjes

14. Daarbij moet echter mede in aanmerking worden genomen dat ook [gedaagde] een eigen verantwoordelijkheid draagt voor de gevolgen van haar eigen onbezonnen keuze tot deelname aan deze riskante overeenkomst van aandelenlease. Kennelijk uit winstbejag heeft zij immers in het risico van een negatieve afloop - waarop [gedaagde] blijkens het overgelegde informatiemateriaal wel, zij het zeer summier en in versluierde bewoordingen is gewezen

Kan iemand mij aanwijzen waar in het reklame-materiaal sprake is van, of zelfs maar in versluierde taal er op wordt gewezen dat er sprake is van een riskante overeenkomst?
Dan was er toch niemand aan begonnen!

De rechter bewijst met deze woorden zelf de misleiding !
We zijn bedrogen en alles is er aan gedaan om het woord risico, net als schuld te vermijden en met dikke grote winstcyfers de aandacht bewust af te leiden.

Oplichting, klassejustitie
cornelis schreef:
Was de beurs niet ingestord dan waren die lieden gewoon doorgegaan met hun praktijken,en waren onze kinderen opgelicht.
als die beurs niet was ingestort hadden we nooit geweten wat voor produkt het was, dan was de taal niet versluierend geweest, dan was het geen risicovol produkt, dan we hadden het aan iedereen aangeprezen en dan waren we voor eeuwig onwetend gebleven.
Kuzz