Radar

Enkele weken geleden ontving onze non-profit organisatie een schrijven van de Stichting Reprorecht, met daarin de vraag of wij wel of niet een kopieërmachine hebben. Wanneer je wel een kopieërmachine in huis hebt, moet je een bepaalde bijdrage betalen aan de Stichting Reprorecht

Wanneer je wel een kopieërmachine in huis hebt, moet je een bepaalde bijdrage betalen aan de Stichting Reprorecht

Mevrouw W, wat dacht u nu zelf, nog nooit gehoord van ons nieuwe melkkoetje van vadertje staat ?.

Ja, ik denk dat ook u moet gaan betalen voor het maken van kopieen van auteursrechtelijk beschermede werken. Kijkt u anders even bij hun op de site.

Voor uw beeldvorming, ik een profit zaak (1 mans zaak), ben al ruim twee jaar met de stichting aan het bakkelijen over de hoogte van het te betalen bedrag. Men had ingeschat dat ik, schrikt u niet : 98.000 ja u leest het goed, acht en negentig duizend kopieen per jaar zou maken.

Of ik in mijn eentje niks beters te doen heb ???


U bent gewaarschuwd.

De stichting reprorecht wringt zich in vele bochten om maar aan geld te komen: Het eerste jaar werden ook wij aangeslagen voor 10.000 kopieen. Daarover gebeld met srr. Kreeg ik een of andere Belgische muts aan de lijn. (callcenter ??) Deze wist mij te vertellen, dat ik over kopieen van mijn zelf ontworpen fakturen reprorecht was verschuldigd Dat eerste jaar ging dus voor srr regelrecht de mist in dus. (Ik meen, dat niemand toen heeft betaald) Vorig jaar had srr het anders aangepakt. In bepaalde gevallen hoefde de bijdrage niet voldan te worden. Men kreeg een antwoordkaart bij de aanslag, waarop 2 redenen stonden, waarop men vrijstelling kon krijgen. Uiteraard stond de reden, waarom wij vrijstelling konden krijgen er NIET op. Dus: WEER bellen. Moest ik maar een brief schrijven met de reden en bewijs...... Heb ik maar gedaan en ik was er inderdaad van af. Wat SSR onder een kopieerapparaat verstaat: Alle inrichtingen, welke het mogelijk maken om direct een kopie op papier te zetten. Een FAX kan dit echter ook !!! Een apparte scanner en printer voldoet niet aan die voorwaarde !!! Dus gewoon het kopieerapparaat de deur uit en een scanner met printer neerzetten. (GEEN scanner./printer combie dus, want DAT wordt wel als een kopieerapparaat gezien)

Het geld wat de Stichting Reprorecht op deze wijze ophaalt, gaat naar zogeheten rechthebbenden, voornamelijk uitgevers, die zich wel eerst bij de stichting hebben moeten aanmelden.

Nu kunnen de Nederlandse rechthebbenden wel weet hebben van de Stichting Reprorecht, maar hoe zit het met uitgevers in het buitenland, bijvoorbeeld in India? Hoe kunnen zij nu weten dat zij zich bij ene Stichting Reprorecht in Nederland kunnen aanmelden als buitenlands rechthebbenden. Ik bedoel, hoeveel (bekende en onbekende) uitgevers zijn er niet over de hele wereld?

Dus al die anderen, die geen uitgever zijn en/of zich niet bij de stichting hebben aangemeld als rechthebbende, krijgen of helemaal niets van of mogen zelf betalen aan een stichting die voorheen onbekend was.

Ik maak nooit kopieën uit tijdschriften, wetenschappelijke boeken, etc.. En wat als ik ga kopieëren bijvoorbeeld bij Kinko's?

Krigt de gewone burger ook bericht van de Stichting Reprorecht, met het verzoek te melden hoeveel gezinsleden er zijn, en of er een (fax met) kopiëerapparaat in huis is?

Dit is een voorbeeld van de zoveelste vage stichting die meent geld te kunnen innen op basis van een onzin wet. Dit soort facturen gaan bij mij retour afzender of verdwijnen in de prullenbak. Ik ga echt niet betalen voor die 10 kopieen die ik per jaar maak.