[ archief ] Letselschade/ACHMEA PERSONENSCHADE

[p.vanaarle]

Geplaatst op 23 Mei 2005 19:57 door Gast


--------------------------------------------------------------------------------
ik reageer even op de gast die anoniem reageerde met:--------"
Ik heb het idee dat we het over een ander onderwerp hebben. Maar over dit onderwerp is wel wat verwarring.
Verzekeraars betalen inderdaad ook (weliswaar gebrekkig) erkende schade. Da's wat anders dan onbetwiste schade."Hij heeft het dus over iets anders en het lijkt er op, dat hij er belang bij heeft mensen weg te leiden van de rechten op de onbetwiste claim, die snel vergoed moet worden. Conclusie: Deze gast lijkt mij iemand die de belangen dient van het verzekeringswezen, want wij hebben het met de onbetwiste claim inderdaad over iets anders dan erkende schade. Er werden al op basis van erkende schade voorschotten verstrekt, maar die werden of niet, of onvoldoende en te laat betaald. Het waren dus in werkelijkheid gebrekkige achterstallige betalingen i.p.v. voorschotten. De nieuwe afspraak van Leo De Boer / Verbond van Verzekerars met prof. Barendrecht / UVT gaat dus zoals het artikel vermeldt niet over de erkende schade, maar datgene wat het laatst en hoogst geboden is op de totale schade. Dat deel is onbetwist , hetgeen dus iets anders is dan erkend en waarom zou je dat alvast niet uitkeren als basis voor goede onderhandelingen.
Onbetwist wil dus zeggen dat die hoogte van de schade waar je het over eens bent al vast betaald en vormt de basis voor verdere onderhandelingen conform het harmoniemodel, waar de Universiteit van Tilburg mee bezig is onder leiding van prof. Barendrecht. zie ook hun website: http://rechten.uvt.nl/normering/

Nogmaals het krantenartikel, dat hierin eenduidig en duidelijk is:
'Bemiddeling en advies via de rechtbank'

Verzekeraars sneller over de brug
door Jouke Schaafsma
AMSTERDAM - Slachtoffers kunnen voortaan sneller aanspraak maken op een schadevergoeding.


Het Verbond van Verzekeraars heeft besloten dat verzekeraars alvast het laagst genoemde bedrag moeten uitbetalen ook al lopen de onderhandelingen over de claim nog. Betrokkenen onderhandelen vervolgens verder over het bedrag waarover ze het nog niet eens zijn. ,,Als er 15.000 euro geëist wordt en verzekeraars zijn het over 10.000 euro eens, dan wordt dat laagste bedrag alvast uitbetaald", zegt directeur Leo De Boer van het Verbond van Verzekeraars. ,,Over de rest onderhandelen we dan verder. Het werd bij claims van verkeersslachtoffers soms al toegepast en het werkt goed. Het is nu algemene regel geworden voor alle letselschadezaken."

Ook voor slachtoffers die verwikkeld zijn in langlopende procedures waar geen bedragen worden genoemd, worden oplossingen bedacht.

Voor het volledige artikel: http://telegraaf-i.telegraaf.nl/daily/2 ... _3_142.php

[Gast]

Bedankt voor de reacties.
Cees, je hebt vanzelfsprekend gelijk.
Euefemistisch kun je stellen: I am not amused.
"Pissed off" dus. Zo ga je niet met mensen om. Dus wel.kennelijk. En ik destijds maar denken dat ik een uitzondering was. Niet dus.
Dhr. van Aarle reageerde ook elders. Ook niet misselijk.
Mochten er ontwikkelingen zijn, in die zin dat alle schade is vergoed door TP, dan meld ik dat wel.

Wat betreft de Richtlijn PWS. De opstellers daarvan, de Commissie Forensische Neurologie waaronder prof. Wolters, is er vanzelfsprekend van op de hoogte dat die Richtlijn onzinnig is.
Hij is een kei, weet alles van Parkinson. Kortom, hij heeft een PC op z'n bureautje staan. Tikke,tikke en de Whiplashgegevens en onderzoeken rollebollen over het scherm.
Conclusie na de inspaningsverplichting van de Commissie: De RICHTLIJN PWS?
De man, en zijn collega's, moesten zich schamen.

Maar goed. Dat neemt niet weg dat de Richtlijn geen medisch dictaat is. Er kan en mag van worden afgeweken door medici die er een andere mening op na houden. Levert wel problemen op met TP. Bij het Verbond van Verzekeraars ging de Richtlijn er in als Gods woord in een ouderling.
En dat blijft zo.
Er kan dus van afgeweken worden. Maar vaak gebeurd dat dus niet.
Helaas ook niet door de WhiplashStichting zelf die meer geinteresseerd lijkt te zijn in jaarlijks gekeuvel over hoe erg het wel niet is dat er nooit "iets" (letsel dus) kan worden aangetoond, dan in die onderzoeken waarmee letsel al lang werd en wordt aangetoond.En precies die onderzoeken zijn hier nooit nodig.Maw. hebben ze als "slachofferorganisatie" de met de Richtlijn gepaard gaande "beeldvorming" wel een beetje aan zichzelf te danken.

Het zal dus nog wel jaren doorgaan, dat "ontzorgen" van Whiplashslachtoffers.

Hans

[p.vanaarle]

Hans,
Ik heb je zorgen en wanhoop gelezen. Ik heb zelf ook een zwaar auto-ongeval gehad 4 okt. 1989. Ik ben al voor het 16de jaar bezig met die goochelaars, die telkens de feiten verdraaien en je rechten af willen pakken. dat lukt hen bijna altijd, alleen niet bij mij. Maar geloof mij, ik was niet zover gekomen, als ik niet alle positieve energie opzocht die er maar te krijgen valt en de ellende een plaatsje kon geven. Dan kun je die pas overwinnen en de baas worden. Als je je ergert aan een probleem, dan is die irritatie en onvrede het signaal om daar wat positiefs mee te doen. Onderzoek analyseer het probleem en bedenk oplossingen. Na verloop van tijd merk je dat je betere oplossingen hebt dan de zogenaamde deskundigen en kun je hen er op aan spreken hen corrigeren en wordt je de baas over je eigen situatie. Ze blijven natuurlijk proberen om onder hun verantwoording uit te komen en je moet dus zorgen stevig in je schoenen te komen staan en voet bij stuk houden. Dan worden zij degenen die uitgeput / murw worden en niet het slachtoffer, zoals hun bedoeling is.
Probeer de hoofdverantwoordelijken /autoriteiten te bereiken op het hoogste niveau en spreek hun er op aan en laat je niet afwimpelen afleiden misleiden, want dat doen zij continu.
Het is een lange weg en een groot maatschappelijk probleem, waar de Universiteit van Tilburg mee bezig is om dat op te lossen.Ik heb met hen een gesprek thuis gehad en mijn oplossingen aangedragen. ze werden overgenomen, zoals o.a. de onbetwiste claim en er volgt nog meer Kijk naar hun website: http://rechten.uvt.nl/normering
als de verantwoordelijken hun afspraken dan niet nakomen hebben zij een probleem, zeker als je dat via de media speelt.
Door deze positieve instelling en een goed geducumenteerd dossier heb ik medewerking gekregen van de media en was o.a. in de uitzending van 24 november 2003 van RADAR

Dus: Houd vol en word vooral niet wanhopig, maar bedenk positieve oplossingen, want alleen dan krijg je uiteindelijk je problemen zo optimaal als mogelijk opgelost. Wanhoop, angst agressie maken het probleem alleen maar erger en dan wordt je ook daar weer slachtoffer van.

Paul van Aarle

[Gast]

Paul,

Nog even over "wanhoop en agressie".
Om te voelen wat dat is is iets anders dan het "weten" dat je dat bent.
Voelen impliceert dat je die gevoelens wordt. Je er van binnenuit "kennis" van krijgt en niet door er van buiten af naar te koekeloeren.
Ik neem aan dat je weet waar ik over spreek.
Maar dat wil niet zeggen dat je wanhopig en agressief blijft.
Een deel van die agressie blijft wel bestaan. Wellicht dat dat ook de reden is dat ik niet zo geloof in harmoniemodellen als het letselschade betreft.
Gevoelsmatig ervaar ik het zo dat iemand tegen wil en dank door zo'n ongeval in twee gevangenissen belandt.
Een lichamelijke waar jezelf moet zien uit te komen en eentje waar je in voorkomende gevallen door de beroepsgroep en TP willens en wetens wordt ingeflikkert.
In het eerste geval is het harmoniemodel tussen lichaam en geest een must. In het tweede geval roept het bij mij het beeld op van dat je aan diegenen die je willens en wetens in de letselschadegevangenis flikkerden vervolgens ook nog eens vriendelijk moet vragen of ze in dat laatste geval de deur van slot willen halen.
Harmonie en/of tournooi ?. Ik denk dat met harmonie beginnen de voorkeur heeft. Mensen, ook TP's en leden van de beroepsgroep kunnen zich vergissen. Maar als het op die manier niet lukt wordt het tournooien.
En eerlijk gezegd denk ik niet dat "polderen" in letselschadezaken nog enige zin heeft.

Mvgr,

Hans

[p.vanaarle]

Hans, ik weet natuurlijk precies wat jij bedoelt, en ik weet dat niet alleen, maar voel het precies zoals jij zegt: ""Voelen impliceert dat je die gevoelens wordt. Je er van binnenuit "kennis" van krijgt en niet door er van buiten af naar te koekeloeren."
Maar wanhoop en agressie zijn gevoelens en uitingen van onmacht. als je dat niet de baas wordt, ga je er aan kapot. de angst gaat dan de overhand nemen en sie drie zijn samen je grootste vijand in je bestaan.
Over die angst als soms je grootste vijand heb ik ook iets geschreven en moet ik nog opzoeken.
Ik kom alvast met het volgende:
Het tegenovergestelde is je strohalm tot redding. GELOOF en VETROUWEN en daar kun je nog aan toevoegen KUNST, wat dat laatste gaat daar net zo over. Als je met kunst bezig bent en het gaat begrijpen, dan besef je, dat de bijbel en alle bijbelse figuren symbolisch zijn en je zeker niet letterlijk moet nemen maar een kunstwerk is / zijn om dat geloof en hoop te biedenin het leven en een betere samenleving. Jammer dat FOUTE machthebers die soort dingen als geloof en weeten altijd misbruiken en er vaak het grootste onrecht en misdaden / oorlogen mee begaan zijn.
Ik ben ook kunstenaar en heb lezingen gegeven waarin dat ook aan de orde kwam. Hieronder tref je een samenvatting daarover. ik denk zeker dat jij en andere slachtoffers dat kunnen gebruiken. Mij heeft het altijd uit alle benarde situaties gehaald.

Paul

GELOOF, VERTROUWEN, KUNST
Volgens het woordenboek betekent dit: Vertrouwen: geloof in iemands betrouwbaarheid, vertrouwen op de goede afloop. Vertrouwen is dus in eerste instantie een soort) geloof.
Bijvoorbeeld een geloof in de waarheid of een geloof in god, of je medemens, of geloof in een succes, of het geloof op zich. Dus ook een geloof in de medeslechtheid die tot een misdadig succes leidt bij een misdaadorganisatie, of een geloof in jezelf.
n.b. het tegenovergestelde is wantrouwen: argwaan en achterdocht, maar controleren, onderzoeken en toetsen heeft niets met argwaan of achterdocht te maken maar is juist het verschil tussen dogma en wetenschap.

De functie van vertrouwen.
Vertrouwen is als bindende factor van gemeenschappelijk belang(en) nodig om relaties aan te gaan om met die relaties succes /overeenkomsten te realiseren en voort te zetten en houden.
Vertrouwen gaat gepaard met een gevoel van veiligheid en zekerheid, met een gemeenschappelijk belang en is het fundament tot succes.
Schending van vertrouwen en wantrouwen gaan daarentegen gepaard met angst en onzekerheid en leidt niet tot oprecht succes / gemeenschappelijk belang, maar juist in een misdaadorganisatie wel tot crimineel succes. Er onderscheiden zich verschillende typen:o.a.:

1-GELOOF/ Dogmatisch vertrouwen : een gevoelsvertrouwen zoals een religie= vastomlijnd geloof, dat aan geen beredenering meer is onderworpen. Ook al kom je in een geloof tegenbewijs of tegenstellingen tegen, dan nog moet je er toch in blijven geloven. Dit eist dus een volledige overgave en je mag het geloof daarom niet controleren, (want dan zou je wel eens van dit geloof af kunnen vallen).

2 Vertrouwen (=Gecontroleerd) = vertrouwen maar wel controleren.
a- Oprecht vertrouwen= een gecontroleerd vertrouwen getoetst op waarheid en oprechtheid:
Bijvoorbeeld het vertrouwen zoals in o.a. in advocaten, rechters, artsen, banken gebaseerd op rechtspraak en eed/ belofte. En toch rekening houdende met het feit dat het mensen zijn, die gebreken, fouten leveren en of “zonden kunnen begaan.”
b- Wetenschappelijk vertrouwen; ook dit is een gecontroleerd vertrouwen en getoetst op waarheid. Het is een vertrouwen gebaseerd op natuurlijke wetmatigheden, zoals natuurwetten, natuurkrachten krachten, instincten , sociale en psychologische eigenschappen / karaktereigenschappen. Dus het vertrouwen zoals in je medemens in het algemeen, rekening houdende met hun gebreken, fouten en hun zonden.

3- Onoprecht / Misdadig vertrouwen: zoals de maffia = gebaseerd op een criminele code en normen: wie de criminele code schendt wordt geëlimineerd of gaat eraan. “Wie praat, die gaat!”

4- Zelfvertrouwen: vertrouwen in of op zichzelf, het vertrouwen in eigen kunnen en kennen, het vertrouwen op eigen krachten tegenover zijn taak en mogelijke hinderpalen.

5- Kunst sluit in feite overgave er in geloven en zelfs vertrouwen uit en er is geen verplichting of gebondenheid. Het enige wat ons daarin samenbrengt is het streven naar oprechte eerlijke scheppingen en het delen van onze gevoelens, emoties daarin. Kunst is volkomen vrijheid en men is volkomen vrij om er aan deel te nemen of om kunst uit te oefenen. Het ontwikkelt ons eigen vermogen om te scheppen en onze zelfverzekerdheid daarin. Kunst betreft de evolutie van de menselijke scheppingsdrang. De enige voorwaarde is dat het eerlijk en oprecht moet zijn, anders is het geen kunst, maar vervalsing, bedrog, plagiaat, kitsch enz. Ook onze Wetgever ziet dat gelukkig zo, hoewel bepaalde regimes censuur toepassen of bepaalde kunst verbieden. Zij zien het als bedreiging van hun macht. (Vergelijk Christus was als Kunstenaar staatsvijand nummer 1). Geloof kunnen we daarom als een kunstvorm zien, voor zover het (het streven van en naar) oprechtheid eerlijkheid en waarheid betreft, maar is dat dogma eerlijk?
Volgens onze wetgeving is kunst is daarom geen gangbare arbeid en ook de belasting ziet dat zelfs zo.

© Paul van Aarle 1997; Fragment uit / Mijn kunstverhalen: “Geloof, Vertrouwen, Kunst.”

[p.vanaarle]

Hans,

Hier volgt dat andere deel van het verhaal over ANGST, waarover ik met Jan blom en Martijn van Driel de Soresdienst heb gecorrespondeerd.
Je weet inmiddels wel wat er uit is gekomen, uit dat schaderapport, enz. Het Harmoniemodel moet die angst juist weg gaan nemen en een oplossing /sschadeafwikkeling in Harmonie en vertrouwen gaan scheppen. Dat vertrouwen zullen wij moeten blijven bewaken en controleren zoals het samengevatte verhaal hiervoor.

De kern van het probleem in het falen van slachtoffers in hun letselschadebehandeling: angst! Beter gezegd angstcreatie.
Dat was nou precies wat ik het publiek via de media duidelijk wilde gaan maken. Ik heb, evenals waarschijnlijk alle andere slachtoffers, aan den lijve ondervonden hoe het verzekeringswezen die angst probeert te prikkelen en creëren om ons, slachtoffers van hun rechten af te doen laten zien.
Eerst ervaren slachtoffers een gevoel van onvrede. Het is een onbevredigende behandelingswijze.
Dat is wel het eerste signaal dat er iets niet in orde is en moet veranderen. Oprechte mensen zoeken meestal eerst de fout en de schuld bij zichzelf of veel mensen herkennen een gevoel van onvrede niet en weten niet wat ze ermee moeten doen.
Het moet natuurlijk niet al te veel opvallen. Eerst wordt er dus voor gezorgd dat slachtoffers en mede slachtoffers een onbevredigend gevoel krijgen, dat dient dat als massage om ze aan te passen aan de valse wetten en normen van het verzekeringswezen en hun geldwolven. Machtsonderwerping is dan de boodschap. Doe je dat niet, dan volgt “ als je dan niet luisteren wilt, dan moet je maar voelen”: de verzamelde oprechte informatie en argumenten worden plotseling verdraaid tegen slachtoffers en hun gezinsleden gebruikt en daarmee krijgen deze terecht het gevoel met een overmachtige misdaadorganisatie te maken te hebben.
Als je ze daar op aanspreekt, wordt natuurlijk alles ontkend. Dat is de Pavlov reactie: ontkennen is het afweermechanisme van deze lieden. (Ze geloven er zelf in omdat dat hun succes is, net als de Weduwe Rost van Tonningen blijft ontkennen, dat de vermagerde doden op de foto’s in kamppakjes in de massagraven Joden zijn en er 6 miljoen van gedood zijn. “Nee”, zegt ze dan, “dat is Dresden!” Ze verwijt immers de Nederlandse gemeenschap dat haar succes in het leven kapot is gemaakt en haar man daarbij om het leven is gekomen. Net als een weduwe vaak in zo’n geval ontkent dat haar man dood is en ze gelooft dat dan werkelijk. Een rouwproces dus, waarbij het ontkenningsmechanisme in werking treedt ter bescherming. De acceptatie is dan onmogelijk. We hebben dat ook in de voormalige Sovjet Unie bij valse machthebbers gezien. En hetzelfde zien we ook weer bij de hoge militairen van de voormalige Sovjet Unie, die hun volk en het Westen verwijten, dat ze hun vroegere succes kapot hebben gemaakt).
Van vervalsing en machtsonderwerping op deze manier hebben we een natuurlijke afkeer en vrijwel iedereen wil die uit de weg gaan om aan hun macht en daden te ontkomen. Vluchten is dus de meest voor de hand liggende natuurlijke reactie, maar daarmee wordt het juist in de hand gewerkt en kunnen ze daarmee verder hun gang gaan: de onderdrukking gebaseerd op angst. Algemeen gesproken is juist bij vrouwen de neiging om te vluchten aanwezig. Zij zoeken van nature instinctmatig met hun kinderen de relatieve veiligheid het nest of schuilplaats op. Mannen daarentegen neigen juist daartegen te gaan vechten maar worden door diezelfde vrouwen ervan weerhouden, of als het juist weer onhoudbaar en ondraagbaar wordt, worden zij juist de oorlog ingestuurd. Vrouwen keren zich zelfs tegen hun mannen, als die zich niets van hun aantrekken en toch “ten strijde willen trekken.” En in een verder stadium, het besef, dat de bedreiging onontkoombaar is, zijn het lafaards als die mannen niet ten strijde trekken. In beide gevallen dreigt de vrouw met verlating van hun echtgenoot hetgeen ze eerst met negeren kenbaar maakt als dreigement. Geen wonder dus, dat alleen daarom al relaties eindigen, naast de opeenvolgende schade aan gezondheid, levenssucces en het bestaan. Vrouwen worden nooit lafaards genoemd. Men vindt het in het algemeen natuurlijk en vanzelfsprekend, dat zij niet de oorlog ingaan of vechten. Dat is dus de natuurlijke functie van oorlog. De meeste vrouwen overleven zodoende de oorlogen en de mannen gaan er grotendeels aan. Vooral de zwak intelligenten gaan eraan, zij zijn niet opgewassen tegen de situatie en gaan mede door angst de fout in en sneuvelen. Zij gaan ook juist naar het front en de gevaren. Hogere geplaatsten blijven weg van het front en gevaren en liggen juist met de vrouwen in bed. Zo vindt de natuurlijke selectie plaats aan de mannelijke kant net als in de natuur bij de andere dieren en is met voldoende vrouwen de voortplanting bewaard en verzekerd. Alleen bij de mens wordt geselecteerd op intelligentie en ook aan de mannelijke kant, maar niet meer op kracht zoals bij dieren en primitieve mensachtigen als de apen t/m de Neanderthalers. Juist de zwak intelligenten gaan eraan en de meer intelligenten blijven juist over en zijn beschikbaar om hun genen door te geven. Ook met minder mannen komen er nog even veel kinderen en zelfs meer. Dus meestel volgt er zelfs na een oorlog een geboortegolf en worden er vooral veel jongetjes geboren, klaar voor de volgende oorlog, oftewel de volgende natuurlijke selectie, om wederom de zwakken te elimineren / te doen sneuvelen.

Het verzekeringswezen past dus gewoonweg deze psychologie toe, om die angst te ontwikkelen vooral bij de vrouwen en het werkt ook bij mannen die daar niet tegen opgewassen zijn. Daarbij worden de meeste dreigementen natuurlijk niet op papier, maar juist mondeling en telefonisch tegen het slachtoffer en hun gezin geuit. Dat weet ik uit eigen ervaring. Het verzekeringswezen probeert zelfs zover te gaan, dat slachtoffers en medeslachtoffers het gevoel krijgen schuld te hebben aan hun eigen ongevalssituatie. Het dossier wordt zover verdraaid en vervalst, dat slachtoffers zichzelf daarin niet meer terugkennen. Gezinsleden voelen zich zeer angstig worden en vooral de vrouwen verwijten hun mannen te ver te gaan. Ik heb aan den lijve ondervonden, dat ze roept: “Houd er alsjeblieft mee op, je kunt toch niet tegen die lui op en ze maken ons helemaal kapot.” Als ik bij medeslachtoffers vraag hoe het ermee gaat, komt dit ook naar voren. Er worden zelfs mensen geschaduwd door het verzekeringswezen.
De tirannie van de macht. Aasgieren en geldwolven hebben al door de eeuwen heen zo bestaan en dat is nu nog steeds niet anders.
Ook binnen een bedrijfsorganisatie bouwen machtswellustigen hun “koninkrijkjes” op gebaseerd op angstcreatie bij anderen en zijn daarmee inderdaad anderen de baas. Dit is dan ook een van de aspecten waarom er tegenwoordig voortdurend reorganisaties plaatsvinden, alleen al om die koninkrijkjes geen kans te geven zich te ontwikkelen. Ik weet uit de bedrijfspsychologie, dat het aspect angst de grootste remmer van de ontplooiing van individuen is en daarmee de grootste remmer in de ontplooiing van een bedrijf of andere organisatie en ben er voortdurend in mijn functies op gestuit. Dit was de grootste veroorzaker van knelpunten in het functioneren van zowel individuen als natuurlijk de organisatie. De teamgeest gaat door die lui kapot, terwijl dat juist een voorwaarde is om te presteren en innoveren als bedrijf.
Dus als ik in mijn functies in het bedrijfsleven dit aspect niet vaker onder handen had gehad, zou ik inderdaad waarschijnlijk van nature geneigd zijn geweest ook ermee te stoppen, net als de meeste medeslachtoffers. Maar juist hier ligt de noodzaak en de sleutel tot verandering, verbetering en vernieuwing. Blijkbaar functioneer ik dus anders dan andere mensen op dit punt en voel mij juist angstig worden, als ik niet ingrijp in een dergelijke situatie. Ik voel juist geen angst als ik wel ingrijp, mede omdat ik daarmee altijd succes heb gehad. Mijn drijfveer is daarbij blijkbaar altijd geweest, dat ik niet tegen onrecht kan. Als ik met een gevoel van (toegebracht) onrecht moet leven, dan is mij dat leven niets meer waard.
Juist waar anderen het opgeven, het niet meer weten en niet meer zien zitten ben ik altijd gevraagd en ingesprongen in situaties.
Natuurlijk heb je ook voldoende oplossend vermogen nodig in de vorm van kennis ervaring en vooral creativiteit, alsmede tactisch en strategisch inzicht. Daar ontbreekt het natuurlijk de grootste groep mensen aan, die niet verder komen dan het operationele stadium. Dat is daarom dan al bij voorbaat hun grootste angst en ze zijn daarmee slachtoffer van het verzekeringswezen in hun verhaalsrecht.

Ik hoop dat ik voor het volgende gesprek hiermee een voorzetje heb kunnen geven. Want jij weet dit allemaal net zo goed als ik. Dat weten we dus van elkaar, maar we moeten met elkaar daar over praten en er iets mee doen in de media. Hoe vertellen we dit het publiek en vooral de slachtoffers en hoe helpen we hun daarmee?----------------------------------(het verdere verloop en de oplossingen die nu geschapen zijn / worden, zijn bekend)

copyright Paul van Aarle 2002

[p.vanaarle]

Zullen we dit onderwerp maar weer eens op de eertste pagina zetten, hij wordt nog steeds veel gelezen = actueel en verdient dus ook nog meer reacties.

[hanz]

Welja, zet het er maar weer een keertje op.
TV gezien? Reportage over het nieuwe zorgstelsel?
Niet alleen in letselschadezaken is Achmea "ontzorgend" bezig.
Een mevrouw moest aan haar oogleden geopereerd worden.
Het ziekenhuis meldde dat Achmea de operatie daar niet vergoedde.Mevrouw moest naar een ander ziekenhuis dat dus een Privekliniek van Achmea bleek te zijn.
Aldaar werd de operatie ook nog eens klungelig uitgevoerd.Aldus de chirurg die van het hele verhaal op TV kond deed.
Achmea reageerde in de uitzending. Nartuurlijk zouden ze ook de operatie in het ziekenhuis betaald hebben.
Nog erger dus. Mevrouw per brief suggereren dat alleen betaald werd als ze in de privekliniek van Achmea behandeld werd.

Achmea "ontzorgt" en bezorgt daarmee mensen nogal wat problemen. "Onzorgt" normale patienten via privekliniekjes en Letselschade/ Whiplashslachtoffers via eigen reintegratiebedrijf Winnock.
Wie er beter van wordt? De aandeelhouders. Geld stinkt nooit.

Hans

[p.vanaarle]

dat klopt Hans, zo worden onze premiebetalingen "Judaspenningen."