Schikking is hard nodig Artikel Elsevier
Geplaatst: 04 mar 2005 15:11
ELSEVIER 5 MAART 2005
ECONOMIE
AANDELEN LEASE
Schikking is hard nodig
Succes van de bemiddelingspoging van Wim Duisenberg is in het belang van banken,beleggers en rechters.Het voorkomt nog grotere imagoschade
Bart Reijnen
Ja, de gesprekken zijn inmiddels gestart, wil woordvoerder Rob Okhuijsen namens Dexia Bank wel kwijt. Maar de twee weken geleden aangekondigde bemiddelingspoging rond de aandelenleasemisère is voor de rest in raadselen gehuld. Wim Duisenberg moet ervoor zorgen
dat er nu eindelijk een vergelijk komt tussen duizenden gedupeerde leasebeleggers en de belangrijkste aanbieder van leaseproducten, Dexia. De oud-president van De Nederlandsche Bank en de Europese Centrale Bank wil er niks over kwijt.
Waarom gaan Dexia Bank, de namens gedupeerden opererende Stichting Leaseverlies en Duisenberg overleggen?
Eind jaren negentig ging een half miljoen huishoudens beleggen met geleend geld. Met het idee dat aandelen een paar jaar later een stuk meer waard zouden zijn. Pure winst voor de 'gewone man'. De koersen stegen echter niet, maar kelderden. In plaats van winst te krijgen uitgekeerd op hun Winstverdriedubbelaar en Sprintplan, moesten beleggers bijbetalen en werden ze met een restschuld opgezadeld. Teleurstelling alom. Beleggers zochten al snel naar wegen om onder hun contract uit te komen.
Het dispuut dat juridisch tot nu toe het verst is gevorderd, is de kwestie rond de tweede handtekening.
Het gerechtshof in Den Bosch oordeelde begin februari in een hoger beroep dat contracten met aandelenlease in feite huurkoop zijn. De partner van de belegger moet het leasecontract dan mee ondertekenen. Dat is aanvankelijk zelden gebeurd.
Andere kwesties hebben betrekking op de zorgplicht van banken: onvoldoende zou zijn uitgezocht of klanten iets van beleggen af wisten en of ze de maandlasten konden dragen. Enkele lagere rechters stelden beleggers al in het gelijk. Bovendien had de bank niet de juiste
vergunning, stellen gedupeerden. Ook hier oordeelden rechters soms in hun voordeel: Dexia had tot 12april 2003 niet de juiste vergunning voor het verlenen van consumentenkredieten. Alle contracten van vóór die datum zouden kunnen worden vernietigd.
De laatste juridische uitweg is die van misleidende reclame.
Maar de Stichting Leaseverlies, die namens zo'n 100.000 beleggers procedeert, verloor die zaak tot dusver. Want ook Dexia wint nog steeds zaken.
Geen van de procedures heeft de Hoge Raad bereikt. Wat zou er gebeuren als 's lands hoogste rechtsorgaan de uitspraken allemaal zou overnemen? Een ramp voor financiële instellingen als Dexia, Aegon en Fortis? 'Ik las al bedragen van 10 miljard euro.
Complete onzin!' zegt Dexia's Okhuijsen. Piet Koremans van het Platform Aandelenlease, Nederlands fanatiekste Dexia-bestrijder, schat het schadebedrag op een paar miljard euro.
Van de 285.000 contracten die nog bij Dexia lopen, staan er 241.000 'onder water' .Bij elkaar zijn ze momenteel 696 miljoen euro minder waard dan bij aanschaf.
Gemiddeld komt dat neer op een schuld van 2.888euro per contract. Een flink aantal contracten wordt echter afgelost, waardoor, volgens Dexia, hoogstens 160.000 contracten kunnen eindigen met een restschuld. Daarvan accepteerde de helft al een aanbod tot verlenging of een afbetalingsregeling, het zogeheten Dexia-aanbod.
Tienduizenden beleggers de boot in
Stand bij belangrijkste aanbieders leaseproducten
Afgesloten contracten Lopende contracten
Dexia
Legiolease 465.000 285.000
Aegon
Sprintplan 120.000 50.000
Vliegwiel 60.000 50.000
Fortis
Groeivermogen 105.000 20.000
Defam 17.500 12.000
Levob 24.000 Geen informatie
Die schade valt dus te overzien. Maar mocht ook de Hoge Raad beslissen dat echtgenoten van leasebeleggers hadden moeten tekenen, dan kunnen alleen al bij Dexia duizenden -volgens Koremans 40.000 à 50.000 -beleggers de volledige inleg terugkrijgen.
De gemiddelde inleg zou zo'n 6.000 euro zijn, met een restschuld van 3.000 euro. Bij verlies van de huurkooptwist zou Dexia dus -maar dan moet wel iedereen individueel gaan procederen, én winnen -3,6 miljard euro kwijt zijn. Bij de Stichting Eegalease, die namens echtgenoten een proces voert, zijn echter 'slechts' 18.000 partners aangemeld. En om in aanmerking te komen voor vernietiging van het contract moet aan veel eisen worden voldaan. Dexia denkt dat het niet zo'n vaart loopt. Eventuele claims zijn in elk geval niet opgenomen in de 900 miljoen euro die de bank nu voor een schikking heeft gereserveerd.
Aanvallen
Reden voor proces
1 Geen handtekening van partner
2 Geen vergunning consumentenkrediet(WCK)
3 Zorgplicht: kan belegger last wel dragen
4 misleidende reclame
De andere claims -mochten ze standhouden bij hogere rechters -hebben geringere financiële
gevolgen voor de aanbieders. Zo blijft bij schending van de zorgplicht het contract meestal gewoon bestaan en wordt alleen de restschuld -deels -kwijtgescholden.
Hoe minder professioneel en hoe lager opgeleid de gedupeerde, hoe meer Dexia moet betalen. Vaak gaat het om 75 procent van de schuld. Goed opgeleide mensen, die wisten wat ze deden, krijgen een stuk minder. Gedupeerden hoeven bij de kwestie van de vergunningen daarom maar de helft van de restschuld vergoed te krijgen, oordeelde de rechter van Almelo vorige
week.
De totale schade voor Dexia en enkele andere instellingen kan alsnog in de miljarden lopen. In principe kunnen de banken zo'n strop wel aan. Maar een schikking is voor alle partijen wellicht beter. Beleggers worden van een zware last verlost, banken hebben zekerheid. Rechtbanken dreigen niet meer te worden overspoeld door een enorm aantal zaken.
En niet langer doet het zich voortslepende gedoe afbreuk aan het imago van de financiële wereld. Niet voor niets is Duisenberg ingeschakeld.
Copyright Elsevier
Het volledige artikel is te lezen op www.platformaandelenlease.nl
ECONOMIE
AANDELEN LEASE
Schikking is hard nodig
Succes van de bemiddelingspoging van Wim Duisenberg is in het belang van banken,beleggers en rechters.Het voorkomt nog grotere imagoschade
Bart Reijnen
Ja, de gesprekken zijn inmiddels gestart, wil woordvoerder Rob Okhuijsen namens Dexia Bank wel kwijt. Maar de twee weken geleden aangekondigde bemiddelingspoging rond de aandelenleasemisère is voor de rest in raadselen gehuld. Wim Duisenberg moet ervoor zorgen
dat er nu eindelijk een vergelijk komt tussen duizenden gedupeerde leasebeleggers en de belangrijkste aanbieder van leaseproducten, Dexia. De oud-president van De Nederlandsche Bank en de Europese Centrale Bank wil er niks over kwijt.
Waarom gaan Dexia Bank, de namens gedupeerden opererende Stichting Leaseverlies en Duisenberg overleggen?
Eind jaren negentig ging een half miljoen huishoudens beleggen met geleend geld. Met het idee dat aandelen een paar jaar later een stuk meer waard zouden zijn. Pure winst voor de 'gewone man'. De koersen stegen echter niet, maar kelderden. In plaats van winst te krijgen uitgekeerd op hun Winstverdriedubbelaar en Sprintplan, moesten beleggers bijbetalen en werden ze met een restschuld opgezadeld. Teleurstelling alom. Beleggers zochten al snel naar wegen om onder hun contract uit te komen.
Het dispuut dat juridisch tot nu toe het verst is gevorderd, is de kwestie rond de tweede handtekening.
Het gerechtshof in Den Bosch oordeelde begin februari in een hoger beroep dat contracten met aandelenlease in feite huurkoop zijn. De partner van de belegger moet het leasecontract dan mee ondertekenen. Dat is aanvankelijk zelden gebeurd.
Andere kwesties hebben betrekking op de zorgplicht van banken: onvoldoende zou zijn uitgezocht of klanten iets van beleggen af wisten en of ze de maandlasten konden dragen. Enkele lagere rechters stelden beleggers al in het gelijk. Bovendien had de bank niet de juiste
vergunning, stellen gedupeerden. Ook hier oordeelden rechters soms in hun voordeel: Dexia had tot 12april 2003 niet de juiste vergunning voor het verlenen van consumentenkredieten. Alle contracten van vóór die datum zouden kunnen worden vernietigd.
De laatste juridische uitweg is die van misleidende reclame.
Maar de Stichting Leaseverlies, die namens zo'n 100.000 beleggers procedeert, verloor die zaak tot dusver. Want ook Dexia wint nog steeds zaken.
Geen van de procedures heeft de Hoge Raad bereikt. Wat zou er gebeuren als 's lands hoogste rechtsorgaan de uitspraken allemaal zou overnemen? Een ramp voor financiële instellingen als Dexia, Aegon en Fortis? 'Ik las al bedragen van 10 miljard euro.
Complete onzin!' zegt Dexia's Okhuijsen. Piet Koremans van het Platform Aandelenlease, Nederlands fanatiekste Dexia-bestrijder, schat het schadebedrag op een paar miljard euro.
Van de 285.000 contracten die nog bij Dexia lopen, staan er 241.000 'onder water' .Bij elkaar zijn ze momenteel 696 miljoen euro minder waard dan bij aanschaf.
Gemiddeld komt dat neer op een schuld van 2.888euro per contract. Een flink aantal contracten wordt echter afgelost, waardoor, volgens Dexia, hoogstens 160.000 contracten kunnen eindigen met een restschuld. Daarvan accepteerde de helft al een aanbod tot verlenging of een afbetalingsregeling, het zogeheten Dexia-aanbod.
Tienduizenden beleggers de boot in
Stand bij belangrijkste aanbieders leaseproducten
Afgesloten contracten Lopende contracten
Dexia
Legiolease 465.000 285.000
Aegon
Sprintplan 120.000 50.000
Vliegwiel 60.000 50.000
Fortis
Groeivermogen 105.000 20.000
Defam 17.500 12.000
Levob 24.000 Geen informatie
Die schade valt dus te overzien. Maar mocht ook de Hoge Raad beslissen dat echtgenoten van leasebeleggers hadden moeten tekenen, dan kunnen alleen al bij Dexia duizenden -volgens Koremans 40.000 à 50.000 -beleggers de volledige inleg terugkrijgen.
De gemiddelde inleg zou zo'n 6.000 euro zijn, met een restschuld van 3.000 euro. Bij verlies van de huurkooptwist zou Dexia dus -maar dan moet wel iedereen individueel gaan procederen, én winnen -3,6 miljard euro kwijt zijn. Bij de Stichting Eegalease, die namens echtgenoten een proces voert, zijn echter 'slechts' 18.000 partners aangemeld. En om in aanmerking te komen voor vernietiging van het contract moet aan veel eisen worden voldaan. Dexia denkt dat het niet zo'n vaart loopt. Eventuele claims zijn in elk geval niet opgenomen in de 900 miljoen euro die de bank nu voor een schikking heeft gereserveerd.
Aanvallen
Reden voor proces
1 Geen handtekening van partner
2 Geen vergunning consumentenkrediet(WCK)
3 Zorgplicht: kan belegger last wel dragen
4 misleidende reclame
De andere claims -mochten ze standhouden bij hogere rechters -hebben geringere financiële
gevolgen voor de aanbieders. Zo blijft bij schending van de zorgplicht het contract meestal gewoon bestaan en wordt alleen de restschuld -deels -kwijtgescholden.
Hoe minder professioneel en hoe lager opgeleid de gedupeerde, hoe meer Dexia moet betalen. Vaak gaat het om 75 procent van de schuld. Goed opgeleide mensen, die wisten wat ze deden, krijgen een stuk minder. Gedupeerden hoeven bij de kwestie van de vergunningen daarom maar de helft van de restschuld vergoed te krijgen, oordeelde de rechter van Almelo vorige
week.
De totale schade voor Dexia en enkele andere instellingen kan alsnog in de miljarden lopen. In principe kunnen de banken zo'n strop wel aan. Maar een schikking is voor alle partijen wellicht beter. Beleggers worden van een zware last verlost, banken hebben zekerheid. Rechtbanken dreigen niet meer te worden overspoeld door een enorm aantal zaken.
En niet langer doet het zich voortslepende gedoe afbreuk aan het imago van de financiële wereld. Niet voor niets is Duisenberg ingeschakeld.
Copyright Elsevier
Het volledige artikel is te lezen op www.platformaandelenlease.nl