Radar

zie: http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AT2375

Het Hof oordeelt dat de zorgplicht onverkort van toepassing is.

De belegger in kwestie heeft er echter niets aan en moet de gehele restantschuld voldoen. Puur afgaand op (de bewoordingen van) het arrest lijkt het erop dat de advocaat van de belegger procedureel enkele grove steken heeft laten vallen. Ik betwijfel of de overwegingen van het Hof aanleiding bieden tot een succesvol cassatieberoep.

Heb ik het juist als ik hieruit opmaak dat de gedupeerde thans in het bezit is gekomen van een "verklaring voor recht" waarmee hij Dexia in een nieuwe procedure kan aanpakken?

Dit zou wel eens een zeer belangwekkend arrest kunnen zijn omdat het de erkenning van misleiding door Dexia wel zeer dicht nadert!! Want hier zegt de op één na hoogste rechtsinstantie in feite tegen Dexia : u heeft onvoldoende gewaarschuwd!

zou kunnen, maar het blijft recht overeind dat de belegger in kwestie in ieder geval krachtens het bekrachtigde vonnis van de rechtbank eerst € 32.000,-. te vermeerderen met wettelijke rente zal moeten betalen. Daar komt nog bij dat er extra kosten moeten worden gemaakt om het gelijk te halen.

Al met al verdient het geen schoonheidsprijs

Hoger beroepzaak na verstekveroordeling met WinstVerDrieDubbelaar
Naar mijn idee met belangrijke jurisprudentie. Goed bestuderen dus. Het hof maakt zo te zien gehakt van de eerdere uitspraak op veel onderdelen van deze zaak maar er zijn ook valkuilen te melden. Enkele details zijn hieronder uitgelicht. (Er is al een vermelding in de Telegraaf. "Gerechtshof Den Bosch kapittelt Dexia Bank"
Publicatiedatum: 7-4-2005).

Het geding in eerste aanleg (zaaknr. 59454/HA ZA 04-61)
Bij het vonnis waarvan beroep had de [lagere] rechtbank alle vorderingen van [appellant] afgewezen en bij verstek veroordeeld tot betaling.

LJN: AT2375, Gerechtshof 's-Hertogenbosch, C04/01305
http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AT2375
Datum uitspraak: 05-04-2005 Datum publicatie: 05-04-2005 Rechtsgebied: Handelszaak
Soort procedure: Hoger beroep

Inhoudsindicatie: Aandelenlease - WinstVerDriedubbelaar. Schending van de zorgplicht door Dexia. Dexia had de belegger moeten melden, dat hij na afloop van de overeenkomst een schuld aan de bank zou kunnen hebben als de aandelen bij verkoop minder waard zouden zijn dan het geleende aankoopbedrag. In het informatiemateriaal staat nergens dat de belegger het aankoopbedrag zal lenen van de bank. Dexia had moeten nagaan of de belegger zich van dit specifieke gevaar bewust was.

[terzijde opgemerkt dat]
de WCK niet geldt voor deze overeenkomst omdat de daarbij overeengekomen kredietsom (de leasesom ad f. 104.331,56) meer dan f. 50.000,-- bedraagt (zie artikel 3 WCK zoals dat luidde ten tijde van het sluiten van de overeenkomst).

[...]
4.3.1. Bij memorie van grieven heeft [appellant] zijn eis vermeerderd door primair een aantal vorderingen in te stellen die gegrond zijn op de stelling dat zijn echtgenote de onderhavige overeenkomst buitengerechtelijk heeft vernietigd, omdat zij voor die overeenkomst geen toestemming als bedoeld in artikel 1:88 lid 1 sub d BW heeft verleend aan [appellant].
Voorts constateert het hof dat [appellant] in het petitum van de memorie van grieven zijn eis heeft geherformuleerd en daarbij niet meer heeft opgenomen de in eerste aanleg gevorderde schadevergoeding, waarmee deze vordering aan het oordeel van het hof is onttrokken.

4.3.2. Op grond van artikel 353 lid 1 Rv juncto artikel 130 lid 3 Rv is bedoelde vermeerdering van eis niet toegestaan, nu Dexia in appel niet is verschenen en gesteld noch gebleken is dat [appellant] de vermeerdering van eis tijdig bij exploot aan Dexia kenbaar heeft gemaakt.
Aangezien [appellant] in appel geen schadevergoeding vordert, en daarmee zijn eis heeft verminderd, is in dit appel voor wat betreft de procedure in reconventie nog slechts de door [appellant] gevorderde verklaring voor recht aan de orde. [...]

4.6.[...]aangezien [appellant] ter zake geen beroep heeft gedaan op verrekening van zijn tegenvordering met de vordering van Dexia. Het hof zal de veroordeling van [appellant] - in conventie - tot betaling aan Dexia van de eindafrekening ad € 21.996,60 vermeerderd met rente en kosten daarom in stand laten.[...]

[...] 4.9.5.2. Het hof constateert dat in het aan [appellant] verstrekte informatiemateriaal nergens met zoveel woorden staat vermeld dat hij het bedrag voor de aankopen van de aandelen zal lenen van de bank.[...]

[...] Het voert naar 's hofs oordeel te ver om, zoals de [lagere] rechtbank heeft gedaan, aan te nemen dat het specifieke risico van beleggen in aandelen met geleend geld een feit van algemene bekendheid is en dat daarom op de bank geen waarschuwings- en onderzoeksplicht rustte. Zulks verhoudt zich niet met de beschermingsgedachte die onder andere ten grondslag ligt aan Richtlijn 93/22/EEG van de Raad van 10 mei 1993 betreffende het verrichten van diensten op het gebied van beleggingen in effecten, de Wte 1995 en aan de hierboven in r.o. 4.7.3 genoemde jurisprudentie van de Hoge Raad.

4.9.5. Naar het oordeel van het hof heeft de bank op dit punt niet aan haar bijzondere zorgplicht voldaan, en wel om de volgende redenen.

4.9.5.1. Als onbetwist staat vast dat de door de bank aan [appellant] verstrekte informatie over de WinstVerDriedubbelaar niet was afgestemd op het niveau van [appellant]. Anders dan de [lagere] rechtbank heeft overwogen, had de bank in haar informatiemateriaal wel rekening moeten houden met iemand als [appellant] die geen kennis van en ervaring met beleggen had, temeer omdat de bank de brochures en bijbehorende aanvraagformulieren, waarmee zij heeft aangeboden om een aandelenlease-overeenkomst genaamd WinstVerDriedubbelaar te sluiten, huis aan huis heeft laten verspreiden. Bovendien - zo staat als onbetwist vast - richtte de bank zich met de WinstVerDriedubbelaar ook op personen die geen ervaring hadden met beleggen in aandelen, omdat zij daartoe eerst via een lening van de bank in staat werden gesteld.

4.9.5.2. Het hof constateert dat in het aan [appellant] verstrekte informatiemateriaal nergens met zoveel woorden staat vermeld dat hij het bedrag voor de aankopen van de aandelen zal lenen van de bank. In de brochure is wel meermaals vermeld dat het te betalen maandbedrag alleen uit rente bestaat. Voorts wordt in de fiscale opinie melding gemaakt van het feit dat 'de met de aankopen per saldo gemoeide investeringen' door de bank plaatsvinden in de vorm van een driejarige aflossingsvrije lening. Verder is in de tabellen in de brochure en in het prognosevoorbeeld op naam van [appellant] telkens een kolom 'aflossing hoofdsom' opgenomen waarin bedragen staan van f. 42.893,10 (bij een maandbedrag van f. 250,--) respectievelijk f. 85.786,20 (bij een maandbedrag van f. 500,--) welke in mindering worden gebracht op de verwachte verkoopopbrengst. Dat is ook het geval in het eerste rekenvoorbeeld op pagina 4 van de brochure. Mede gelet hierop had [appellant] naar 's hofs oordeel moeten begrijpen dat de bank niet van de maandelijkse betalingen van f. 502,62 gedurende drie jaar iedere keer voor f. 28.745,72 aandelen zou kunnen kopen, zodat [appellant] hierover vragen had moeten stellen aan de bank. Zulks neemt echter niet weg dat het in de eerste plaats op de weg van de bank lag om [appellant] in niet mis te verstane bewoordingen te waarschuwen voor de risico's verbonden aan beleggen in aandelen met geleend geld, zoals hierna nader uit te werken.

4.9.5.3. Het hof is van oordeel dat de bank [appellant] NIET in niet mis te verstane bewoordingen heeft gewaarschuwd tegen het specifieke risico van de WinstVerDriedubbelaar dat na afloop van de overeenkomst een schuld uit hoofde van geldleen aan de bank resteert indien de aandelen dan minder waard zijn dan het geleende aankoopbedrag. Weliswaar zijn in de brochure waarschuwingsteksten opgenomen, maar hiermee wordt slechts gewaarschuwd tegen het algemene risico van beleggen in aandelen, te weten dat de waarde van aandelen kan fluctueren. Aan Dexia moet worden toegegeven dat in de brochure staat dat ingeval de aandelen na afloop van de overeenkomst minder waard zijn geworden de belegger het verschil zal moeten bijbetalen, maar deze mededeling wordt vervolgens direct gerelativeerd door de geruststellende opmerking dat de belegger in dat geval gebruik kan maken van een verlengingsgarantie waardoor hij de aandelen niet met verlies hoeft te verkopen. Ook de vermelding in de overeenkomst zelf dat de laatste termijn van de leasesom in principe wordt verrekend met de verkoopopbrengst van de aandelen, kan gemakkelijk tot het misverstand leiden dat niet hoeft te worden gevreesd dat een schuld aan de bank zal resteren. Overigens is ook het feit dat in het prognosevoorbeeld op naam van [appellant] rekening wordt gehouden met een 'koersstijging' van gemiddeld -2% per jaar waarbij een negatieve 'uitbetaling' resteert, volstrekt onvoldoende om te kunnen gelden als een in niet mis te verstane bewoordingen gegeven waarschuwing tegen het gevaar van een restschuld. Daarbij dient in ogenschouw te worden genomen dat in de tabel verder alleen wordt uitgegaan van oplopende koersstijgingen en rendementen, terwijl ook overigens in het informatiemateriaal zeer sterk de nadruk wordt gelegd op een verwachting van aanhoudend gunstige rendementen, hetgeen ook volgt uit de benaming van het product zelf. Van een professionele en bij uitstek deskundig te achten dienstverlener als de bank had echter verwacht mogen worden dat zij zich ook rekenschap had gegeven van de niet denkbeeldige kans dat de koersen (ingrijpend) zouden dalen.

4.9.5.4. Nu de bank [appellant] niet (voldoende) heeft gewaarschuwd tegen het aan de WinstVerDriedubbelaar verbonden specifieke risico, en voorts gesteld noch gebleken is dat de bank zich ervan heeft vergewist dat [appellant] zich van dit risico bewust was, moet het oordeel luiden dat de bank jegens [appellant] niet de bijzondere zorg heeft betracht waartoe zij als professionele en op het terrein van aandelenlease als bij uitstek deskundige dienstverlener was gehouden. De grieven 1, 3 en 4, welke kort gezegd zijn gericht tegen het andersluidende oordeel van de [lagere] rechtbank, slagen derhalve.

4.9.6. In aanmerking genomen dat de schending van de zorgplicht door de bank heeft plaatsgevonden in de precontractuele fase, moet voorts geoordeeld worden dat de bank aldus onrechtmatig jegens [appellant] heeft gehandeld. Op grond van artikel 6:162 BW is Dexia, als rechtsopvolgster van de bank, in beginsel aansprakelijk voor de schade die [appellant] hierdoor heeft geleden. De door [appellant] gevorderde verklaring voor recht is dus toewijsbaar, zij het dat gelet op het voorgaande voor recht zal worden verklaard dat Dexia onrechtmatig jegens [appellant] heeft gehandeld in plaats van dat zij toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen jegens [appellant].
Het hof komt - zie overweging 4.3.1 - niet toe aan de beoordeling van de vraag of Dexia de door [appellant] gestelde schadevergoeding ad € 34.956,18 verschuldigd is, nu [appellant] deze vordering blijkens het petitum van de memorie van grieven niet heeft gehandhaafd.

Conclusie

4.10. Het bovenstaande leidt tot de slotsom dat het hof het beroepen [het eerder uitgesproken ] vonnis zal vernietigen voor zover de [lagere] rechtbank hierbij (in reconventie) de door [appellant] gevorderde verklaring voor recht heeft afgewezen en [appellant] (in oppositie en in reconventie) heeft veroordeeld in de proceskosten. Opnieuw rechtdoende zal het hof de door [appellant] gevorderde verklaring voor recht alsnog toewijzen, zoals in het dictum te vermelden. Voorts zal het hof de proceskosten van de eerste aanleg (de verzetprocedure) tussen partijen compenseren als na te melden, nu partijen daarin over en weer gedeeltelijk in het ongelijk zijn gesteld.
Het hof zal het beroepen vonnis voor het overige bekrachtigen, dat wil zeggen voor zover de [lagere] rechtbank hierbij de door [appellant] in oppositie gevorderde ontheffing van de bij het verstekvonnis uitgesproken veroordeling heeft afgewezen, en (in reconventie) de vordering van [appellant] tot het betalen door Dexia van schadevergoeding heeft afgewezen. [kan dit ook voor een ieder begrijpelijke taal gezegd worden? Wie is goed op de hoogte?]
Tenslotte zal het hof de proceskosten van het hoger beroep tussen partijen compenseren als na te melden, nu partijen daarin over een weer gedeeltelijk in het ongelijk zijn gesteld.

5. De uitspraak

Het hof:

vernietigt het vonnis waarvan beroep voor zover hierbij de door [appellant] gevorderde verklaring voor recht is afgewezen en [appellant] is veroordeeld in de proceskosten van de verzetprocedure, en in zoverre opnieuw rechtdoende:

verklaart voor recht dat Dexia onrechtmatig jegens [appellant] heeft gehandeld en daarvoor aansprakelijk is;

compenseert de proceskosten van de eerste aanleg (de verzetprocedure) aldus dat iedere partij de eigen kosten draagt;

bekrachtigt het vonnis waarvan beroep voor het overige;

compenseert de proceskosten van het hoger beroep aldus dat iedere partij de eigen kosten draagt.

Dit arrest is gewezen door mrs. Feith, Hendriks-Jansen en Fikkers en uitgesproken door de rolraadsheer ter openbare terechtzitting van dit hof op 5 april 2005.


Okerene

Klopt, maar dat kun je het Hof niet verwijten. Daarop moet betrokkene z'n advocaat aanspreken, lijkt mij. Ik duidde meer op de belangrijke principiële betekenis die het arrest mogelijkerwijs heeft.

Lijkt mij een uitstekende uitspraak, jammer alleen voor de gedupeerde. Maar dat ligt inderdaad niet aan het Hof, die overigens echt heel erg duidelijk is in zijn bewoordingen!
Hier kunnen we wat mee, alleen dan wel goed aanpakken.

Willem

De rechter in kwestie is lijkt mij goed nagedacht te hebben. Hij kon in dit geval niet anders.
Niettemin heeft hij perfect de situatie ingeschat en beoordeeld.
Zijn op en aanmerkingen zijn goed bruikbaar zo te zien.
Zo leren advocaten ook van fouten. Zelfs als Dexia niet komt opdagen moeten ze opletten.

Kan iemand aangeven wat voor de betrokkene het beste is om nog te doen?

Okerene

dustinh, we zitten op een lijn

Betrokkene kan m.i. nu met de verklaring voor recht in de hand schadevergoeding van Dexia eisen. Dit betekent dus naar alle waarschijnlijkheid een nieuwe procedure beginnnen toegespitst op de omvang van de schadevergoeding. M.a.w. is Dexia aansprakelijk voor de totale schade (inleg + restschuld c.a) of voor een deel van de schade.
De principiële betekenis van dit arrest is gelegen in het feit dat nu voor het eerst in een niet-eegalease zaak door een Gerechtshof is bepaald dat Dexia onrechtmatig heeft gehandeld en daarvoor in beginsel aansprakelijk is. Helaas heeft het Hof zich door de ongelukkige gang van zaken in deze procedure (die m.i. de advocaat van betrokkene toegerekend moet worden) in dit geval niet kunnen uitspreken over de schadevergoeding. Als dat nu wel was gebeurd dan zou er vrijwel op zeker nog dit jaar definitieve duidelijkheid over het hele Dexia-gebeuren zijn gegeven door de Hoge Raad, doch helaas.

Wat ik zou doen: mijn advocaat verzoeken een kort geding aan te spannen tegen Dexia om de executie van het Roermondse vonnis tegen te houden. Rechtsgrond: misbruik van het procesrecht.
Mocht dit falen, dan in de daaropvolgende bodemprocedure verder procederen met de door het Bossche hof uitgesproken "verklaring voor recht". Tevens in de bodemprocedure de volledige vergoeding van alle door Dexia veroorzaakte proces- en advocaatkosten eisen.

Met zijn advocaat kan die gedupeerde toch wel tot overeenstemming komen over een eventuele betalingsregeling (indien nodig)?

Waarschijnlijk is het vonnis destijds door de rechtbank uitvoerbaar bij voorraad verklaard met - Dexia kennende - als al even waarschijnlijk gevolg dat Dexia het geld al heeft opgeëist. Als betrokkene vervolgens heeft betaald heeft een kort geding daarover geen zin lijkt mij. Heeft betrokkene nog niet betaald, maar heeft Dexia b.v. beslag gelegd o.i.d. dan lijkt me een k.g. inderdaad wel zinvol.

Indien Dexia inmiddels het geld van deze gedupeerde heeft opgeëist en ontvangen, hoeft het nog steeds geen verloren zaak te zijn. De advocaat van de gedupeerde kan dan - met de "verklaring voor recht" en de uitspraak van het hof in 's-Hertogenbosch in de hand - een procedure beginnen wegens gedane, onverschuldigde betaling plus de door Dexia veroorzaakte kosten hiervan. Dit moet door een beetje goede advocaat toch te winnen zijn?

Dit was dus een hoger beroep-zaak en Dexia liet verstek gaan? Ik begrijp hier dus echt niets van. Niet van Dexia dat die geen advocaat heeft gestuurd en niet van de advocaat van gedupeerde, die deze zaak toch verliest voor zijn cliënt. Er kan dan wel gezegd worden: mooie uitspraak en de rechter heeft hier goed over nagedacht, maar als ik de gedupeerde hier zou zijn, dan zou ik van die mooie uitspraak wel gaan janken.

De advocaat van de gedupeerde kan dan - met de "verklaring voor recht" en de uitspraak van het hof in 's-Hertogenbosch in de hand - een procedure beginnen wegens gedane, onverschuldigde betaling plus de door Dexia veroorzaakte kosten hiervan.

Neem dus aan dat Dexia die € 32.000 plus rente heeft opgeëist. Die moet je maar hebben. Een lening gaat niet met die BKR-registratie en je huis leeg laten halen is ook geen optie (voor gedupeerde dan). Niet iedereen heeft familie of vrienden waar je zo'n bedrag van kan lenen.

Hoe moet dit dan opgelost worden? Een aflossingsregeling met Dexia? Gaat die hier dan mee akkoord.

Dit moet door een beetje goede advocaat toch te winnen zijn?

En daarna weer proberen het terug te halen? Met diezelfde advocaat die jouw zaak verknald heeft? En wie gaat dat dan weer betalen? Zo zak je dan toch, buiten jouw schuld om, steeds dieper weg in het financiële moeras.

Hij moet inderdaad gewoon een kort geding aanspannen, Dexia weet dat ze dit gaan verliezen en zullen hun keutel intrekken. Anders gaat het Dexia nog meer kosten.
Met wat mzzl overigens, want misschien wil Dexia dit tot de Hoge Raad uitvechten. Dan heb je dus wel een probleem en zul je moeten procederen tot je erbij neervalt. Maar met een vonnis zoals dit lijkt het me niet zo handig om naar de Hoge Raad te stappen als Dexia zijnde. Er wordt letterlijk de vloer aangeveegd met hun werkwijze, hiermee kan de Hoge Raad niets meer aan veranderen. Zij kijken alleen of de procedure volgens de regels is verlopen en of de wet juist is toegepast. Ben benieuwd wat dit gaat worden.....
Ik blijf het een zeer positief vonnis vinden, jammer van de fout die erin is geslopen voor de gedupeerde.
Willem

Trudy,

Het is inderdaad voor de betrokkene een bittere pil. Hij moet nu wel verder. Dit was door anderen ook al eerder afdoende aangegeven. De uitspraak dreigde daardoor in negatieve zin onder te sneeuwen. Vandaar dat er ook inhoudelijk naar de positieve kanten gekeken moest worden. Neem het ons a.u.b. niet kwalijk dat de situatie van de betrokken persoon in kwestie tijdelijk wat onderbelicht bleef. Door in te gaan op wat er verder door hem nog ondernomen kan worden blijkt dat wij er wel degelijk aan (blijven) denken. Toch bedankt voor je betrokkenheid en commentaar in deze.

Hieronder nog iets over de bijzondere zorgplicht die Dexia ten aanzien van hun klanten heeft geschonden. Let daarbij op het 'beroep' van de appellant. "actief als taxateur onroerend goed "

Verstrekken van informatie en waarschuwen voor risico's

4.9.1. [appellant] heeft voorts betoogd dat de bank haar bijzondere zorgplicht heeft geschonden doordat zij aan [appellant] geen gegevens en bescheiden heeft verstrekt, afgestemd op het niveau van [appellant], die nodig waren voor de beoordeling van de WinstVerDriedubbelaar. Met name heeft de bank nagelaten om [appellant] te informeren dat belegd zou gaan worden met geleend geld en over de daaraan verbonden risico's.

4.9.2. Anders dan Dexia heeft gesteld, kan niet gezegd worden dat [appellant] heeft nagelaten deze stellingen te onderbouwen. Dit wordt niet anders doordat [appellant] geen beroep heeft gedaan op een contractuele bepaling waaruit een verplichting voor de bank voortvloeit tot het verstrekken van adequate informatie over de werking van de WinstVerDriedubbelaar en de daaraan verbonden risico's, nu deze verplichting naar 's hofs oordeel reeds voortvloeit uit de bijzondere zorgplicht waartoe de bank jegens [appellant] was gehouden. Daarbij wordt opgemerkt dat deze verplichting naar het oordeel van het hof ook los van het bepaalde in artikel 33 NR 1999 bestaat.

4.9.3. Bij de bepaling van de omvang van de verplichting van de bank tot het verstrekken van informatie over de WinstVerDriedubbelaar en de risico's daarvan, speelt onder meer een rol dat als onbetwist vaststaat dat [appellant], hoewel actief als taxateur onroerend goed, geen kennis had van noch ervaring had met beleggen.

[Het hof onderschrijft daarbij nog het volgende]:

Verder is van belang dat de WinstVerDriedubbelaar een complex financieel product is dat, zeker voor een leek op beleggingsterrein, niet eenvoudig is te doorgronden.

Tenslotte is van belang dat aan de WinstVerDriedubbelaar voor de belegger grote financiële risico's zijn verbonden, omdat belegd wordt in aandelen met geleend geld.[..]

Dus ondanks de zure appel waar de taxateur onroerend goed doorheen moet bijten (in eerste aanleg bij verstek al veroordeeld), geeft het eens te meer aan goed beslagen ten ijs te komen met een ervaren advocaat. Ik denk niet dat Dexia zit te wachten op meer uitspraken als deze. Dat ze zelf hier verstek hebben laten gaan kan een instinker zijn geweest. Het blijft opletten dus.

Okerene

Dat ze zelf hier verstek hebben laten gaan kan een instinker zijn geweest. Het blijft opletten dus.

Okerene

Naar boven

Okerene

Ben er maar gerust van overtuigt dat dexia hier bewust voor heeft gekozen.
Een zo belangrijk arrest laten ze echt niet zomaar lopen.
Ze hebben zich waarschijnlijk niet gerealiseerd dat deze uitslag, toch ook in hun nadeel zou uitpakken.
Dexia gaat niets uit de weg, Ik kan daar over meepraten, en kom daar binnenkort op terug, Ik heb daar nog een en ander over te vertellen.
Ik moet allen nog ergens op wachten voor ik dat doe.
We hebben te maken met de giftigste slang die momenteel op deze wereld rondkronkeld.

Lfs Ad

Je vergeet dat Dexia ook blunders begaat. Kijk naar het verzuimen te verwijderen van die BKR-registratie.

Dus of dit nu bewust is gedaan (geen vertegenwoordiger van Dexia bij dit hoger beroep) of gewoon weer een "foutje" ? 't Kan vriezen, 't kan dooien.

Ze hebben natuurlijkduizenden zaken en het meeste competente personeel zal allang het zinkende schip verlaten hebben en een andere baan gevonden hebben. Het personeel dat overgbleven is zal dus gemakkelijk een foutje extra maken.

Trudy.

Het is niet dat ik persé gelijk wil hebben hoor.
Maar dat dexia een hoger beroepzaak over het hoofd ziet wil er bij mij niet in. Er kan dan wel een hoop personeel uit nederland weg zijn.
De advocaten zijn grote jongens en spelen de smerigste spelletjes.
Dat ze die BKR zaak over het hoofd hebben gezien, doet daar niets aan af. Dat ze fouten maken is vooral ook te danken aan dit forum, waarvan ze de kracht danig hebben onderschat

Liefs Ad

Van mij mag je best gelijk hebben hoor Ad. Ik weet het echt niet.

Maar die grote jongens van Dexia-advocaten maken ook genoeg blunders. Dat krijg je toch als er zo ongelooflijk veel rechtzaken zijn.
En vooral ook niet te vergeten alle door forum-leden naar boven gehaalde fouten van Dexia (haar voorganger dan). Daar hebben die advocaten een hele kluif aan. Ze verliezen niet voor niets de meeste zaken. Ze proberen wel van iets wat zwart is te bewijzen dat het wit is, maar tot nu toe toch met weinig resultaat.

Maar, zoals je al zegt, ik ben er ook van overtuigd dat ze met de vieste en smerigste spelletjes toch nog de schade proberen te beperken.

groet, trudy

weet iemand de uitspraak van 7-4-2004 over dexia?