Radar

Onze dochter van 9 maanden zat laatst bij een kennis op schoot en sloeg haar bril van het hoofd.
In 2 stukken, dus nieuwe bril kostte € 75,-, omdat hij niet meer te maken was.
Goed gebeld met de verzekering, VDL Assurantiën, ja meneer we vergoeden dat.
Dus alle papieren ingevuld bonnetje erbij van de oude bril en nieuwe bril.
Na een maand wachten eindelijk een reactie.

Hun reactie

Wij vernamen via de schademelding dat u schade aan uw bril heeft.
Uit het schadeformulier blijkt dat de dochter van onze verzekerde de schade heeft vroorzaakt. Zij heeft de bril van uw hoofd getrokken waarna de bril op de vloer viel/

De aansprakelijkheidsverzekering particulieren biedt de dekking indien de verzekerde wettelijk aansprakelijk is voor de veroorzaakte schade.
Aan het wettelijk aansprakelijkheid zijn dient een duidelijke verwijtbare handeling ten grondslag te liggen.
Weliswaar zijn de ouders risico - aansprakelijk voor de gedragingen van hun kinderen. In dit geval is de schade ontstaan doordat u het kind op schoot had. Men dient in dergelijke gevallen rekening te houden met de vaak onverwachte gedragingen van een kind. Hierdoor kunnen we geen aansprakelijkheid erkennen en u niet schadeloos stellen.

Kortom het was dus eigen schuld en je moet zelf voor de kosten opdraaien.
We hebben met de verzekering gebeld, gaven nog andere voorbeelden. Als onze dochter straks met haar fietsje over de stoep fietst en een andere autp bekrast met haar stuurtje. Wat bij ons in de straat zeer denkbaar is, dan is het de schuld van de eigenaar van de auto zelf. Had hij hem maar niet half op de stoep moeten zetten?
Of als ze straks lopen gaat en een duur kristallen glas van de tafel afjat en in 1000 stukken ligt, tja dan had het glas er maar niet moeten staan.

Waarvoor ben je dan in hemelsnaam verzekerd?

Weet iemand of dit zo inderdaad wettelijk geregeld is? En als dat zo is dan moeten ze dat maar snel veranderen.
Het gaat ons niet om die € 75,- kunnen we gelukkig nog wel zelf ophoesten, maar om het principe dat je kind gewoon niet verzekerd is voor zulke dingen.

Wettelijk gezien ben je aansprakelijk in deze situatie.

Echter, door de jaren hebben rechters diverse uitspraken gedaan waardoor er aanvullingen zijn gekomen op de wetgeving.

In dit geval denk ik dat je je vraag eens op het prikbord van
(zonder www ervoor) verzekeringen.pagina.nl moet stellen.

Er zitten daar meerdere specialisten op het gebied van wettelijke aansprakelijkheid. Die moeten daar een antwoord op weten.

Verzekeraars proberen altijd in de eerste instantie eronderuit te komen.
Omdat je kind 9 maanden is, sta je volgens mij wel in je recht.
Als een van mijn honden iemand bijt, dan ben ik daar ook voor verzekerd.
Een van mijn zonen had een keer een voetbal door een ruit geschoten, en dat was ook een heel gedoe, duurde lang, veel brieven moeten schrijven, maar uiteindelijk hebben ze het toch vergoedt.
Gewoon doorgaan en niet je er bij neerleggen.
Het ging onverwachts en het kind is nog een baby, en juist voor dit soort dingen heb je zo'n verzekering.

Het is handig onderscheid te maken tussen de dekking van de aansprakelijkheidsverzekering en de vraag of er aansprakelijkheid is.
In dit geval is er gewoon dekking onder de AVP. De verzekeraar betwist dat ook niet.
De verzekeraar stelt wel dat u in het geheel niet aansprakelijk bent. Het standpunt van de verzekeraar is dus dat u zelf ook niet hoeft te betalen. Mensen die kleine kinderen op schoot nemen zijn zelf verantwoordelijk voor dit soort schade.
Omdat de verzekeraar wel dekking verleent, betekent dat ook, dat als de benadeelde u toch aanspreekt de verzekeraar voor het gehele verweer zorgt, alle brieven namens u beantwoordt en als het moet zelfs de advocaat regelt om in een door de benadeelde aangespannen rechtszaak zijn standpunt te verdedigen. En als de rechter dan uiteindelijk toch zou vinden dat er wel aansprakelijkheid is, betaalt hij alsnog de schade.
Kortom: u bent niet voor niets verzekerd.
Waar het probleem waarschijnlijk in zit is dat het u niet interesseert of u juridisch aansprakelijk bent voor de daad van uw kind, maar u wilt gewoon dat de verzekeraar betaalt. Maar zo werkt een aansprakelijkheidsverzekering niet. Juist ook om te voorkomen dat de vraag of er betaald moet worden afhankelijk is van de (met alle respect) subjectieve mening van iemand die de betaling uit de zak van een ander wil doen en die bovendien vaak ook nog andere reden voor een betaling heeft (benadeelde is goede vriend/kennis/buur).

Even een reactie op Inge2

Het gaat me helemaal niet om het geld, bedoel € 75,- kan ik zelf nog wel ophoesten. Dat is het hele probleem niet.
Waar het mij om gaat is dat als onze dochter is stuk maakt, in haar geval per ongeluk, dat de verzekering dat vergoedt.
Betaal niet voor niks steeds premie daarvoor.
Tuurlijk is de gene die haar op schoot neemt zelf daar verantwoordelijk voor, maar het gaat erom dat ons kind daar haar spontaniteit iemand een mep verkoopt en daardoor dus een bril afvalt.
Het zijn gelukkig goede vrienden en na de uitslag van de verzekeraar heb ik meteen gezegd dat ik het wel betaal.
Maar stel dat het een onbekende is waarvan zij is kapot maakt. En wat meer is dan € 75,-
Dan hang je als ouder wel.

verzekeraar dient gewoon te betalen. Kind op schoot nemen is niet relevant. Gewoon brief schrijven waarin je vermeld niet akkoord te gaan en ze sommeert de schade alsnog te vergoeden.

Lijkt me terecht dat ze niet betalen. Het is geen verzekering die dekt bij schade, het is een verzekering die uitkeert als jij op grond van de wet aansprakelijk bent voor de schade. In dit geval is de brildrager zelf gewoon stom geweest, en dus zelf schuldig. Dus ben jij als ouder niet wettelijk aansprakelijk, dus hoef jij niet te betalen, dus de verzekeraar ook niet.

Tuurlijk is de gene die haar op schoot neemt zelf daar verantwoordelijk voor, maar het gaat erom dat ons kind daar haar spontaniteit iemand een mep verkoopt en daardoor dus een bril afvalt.

De rechter vindt dus de persoon die een klein kind op z'n schoot neemt bedacht moet zijn op deze spontaniteit. Derhalve is er dus geen aansprakelijkheid voor de ouders van het kind. Geen aansprakelijkheid betekend dus geen vergoeding.

Als je kind een kras op een auto maakt dan is dat heel wat anders. Als iemand z'n auto langs de weg zet, kan die er geen rekening mee houden dat er misschien een klein kind op de fiets langskomt. Bovendien zijn kinderen die al fietsen kunnen, iets minder 'spontaan' dan een kind van 9 maanden. Er is dan dus wel aansprakelijkheid van de ouders en dus zal een AVP-verzekeraar wel een vergoeding uitkeren.

Maar Mama Maud had het over de situatie dat iemand zijn auto half op de stoep parkeert, en dat dan het kind in zo'n situatie een kras op de auto maakt. Ook dan kan ik me voorstellen dat het kind/de ouders niet (volledig) aansprakelijk zijn voor de schade, gezien de medeschuld van de automobilist.

Weet iemand of dit zo inderdaad wettelijk geregeld is? En als dat zo is dan moeten ze dat maar snel veranderen.

Dat zie ik er niet van komen. Het aansprakelijkheidsrecht is een behoorlijk uitgebalanceerd deel van het recht. Het punt van "eigen schuld" zal er altijd wel in blijven staan.

als een auto half op de stoep staat en een kind bekrast die auto, dan kunnen de ouders van het kind zich er niet op beroepen dat de auto verkeerd geparkeerd staat. Met verkeerd parkeren lok je geen schade uit: dat geeft immers niemand het recht die auto te bekrassen. Kortom: de ouders zijn dan aansprakelijk voor de schade (art. 6:169BW).
Als de auto verkeerd geparkeerd is, is de sanctie: bon er op of wegslepen.

Met verkeerd parkeren lok je geen schade uit

'

Dat ben ik niet met je eens. Door je auto op de stoep te zetten blokkeer je de doorgaan voor voetgangers, die dan gedwongen zijn zeer dicht langs je auto te lopen.

Zeg even dat een rollator 50 cm breed is, en jij parkeert je auto zo op de stoep dat er nog 55 cm overblijft. Dan is er dus nog voldoende ruimte voor bejaarden om te passeren, en zou je dus je schade volledig kunnen claimen? Ik betwijfel het.

Overigens zijn de voetgangers dan wel aansprakelijk, het gaat erom dat er sprake is van "eigen schuld" bij de autobezitter. We praten hier namelijk over het civiele recht.
(die boete wegens fout parkeren staat hier helemaal buiten, of je die nu wel of niet krijgt, het is geen civiel recht).

kortom: we zijn het eens. De voetganger die een geparkeerde auto beschadigt (met of zonder rollator) is aansprakelijk.
De stoep blokkeren mag niet en daar staat een (strafrechtelijke, vaak bestuursrechtelijke) sanctie op.

Maar de parkeerovertreding kan in het civiele recht wel als eigen schuld worden aangerekend. Vervolgens bepaalt de rechter het percentage eigen schuld, en als je heel lomp parkeert kan dat wel eens flink oplopen, 100% of zo.