Chemische anti-oxidanten
Geplaatst: 15 jun 2005 17:26
Chemische anti-oxidanten.
Alle droge en ingeblikte dierenvoeders bevatten anti-oxidanten. Anti-oxidanten zorgen
ervoor dat vlees, vis en olie niet ranzig wordt en verlengd daardoor de houdbaarheid van
het product. Natuurlijke anti-oxidanten zijn er in overvloed beschikbaar, maar worden
nauwelijks gebruikt omdat ze veel duurder zijn dan hun chemische tegenhangers. De
meest gebruikte anti-oxidanten zijn: BHA, (butylated hydroxyanilose,) BHT, (butylated
hydroxytoluene), Ethoxyquin, and Propyl gallate.
Ethoxyquin
Ethoxyquin is in 1921 uitgevonden als toevoeging in de rubberindustrie. Tot men per
toeval ontdekte dat die stof een perfecte anti-oxidant was. Sinds die tijd wordt deze stof op
grote schaal gebruikt in de voedingsindustrie als anti-oxidant. Al meer dan 40 jaar wordt
deze stof aan de rauwe ingrediënten toegevoegd zoals vlees, vet en oliën voordat ze bij de
fabrikant aankomen. Die hoeven het dus niet op het etiket te vermelden omdat zij het niet
zelf toevoegen. Ethoxyquin is relatief goedkoop, maar…is het wel veilig?
De resultaten van de tests die zo’n 40 jaar geleden zijn gedaan, en waardoor het product nu
zo massaal wordt toegepast in de voedingsindustrie zijn nogal misleidend. Er zijn
naderhand nieuwe onderzoeken naar Ethoxyquin gedaan en de uitkomst van die test is
totaal anders, namelijk dat het niet als toevoeging in de voedselindustrie aangemerkt moet
worden, maar als een GIF. Onder druk van topfokkers in de Verenigde Staten is het
gebruik van die stof verboden, maar hellaas is dat in Europa nog niet het geval.
Het meest uitgebreide onderzoek naar Ethoxyquin is uitgevoerd het ministerie van
pathologie op de universiteit van Nagano medische school en was genaamd ‘Studies naar
anti-oxidanten’. De studie was er op gericht de voordelen en goede eigenschappen van
deze stof aan te tonen, maar in plaats daarvan kwamen ze tot de volgende conclusies:
• Ethoxyquin veroorzaakt buikkanker, en zorgt voor een snelle
vermenigvuldiging van deze cellen.
• Ethoxyquin veroorzaakt blaaskanker.
• Ethoxyquin veroorzaakt nierkanker.
• Het aantal tumoren, dat ontstaat in de darmen nemen dramatisch toe.
Er werden geen gunstige of goede effecten gevonden!
Van de huisdieren zijn honden het meest gevoelig voor de gevolgen van ethoxyquin.
Vroeger was de regels dat er tot 90 PPM in dierenvoeding mocht zitten, maar de laatste 35
jaar is de hoeveelheid opgeschroefd tot wel 150 PPM.
Heel recent heeft het ministerie van landbouw producenten van dierenvoeding gevraagd de
hoeveelheid ethoxyquin te verlagen tot maximaal 75 PPM. Of ze fabriekanten daar gehoor
aan gaan geven is onwaarschijnlijk om dat deze hoeveelheid als anti-oxidant eigenlijk te
weinig is.
Let wel…veel fabriekanten claimen op hun verpakking dat zij geen ethoxyquin of andere
kunstmatige hulpstoffen toevoegen, maar dat wil niet zeggen dat deze stoffen niet in het
product zitten. Fabriekanten zijn alleen verplicht om de ingrediënten te vermelden die zij
zelf toe voegen, maar aangezien veel van deze stoffen al toegevoegd zijn aan het vlees
voor dat het bij hen aankomt wil dat dus niet zeggen dat die ingrediënten werkelijk
natuurlijk zijn. In werkelijkheid zit er in het meeste vlees, vetten, oliën en vitaminen en
mineralensupplementen wel degelijk ethoxyquin. Vooral bij droog voedsel en blikvoer.
BHA (Butylated Hydroxyanilose)
BHA wordt gemaakt van p-methoxyphenol and isobutene. Het is verboden deze middelen
te gebruiken in de voedingsindustrie. Ze zijn zeer schadelijk voor baby’s, jonge kinderen
en wordt gebruikt om de toegevoegde vitamine A te behouden. Een onlangs uitgevoerde
Japanse op ratten studie bracht aan het licht dat het gebruik van BHA en BHT, zeker in
combinatie met ethoxyquin voor extra groei van weefsel zorgt en zeer kankerverwekkend
is. Het gaat dan om voor-buikkanker en komt door een verstoring van bepaalde cellen in
de buik. Mensen, honden en katten hebben dan wel geen voor-buik, maar wel diezelfde
cellen als ratten die zo vatbaat zijn voor kanker.
BHT (Butylated Hydroxytoluene)
BHT wordt synthetisch gemaakt van p-cresol and isobutylene. Het is oorspronkelijk
ontwikkeld als anti-oxidant voor de petroleum en rubberindustrie. BHT is veel goedkoper
als BHA. Deze stoffen worden dan ook meestal gecombineerd gebruikt. BHT zorgt voor
een veel te snelle celdeling en is daarom verboden in voedsel bestemd voor baby’s en
jonge kinderen.
PROPYL GALLATE (Propyl 3,4,5, trihydroxbenzoate)
Propyl Gallate wordt ontrokken aan een soort van organisch mengsel van gallisch zuur.
Gallische zuren worden ontrokken aan de schil van nootachtige producten. Propyl gallate
is veel effectiever in vet dan BHA, maar verliest veel van zijn eigenschappen als het
gekookt wordt omdat het veel minder bestand is tegen hoge temperaturen dan bijvoorbeeld
BHA. Alle alkyl gallates kunnen problemen met de maag of darmen en huidirritaties
veroorzaken.
Auteur John Cargill schreef verschillende artikelen waarin aangetoond wordt dat alle 4
hierboven beschreven hulpproducten de giftigheid van andere chemische toepassingen
doet vergroten, de muterende eigenschappen doet vergroten, de organen veel kwetsbaarder
maken voor blootstelling aan radioactiviteit(zoals bij röntgen) en verergerd de
eigenschappen van kankerverwekkende stoffen. Zijn eindconclusie was:
Zonder enige twijfel, bij een bepaalde hoeveelheid inname van deze producten loop je een
vergrote kans kanker te krijgen. De werkelijke ‘veilige’ hoeveelheid die je binnen mag
krijgen is noot afdoende onderzocht, en is derhalve onbekend.
Andere conserveringsmiddelen gebruikt in dierenvoeding.
Er zijn nog zo’n 45 andere toegestane hulpmiddelen die veel gebruikt worden in
dierenvoeding. Zij worden het meest gebruikt in ‘droog’ voer als de verpakking niet
luchtdicht verpakt wordt. Driekwart van alle dierenvoeding bevat deze stoffen toegevoegd
door de fabrikant, van de overige kwart bevat 95% deze stoffen evengoed, maar zijn ze
dan al toegevoegd voor ze bij de fabriek aankomen en hoeven daarom niet vermeld te
worden op het etiket. Wij hebben hier nooit genoeg ruimte om al deze stoffen toe te
lichten. Een goed boek over dit onderwerp is: ‘E for Aditives’(E-nummers als toevoeging)
van Maurice Hannson. Waar je het boek ook openslaat, het komt altijd op hetzelfde neer
namelijk: veilig, totdat bewezen is dat het dodelijk is. Propyleen Glycol bijvoorbeeld werd
vaak gebruikt in kattenvoeding totdat na onderzoek bewezen is dat die stof leed tot
abnormale veranderingen in het bloed waardoor het centrale zenuwstelsel beschadigd
wordt en uiteindelijk zelfs leidt tot ongeneeslijke nieraandoeningen.
Smaakstoffen.
Suiker, karamel en andere suikerproducten worden vaak gebruikt in dierenvoeding. Katten
bijvoorbeeld kunnen heel snel verslaafd raken aan dat soort zoetigheid, maar hun lichaam
is niet gemaakt om dat soort smaakstoffen te verteren. In tegenstelling tot suikers die van
nature in bijvoorbeeld graan en vlees voorkomen. Puur suiker is een aanslag op de
alvleesklier, en sommige dierenartsen krijgen dan ook te maken met katten met
suikerziekte en aandoeningen aan de alvleesklier. Dat zijn aandoeningen die voorheen
nooit bij katten voorkwamen.
Droge voeders worden meestal overgoten met een vetachtige substantie om het product
aantrekkelijk te maken voor katten, zonder zouden ze het nooit eten.
Kleurstoffen.
Er zijn veel verschillende soorten goedgekeurde kleurstoffen. Het meeste droogvoer en
blikvoer zit vol met kleurstoffen om het er maar aantrekkelijker uit te laten zien. Je zou je
eigen af kunnen vragen voor wie, want honden en katten zijn van nature kleurenblind.
Veel van die kleurstoffen zijn kunstmatig, maar zelfs al zijn ze ‘natuurlijk’, zoals als
bijvoorbeeld bietenrood dan nog kan je je afvragen hoe natuurlijk omdat bietenrood voor
mensen wel natuurlijk is, maar voor honden en katten?
Sodium nitraat is zowel een conserveermiddel als een kleurstof. Het maakt vlees rood en
wordt veel gebruikt bijvoorbeeld om ham mooier uit te laten komen in het product.
Onderzoek heeft aangetoond dat sodium nitraat in staat in zich te binden aan de natuurlijke
maagsappen en chemische toevoegingen waardoor de stof nitrosamine ontstaat, een erg
sterke kankerverwekkende stof. Amerikaanse instanties hebben geprobeerd om sodium
nitraat verboden te krijgen, maar stuitte op veel verzet van de dierenvoeding producenten.
Die kregen uiteindelijk gelijk omdat er geen alternatief zou zijn.
Gemak en geld staan dus duidelijk hoger in het vaandel dan de gezondheid van uw
huisdier!!!
Vulmiddelen, bindmiddelen en vet emulgators.
Er zijn ongeveer 58 verschillende soorten emulgators, stabilisators, vulmiddelen en
geleiachtige hulpmiddelen die goedgekeurd zijn. Sommige daarvan, zoals carrageen zijn
wel degelijk natuurlijk, maar de manier waarop ze in het productieproces gebruikt worden
is dan weer zorgelijk. Andere zoals, polipropyleen polymeren worden ook veel gebruikt,
maar zijn verre van natuurlijk.
Alle chemicaliën, zelfs die goedgekeurd zijn, zijn onnatuurlijke
bestanddelen in voeding. Het lichaam is niet gemaakt om dit soort
bestanddelen te absorberen en te verteren. Daardoor zorgen zij
voor een extra aanslag op de organen die giftige stoffen in het
lichaam afbreken zoals de lever en de nieren.
,
Alle droge en ingeblikte dierenvoeders bevatten anti-oxidanten. Anti-oxidanten zorgen
ervoor dat vlees, vis en olie niet ranzig wordt en verlengd daardoor de houdbaarheid van
het product. Natuurlijke anti-oxidanten zijn er in overvloed beschikbaar, maar worden
nauwelijks gebruikt omdat ze veel duurder zijn dan hun chemische tegenhangers. De
meest gebruikte anti-oxidanten zijn: BHA, (butylated hydroxyanilose,) BHT, (butylated
hydroxytoluene), Ethoxyquin, and Propyl gallate.
Ethoxyquin
Ethoxyquin is in 1921 uitgevonden als toevoeging in de rubberindustrie. Tot men per
toeval ontdekte dat die stof een perfecte anti-oxidant was. Sinds die tijd wordt deze stof op
grote schaal gebruikt in de voedingsindustrie als anti-oxidant. Al meer dan 40 jaar wordt
deze stof aan de rauwe ingrediënten toegevoegd zoals vlees, vet en oliën voordat ze bij de
fabrikant aankomen. Die hoeven het dus niet op het etiket te vermelden omdat zij het niet
zelf toevoegen. Ethoxyquin is relatief goedkoop, maar…is het wel veilig?
De resultaten van de tests die zo’n 40 jaar geleden zijn gedaan, en waardoor het product nu
zo massaal wordt toegepast in de voedingsindustrie zijn nogal misleidend. Er zijn
naderhand nieuwe onderzoeken naar Ethoxyquin gedaan en de uitkomst van die test is
totaal anders, namelijk dat het niet als toevoeging in de voedselindustrie aangemerkt moet
worden, maar als een GIF. Onder druk van topfokkers in de Verenigde Staten is het
gebruik van die stof verboden, maar hellaas is dat in Europa nog niet het geval.
Het meest uitgebreide onderzoek naar Ethoxyquin is uitgevoerd het ministerie van
pathologie op de universiteit van Nagano medische school en was genaamd ‘Studies naar
anti-oxidanten’. De studie was er op gericht de voordelen en goede eigenschappen van
deze stof aan te tonen, maar in plaats daarvan kwamen ze tot de volgende conclusies:
• Ethoxyquin veroorzaakt buikkanker, en zorgt voor een snelle
vermenigvuldiging van deze cellen.
• Ethoxyquin veroorzaakt blaaskanker.
• Ethoxyquin veroorzaakt nierkanker.
• Het aantal tumoren, dat ontstaat in de darmen nemen dramatisch toe.
Er werden geen gunstige of goede effecten gevonden!
Van de huisdieren zijn honden het meest gevoelig voor de gevolgen van ethoxyquin.
Vroeger was de regels dat er tot 90 PPM in dierenvoeding mocht zitten, maar de laatste 35
jaar is de hoeveelheid opgeschroefd tot wel 150 PPM.
Heel recent heeft het ministerie van landbouw producenten van dierenvoeding gevraagd de
hoeveelheid ethoxyquin te verlagen tot maximaal 75 PPM. Of ze fabriekanten daar gehoor
aan gaan geven is onwaarschijnlijk om dat deze hoeveelheid als anti-oxidant eigenlijk te
weinig is.
Let wel…veel fabriekanten claimen op hun verpakking dat zij geen ethoxyquin of andere
kunstmatige hulpstoffen toevoegen, maar dat wil niet zeggen dat deze stoffen niet in het
product zitten. Fabriekanten zijn alleen verplicht om de ingrediënten te vermelden die zij
zelf toe voegen, maar aangezien veel van deze stoffen al toegevoegd zijn aan het vlees
voor dat het bij hen aankomt wil dat dus niet zeggen dat die ingrediënten werkelijk
natuurlijk zijn. In werkelijkheid zit er in het meeste vlees, vetten, oliën en vitaminen en
mineralensupplementen wel degelijk ethoxyquin. Vooral bij droog voedsel en blikvoer.
BHA (Butylated Hydroxyanilose)
BHA wordt gemaakt van p-methoxyphenol and isobutene. Het is verboden deze middelen
te gebruiken in de voedingsindustrie. Ze zijn zeer schadelijk voor baby’s, jonge kinderen
en wordt gebruikt om de toegevoegde vitamine A te behouden. Een onlangs uitgevoerde
Japanse op ratten studie bracht aan het licht dat het gebruik van BHA en BHT, zeker in
combinatie met ethoxyquin voor extra groei van weefsel zorgt en zeer kankerverwekkend
is. Het gaat dan om voor-buikkanker en komt door een verstoring van bepaalde cellen in
de buik. Mensen, honden en katten hebben dan wel geen voor-buik, maar wel diezelfde
cellen als ratten die zo vatbaat zijn voor kanker.
BHT (Butylated Hydroxytoluene)
BHT wordt synthetisch gemaakt van p-cresol and isobutylene. Het is oorspronkelijk
ontwikkeld als anti-oxidant voor de petroleum en rubberindustrie. BHT is veel goedkoper
als BHA. Deze stoffen worden dan ook meestal gecombineerd gebruikt. BHT zorgt voor
een veel te snelle celdeling en is daarom verboden in voedsel bestemd voor baby’s en
jonge kinderen.
PROPYL GALLATE (Propyl 3,4,5, trihydroxbenzoate)
Propyl Gallate wordt ontrokken aan een soort van organisch mengsel van gallisch zuur.
Gallische zuren worden ontrokken aan de schil van nootachtige producten. Propyl gallate
is veel effectiever in vet dan BHA, maar verliest veel van zijn eigenschappen als het
gekookt wordt omdat het veel minder bestand is tegen hoge temperaturen dan bijvoorbeeld
BHA. Alle alkyl gallates kunnen problemen met de maag of darmen en huidirritaties
veroorzaken.
Auteur John Cargill schreef verschillende artikelen waarin aangetoond wordt dat alle 4
hierboven beschreven hulpproducten de giftigheid van andere chemische toepassingen
doet vergroten, de muterende eigenschappen doet vergroten, de organen veel kwetsbaarder
maken voor blootstelling aan radioactiviteit(zoals bij röntgen) en verergerd de
eigenschappen van kankerverwekkende stoffen. Zijn eindconclusie was:
Zonder enige twijfel, bij een bepaalde hoeveelheid inname van deze producten loop je een
vergrote kans kanker te krijgen. De werkelijke ‘veilige’ hoeveelheid die je binnen mag
krijgen is noot afdoende onderzocht, en is derhalve onbekend.
Andere conserveringsmiddelen gebruikt in dierenvoeding.
Er zijn nog zo’n 45 andere toegestane hulpmiddelen die veel gebruikt worden in
dierenvoeding. Zij worden het meest gebruikt in ‘droog’ voer als de verpakking niet
luchtdicht verpakt wordt. Driekwart van alle dierenvoeding bevat deze stoffen toegevoegd
door de fabrikant, van de overige kwart bevat 95% deze stoffen evengoed, maar zijn ze
dan al toegevoegd voor ze bij de fabriek aankomen en hoeven daarom niet vermeld te
worden op het etiket. Wij hebben hier nooit genoeg ruimte om al deze stoffen toe te
lichten. Een goed boek over dit onderwerp is: ‘E for Aditives’(E-nummers als toevoeging)
van Maurice Hannson. Waar je het boek ook openslaat, het komt altijd op hetzelfde neer
namelijk: veilig, totdat bewezen is dat het dodelijk is. Propyleen Glycol bijvoorbeeld werd
vaak gebruikt in kattenvoeding totdat na onderzoek bewezen is dat die stof leed tot
abnormale veranderingen in het bloed waardoor het centrale zenuwstelsel beschadigd
wordt en uiteindelijk zelfs leidt tot ongeneeslijke nieraandoeningen.
Smaakstoffen.
Suiker, karamel en andere suikerproducten worden vaak gebruikt in dierenvoeding. Katten
bijvoorbeeld kunnen heel snel verslaafd raken aan dat soort zoetigheid, maar hun lichaam
is niet gemaakt om dat soort smaakstoffen te verteren. In tegenstelling tot suikers die van
nature in bijvoorbeeld graan en vlees voorkomen. Puur suiker is een aanslag op de
alvleesklier, en sommige dierenartsen krijgen dan ook te maken met katten met
suikerziekte en aandoeningen aan de alvleesklier. Dat zijn aandoeningen die voorheen
nooit bij katten voorkwamen.
Droge voeders worden meestal overgoten met een vetachtige substantie om het product
aantrekkelijk te maken voor katten, zonder zouden ze het nooit eten.
Kleurstoffen.
Er zijn veel verschillende soorten goedgekeurde kleurstoffen. Het meeste droogvoer en
blikvoer zit vol met kleurstoffen om het er maar aantrekkelijker uit te laten zien. Je zou je
eigen af kunnen vragen voor wie, want honden en katten zijn van nature kleurenblind.
Veel van die kleurstoffen zijn kunstmatig, maar zelfs al zijn ze ‘natuurlijk’, zoals als
bijvoorbeeld bietenrood dan nog kan je je afvragen hoe natuurlijk omdat bietenrood voor
mensen wel natuurlijk is, maar voor honden en katten?
Sodium nitraat is zowel een conserveermiddel als een kleurstof. Het maakt vlees rood en
wordt veel gebruikt bijvoorbeeld om ham mooier uit te laten komen in het product.
Onderzoek heeft aangetoond dat sodium nitraat in staat in zich te binden aan de natuurlijke
maagsappen en chemische toevoegingen waardoor de stof nitrosamine ontstaat, een erg
sterke kankerverwekkende stof. Amerikaanse instanties hebben geprobeerd om sodium
nitraat verboden te krijgen, maar stuitte op veel verzet van de dierenvoeding producenten.
Die kregen uiteindelijk gelijk omdat er geen alternatief zou zijn.
Gemak en geld staan dus duidelijk hoger in het vaandel dan de gezondheid van uw
huisdier!!!
Vulmiddelen, bindmiddelen en vet emulgators.
Er zijn ongeveer 58 verschillende soorten emulgators, stabilisators, vulmiddelen en
geleiachtige hulpmiddelen die goedgekeurd zijn. Sommige daarvan, zoals carrageen zijn
wel degelijk natuurlijk, maar de manier waarop ze in het productieproces gebruikt worden
is dan weer zorgelijk. Andere zoals, polipropyleen polymeren worden ook veel gebruikt,
maar zijn verre van natuurlijk.
Alle chemicaliën, zelfs die goedgekeurd zijn, zijn onnatuurlijke
bestanddelen in voeding. Het lichaam is niet gemaakt om dit soort
bestanddelen te absorberen en te verteren. Daardoor zorgen zij
voor een extra aanslag op de organen die giftige stoffen in het
lichaam afbreken zoals de lever en de nieren.
,
