Radar

Geplaatst op 04 Aug 2005 12:06 door Jerome Deltour


--------------------------------------------------------------------------------

Uniforme afhandeling van alle Dexia-schades?

Gepubliceerd op donderdag 04 augustus 2005

Een nieuwe wet maakt het mogelijk groepsschade collectief af te handelen. Maar deelname aan zo'n regeling is niet verplicht.
Onlangs werd bekend dat Dexia een beroep gaat doen op de nieuwe Wet Collectieve Afhandeling Massaschade die op 1 augustus in werking is getreden. Twee belangenbehartigers van gedupeerden, de Stichting Leaseverlies en Stichting Eegalease, willen daar hun medewerking aan verlenen. Dexia wil zo blijkbaar het Duisenberg-voorstel aan al haar gedupeerden opleggen, ook aan gedupeerden die het voorstel hebben afgewezen en zelfs aan gedupeerden die niet bij deze stichtingen zijn aangesloten.

Per 1 augustus 2005 is de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade in werking getreden. Deze wet beoogd een betere regeling te bieden bij zogenaamde massaschades, zoals in het geval van aandelenlease-zaken.

De wet maakt het mogelijk dat een schikkingsovereenkomst tussen belangenbehartigers van gedupeerden, Stichting Leaseverlies en Stichting Eegalease, en de veroorzaker, Dexia, verbindend kan worden verklaard door de rechter. Na de verbindendverklaring zal de schikkingsovereenkomst zoals gesloten tussen de stichtingen en Dexia voor (nagenoeg) alle gedupeerden van Dexia-producten verbindend zijn. Dat betekent dat iedereen gebonden is aan de inhoud van de overeenkomst en dat daarna een individuele gedupeerde niet meer kan procederen tegen Dexia.

Voorwaarden
Iedere schikkingsovereenkomst die onder de nieuwe wet wil vallen, moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moet in de overeenkomst duidelijk zijn omschreven welke groepen van gedupeerden zijn betrokken, en op welke wijze de vergoedingen betaald zullen worden. Tevens moet Dexia voldoende zekerheid stellen voor betaling, bijvoorbeeld door een bedrag te storten in een schadefonds, zodat alle gedupeerden ook daadwerkelijk het schikkingsbedrag uitbetaald krijgen.

Niet gedwongen
Niet iedereen is blij met het onderhandelingsresultaat tussen de genoemde stichtingen en Dexia. Al veel gedupeerden hebben aangegeven dat zij niet akkoord gaan met de voorwaarden van de schikking zoals voorgesteld door de commissie Duisenberg. Voorzover bij gedupeerden de indruk is gewekt dat zij geen keus meer hebben en aan een schikking mee moeten werken, is er goed nieuws. Het is bepaald niet zo dat, als zij niet meewerken aan een schikking, zij daartoe gedwongen kunnen worden door toepassing van deze nieuwe wet.

Gedupeerden hoeven niet te vrezen dat hen een oplossing wordt opgedrongen die zij niet wensen, maar zij dienen wel alert te blijven. Er zijn drie gronden waarop gedupeerden die niet gebonden willen zijn, ook daadwerkelijk vrij zijn hun eigen weg te gaan.

Ramp
Ten eerste is het niet helemaal duidelijk of deze nieuwe wet wel opgaat in de Dexia-zaak. De wet krijgt weliswaar directe werking en is derhalve van toepassing op schade die is ontstaan vóór 1 augustus 2005. Maar men vindt dat de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade alleen van toepassing zou moeten zijn in geval van massaschade die het gevolg is van een éénmalige gebeurtenis, meestal een ramp, waarbij ook duidelijk is welke groepen slachtoffers er zijn.

Representatief
Ten tweede is het de vraag of de overeenkomst tussen de stichtingen en Dexia wel voldoet aan het vereiste van representativiteit. De rechter zal inhoudelijk moeten beoordelen of de twee stichtingen wel voldoende representatief zijn om alle gedupeerden te binden aan de schikking van de commissie Duisenberg. Hier bestaat geen enkel duidelijkheid over.

Opt out
Ten derde hebben gedupeerden die willen (door)procederen het recht om een schriftelijke mededeling te doen aan een daartoe in de overeenkomst aangewezen persoon of instantie, dat zij niet aan de schikkingsovereenkomst gebonden willen zijn. Dit is de zogenaamde ‘opt out’-mogelijkheid. Deze moet plaatsvinden binnen een door de rechter vast te stellen termijn van maximaal zes maanden na de aankondiging van de verbindendverklaring in een nieuwsblad. Let op, ‘opting out’ is een recht maar ook een plicht; als u niets zegt, dan bent u gebonden!

Overigens, gedupeerden die (nog) niet (de hoogte) van hun schade kunnen weten, hebben een meer uitgebreide ‘opt-out’ regeling omdat het onredelijk zou zijn hen te binden aan een overeenkomst terwijl zij daar de consequenties niet van kunnen overzien.

Al met al geen paniek voor degene die hun eigen weg wil blijven gaan maar het is wel zaak goed op de hoogte te blijven van deze nieuwe ontwikkeling.


Dit artikel is geschreven door mr Bob den Boer, jurist en aangesloten bij het juristennetwerk XS2Justice.

tabjane


Geplaatst op 08 Aug 2005 10:24 door tabjane


--------------------------------------------------------------------------------

Uniforme afhandeling Dexia-schades? (07-08-2005)

Onderstaan artikel is geschreven door mr Bob den Boer, jurist en aangesloten bij het juristennetwerk XS2Justice.

Een nieuwe wet maakt het mogelijk groepsschade collectief af te handelen. Maar deelname aan zo'n regeling is niet verplicht.
Onlangs werd bekend dat Dexia een beroep gaat doen op de nieuwe Wet Collectieve Afhandeling Massaschade die op 1 augustus in werking is getreden. Twee belangenbehartigers van gedupeerden, de Stichting Leaseverlies en Stichting Eegalease, willen daar hun medewerking aan verlenen. Dexia wil zo blijkbaar het Duisenberg-voorstel aan al haar gedupeerden opleggen, ook aan gedupeerden die het voorstel hebben afgewezen en zelfs aan gedupeerden die niet bij deze stichtingen zijn aangesloten.

Per 1 augustus 2005 is de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade in werking getreden. Deze wet beoogd een betere regeling te bieden bij zogenaamde massaschades, zoals in het geval van aandelenlease-zaken.

De wet maakt het mogelijk dat een schikkingsovereenkomst tussen belangenbehartigers van gedupeerden, Stichting Leaseverlies en Stichting Eegalease, en de veroorzaker, Dexia, verbindend kan worden verklaard door de rechter. Na de verbindendverklaring zal de schikkingsovereenkomst zoals gesloten tussen de stichtingen en Dexia voor (nagenoeg) alle gedupeerden van Dexia-producten verbindend zijn. Dat betekent dat iedereen gebonden is aan de inhoud van de overeenkomst en dat daarna een individuele gedupeerde niet meer kan procederen tegen Dexia.

Voorwaarden
Iedere schikkingsovereenkomst die onder de nieuwe wet wil vallen, moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zo moet in de overeenkomst duidelijk zijn omschreven welke groepen van gedupeerden zijn betrokken, en op welke wijze de vergoedingen betaald zullen worden. Tevens moet Dexia voldoende zekerheid stellen voor betaling, bijvoorbeeld door een bedrag te storten in een schadefonds, zodat alle gedupeerden ook daadwerkelijk het schikkingsbedrag uitbetaald krijgen.

Niet gedwongen
Niet iedereen is blij met het onderhandelingsresultaat tussen de genoemde stichtingen en Dexia. Al veel gedupeerden hebben aangegeven dat zij niet akkoord gaan met de voorwaarden van de schikking zoals voorgesteld door de commissie Duisenberg. Voorzover bij gedupeerden de indruk is gewekt dat zij geen keus meer hebben en aan een schikking mee moeten werken, is er goed nieuws. Het is bepaald niet zo dat, als zij niet meewerken aan een schikking, zij daartoe gedwongen kunnen worden door toepassing van deze nieuwe wet.

Gedupeerden hoeven niet te vrezen dat hen een oplossing wordt opgedrongen die zij niet wensen, maar zij dienen wel alert te blijven. Er zijn drie gronden waarop gedupeerden die niet gebonden willen zijn, ook daadwerkelijk vrij zijn hun eigen weg te gaan.

Ramp
Ten eerste is het niet helemaal duidelijk of deze nieuwe wet wel opgaat in de Dexia-zaak. De wet krijgt weliswaar directe werking en is derhalve van toepassing op schade die is ontstaan vóór 1 augustus 2005. Maar men vindt dat de Wet Collectieve Afhandeling Massaschade alleen van toepassing zou moeten zijn in geval van massaschade die het gevolg is van een éénmalige gebeurtenis, meestal een ramp, waarbij ook duidelijk is welke groepen slachtoffers er zijn.

Representatief
Ten tweede is het de vraag of de overeenkomst tussen de stichtingen en Dexia wel voldoet aan het vereiste van representativiteit. De rechter zal inhoudelijk moeten beoordelen of de twee stichtingen wel voldoende representatief zijn om alle gedupeerden te binden aan de schikking van de commissie Duisenberg. Hier bestaat geen enkel duidelijkheid over.

Opt out
Ten derde hebben gedupeerden die willen (door)procederen het recht om een schriftelijke mededeling te doen aan een daartoe in de overeenkomst aangewezen persoon of instantie, dat zij niet aan de schikkingsovereenkomst gebonden willen zijn. Dit is de zogenaamde ‘opt out’-mogelijkheid. Deze moet plaatsvinden binnen een door de rechter vast te stellen termijn van maximaal zes maanden na de aankondiging van de verbindendverklaring in een nieuwsblad. Let op, ‘opting out’ is een recht maar ook een plicht; als u niets zegt, dan bent u gebonden!

Overigens, gedupeerden die (nog) niet (de hoogte) van hun schade kunnen weten, hebben een meer uitgebreide ‘opt-out’ regeling omdat het onredelijk zou zijn hen te binden aan een overeenkomst terwijl zij daar de consequenties niet van kunnen overzien.

Al met al geen paniek voor degene die hun eigen weg wil blijven gaan maar het is wel zaak goed op de hoogte te blijven van deze nieuwe ontwikkeling.

afkomstig van de site van: AdviesVerlies

Die vraag heb ik gesteld en men vond het beter dat hun naam er niet onder kwam

Artikel 907
1.
Een overeenkomst strekkende tot vergoeding van schade die is veroorzaakt door een gebeurtenis of gelijksoortige gebeurtenissen, gesloten door een stichting of vereniging met volledige rechtsbevoegdheid met één of meer andere partijen, die zich bij deze overeenkomst hebben verbonden tot vergoeding van deze schade, kan door de rechter op gezamenlijk verzoek van de partijen die de overeenkomst hebben gesloten verbindend worden verklaard voor personen aan wie de schade is veroorzaakt, mits de stichting of vereniging de belangen van deze personen ingevolge haar statuten behartigt. Onder personen aan wie de schade is veroorzaakt worden mede begrepen personen die een vordering ter zake van deze schade onder algemene of bijzondere titel hebben verkregen.
2.
De overeenkomst bevat in ieder geval:
a.
een omschrijving van de groep dan wel groepen van personen ten behoeve van wie de overeenkomst is gesloten, naar gelang van de aard en de ernst van hun schade;
b.
een zo nauwkeurig mogelijke aanduiding van het aantal personen dat tot deze groep of groepen behoort;
c.
de vergoeding die aan deze personen wordt toegekend;
d.
de voorwaarden waaraan deze personen moeten voldoen om voor die vergoeding in aanmerking te komen;
e.
de wijze waarop de vergoeding wordt vastgesteld en kan worden verkregen;
f.
de naam en de woonplaats van degene aan wie de in artikel 908 leden 2 en 3 bedoelde schriftelijke mededeling kan worden gedaan.
3.
De rechter wijst het verzoek af indien:
a.
de overeenkomst niet aan lid 2 voldoet;
b.
de hoogte van de toegekende vergoedingen niet redelijk is, mede gelet op de omvang van de schade, de eenvoud en snelheid waarmee de vergoedingen verkregen kunnen worden en de mogelijke oorzaken van de schade;
c.
onvoldoende zekerheid is gesteld voor de voldoening van de vorderingen van degenen ten behoeve van wie de overeenkomst is gesloten;
d.
de overeenkomst niet voorziet in een onafhankelijke vaststelling van de vergoedingen ingevolge de overeenkomst;
e.
de belangen van de personen ten behoeve van wie de overeenkomst is gesloten anderszins onvoldoende gewaarborgd zijn;
f.
de stichting of vereniging, bedoeld in lid 1 niet voldoende representatief is ter zake van de belangen van degenen ten behoeve van wie de overeenkomst is gesloten;
g.
de groep van personen ten behoeve van wie de overeenkomst is gesloten van onvoldoende omvang is om een verbindendverklaring te rechtvaardigen;
h.
er een rechtspersoon is die ingevolge de overeenkomst de vergoedingen verstrekt, en deze geen partij is bij de overeenkomst.
4.
De rechter kan alvorens te beslissen partijen gelegenheid geven de overeenkomst aan te vullen of te wijzigen.
5.
Het verzoek, bedoeld in lid 1, stuit de verjaring van een rechtsvordering tot vergoeding van schade tegen de personen die partij zijn bij de overeenkomst, voorzover de overeenkomst in de vergoeding van deze schade voorziet. Indien het verzoek onherroepelijk is toegewezen, begint een nieuwe verjaringstermijn te lopen met de aanvang van de dag, volgende op die waarop definitief is beslist welke vergoeding wordt toegekend. Voorts begint een nieuwe verjaringstermijn te lopen met de aanvang van de dag volgende op die waarop een mededeling als bedoeld in artikel 908 lid 2 is gedaan. Indien het verzoek niet tot toewijzing leidt, begint een nieuwe verjaringstermijn te lopen met de aanvang van de dag, volgende op die waarop dit onherroepelijk vaststaat. Indien de overeenkomst ingevolge artikel 908 lid 4 wordt opgezegd, begint een nieuwe verjaringstermijn te lopen met de aanvang van de dag, volgende op die waarop dit overeenkomstig dat lid plaatsvindt. Artikel 319 lid 2 van Boek 3 is van toepassing.
6.
De overeenkomst kan bepalen dat een recht op vergoeding ingevolge de overeenkomst vervalt indien een gerechtigde tot een vergoeding niet binnen een termijn van ten minste één jaar na de aanvang van de dag, volgende op die waarop hij met de opeisbaarheid van zijn vergoeding bekend is geworden, daarop aanspraak heeft gemaakt.


Artikel 908
1.
Zodra het verzoek tot verbindendverklaring onherroepelijk is toegewezen heeft de overeenkomst, bedoeld in artikel 907, tussen partijen en de gerechtigden tot een vergoeding de gevolgen van een vaststellingsovereenkomst waarbij ieder der gerechtigden als partij geldt.
2.
De verbindendverklaring heeft geen gevolg ten aanzien van een gerechtigde tot een vergoeding die binnen een door de rechter te bepalen termijn van ten minste drie maanden na de in artikel 1017 lid 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering bedoelde aankondiging van de beschikking door een schriftelijke mededeling aan de in artikel 907 lid 2, onder f, bedoelde persoon heeft laten weten niet gebonden te willen zijn.
3.
Voor een gerechtigde tot een vergoeding die bij de in lid 2 bedoelde aankondiging niet met zijn schade bekend kon zijn heeft een verbindendverklaring geen gevolg indien hij na het bekend worden van zijn schade door een schriftelijke mededeling aan de in artikel 907 lid 2, onder f, bedoelde persoon heeft laten weten niet gebonden te willen zijn. Een partij die zich bij de overeenkomst heeft verbonden tot vergoeding van schade kan een gerechtigde tot een vergoeding als bedoeld in de eerste zin schriftelijk een termijn van ten minste zes maanden stellen waarbinnen deze kan laten weten niet gebonden te willen zijn. Daarbij wordt tevens mededeling gedaan van de naam en de woonplaats van de in artikel 907 lid 2, onder f, bedoelde persoon.
4.
Een beding dat een partij bij de overeenkomst ten nadele van de gerechtigden tot een vergoeding van een verbintenis bevrijdt is na een verbindendverklaring nietig, tenzij het de partijen, die zich bij de overeenkomst hebben verbonden tot de vergoeding van de schade gezamenlijk de bevoegdheid geeft om uiterlijk binnen zes maanden na verloop van de in lid 2 bedoelde door de rechter te bepalen termijn de overeenkomst op te zeggen op de grond dat de verbindendverklaring voor te weinig gerechtigden tot een vergoeding gevolgen heeft. Opzegging vindt in dat geval plaats door aankondiging in twee nieuwsbladen en door een schriftelijke mededeling aan de stichting of vereniging, bedoeld in artikel 907 lid 1. De partijen die de overeenkomst hebben opgezegd dragen er zorg voor dat daarvan zo spoedig mogelijk schriftelijk mededeling wordt gedaan aan de bekende gerechtigden tot een vergoeding, waarbij de partijen zich kunnen houden aan de laatste hen bekende woonplaatsen van de gerechtigden tot een vergoeding.
5.
Nadat de overeenkomst verbindend is verklaard kunnen de partijen die de overeenkomst hebben gesloten zich niet beroepen op de vernietigingsgronden als bedoeld in de artikelen 44 lid 3 van Boek 3 en 228 van Boek 6, en kan een gerechtigde tot een vergoeding zich niet beroepen op de vernietigingsgrond als bedoeld in artikel 904 lid 1.

Bert kun je ook een voorbeelbrief plaatsen?
Dan weten we hoe het het beste verstuurd kan worden.

Janneke52;

Ik zal proberen om de gevraagde voorbeeldbrief hier te publiceren.