Radar

beukennootjes 3


Nu had de tijd ook niet stilgestaan in het sprookjesbos. De dieren hadden zelfs stroom gekregen.
Deze stroom werd opgewekt met dynamo`s welke de dieren hadden gevonden op een grote berg met afval even buiten het bos.
De dieren hadden met elkaar afgesproken, dat iedereen beurtelings een dag in de week de dynamo’s zouden bedienen.
Op deze manier konden zij de prijs laag houden er werd per dierenfamilie 3 beukennootjes per maand betaald.
Onze ijdeltuit vos Blinkhorst was het daar niet mee eens.
De dynamofabriek moest commercieel worden en winst maken.
Er moesten meer dynamofabrieken komen, dan pas zouden de dieren nog minder voor hun stroom hoeven te betalen.
Nu was het toeval dat vos Blinkhorst een neef had die wel wat zag in een eigen dynamo fabriek.
Deze neef Fret Boersna mocht zelf zeggen wat voor een beloning hij zou krijgen voor deze zware en verantwoordelijke taak .
Nou daar had neef Fret Boersna geen moeite mee. Hij dacht dat hij, wanneer hij goed zijn best deed, wel recht had op 821.000 beukennootjes.
Per jaar wel te verstaan.
Binnen korte tijd moesten de dierenfamilies in het bos geen 3 maar 10 beukennootjes betalen voor hun stroom.

Kabouter Balkje moest al dit genante gegraai proberen goed te praten, maar daar had Balkje toch wel een beetje moeite mee.
Dat kwam omdat kabouter Balkje in de bosgod Sater geloofde en er was hem door zijn ouders geleerd dat je goed moest zijn voor je mededieren.
Waarom Balkje geloofde wist hij niet zo goed uit te leggen, maar het had iets te maken met het bos, dat toch maar zo vanzelf groeide. Ook de veranderingen van de jaargetijden en het onweer met zijn donder en bliksem deden Balkje beseffen dat er wel zoiets moest zijn als een bosgod.
Hij ging ook elke week trouw naar de Kerkeik waar een vertegenwoordiger van de bosgod zijn kleine oortjes kietelde en hem er op wees vooral goed te zijn voor de mededieren.
En dat was nu net wat kabouter Balkje benauwde.
`s Nachts werd hij wakker in zijn kleine kabouterbedje badend in het zweet en droomde dan van de straf welke de bosgod Sater voor hem in petto had.
Hij droomde van een grote korf met brandende beukennootjes waarboven hij langzaam geroosterd werd.
De bosgod Sater was dan wel een god van de liefde, maar zijn wraak was meedogenloos.

wordt vervolgd

Vidicam;
Geweldig vind ik je stukjes.
Als ik jou was zou ik eens rondvragen om ze in een krant of zo gepubliseerd te krijgen.
Het heeft wel iets weg van de Fabeltjeskrant.
Ga vooral door met schrijven.

super zal het maar niet vragen he deel vier komt vanzelf

Heel knap geschreven, die beukennootjes. Grappig.
Mag ik als suggestie geven om niet telkens een nieuw topic te openen voor ieder 'nootje' maar deze te laten aansluiten in 1 topic, dan heb je een grotere kans dat de redactie hem laat staan.
Zou jammer zijn wanneer deze verdwijnen.
Succes met nootje 4.

geweldig zo,n schrijver , ontzettend gaaf. zou je geen boek kunnen uitbrengen ? loopt storm , dat weet ik zeker.

Wat ik een beetje mis in het verhaal is de vorige opperkabouter (ook de baas van de Partij voor de Aap en daarvoor de vertegenwoordiger van de werkpaarden bij ondermeer de dynamofabriek) wiens leiding dit allemaal begonnen is en die nu toezicht houdt op een grote beukennootetjesbank.

En oh ja: je leent geen geld aan de grote beukennootjesbeurs wat vervolgens weer wordt uitgeleend; voor die beukennootjes koop je een stukje van de grootgrutter en de spreekkabels.

MK;
Wat ik een beetje mis in het verhaal is de vorige opperkabouter (ook de baas van de Partij voor de Aap en daarvoor de vertegenwoordiger van de werkpaarden bij ondermeer de dynamofabriek) wiens leiding dit allemaal begonnen is en die nu toezicht houdt op een grote beukennootetjesbank.

En oh ja: je leent geen geld aan de grote beukennootjesbeurs wat vervolgens weer wordt uitgeleend; voor die beukennootjes koop je een stukje van de grootgrutter en de spreekkabels.

Niemand houd je tegen om ook een boekje te schrijven.