Radar

Ls.

hier ook ervaring met reintegratie:
Geen uitkering van het UWV maar wel zo'n traject!!!
Bij Agens. Ik ben niet te spreken over de gang van zaken.
De 'goede'man die me begeleid vindt zelfs dat de praktijkdagen niet bij de opleiding fietstechniek horen!!! Na enige navraag bij het UWV blijkt dat die gewoon vergoed worden!!! Dus een belletje: Ik heb goedkeuring!

Krijg ik te horen dat het niet in het budget past! (de reden was eerst dat het niet bij de opleiding hoort) en of ik eerst zwart op wit zou willen regelen. Dan wou meneer wel voor mij aan het werk!!!
Volgordetje... of niet dan!!!

Ik ben nu al bij de tweede baas bezig en dus al twee keer 'geplaatst'
terwijl het bureau daar totaal geen bemoeienis mee heeft gehad. Zelf gevonden!!! Met de vorige baas had de man van Agens zelfs ruzie, daarna ook ff met mij. Toen ik later mijn excuses aanbood over mijn emotionele optreden kreeg ik te horen dat ik gelijk had!!! Da's niet zo best voor iemand die niet zo tegen stress kan.

Verder wordt er niet gereageerd op mijn opmerkingen als ik aangeef dat m'n rug (arbeidshandicap) opspeelt.

Ik doe mijn best en ben al weer twee jaar aan het werk en heb voor m'n theorie 'n 8 gemiddeld!!!

En Agens? Geen idee; de man komt af en toe langs en ik zal hem maar geen 'draai om de oren' geven. Maar eigenlijk moet ik mij druk maken om andere dingen zoals uitkeringen terugbetalen en de belasting daarover! Tsja en bij wie ik daarvoor moet zijn dat weet die meneer dan ook niet.

Ik ben bijna 30 en werk nu minstens 40 uur per week voor 1047eu per maand.
En hun worden daarvoor beloond???

Tot zover.

Hopelijk komt er verandering, die bureau's horen mensen te helpen niet zichzelf!!!

Groet'n uut de Achterhoek: xxxx

NOG EVEN EEN TIP VOOR DE 2E KAMERLEDEN:

WETGEVING OP DIT GEBIED ONTBREEKT VOLLEDIG !! MEVROUW NOORMAN (PVDA) is al jaren op de hoogte van de misstanden in deze georganiseerde zakkenvullerijsector. Maar er gebeurt NIETS !!

OOK AL IN 2002 PUBLICEERDE ELSEVIER EEN UITVOERIG ARTIKEL (circus werkgelegenheid), waaruit bleek dat zgn. reintegratiebureau's slechts hun eigen zakken vullen en de clienten (=slachtoffers) een hoop ellende bezorgen.

Een treffend voorbeeld is uiteraard MARTIN K. van bureau R. te M. !!!!!!!

(bijna net zo erg zijn overigens de zgn. CWI's. Mensen kunnen beter zelf advertenties zoeken en hebben niet het "advies" nodig van zo'n mafketel van het arbeidsbureau !!!

(voorstel: alle personen in deze sector ontslaan en het geld opsturen naar een 3e wereldland)

Er is sinds kort een onafhankelijk meldpunt waar u ook met uw reintegratieklachten terecht kunt; www.reintegratieklachten.nl

Met vriendelijke groet,

Anita Damsma

een paar jaar geleden heb ik op eigen verzoek bij het uwv om een reintegratietraject gevraagd. Een maand of 3 later kreeg ik een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek. Iedere 2 weken had ik toen voor een paar maanden lang een afspraak met mijn reintegratiedeskundige. Er werd een beroepskeuze-test gedaan waar precies mijn oude beroep uitkwam. Toen heb ik een maand of vijf niets vernomen, ik nam aan dat ze naar werk voor me zochten.

Toen kreeg ik weer een uitnodiging. Het eerste wat mij gevraagd werd was of ik al gesolliciteerd had en waarom niet. Vervolgens kreeg ik een sollicitatiecursus. Ik ben wel enigszin opgeleid en had in het verleden, voor mijn ziekte wel vaker gesolliciteerd. Maar goed: baat het niet dan schaadt het niet, net als met die beroepskeuzetest.

Ook werd besproken of ik een opleiding wilde, moest ik zelf eens rondzoeken. Maar de gemiddelde cursus in de IT kost heel wat geld, dus daar werd verder maar niet meer over gesproken.
Ik vond uiteindelijk een baan, maar daar hebben zij nooit iets direct voor gedaan. Toen ik al alles geregeld had met de werkgever, toen kwamen zij eens langs.

Helaas heb ik die baan slechts 2 maanden volgehouden, onbetaald als proeftijd. Heeft me wel reiskosten gekost.
Tot mijn verbazing zag ik dat in mijn dossier bij het UWV staat dat reintegratieburo en werkgever tevreden over mij waren en dat ik gewoon gekapt was. Feitelijk was dat correct, maar het reintegratieburo heeft blijkbaar nooit doorgegeven dat ik gestopt ben omdat ik het gewoon niet aankon vanwege mijn ziekte.

Verder werd er mij meermaals door de reintegratiedeskundige gemeld dat het met mijn uiterlijk toch wel moeilijk zou worden om een baan te vinden. (ik heb ook een huidziekte) Toen ik met het idee aankwam om misschien oudere mensen computerles te geven, werd al meteen gezegd dat met mijn uiterlijk dit niet mogelijk was.


Nu ben ik door het UWV opeens volledig goedgekeurd en wordt ik geacht weer te kunnen werken. Zij hebben een reintegratieburo ingeschakeld in februari en tot op heden heb ik daar nog niets van vernomen.

Tot slot: ik zag in een ander draadje wat tips over het omgaan met reintegratieburos. De meeste tips kwamen neer op: wees assertief.
Goede tips natuurlijk, maar dit is nu precies wat voor zieken en sociaal zwakkeren vaak moeilijk is. We worden steeds meer uitgeleverd aan commerciele instellingen die alleen opereren uit winst maken. Dat hiervan de zwakkeren de dupe zijn lijkt mij evident.

Op de site van de SP staat ook een pdf met voorbeelden van de reintegratie praktijken. Ik weet zo de link niet.
Ook is er een aflevering van zembla: 'de vier van 1 miljoen' of zoiets

Gelukkig heb ik een overwegend positieve ervaring gehad met het reintegratiebureau waar ik bij zit. Uiteindelijk heb ik na een lange praktijkperiode + opleiding en verlenging hierop een contract voor 1 jaar met intentie op verlenging als de tevredenheid zo blijft.
Maar toch heb ik ook kritiek en daar hoor ik van lotgenoten wel regelmatig over maar van de politiek en zeker ook van de instanties veel te weinig. De uitvoerenden staan te ver van de realiteit, van de plaats waar alles daadwerkelijk gebeurt.
Er wordt eigeninitiatief, assertivitieit en doorzettingsvermogen van je verwacht. Dat dit lang niet altijd mogelijk is en er eigenlijk veel meer steun, begeleiding en ook begrip en geduld nodig is beseft men niet.
Vaak hebben mensen een hele (lijdens)weg achter de rug waar ik persoonlijk ook mee te maken heb gehad en een aantal zaken spelen nog steeds. Dan heb je al die dingen die "men" (lees zeker ook Balkenende, Zalm, de Geus, Hoogervorst etc) van je verwacht juist niet in huis. Ik had het geluk van een begripvolle en sturende begeleidster en een werkgever die meedenkt en ook meevoelt, althans een deel van de directie. De andere helft was iig niet negatief en ik heb dit contract nu. Maar ook hie moest ik zelf echt zoeken, dat gebeurt helaas niet of nauwelijks, en ik kende deze mensen van vroeger.
Wat duidelijk is geworden voor mij dat de privatisering van het totale gebeuren rondom begeleiding van werknemers die ziek worden en/of ontslagen aan alle kanten miskleunen kent door de privatisering, hoe hard de regering ook roept van niet. Een tijdje gaat het goed maar dan komt er toch weer de klad in omdat je op je tenen moet lopen en op een verkeerde manier gepushed wordt door Arbodiensten, UWV - CWI (CWI die mij nog nooit ergens mee geholpen hebben) en erg veel reintegratiebedrijven (waar je net zo goed een nummer bent).
Het wordt tijd dat er een andere regering komt die weet hoe het werkelijk in de maatschappij toegaat en op een correcte manier mensen behandeld en ook echt helpt.
Natuurlijk moet je ook wel echt op de juiste manier zelf de handen uit de mouwen willen steken, voor zover je mogelijkheden en capaciteiten liggen. En ook daar schort het soms aan.
Ik hoop dat deze discussies nu eens echt tot iets leiden.

Lobo

Het komt helaas vaker voor dat mensen de goede reslutaten aan zichzelf danken, en de tegevnallende aspecten bij de ander neerleggen

voor wie is dit antwoord M2 en wat bedoel je ermee ?

Het is geen specifieke reactie maar een wat algemene kreet en een persoonlijke opmerking van mijn kant, bedoeld als aanzet tot zelfreflectie. Voor de inhoudelijke versie hiervan zie het andere forum..!

Ik las ergens dat van zelfreflectie bij de bureaus geen sprake zou zijn. Ik ben zelf reïntegratiecoach. Dagelijks vraag je je bij voortduring af of je het allemaal wel goed doet. Of je niet bezig bent met bezigheidstherapie, omdat de regering het nou eenmaal zo wil, of dat je er werkelijk wat van kunt maken. Dat is echt niet makkelijk hoor. Als je eerlijk bent tegen mensen voor wie het echt wel moeilijk zal worden, dan geef je ze geen kans, en als je niet eerlijk bent dan ben je een zakkenvuller. Het hele voortraject van 'bemiddelbaar maken' wordt in veel gevallen maar even vergeten, terwijl dat de essentie vormt van een geslaagd traject. Kortom, best een ondankbare functie. Maar dat is geen klagen..: wil je nou écht eens weten waarom ik, en met mij vele collega's dit werk doen..?

M2, ik krijg de indruk dat jij wel, net als mijn begeleidster, ok zijn.
Helaas zijn er echter te veel die dit niet zijn.
En als werkzoekende en dus in zekere zin afhankelijk, moet je wel gemotiveerde en betrouwbare mensen en bureaus hebben die je begeleiden en motiveren.
Maar je moet natuurlijk wel zelf willen.
En dat was/is bij mij wel zo, alleen zat ik er totaal doorheen door alles.
Mijn functie afgepakt, de ene collega na de andere die weggepest werd, ikzelf die de nieuwe directeur weg wilde pesten (5 jaar lang) terwijl ik mede door de privésituatie en verkeerde begeleiding van advocaat en zo niet in staat was weg te gaan.
En vervolgens faillissement van een voorheen bloeiend bedrijf (IT) en een (voorheen) leuke baan (definitief) en collega's weg.

Zucht, maar ik heb weer een baan en dat op mijn leeftijd en toch weer in de IT, al is het dan het een zijtak qua functie.

Lobo, proficiat met je nieuwe baan. Misschien niet helemaal je keuze, toch knap dat je het gewoon oppakt, en vanuit een baan zoekt het misschien iets makkelijker naar de baan van je dromen. In alle geval succes.

Vwb leeftijd: op dit vlak wordt inderdaad veel gediscrimineerd en vaak is het voor veel wat 'oudere' clienten zeer frustrerend. Maar ook hier geldt dat er gelukkig nog bedrijven zijn die inzien dat het gaat om de persoon, en diens kwaliteiten..! Zonder te generaliseren geldt bijvoorbeeld dat de wat oudere werknemer vaak meer ervaring heeft, ook levenservaring. Weet je wat ik eigenlijk vind..? Het gaat er niet om dat een bedrijf een oudere werknemer niet wil hebben, maar dat die oudere werknemer helemaal niet bij zo'n bedrijf zou moeten willen werken..!
Maar da's makkelijk gezegd, vanachter mijn bureau, dat besef ik wel.
Nogmaals succes en groet..!

Er schijnt in de regio WALCHEREN een “reïntegratieconsulent” /EX ZIEKENHUISMEDEWERKER (noemt zich “loopbaanadviseur”) actief te zijn, die zich bezig houdt met het verkopen van “gebakken lucht”.

Cliënten worden maanden of langer aan het lijntje gehouden met loze beloften, sterke verhalen, etc. en ontvangen uitsluitend stapeltjes vacatures (o.a. met de mededeling “we hebben niet het idee dat er iets tussen zit”) !!

Dit “gebakken-lucht-reintegratiebureau (c.q. kaartenbak) ontvangt hiervoor (ge)”bakken” overheidsgeld (= uw belastinggeld !!) (+/- 6500 EURO per “bemiddeling”)

Gedupeerden of tipgevers kunnen zich melden op het onderstaande emailadres:

MKiseengigantischeeikelathotmail.com

P.S. heeft kaartenbak inmiddels verkocht aan Oplichters Advies Zeeland (OAZ)

Tja Reintegratie bureau's
Wat een zooitje, houden zichzelf aan het werk, maar voor andere kunnen ze meestal niets betekenen.
AGENS begeleidde mij ook ooit eens.
Mijn coach regelde een ict opleiding bij Cap Gemini in Utrecht.
Zeer dure opleiding, dat wel, maar niets voor mij.
Ik had nooit een voor opleiding gehad, maar moest nu ineens 6 cursussen doen bij CAP GEMINI, in het engels , welke ik niet voldoende beheers, zelfstandig werken , wat dus niet kon , omdat ik geen vooropleiding had gehad.
Mijn hoogst genoten opleiding is LTS, welke ik nooit heb afgerond.
Dit alles was bekend bij AGENS.
Toen ik zelf werk had gevonden , waren zij erineens om voor mij geld te vangen bij het UWV, JA toen wel.
De coach heeft achter mijn rug om contact opgenomen met de werkgever die ikzelf had gevonden , en daarbij een aantal fouten gemaakt.
Die mij na 1 1/2 jaar zelfs geld kosten.
En toen ik daar over vragen ging stellen, waste zij ineens hun handen in onschuld.
Zo zie je maar weer, een wao'r is weer de dupe geworden van de alles vernietiginde kollossen.
Gelukkig ben ik sterk van geest en heb gezorgd dat ik zelf tevreden kan zijn met alles wat ik nu doe, ik ben bezig en ben daarbij ook zeer betrokken bij maatschappelijke zaken.
DAT GEEFT MIJ EEN WARM GEVOEL