Radar

Ben zelf werkzaam in de reintegratiebranche. We hebben een totaal andere aanpak dan de reguliere (grote) bureaus. Wat je bij een intake zou kunnen/moeten vragen is wat het plaatsingspercentage is. Hoe ze aan vacatures komen en wat hun netwerk is. Alles is natuurlijk (uitzonderingen daargelaten) ondergeschikt aan een duurzame plaatsing, want daar komt u toch voor? Wees gewoon kritisch. Als u een nieuwe auto of keuken wilt gaat u ook niet over een nacht ijs. Wij adviseren kandidaten ook altijd naar andere bureaus te gaan. Wij zijn van mening dat kwaliteit wel boven komt drijven. Ook tijdens een traject kunt u bijstellen en waarnodig in overleg stoppen. Wat ons betreft mogen ze no cure no pay hanteren. De BOREA wil no cure less pay en daardoor krijgen de bureaus die geen of weinig kwaliteit leveren toch nog geld. Deze gaan vervolgens kijken wat ze voor dit geld kunnen doen en een desillusie is geboren voor de kandidaat. De BOREA gaat overigens ook niet vrij uit, ze vragen aan de bureaus of eenmanszaken een contributie van minimaal 2000 euro en deze loopt op tot 7500 euro. Logisch dat niet iedereen lid kan of wil worden. Ze pleiten nu voor het feit dat organisatiebreed het wel meevalt maar wat heeft de individuele kandidaat die het aangaat hieraan? Ik heb geen zin om middels dit forum reclame te gaan maken maar ik weet zeker dat er goede tussen zitten. Jammer voor de BOREA en "de grote bureaus" zijn dit veelal kleine reintegratiebureaus.

NB willen de bureaus aub stoppen met kijk eens op onze site of andere commerciele verwijzingen. Je helpt daar echt niemand mee!

Ik werk ook in de reintegratiebranche. Ik vond de uitzending van vandaag bijzonder negatief. Prima dat ze wanpraktijken aan de orde stellen maar het ligt echt niet altijd aan het RIB dat mensen geen baan vinden.

Kritisch naar jezelf kijken en realistische doelen stellen, dan kom je al een heel eind.

Misschien is het wel eens goed als er een erg negatief beeld wordt geschetst. Over het algemeen wordt er namelijk een veel te positief beeld geschetst naar de regering en de controlerende organen.
Ik heb zelf een redelijk positieve ervaring, maar merk toch dat er veel schort aan de opzet van de hele reintegratie.
Wat ik elders al schreef, er wordt te veel verwacht van degenen die feitelijk om hulp komen vragen.
Op die noodzaak tot hulp wordt niet of nauwelijks ingespeeld, misschien omdat dat niet mag van hogerhand, misschien omdat het "eng" is om gevoelens te tonen tegenover degene die begeleid wordt, of gewoon omdat totaal het begrip ervoor ontbreekt omdat men zelf geen enkele echte ervaring heeft met de zaken.
Professor Smalhout heeft eens gezegd dat een goede specialist/arts feitelijk zelf een tijdje hulpeloos als patient in een ziekenhuis zou moeten worden opgenomen en exact dat meemaken wat de patient meemaakt zodat hij/zij uit eigen ervaring weet wat men patienten vaak aandoet of wat die meemaken.
Datzelfde geldt ook voor ambtenaren en zeker ook voor politici !
Die weten vaak absoluut niets van de realiteit, van hoe het is om arm, ziek, langdurig werkeloos, (onterecht) uitgekotst te zijn. Dit laatste bijvoorbeeld door een bedrijf omdat de aandeelhouders vinden dat er meer winst moet worden gemaakt. Waarop de directie een flink aantal mensen wegbezuinigd en het resultaat viert door zichzelf een flinke bonus en/of salarisverhoging te geven vanwege de bereikte resultaten.

Dan kun je idd de uitzendig negatief noemen, maar misschien is jullie bedrijf beter dan het gemiddelde en kun je juist dan kritisch kijken naar de te veel aanwezige toko's die de naam van de branche door de modder halen. Werk dan aan een verbetering in het algemeen en zeg niet alleen dat jullie wel goed werk leveren, hetgeen prima is als het zo is, maar zorg voor een zuivering van jullie branche.
Want al dat kostbare geld, van ons allen, dat beter gebruikt kan worden.
In principe vind ik namelijk dat reintegratiebedrijven en UWV etc geen bedrijven mogen zijn met een winstoogmerk.
Want alleen daardoor al vraag je om misstanden !

Lobo

Ik werk in de rea branche en zie een hoop misstanden.

Allen geldverdiendende instanties uwv/cwi rea bureau's en Roc houden elkaar de hand boven het hoofd. Ze schuiven de potjes met geld naar elkaar toe.

Een rea bedrijf dat een 4% percentage scoort, krijgt het jaar erop doodleuk opnieuw de gunning. Hoezo afgerekend op het resultaat?

Een nieuwe trend is dat Rea's zelf de scholing verzorgen. Zodat de poetjes binnenskamers blijven. Ze kunnen dat niet!

Voor een nieuw bedrijf zijn de eisen achtelijk hoog en de kosten idem, zodat de toetreding voor nieuwe bedrijven haast onmogelijk is.

Niemand hoeft mij een beeld te schetsen, positief of negatief. Ik heb er dagelijks mee te maken en Radar heeft geen volledig beeld gegeven van de reintegratiebranche. Er gaan wel eens dingen fout, maar er gaan nog veel meer dingen goed. Reintegratiemensen kunnen niet toveren, veel trajecten mislukken omdat de werkzoekende te hoge eisen stelt of onrealistische eisen. Gelukkig stromen er ook heel veel mensen uit naar werk. Daar doe ik het voor.

Ik ben het met veel klagers eens hoor, veel trajecten mislukken. En inderdaad vaak bij grote bedrijven. Zoals Borea al laat weten hebben die bedrijven te maken met een soort wurgcontracten vanuit het UWV.

Wat denk je dat er gebeurt met mensen die onder een 'no cure no pay' contract vallen? Als in de intake niet blijkt dat zij snel plaatsbaar zijn (en dus bonussen opleveren) dan komen ze in den 'laag frequentie contact' of hoe het ook maar genoemd wordt. Dat betekent dus, zo weinig mogelijk energie aan verspillen.
In de offertes staan altijd hele mooie trajecten omschreven, voor een bepaald bedrag per traject. Maar slechts een klein aantal krijgt ook daadwerkelijk het hele traject aangeboden. De meederheid niet, maar het wordt wél gefactureerd. Dat is geen fraude, er is altijd wel een reden te vinden.
Ik weet zeker dat de meeste reintegratieconsulenten zeer betrokken zijn, begaan met hun clienten en zich tot het uiterste in willen zetten om iemand inderdaad aanhet werk te helpen. Maar als je door je organisatie alleen gestuurd wordt op het behalen van zoveel mogelijk omzet en je dat terug ziet in je beoordeling, tja dan kies je toch voor jezelf?
Ik weet het, ik ben zo'n (inmiddels ex)-adviseur. Nu heb ik een klein bureau waar de client samen met mij bepaalt hoe een traject eruit kan zien.
Ik bezoek sowieso iedere client thuis (tenzij hij/zij dat niet wil). Heb je alleen gesprekken nodig? OK.
Moet ik samen met de client achter de PC om een brief en CV te maken? Ook goed. Mee op gesprek? Als het nodig is OK. Liever 'iets' in een groep? Ik geef ook trainingen. Enzovoort. En daar boeken wij (de client en ik) succes mee. Inderdaad, aandacht, tijd en energie van BEIDE kanten. De mensen die ik begeleid verwachten veel vanmij maar ik verwacht ook veel van hen. Alleen dan kom je er samen uit.

ik kan geen algemeen oordeel geven maar slechts spreken uit eigen ervaring en over lotgenoten uit mijn directe omgeving waar ik nog regelmatig contact mee heb. De ervaring die wij hebben meegemaakt begint eigenlijk al in het begin van de werkloosheidperiode. Het UWV die door de gemeenschap wordt betaald laat het hier al afweten door de trage voortgang m.b.t. goede en bruikbare informatie te verstrekken. Na 1 jaar van werkloosheid kwam het UWV met Kliq als reintegratiebureau aandragen. Ik moest een cursus solliciteren volgen. Al na de tweede dag had Kliq geen toegevoegde waarde meer voor mij, wat zij ook ruiterlijk toegaven, maar ik kon niet stoppen want dit zat zo in het systeem. Na veel gebeld te hebben met het UWV kreeg ik na een half jaar kreeg ik bericht van het UWV dat ik mij kon melden bij het Kliq omdat men daar verborgen vacatures zou hebben en het UWV een contract voor mij met hen had afgesloten. Ik kan jullie zeggen dat dit een grote deceptie was, want verborgen vacatures daar had men bij Kliq geen kaas van gegeten. Het enigste wat wij daar deden was de sollicitaties die wij uit eigener beweging hadden verricht, bespreken en daarna op internet naar nieuwe vacatures zoeken. Ik weet uit betrouwbare bron dat dit contract +/- 5000euro per persoon heeft gekost en dat niemand uit onze groep door toedoen van Kliq resultaat heeft behaald. Dus weggegooid geld, alweer. Nu heeft het UWV weer bedacht dat het in zee moet gaan met een reintegratiebureau Luining & Compagnie, een commercieel bedrijf waar ik reeds eerder zeer slechte ervaringen mee heb opgedaan en dat alleen maar uit is op financieel gewin, veel praat maar weinig tot niets heeft gedaan. Hier heb ik het UWV van op de hoogte gebracht maar helaas het is net of je tegen een muur praat want ze hebben hier tot dusver nog geen oren naar. Ik zou graag willen weten welk reintegratiebureau echt goede resultaten boekt bij arbeidsbemiddeling voor het verkrijgen van een vaste job. Heeft iemand van jullie hier persoonlijk ervaring mee en willen jullie die kennis delen dan stel ik dat zeer op prijs.

Voor het gemak copy en paste ik nu maar even mijn reactie aan lodi.

Wat Lodi en veel anderen soms wel eens lijken te vergeten is dat programma's als Radar tot doel hebben misstanden aan de kaak te stellen. Openbaar maken wat er zoal fout gaat.
Jammer is idd dat er generaliserend te werk gegaan wordt of dat mensen zo gaan denken.

Maar waar het om gaat is DAT openbaar wordt wat er allemaal fout gaat.
En het is een feit dat de opzet, vanuit de regering gepromoot, niet goed is en wantoestanden in de hand werken.
Wantoestanden die een enkele burger niet of nauwelijks naar buiten kan brengen en daar is Radar dus een goede mogelijkheid.

Het probleem is dat regelgevers vaak zo ontzettend ver van de werkelijkheid staan dat ze absoluut geen idee hebben wat veel van hun "geweldige" brouwsels teweeg brengen bij degenen die het "slachtoffer" zijn ervan.
Laat ze eerst eens een maandje ervaren wat hun regels en wetten veroorzaken voor ze überhaupt ter goedkeuring worden voorgelegd.

Over het algemeen kan men zeggen dat juist bij BOREA aangesloten bedrijven het niet zo nauw nemen met de wensen van cliënt. Daar is sprake van veel groepswerk omdat men goedkoper moet/wil werken (één consulent voor een groep is nu eenmaal goedkoper dan de vaak benodigde individuele begeleiding). Ik ben het van harte eens met eerdere mailers dat een lidmaatschap van BOREA geen enkele toegevoegde waarde heeft. Bovendien hebben de grote reïntegratiebedrijven het binnen de BOREA voor het zeggen (hoe groter je omzet, hoe meer stemrecht). Het BOREA-KEURMERK is al helemaal belachelijk. Het zegt niets over het succes van de gebruikte methodieken.

Groepstrainingen kunnen zeer effectief zijn..!

kunnen ja.
maar niet voor iedereen
en als de deelnemers op hetzelfde niveau zitten met hetzelfde doel.
en als de deelnemers geen persoonsspecifieke problemen hebben die direct invloed hebben op het sollicitatieproces

...en als de deelnemers zelf willen...

Trouwens, verschillen in een groep kunnen ook heel goed werken. Je staat er verbaasd van wat voor goeie tips een LBO-er aan een HBO-er kan geven..!

Vonneke,

Inderdaad ben het volkomen met u eens

U bevestigd hiermee dat het neerkomt op levenservaring en compassie met de clientele..
Helaas hebben reintegratiebureaus geen tijd voor individuele begeleiding van ouderen of EX WAOers of mensen met arbeidshandicap.

Wat heeft het leren schrijven van een goeie sollicitatiebrief nou te maken met Levenservaring..? Opa, op verschillende forums bent u behoorlijk aan het generaliseren. Dat is uw goed recht, maar ik kan u verzekeren -met mijn totale gebrek aan Levenservaring...- dat u hier geen steek mee opschiet.
Groet, Lodi

Groepstrainingen zijn 9 van de 10 keer niet effectief, worden vaak gegeven door (goedkope) consulenten, zorgen voor weerstand bij de cliënt en hebben een hoog "tsjakkaaa gehalte". Een goed voorbeeld daarvan is de (te) veel gebruikte ( uit Amerika overgewaaide) JOBS-methodiek. Vooral grotere bureaus hanteren deze methodiek waarin de cliënt altijd positief wordt bevestigd (zelfs al komt hij te laat, hangt hij ongeinteresseerd in zijn stoel, pulkt hij in het bijzijn van de groep in zijn neus en scheldt hij de consulent uit). Mensen zouden daardoor meer vertrouwen moeten krijgen, maar in feite neem je de cliënt niet serieus en behandel je hem als een klein zielig kind. Mensen hebben behoefte aan individuele coaching/begeleiding en als het even kan bemiddeling. Maar de consulent is helaas te vaak afkomstig uit één of andere softe/sociale/ondek-je-zelf sector of anders opgebrand in de uitzendsector. Daardoor zijn consulenten vaak te beroerd/is er geen durf om een werkgever te bellen. Commercieel en sociaal kan heel goed samengaan (zolang je rekening houdt met alle belangen). Overigens pleit mijn verhaal de client niet vrij want sommige hebben ook gewoon een schop onder hun r**d nodig (maar dat wordt nu eenmal makkelijker geaccepteerd als de consulent ook daadwerkleijk wat voor de client doet).

Beste Jol,

Er zijn minstens zo veel voorbeelden te noemen van trainingen die wél effectief zijn. U geeft aan een percentage van 90% slecht, uit welk onderzoek blijkt dat dan..? En over het positivisme in trainingen: dat is een manier van benaderen waar je voor kunt kiezen. Je kunt ook kiezen voor in eerste instantie ruimte geven aan de emoties, maar op enig moment moet de knop toch om en moet worden vermeden dat je blijft hangen in negativisme, iets wat helaas wel voorkomt.
Een training is niet altijd goedkoper. Het vereist veel voorbereiding. Naast de stof moet je je ook in iedere deelnemer afzonderlijk inleven om een effectief groepsproces te bereiken, je moet constant evalueren enzovoort. Je komt de lagere school toch ook door met alleen groepstraining..?

Geachte Radar,

Ook ik heb in het reintegratie systeem Hudson gezetten, nu werk ik momenteel via het uitzendburo al een half jaar in een bedrijf, maar echt tevreden ben ik niet over Hudson ik vind niet dat er echt spraken is van hulp ja hulp in de zin van hoe je een brief moet opstellen en vrij gebruik maken van de computer locaal. Zo nu en dan wordt je een vacature toegestuurd maar hoe vaak had ik wel niet aan gegeven dat ik geen rijbewijs heb en toch werd mij zo'n vacatuur toegestuurd?
Ik vind dat ze veel beter hun best kunnen gaan doen om mensen daad werkelijk ook te bemiddelen voor een baan ze doen niet echt hun best daarin vind ik. Er worden ook loze beloftes gedaan, zoals eind vorig jaar 2004 werd gezegd dat we dus de groepwerkzoekende waarin ik zat, dat we naar bedrijven zouden gaan ect...maar dat is niet gebeurd.
Nee ook ik ben niet echt tevreden over Hudson.

Beste Lodi,
Noem jij mij de groepstrainingen dan eens op die wel werken (met bijbehorende resultaten s.v.p.). Je hebt geen onderzoek nodig om te zien dat groepstrainingen niet werken. De praktijk bewijst het immers: kijk maar gewoon naar de resultaten zou ik zo zeggen..
Met je voorbeeld over de lagere school sla je precies mijn spijker op zijn kop. Clienten zitten namelijk niet meer op de lagere school maar in een reïntegratietraject. Groepstrainingen zijn altijd goedkoper Lodi: reken maar uit 15 tot 20 mensen in een groep maal ca. 3 uur per week. Is maximaal zo'n 60 uur in totaal. De ervaren consulent is (met voorbereiding) zo'n 6 a 7 uur per week kwijt. Indien de clienten individueel in traject zitten vergt dit 60 consulent-uren per week (en dan heb ik het nog niet over de voorbereiding). Simpel toch?

Beste Lodi,
Noem jij mij de groepstrainingen dan eens op die wel werken (met bijbehorende resultaten s.v.p.). Je hebt geen onderzoek nodig om te zien dat groepstrainingen niet werken. De praktijk bewijst het immers: kijk maar gewoon naar de resultaten zou ik zo zeggen..
Met je voorbeeld over de lagere school sla je precies mijn spijker op zijn kop. Clienten zitten namelijk niet meer op de lagere school maar in een reïntegratietraject. Groepstrainingen zijn altijd goedkoper Lodi: reken maar uit 15 tot 20 mensen in een groep maal ca. 3 uur per week. Is maximaal zo'n 60 uur in totaal. De ervaren consulent is (met voorbereiding) zo'n 6 a 7 uur per week kwijt. Indien de clienten individueel in traject zitten vergt dit 60 consulent-uren per week (en dan heb ik het nog niet over de voorbereiding). Simpel toch?

Beste lodi,

toch om en moet worden vermeden dat je blijft hangen in negativisme, iets wat helaas wel voorkomt.

Leuk de theorie maar nu de praktijk situatie. Stel u zich eens voor dat iemand een ernstige ziekte heeft, wordt daar 24 uur per dag mee geconfronteerd en is daar 24 uur per dag mee bezig.
Hoe bedoel u met 'blijft hangen is negativisme' ?

Je komt de lagere school toch ook door met alleen groepstraining..? Wink

Ik heb de wink gezien, maar serieus. Die persoon was toen jong en gezond van lijf en leden, nog niet maatschappelijke gevormde mening, nog geen levenslessen gehad. Kortom nog Blanco en staat open voor leerstof.
Is u klein beetje op de hoogte dat het leren of de leerstof tot je nemen op oudere leeftijd (start al rond 25 levensjaar) moeilijker is dan tijdens de lagereschool periode? een dubbele

Zo mooie TiP zijn voor de jonge reintegratiemedewerkers, meer kennis over de mens als apart individu m.a.w. niet 1 mens is gelijk en hoe ouder hoe meer gevormde onderlinge verschillen.