Radar

Wat een waardeloze uitzending van Radar over reïntegratie. Een slecht gedocumenteerd, niet onderbouwd stukje sensatiezucht zonder enig inzicht in de branche.

Een voorbeeld. Twee mensen klagen over een fietsenwinkel. Bij de een is zijn bel (die door een andere fabrikant is gemaakt) stuk, de ander, die niet herkenbaar in beeld wil om de sfeer van mafia-praktijken nog wat op te schroeven, heeft een lekke band gekregen, is toch doorgefietst en nu is zijn velg kapot.
Vergelijk dit eens met de man die klaagde over de inhoud van zijn opleiding en met de man die tezwaar werk moest doen en zich een liesbreuk heeft getild. Conclusie van Radar: de gehele fietsbranche bestaat uit malafide oplichters en zakkenvullers.
Leuk voor al die fietswinkel-eigenaars die hun best doen mensen van een goede fiets te voorzien. Leuk ook dat de kijkers nu wantrouwend zijn geworden voor elke fiets in Nederland.
Hoe zit het met de andere onderdelen van de fiets..? Geen woord daarover..!!
Wat verwachten de mensen nou: dat de fietshandelaren nog voor ze fietsen ook? Of achterop meegaan om iedere lekke band meteen te plakken..?

Ik trek hiermee wat fel van leer. Begrijp me niet verkeerd: ook in de reïntegratiebranche zijn goede en minder goede bedrijven, zakkenvullers misschien ook wel. Maar kom dan met gefundeerde en hout snijdende voorbeelden. Leer eerst eens wat reïntegratie inhoudt voordat je erover oordeelt: de moeilijke clienten, ingewikkelde processen om mensen weer gemotiveerd en toekomstgericht te krijgen, arbeidsmarktorientatie, sollicitatievaardigheden, het zoeken naar vacatures, wurgcontracten die je dwingen tot een minder tijdrovende aanpak en ga zo maar door. Dit alles vereist een integere en persoonlijke aanpak, maar onderdelen kunnen ook prima groepsgewijs worden behandeld: of wilde Radar en passant de gehele trainingsbranche maar even waardeloos verklaren..?
Voor ieder met gegronde klachten over het reïntegratiebureau: dien een officiële klacht in, praat erover met je coach of ga bijvoorbeeld naar de casemanager van het UWV.
Voor een ieder in een traject: succes met het zelf vinden van werk, ondersteund door een goed reïntegratiebedrijf.
Voor die mevrouw Marga B: fijn dat je je in diverse reïntegratiebedrijven opgedane kennis nu zelf te gelde kunt maken.
Voor Radar: lang leve de kijkcijfers..!

Lodi (reïntegratiemedewerker)

Bravo Lodi. Ik hoef er niets aan toe te voegen. Je hebt mijn gedachten verwoord.

Reintegratie buro's goed of slecht je hebt er gewoon niks aan.

Ik vond het programma van RADAR erg goed het had van mij best wat uitgebreider gemogen.

Afschaffen die reintegratie buro's al dat geld verdwijnt in een bodemlozeput.

Ik wil toch even het volgende kwijt vooral aan mensen zoals Lodi en die niet de armoe van de jaren dertig hebben meegemaakt,

Een klein aantal reacties over dit onderwerp lijkt het er op dat vooral jonge, lees on-ervaren en de generatie van verwende en alles hebbende kinders, die geen belangstelling hebben in de mensen die aan zelfkant van deze maatschappij dreigen terecht te komen. Dat vooral deze jonkies, tussen de 20 en 35 jaar, nogal 'fel' reageren en mensen met arbeidshandicap zien als onwillig, lastig of stelletje aanstellers. Dergelijke reacties lees ik niet alleen op dit forum maar ook elders op internet of bemerk deze 'instelling' tijdens gesprekken met jongelui. De werkende jongelui hebben een erg nauwe blikveld en een groot aantal missen ook enig zicht of binding met wat er in de totale maatschappij allemaal gebeurt of plaats vindt.

Ik ben het met u eens dat er in het interview van radar beslist wat meer diepte in het verhaal kon plaatvinden, maar dat zou uitstekend kunnen door een vervolg op deze uitzending. En dat vervolg zal er beslist komen, zo voorspel ik. Dit onderwerp is belangrijk genoeg om te voorkomen dat we in Nederland afglijden naar een (nog) grote(re) tweedeling in de maatschappij en we hier Amerikaanse toestanden zullen krijgen. (de eerste verschijnselen van tweedeling zijn al waarneembaar, als je dit wil zien). En de reintegratiebureaus werken mee aan deze tweedeling doordat de reintegratiebureaus in opdracht van deze overheid, al de probleemgevallen moeten inventariseren. (op elke brief staat immers uw sofinummer).
/

Jammer, die uitzending!
Ik wist dat ie er aan zat te komen en dit is mijns inziens weer voer voor de critici.
Ik werk circa 8 jaar in en om de reintegratiebranche. Ik heb voor veel bedrijven gewerkt die zich met reintegratie bezig hielden.
Er gaat veel fout in de branche. Malafide bedrijven, Wurgcontracten (ligt ook een aandachtspunt bij de opdrachtgever), Veel beloven, weinig waarmaken. Ben ik het absoluut mee eens. Het kan beter!!!!!!

Maar...........als leek gekeken naar de uitzending van gisteren, heb ik de indruk dat alle reintegratiebedrijven malafide zijn, mensen ziek maken en weglopen met onze belastingcentjes. No way! Iedere dag zijn er duizenden reintegratieconsulenten die veel tijd en aandacht in mensen stoppen en daadwerkelijk hun best doen!

Radar dit had je beter moeten aanpakken!!

Als reactie op het voorgaande: Ik ben bepaald geen jongere; ik zit niet in de door u gestelde leeftijdsgroep. Ik ben opgegroeid in de jaren zestig in een modale omgeving. Ook ik heb een behoorlijke dosis levenservaring.
GEEN van de kandidaten die ik bemiddel zie ik als een aansteller. Dat is een nogal tendentieuze opvatting uwerzijds over mijn mening. Zonder werk komen te zitten, als gevolg van ziekte, ontslag of iets dergelijks, is een zware en aangrijpende gebeurtenis voor de betrokkenen. Dat verdient een goede begeleiding, die in de meeste gevallen noodzakelijk blijkt, bijvoorbeeld voor de andere klager op dit forumonderdeel. De fases van verwerking van de gebeurtenissen kun je er in een aantal gevallen zo uithalen..!
Ik deel de opvatting enigszins van generaties die het "makkelijker" hebben gehad, maar zij hebben weer met andere dingen te maken gehad. En verdienen hoe dan ook net zo veel hulp als ieder ander.

En reactie op Nako: helemaal mee eens

Ik heb een vraag aan Lodi,

Uit uw betoog kwam bij niet over als iemand die midden in de maatschappij staat en goed zicht heeft wat er in de totale maatschappij op dit moment gaande is, vandaar mijn eerdere reactie.

Waarom wil je mensen met 30 of meer jaar werkervaring en leeftijd boven de 60 jaar op cursus sturen? Of een heropleiding laten volgen? Zitten die mensen daar nog op te wachten denkt u?

Wat Lodi en veel anderen soms wel eens lijken te vergeten is dat programma's als Radar tot doel hebben misstanden aan de kaak te stellen. Openbaar maken wat er zoal fout gaat.
Jammer is idd dat er generaliserend te werk gegaan wordt of dat mensen zo gaan denken.

Maar waar het om gaat is DAT openbaar wordt wat er allemaal fout gaat.
En het is een feit dat de opzet, vanuit de regering gepromoot, niet goed is en wantoestanden in de hand werken.
Wantoestanden die een enkele burger niet of nauwelijks naar buiten kan brengen en daar is Radar dus een goede mogelijkheid.

Het probleem is dat regelgevers vaak zo ontzettend ver van de werkelijkheid staan dat ze absoluut geen idee hebben wat veel van hun "geweldige" brouwsels teweeg brengen bij degenen die het "slachtoffer" zijn ervan.
Laat ze eerst eens een maandje ervaren wat hun regels en wetten veroorzaken voor ze überhaupt ter goedkeuring worden voorgelegd.

Reactie op Opa:
Ik woon in Amsterdam, in een gemiddelde modale volksbuurt. Ik doe vrijwilligerswerk op een school, zit op een sportclub, rook en drink niet, heb een brede vrienden- en kennissenkring en doe boodschappen bij Dirk van den Broek. Mijn broer is door reorganisaties ontslagen. Ik heb een jaar lang in een project gewerkt om mensen te begeleiden die door massa-ontslag aan de kant waren geschoven. Zelf denk ik dat ik redelijk midden in de maatschappij sta.
Als reïntegratiemedewerker stuur ik niemand op cursus die dat niet wil. Of "iemand van 60" dat zou willen weet ik niet; dat verschilt per persoon. Ik ken er in ieder geval een heleboel die hun leeftijd niet zien als een belemmering, en veel baat hebben gehad bij een cursus om te leren een goeie sollicitatiebrief te schrijven.
Maar als mensen niet willen, dan houdt het inderdaad op...!

Reactie op Lobo: Dat ben ik met u eens. Maar het onderwerp was getiteld "reïntegratiebedrijven lichten de boel op"(vrij vertaald), terwijl ik veelal dingen lees in de forums, of gezien heb in deuitzending, die met de feitelijke activiteiten op het gebied van reïntegratie of het bedrijf niks te maken hebben. Vandaar mijn fietsvoorbeeld..!
Groet Lodi

Mijn ervaring met reïntegratiebedrijven is ook bar en boos. Dat hier belastinggeld over de balk gegooid wordt, is evident. Mijn klachten zijn (ook schriftelijk) gemeld bij de regionale vestiging van het reïntegratiebedrijf waar ik mee te maken had (Agens). Daarnaast bij het hoofdkantoor van hetzelfde bedrijf, bij het UWV en bij het CWI. Dat is inmiddels zo'n half jaar geleden. Van géén van de betrokkenen heb ik ook maar één reactie ontvangen. Dat is toch om moedeloos van te worden...
Daarom bevestig ik graag, dat het in deze sector kennelijk niemand interesseert, hoe overheidsgelden verbrast worden.

Vraag aan laatste schrijver: Hoe zou u dan geholpen willen worden?

LODI:
Ik wil niet teveel op jouw persoonlijk toespitsen, daarom heel kort.

Als reïntegratiemedewerker stuur ik niemand op cursus die dat niet wil.
== knip
Maar als mensen niet willen, dan houdt het inderdaad op...!

Vervolgens schrijf in je rapport over clientele, dat hij of zij niet de cursus wil volgen en dan worden deze mensen gekort op hun uitkering,
want zo gaat dit in de praktijk. Daardoor kan hij of zij niet meer de huur voldoen, wordt door huurachterstand vervolgens het huis uitgezet en komt op straat terecht. Dit is Helaas de dagelijkse praktijk, maar je moet het wel Willen zien.
Wil u dit als reïntegratiemedewerker op uw geweten hebben?

Beste opa, wat een klinkklare onzin..! Hoe weet u nou wat ik in mijn rapportage schrijf..?? Als iemand een training niet wil volgen, dan kijk ik waarom niet, en probeer ik een beter passende dienstverlening in te zetten.
Als iemand niet wil werken echter, dan moet diegene ook geen aanspraak maken op de publieke middelen..! Maar eerlijkheidshalve: ik ben zo "soft" en heb zo weining "levenservaring" dat ik zelfs die mensen nog het voordeel van de twijfel gun, en probeer mijn dienstverlening aan te passen...

Ieder zijn of haar vak opa, ongeacht de leeftijd.

Als de clientele weigerde de cursus te volgen vragen UWV of SOZA naar de reden. Dit schrijft u in een rapportage over de clientele.
Als een clientele niet de cursus volgt of niet mee werkt met bemiddeling, wordt hij of zij gekort op zijn uitkering. Dit is de wet daar heeft u geen invloed op. Waar u wel invloed op heeft is de rapportage.

Waar is regeltje over " niet gebruik maken van openbare voorzieningen" gebleven?

Ieder zijn of haar vak opa, ongeacht de leeftijd.

Uiteraard mee eens, maar sommige beroepen zijn volkomen ongeschikt voor jongeren en reintegratie medewerker is zo een beroep welke ongeschikt is voor mensen onder de 45 jaar.

Opa,
Je moet inderdaad meewerken aan je reïntegratie. Dat je niet meedoet aan een cursus of een training is m.i. iets heel anders. Ik zal niet zeggen dat dat nooit zo wordt vertaald naar het UWV, maar het is niet hetzelfde.
Er zijn mensen die niet mee willen werken aan het weer vinden van een baan en wel een uitkering willen: dat lijkt me niet terecht.
Dit zijn overigens allemaal zaken die wederom niets te maken hebben met de kwaliteit van een reïntegratiebedrijf, maar met allerlei randzaken (hoe belangrijk ook voor de betrokkenen).
Groet Lodi

Opa,
Je moet inderdaad meewerken aan je reïntegratie. Dat je niet meedoet aan een cursus of een training is m.i. iets heel anders. Ik zal niet zeggen dat dat nooit zo wordt vertaald naar het UWV, maar het is niet hetzelfde.

Ik durf glashard te stellen dat in 95% van het geval het op deze manier of gelijkende termen of zinnen, in de eindrapportage van clientele staat.

Er zijn mensen die niet mee willen werken aan het weer vinden van een baan en wel een uitkering willen: dat lijkt me niet terecht.

Aan wie is dit te bepalen, aan een 25 jarige medewerker van een reintegratiebureau die in opdracht van UWV of SOZA een rapportage schrijft?
En hier komen we weer tot de kern van de discussie,
nl. dat reintegratie bedrijven meer kwaad dan goed doen voor mensen in de WAO of mensen met een arbeidshandicap.
En feitelijk gezien doen deze bureaus niets anders, dan een geldstroom generen.