Radar

Verder hebben veel werkgevers er denk ik vooroordelen over; ze nemen teveel tijd in beslag, in die paar maandan kan je ze niet zoveel leren etc. Wat dus helemaal onjuist is zolang je ze maar goed begeleid. Lijkt mij een kwestie van voorlichting door de overheid!

U pakt de koe bij de hoorns
Het ligt aan de werkgevers denk ik, ik kom niet veel knappe schoonheidsspecialisten of administratief medewerkers tegen die zonder baan zitten, en als je deze dames al ziet bij het cwi, dan zijn het vaak overgewichtige dames die veelal gekleineerd worden omdat ze te lomp zijn om een representatieve houding aan te nemen voor de ontvangen klant om ingewijd te worden als nieuwe klant met veel geld, het gaat toch veelal in de dienstverlenende sector om uitstraling?
Met andere woorden inspelen op het gevoel van de klant, waar vraag naar is serveert u, en desnoods scharrs gekleed, als de orders maar binnen komen.
Natuurlijk geld dit niet voor bouwvakkers, timmerlieden, putjesscheppers, werkvoorzieningschappen...maar meer voor commercieële dienstverlening, direct meet werk waarbij het plaatje 90% de dienst uitmaakt in combinatie met peptalk.
Rugpatiënten krijgen geen kans, want stel je voor dat al die WAO'rs weer last krijgen van hun rug, psychische problemen, muisarm problemen....
Oftewel terwijl deze mensen heel goed kunnen werken, soms beter a;s de kerngezonden man/vrouw, mits ze maar aanpassingen krijgen, stoel, bureau, computer, ga zo maar door.
Bovenstaande is één van de vele handycaps van de huidige werkelozen..

Het al-oude probleem. Lukraak solliciteren zonder de vraag goed te kennen EN de wetenschap te hebben dat je iets meer dan gevraagd, kunt bieden. Zelfkennis en ergens goed in zijn, is het begin van elke baan.

En de aanname dat iedereen die werk heeft lichamelijk en geestelijk gezond is.