RECHT IS RECHT
Geplaatst: 15 nov 2005 22:31
Gedupeerden blijven doorvechten.
Naar mijn gevoel en dit vanaf het begin van deze tragedie, lijkt mij dat er geen rechtlijnige wet of recht tegen dit soort van gemanipuleerd onrecht opgewassen is, zoals Zalm en Duisenberg het vastgelegd hadden in het draaiboek. Ongrijpbaar zoals water, bestendigd als een fort en toch om niet eeuwig overeind te blijven staan!
Het geld is weg en alle wegen die rechtmatig er naar toe leiden om het terug te krijgen, zullen vanzelf zich afsluiten of wordt bemoeilijkt door duizend en één omleidingen.
Hier eindigt moraal, zeden en moraliteit, goed bestuurlijk fatsoen en cultuur om dan de poorten wagenwijd te gooien voor het Machiavellisme; en omdat het hier om geld gaat, zal iedereen, zonder uitzondering, overgevoelig voor zijn.
Primair gaat het om de macht, welvaart van land en volk is secundair. Niet de regels van moraal en goed fatsoen hoeven toegepast te worden, maar die regels, waarbij alle middelen geoorloofd zijn om een bepaald doel te bereiken; in dit geval politiek behoud, vergroting van macht en daarbij een garandeerde riante na-carrière positie.
Iedere regeling, iedere wet, zal moeten buigen voor dit politieke doel, dat op het eerste gezicht onschuldig lijkt te zijn en daarom aanvaardbaar. Stel nu, zomaar als vergelijking, de situatie van de vrouw in de uitzending, die 12 kilo verloor als gevolg van de ellende van de aandelenlease tegenover zulke macht. Geen wonder dat zij zich tevreden had moeten stellen met de belofte van een visite naamkaartje na de uitzending!
Geheel de constructie en wel besproken draaiboek van deze tragedie berust op een politieke manipulatie: een onopvallende truc om in te leveren. Doet er niet toe door wie
als er maar massaal ingeleverd zal worden. En wat ingeleverd wordt, zal niet meer terug gegeven worden, wat de wet of regels ook mogen zijn, immers voor het doel is alles geoorloofd. Men kan hierbij alle mogelijke legale en relevante wetten en regels en rechtsconstructies bedenken of het zal te pletter lopen op de onwil van de niet zichtbare tegenmacht.
Hoop van de mens overleeft onder alle omstandigheden, ook in die omstandigheden waarvan men denkt, dat het ijdel en vruchteloos is.
De gedupeerden leven sinds jaren van de ene hoop naar de andere. Velen zijn zich niet eens van bewust wat zij overkomen in een staat, waarvan zij niet beter weten, dat het een rechtsstaat is, maar nu zelf de eer mogen hebben om te kunnen ervaren en persoonlijk getuigen kunnen zijn van wat een rechtsstaat inhoudt en hoe het in werkelijkheid functioneert.
Radeloosheid slaat telkens toe, wanneer op grond van een of andere regel de kansen om hun geld terug te zien toenemen, om dan weer te verzwakken als gevolg van een passende tegenmaatregel. Immers van de andere kant is men reeds lang creatief mee bezig wat er gedaan zal moeten worden, om de oplichting onopvallend te kunnen handhaven en de druk te verhogen!
Het moet overduidelijk zijn, betalingen worden niet gepleegd op grond van “schuld”, maar op grond van langdurige aan de lijn te houden, ontmoediging en voortdurende verslagenheid, kort om het beu zijn om dan door uitputting en frustraties bereid zijn onverschuldigd te betalen om bevrijd te worden. Zij kopen zich vrij van tirannie om van onder het juk en druk van Dexia te kunnen ontsnappen en niet omdat zij maar één cent aan Dexia verschuldigd zijn! En wat doet de Staat? Vraag het maar zelf aan de Staat in de hoop dat zij niet in de netelige positie verkeren van betrokkenheid!!
Het systeem Machiavelli is ronduit indrukwekkend, maar tevens ook het meest omstreden. De rat achtige hiervan is niet, de gewetenloze machtsuitoefening, maar de weigering van de legitimatie van moraal, goed bestuursfatsoen en de wil om een sociaal voelend gemeenschap. Hiervoor prevaleert men eerder de tirannie, onderwerping, beroving en uitbuiting van de zwakkeren en de behartiging van specifieke belangen van de staat. Dit is zonder meer beschamend, zeker in een tijd als deze, echter op het zelfde moment ook hoopgevend, omdat nooit in de wereldgeschiedenis heeft degelijke machtuitoefening zich kunnen handhaven, minstens wist men zich tijdelijk een valse goedgevoel te geven om daarna te verdampen. En dit geeft hoop.
Er zal nooit aan de grote klok gehangen worden dat politici Machiavelli op hun nachtkastje hebben liggen. Voor ons gedupeerden mag het geval zijn, omdat het systeem Machiavelli tenslotte steeds had moeten onder doen voor de overtuigingskracht van het moraal, rationalisme, goedfatsoen en positivisme.
Om kort te gaan: God zal mij vergeven mocht ik kwaad spreken over de doden, echter Zalm en Dexia, hoe men het ook wil bezien, pragmatisch of empirisch, op grond van wereldgeschiedenis, is tenslotte het noodlot niet uitgesloten, omdat toepassing van oplichtende scrupules tot onderwerping van de mens als sociaal wezen, nimmer eeuwig is blijven bestaan. En daarom ook de volharding van alle gedupeerden!
Door vallen, komen wij er niet, maar wel door moedig te blijven vechten in wat wij geloven en dat is dat “recht, recht is”.
Naar mijn gevoel en dit vanaf het begin van deze tragedie, lijkt mij dat er geen rechtlijnige wet of recht tegen dit soort van gemanipuleerd onrecht opgewassen is, zoals Zalm en Duisenberg het vastgelegd hadden in het draaiboek. Ongrijpbaar zoals water, bestendigd als een fort en toch om niet eeuwig overeind te blijven staan!
Het geld is weg en alle wegen die rechtmatig er naar toe leiden om het terug te krijgen, zullen vanzelf zich afsluiten of wordt bemoeilijkt door duizend en één omleidingen.
Hier eindigt moraal, zeden en moraliteit, goed bestuurlijk fatsoen en cultuur om dan de poorten wagenwijd te gooien voor het Machiavellisme; en omdat het hier om geld gaat, zal iedereen, zonder uitzondering, overgevoelig voor zijn.
Primair gaat het om de macht, welvaart van land en volk is secundair. Niet de regels van moraal en goed fatsoen hoeven toegepast te worden, maar die regels, waarbij alle middelen geoorloofd zijn om een bepaald doel te bereiken; in dit geval politiek behoud, vergroting van macht en daarbij een garandeerde riante na-carrière positie.
Iedere regeling, iedere wet, zal moeten buigen voor dit politieke doel, dat op het eerste gezicht onschuldig lijkt te zijn en daarom aanvaardbaar. Stel nu, zomaar als vergelijking, de situatie van de vrouw in de uitzending, die 12 kilo verloor als gevolg van de ellende van de aandelenlease tegenover zulke macht. Geen wonder dat zij zich tevreden had moeten stellen met de belofte van een visite naamkaartje na de uitzending!
Geheel de constructie en wel besproken draaiboek van deze tragedie berust op een politieke manipulatie: een onopvallende truc om in te leveren. Doet er niet toe door wie
als er maar massaal ingeleverd zal worden. En wat ingeleverd wordt, zal niet meer terug gegeven worden, wat de wet of regels ook mogen zijn, immers voor het doel is alles geoorloofd. Men kan hierbij alle mogelijke legale en relevante wetten en regels en rechtsconstructies bedenken of het zal te pletter lopen op de onwil van de niet zichtbare tegenmacht.
Hoop van de mens overleeft onder alle omstandigheden, ook in die omstandigheden waarvan men denkt, dat het ijdel en vruchteloos is.
De gedupeerden leven sinds jaren van de ene hoop naar de andere. Velen zijn zich niet eens van bewust wat zij overkomen in een staat, waarvan zij niet beter weten, dat het een rechtsstaat is, maar nu zelf de eer mogen hebben om te kunnen ervaren en persoonlijk getuigen kunnen zijn van wat een rechtsstaat inhoudt en hoe het in werkelijkheid functioneert.
Radeloosheid slaat telkens toe, wanneer op grond van een of andere regel de kansen om hun geld terug te zien toenemen, om dan weer te verzwakken als gevolg van een passende tegenmaatregel. Immers van de andere kant is men reeds lang creatief mee bezig wat er gedaan zal moeten worden, om de oplichting onopvallend te kunnen handhaven en de druk te verhogen!
Het moet overduidelijk zijn, betalingen worden niet gepleegd op grond van “schuld”, maar op grond van langdurige aan de lijn te houden, ontmoediging en voortdurende verslagenheid, kort om het beu zijn om dan door uitputting en frustraties bereid zijn onverschuldigd te betalen om bevrijd te worden. Zij kopen zich vrij van tirannie om van onder het juk en druk van Dexia te kunnen ontsnappen en niet omdat zij maar één cent aan Dexia verschuldigd zijn! En wat doet de Staat? Vraag het maar zelf aan de Staat in de hoop dat zij niet in de netelige positie verkeren van betrokkenheid!!
Het systeem Machiavelli is ronduit indrukwekkend, maar tevens ook het meest omstreden. De rat achtige hiervan is niet, de gewetenloze machtsuitoefening, maar de weigering van de legitimatie van moraal, goed bestuursfatsoen en de wil om een sociaal voelend gemeenschap. Hiervoor prevaleert men eerder de tirannie, onderwerping, beroving en uitbuiting van de zwakkeren en de behartiging van specifieke belangen van de staat. Dit is zonder meer beschamend, zeker in een tijd als deze, echter op het zelfde moment ook hoopgevend, omdat nooit in de wereldgeschiedenis heeft degelijke machtuitoefening zich kunnen handhaven, minstens wist men zich tijdelijk een valse goedgevoel te geven om daarna te verdampen. En dit geeft hoop.
Er zal nooit aan de grote klok gehangen worden dat politici Machiavelli op hun nachtkastje hebben liggen. Voor ons gedupeerden mag het geval zijn, omdat het systeem Machiavelli tenslotte steeds had moeten onder doen voor de overtuigingskracht van het moraal, rationalisme, goedfatsoen en positivisme.
Om kort te gaan: God zal mij vergeven mocht ik kwaad spreken over de doden, echter Zalm en Dexia, hoe men het ook wil bezien, pragmatisch of empirisch, op grond van wereldgeschiedenis, is tenslotte het noodlot niet uitgesloten, omdat toepassing van oplichtende scrupules tot onderwerping van de mens als sociaal wezen, nimmer eeuwig is blijven bestaan. En daarom ook de volharding van alle gedupeerden!
Door vallen, komen wij er niet, maar wel door moedig te blijven vechten in wat wij geloven en dat is dat “recht, recht is”.