Radar

Aankomende week ploft bij beide stichtingen de eerste golf van opzeggingen die via de website www.slv-nee.nl zijn opgegeven op hunner deurmat. De binnen komende machtigingen loopt elke dag gestaag door.

Daar komt bij dat u volgens de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade altijd de mogelijkheid hebt aan algemeen verbindend verklaring van de Duisenberg-Regeling te ontkomen.

De vereniging (haar leden) dragen de kosten voor haar medegedupeerden in verband met het te voeren verweer/bezwaar schrift.

Pieter welke advocaat gaat het verweer/bezwaar schrift opstellen?
Gr. Anne.

Anne,
Zoals je hebt kunnen lezen heeft Payback een opdracht gegeven aan haar advocaat

Maar niet getreurd met de opgedane kennis is mede een steentje bijgedragen aan het gezammelijke verweerschrift en is de machtiging constructie zo opgebouwd dat het voorziet en bruikbaar is op de huidige ontwikkeling.

Heeft een bijdrage geleverd bij monde van een opdracht aan het verweerschrift.

payback Heeft een bijdrage geleverd bij monde van een opdracht aan het verweerschrift.

Zoals je hebt kunnen lezen heeft Payback een opdracht gegeven aan haar advocaat die met eenzelfde argumenten op voorhand SLV/EL zou gaan dagvaarden. Edoch het ingediende WCAM verzoek nam uiteindelijk de wind uit onze zeilen op de voorgenomen actie.

Ik vind het belangrijker dat de lopende procedures voortgezet worden, dat heeft prioriteit. Daar moet de druk op de ketel gezet worden. En daar moet iedere belangenbehartiger zich sterk voor maken.

D.d. 18 november 2005 hebben Dexia en de stichtingen Leaseverlies en Eegalease tezamen met de Consumentenbond alsmede de Vereniging van Effectenbezitters, op grond van de op 27 juli 2005 in werking getreden Wet collectieve afwikkeling massaschade, een verzoek gedaan bij het Gerechtshof te Amsterdam. In het door hen ingediende verzoekschrift verzoeken zij aan het Gerechtshof te Amsterdam om te bepalen dat een eerder tussen hen gesloten overeenkomst algemeen verbindend zal zijn. Deze overeenkomst strekt ertoe de (massa) schade die gedupeerden door het aangaan van een effectenlease overeenkomst hebben geleden gedeeltelijk te compenseren. Kenmerkend voor massaschade is dat sprake is van één of een beperkt aantal schadeveroorzakers en dezelfde of soortgelijke juridische vragen. De vraag is inmiddels opgekomen of de stichtingen Leaseverlies en Eegalease, die verkondigen voor de belangen van Dexia gedupeerden op te komen, zich tijdens de onderhandelingen met Dexia wel voldoende sterk voor deze gedupeerden hebben gemaakt. Daar komt bij dat deze stichtingen zijn opgericht en worden bestuurd door advocaten, welke altijd direct contact met hun achterban hebben gemeden. Het werd en wordt gedupeerden niet toegestaan zelf direct contact met de stichtingen op te nemen.

De betrokken verenigingen en stichtingen worden in grote getale door verweerders het verwijt gemaakt dat zij zich onvoldoende sterk hebben gemaakt voor de behartiging van de belangen van verweerders. De door verzoekers aan u voorgelegde overeenkomst ter collectieve afwikkeling van massaschade en de op grond daarvan voorgestelde omvang van de vergoeding is onvoldoende afgestemd op de inhoud van de inmiddels gepubliceerde jurisprudentie inzake effectenlease en is derhalve voor verweerders veel te mager te noemen. Dit heeft ook te gelden voor zover de voormelde overeenkomst een compromis tussen Dexia en de overige verzoekers behelst. Voorts komen grote groepen bezitters van effectenlease overeenkomsten niet voor een regeling in aanmerking. Dit omdat zij niet onder de voorgestelde kring der gerechtigden vallen. Zo vallen afnemers die reeds een individuele vaststellingsovereenkomst zijn aangegaan, bezitters van overeenkomsten die aangegaan zijn buiten het grondgebied van Nederland of bezitters van overeenkomsten waarop buitenlands recht van toepassing is, alsmede bezitters van overeenkomsten waarover een gerechtelijke uitspraak gewezen is die in kracht van gewijsde is gegaan, buiten de boot. Deze bezitters van deze overeenkomsten vallen namelijk in de categorie van uitgesloten overeenkomsten. Daarnaast is er nog de categorie optionele overeenkomsten. De bezitters van effectenlease-overeenkomsten die in deze categorie vallen zullen niet deel kunnen nemen aan de regeling omdat Dexia deze categorie bezitters in speciale regelingen onderbrengt. Op uitdrukkelijk verzoek van de contractant kunnen effectenlease-overeenkomsten welke in deze categorie vallen toch deelnemen aan de onderhavige regeling. Denk daarbij aan overeenkomsten aangegaan met minderjarigen en overeenkomsten die onderdeel uitmaken van de zogenaamde depotlease-constructie. De onderhavige overeenkomst voorziet dan ook niet in een daadwerkelijke afwikkeling van een groot aantal gelijksoortige schadevorderingen (massaschade), terwijl de schade bij alle verweerders is opgekomen als gevolg dat Dexia voor rekening en risico van verweerders een hoeveelheid effecten heeft aangekocht, zonder dat de aankoopsom door verweerders bij het aangaan van de overeenkomst werd voldaan.
Voorts doet de categorisering in schadeposten onvoldoende recht aan bij bezitters van individuele effectenlease-overeenkomsten opgekomen schade, waaronder bij hen terzake de beëindiging van de effectenlease-overeenkomsten opgekomen gevolgschade.

De Vereniging Payback heeft zich gezien dit alles op het standpunt gesteld dat Leaseverlies en Eegalease alsmede de Consumentenbond en Vereniging van Effectenbezitters onvoldoende representatief zijn om het onderhavige verzoekschrift in te dienen aangezien zij bij het opstellen hiervan, uitgaande van de toen reeds beschikbare jurisprudentie inzake effectenlease, de belangen van de vele gedupeerden onvoldoende hebben gediend.


Voorts heeft de Vereniging Payback zich de vraag gesteld of de stichtingen Leaeverlies en Eegalease wel als voldoende representatief kunnen worden beschouwd om ten overstaan van het Gerechtshof de belangen van de gedupeerden te bepleiten. De stichtingen Leaseverlies en Eegalease zijn blijkens hun akte van oprichting respectievelijk d.d. negentien april 2002 en 18 december 2002 opgericht door Mr William Michiel Schonewille LLM, advocaat te Den Haag.

In kamerstukken 29 414, nr.7, blz. 2, is het volgende opgenomen;

Verder vragen deze leden of de mogelijkheid aanwezig is dat (letselschade)-advocaten het initiatief nemen tot het oprichten van een stichting of vereniging, en vragen daarbij hoe wordt voorkomen dat de commerciële belangen van advocaten ten koste gaan van de individuele belangen van benadeelden.

Een stichting of vereniging die is opgericht uitsluitend door bij een geval van massa schade betrokken (letselschade) advocaten, kan niet als representatief worden aangemerkt in de zin van artikel 907 lid 2, onder f. Wel denkbaar is dat advocaten slachtoffers adviseren om, mede met het oog op de schadeafwikkeling, een stichting of vereniging op te richten om in deze hun belangen te behartigen, waarbij deze organisatie mogelijk wel als representatief kan worden aangemerkt. De wijze van honorering van advocaten staat er voorts aan in de weg dat de individuele belangen van benadeelden ten koste gaan van de commerciële belangen van advocaten. De kosten van de bij een verzoek tot verbindendverklaring betrokken advocaatkosten worden immers gedragen door de verzoekers zelf, derhalve niet door de benadeelden. Dit geldt ook voor de proceskosten. Het aan advocaten verschuldigde honorarium kan derhalve niet ten koste gaan van het totale bedrag aan schadevergoeding dat de benadeelden toekomt.



Aangezien de stichtingen Leaseverlies en Eegalease zijn opgericht door een advocaat en deze stichtingen door advocaten vertegenwoordigd worden, staat wat betreft Payback niet vast dat zij, tijdens de onderhandelingen met Dexia, zich slechts door de belangen van gedupeerden hebben laten leiden. Direct contact tussen de stichtingen en degenen die indertijd een financiële bijdrage aan dezen hebben betaald, is niet mogelijk gebleken. Omtrent de mate van betrokkenheid van deze advocaten bij de gedupeerden blijft het derhalve gissen. De advocaten, die door velen tienduizenden, met een kleine donatie van € 45 per persoon voorgefinancierd werden, kunnen volgens Payback inmiddels belang hebben bij het niet laten voortslepen van de onderhavige affaire. Het gebrek aan openheid bij de stichtingen omtrent de besteding van de aan hun toevertrouwde gelden en het niet communiceren met de gedupeerden, behoudens berichtgeving in de media, doet bij velen een gevoel van wantrouwen ontstaan. Dit gevoel is overigens alleen maar versterkt doordat degenen die enige maanden geleden voor de Duisenbergregeling hebben gestemd hun donatie retour hebben ontvangen, zodat het lijkt alsof de stemmen zijn gekocht en de advocaten door Dexia zijn betaald.

Het is derhalve niet ondenkbaar dat commerciële belangen van deze advocaten een rol hebben gespeeld en wellicht doorslaggevend zijn geweest bij de totstandkoming van de onderhavige overeenkomst. Volgens Payback brengt bovenstaande met zich mee dat er inmiddels een smet op het blazoen van verenigingen Consumentenbond en Vereniging van Effectenbezitters rust, aangezien zij aangaande het eigen belang van deze advocatenstichtingen bij het zetten van een punt onder alle procedures klaarblijkelijk nimmer vraagtekens hebben gezet.


Bij brieven van 21 oktober 2005 en 9 november 2005 heeft de Vereniging Payback, namens de bij haar aangesloten leden, Dexia, de stichtingen Leaseverlies en Eegalease alsmede de verenigingen Consumentenbond en Vereniging van Effectenbezitters er op gewezen dat het resultaat van de gevoerde onderhandelingen teleurstellend en onvoldoende is en in het verlengde daarvan dat de bij de overeenkomst betrokken stichtingen Leaseverlies en Eegalease indertijd door advocaten zijn opgericht en dat zulks tot gevolg dient te hebben dat het Gerechtshof het door hen ingediende verzoekschrift dient af te wijzen. De wet gaat er immers van uit dat de partijen die de overeenkomst hebben gesloten daartoe gezamenlijk een verzoek moeten doen. Payback heeft in deze brieven verzocht om de d.d. 23 juni 2005 gesloten hoofdovereenkomst, die aan het onderhavige verzoek ten grondslag ligt, alsnog open te breken en haar tot de onderhandelingen toe te laten. Payback heeft zich daarbij op het standpunt gesteld dat de huidige stand van de jurisprudentie betreffende effectenlease bij de aan een verzoekschrift ten grondslag liggende hoofdovereenkomst, op zijn minst maatgevend moet zijn. Dit verzoek is echter, zonder behoorlijke motivering, door Dexia en gelieerde partijen, afgewezen. Payback, maar ook velen andere organisaties en collectieve belangenbehartigers, hebben inmiddels aangegeven zich met hand en tand tegen de inhoud van het thans bij het Gerechtshof te Amsterdam ingediende verzoekschrift te zullen verzetten en daartegen verweer te zullen voeren.

© Mr M.E. Bosman, advocaat te Velp, I/O Vereniging Payback