Radar

Ik gebruik deze medicatie al enige jaren. Sinds een week ben ik met deze medicatie gestopt omdat de klachten alleen maar erger werden.
Naar mijn mening is het veel erger om met deze medicatie te stoppen dan er mee te beginnen
Ik ga het nu dan ook zoeken in verse voeding en verse tuinkruiden.
Vanwege mijn ruime ervaring als restaurantkok in het binnen en het buitenland moet ik daar wel uit kunnen komen

Ik wil dan ook ieder een tip geven om eerst eens te kijken naar de alternative keuzes dan de antidepressiva. Verse voeding etc. is o.a. heel belangrijk. Kijk maar eens wat voor rotzooi er allemaal in koffie en half-fabirkaat voedsel zit. En sporten, zwemmen of fietsen kan je ook helpen. Zoek daarvoor een goede specialist die je kan adviseren over goede voeding, ontspanning etc. voordat je antidepressiva gaat gebruiken. Want er aan beginnen is makkelijker dan er vanaf komen.

Veel succes in het nieuwe jaar 2006

Kijk je moet natuurlijk niet in 1 keer met die medicijnen stoppen! Lekker dom ook, je moet deze medicijnen afbouwen!
Natuurlijk voel je je nu niet lekker maar dat heeft niets met je voeding te maken!
Bel je arts en vraag hoe te handelen! Als je langzaam afbouwt heb je namelijk helemaal geen problemen om van dat medicijn af te komen. Lees de bijsluiter en daar staat t ook in, dat je er niet plotseling mee moet stoppen!

Misschien dat ik heb vergeten erbij te vermelden dat ik aan het afbouwen was. Wat betreft waarschuw je arts, die weet er zelf ook niks vanaf.
Op bezoek bij die specialist moest hij zelf die afdeling bellen om advies te vragen.

Dus heb ik nu zelf die fabricanten maar aangeschreven voor advies.

P.S. Als je met medicatie begint op advies moeten ze je er ook maar bij vertellen hoe er mee te stoppen. En dat weten maar weinig artsen ben ik van mening. Zoek maar eens met Google op dit onderwerp, dan zul je zien hoeveel klachten er al zijn over anitdepressiva.

Antidepressiva,

Veel mensen geloven dat medicijnen louter zegeningen voortbrengt. Maar helaas is dat absoluut niet het geval. Iedere dag sterven duizenden mensen, zowel in Nederland als in België, aan de directe gevolgen van medicijngebruik.

Om de kansen op welslagen te vergroten, kan het misschien handig om het afbouwen onder begeleiding te doen van een orthomoleculaire arts. Deze kan eventueel de ontwenningsverschijnselen van antidepressiva beteugelen met nutriënten.

Veel sterkte !

onder begeleiding te doen van een orthomoleculaire arts

Aha, de voedingssupplementenhandel komt weer om de hoek kijken.
Heel nuttig als woord bij scrabble en daar heb je het ook mee gehad

groeten

Wat mag ik hieruit aflijden?

Nou Kenneth ik kan uit jouw postings afleiden, dat je geen voorstander bent van de farma industrie en dat je waarschijnlijk een groot aanhanger bent van de orthomoleculaire geneeskunde..

Het feit dat je continue put uit kennis van anderen en zelf geen argument of steekhoudend verhaal produceerd impliceerd dat je zelf geen kennis van zaken hebt..

Het zal me dan ook niets verbazen, dat je een simple Herbalive of Wellness verkoper bent, die hier een beetje het marktaandeel van die sector probeert op te kloppen, door het doen van ontzettend veel negatieve postings over de traditionele farma industrie. Deze cyclus van postings heeft na een lange spanningsboog eindelijk zijn climax heeft bereikt....Stop met die nonsens..

Waarom toch die vooroordelen? Ik ben geen vitamineboer, reclamemaker of wat dan ook. Ik ben een zeer tevreden patiënt desbetreffende de orthomoleculaire geneeskunde. Wat de reguliere geneeskunde bij mij verknoeid heeft(ik ben enige tijd geleden het slachtoffer geworden van een medische fout met desastreuze gevolgen), proberen zij terug te herstellen met orthomoleculaire voedingsstoffen en dat doen ze met behoorlijk succes. En ik informeer graag mensen over mijn posetieve ervaringen met deze wetenschappelijke geneeskunde.

Nu is Keneth weer expert in de orthomoleculair, wel ja waarom niet. Ik ben zelf een jaar of vier onder behandeling geweest van een therapeute die in direct contact stond met een moleculair arts, geen verkeerd woord wil ik er over zeggen, de behandeling sloeg aan (voor mijn toenmalige klachten). Maar je wil niet weten hoeveel supplementen ik eigenlijk wel niet nodig had volgens hen, geen enkel orgaan werkte optimaal. Als ik alles gekocht had was ik een kapitaal kwijt geweest, ik heb me beperkt tot de supplementen voor mijn klachten en heb de rest achterwege gelaten. Nooit gemerkt dat ik slechter werd door mijn toch wel "uitvallende" organen. En ja Thunder ook Herbalife werd sterk aangeraden. Wel is het eigenlijk zeer vreemd dat mijn therapeute niet heeft zien aankomen dat juist het belangrijkste orgaan van mij, mij in de steek zou laten. Mijn hart en bloedvaten. Ik ging om de drie weken voor behandeling en tijdens de rustpauze kreeg ik een hartinfarct. Vaak werden klachten of te wel ''blokkades'' opgemerkt waar ik totaal geen last van had. Tuurlijk wil ik ze niet de schuld geven van mijn infarct, dit is ook niet te voorspellen, ik heb gewoon domme pech gehad.
Zo zie je maar weer ook bij de orthomoleculaire geneeskunde ben je klauwen met geld kwijt, vooral aan supplementen voor klachten waarvan je zelf het bestaan niet merkt. Zoals ik al zei, mijn toenmalige klachten steken nog geregeld de kop op, maar ik weet nu zelf heel goed wat ik dan moet doen, zonder kapitalen kwijt te zijn.

@ Kenneth

En ik informeer graag mensen over mijn posetieve ervaringen met deze wetenschappelijke geneeskunde.

Dat je informeerd is mij wel duidelijk, maar jouw informatie beperkt zich tot negatieve kritiek ten opzichte van normale geneeskunde en wel op alle topics en threads die je maar kan vinden op dit forum Overal is wel een posting van jouw met een negatief verhaal over een medicijn, dan wel de geneeskunde...

Maar waar zijn je positieve ervaringen? En dan wel onderbouwd met artikelen uit geronomeerde vakbladen omtrent het gebruik van voedingssupplementen en de positieve effecten op je gezondheid, bij ziekte etc.
Ik kan je vertellen dat die er niet zijn, uiteraard wel over de werkzame stoffen die in die supplementen zitten, maar niet van de supplementen ansich..

Dus hoezo dan wetenschappelijk? Orthomoleculaire wetenschap is wetenschappelijk, zij onderzoeken de effecten van enkele moleculen in wetenschappelijk gecontroleerde omstandigheden.. Maar zijn onderzoeken niet de effecten van supplementen, die mengsels zijn van verschillende componenten, die elkaar beinvloeden, op het lichamelijk gestel....Ik wil hiermee zeggen dat de positieve effecten die worden toegedicht aan Herbalive en andere producten zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek van functionele stoffen, zonder dat het effect van de supplementen als geheel zijn bekeken.

Dus een wetenschappelijke onderbouwing is er niet, dat deze supplementen, lees hier niet de functionele stoffen, een positief effect hebben op je gezondheid, dan wel een positief effect hebben bij ziekte of genezing.

Zie hiervoor ook de officiele Herbalive site, waar de voedsel en waren instantie en de FDA op geen enkele manier de claims ondersteunen (voor de critici, dit staat onderaan pagina met de producten).

Daarbij komt ook nog dat wat Atos zegt, de supplementen inmens duur zijn, zeker die van Herbalive of andere gelijke instanties en dat je hier je lifetime aan vast zit, zonder dat het effect ook bewezen is...

U beweert dat de werking ervan niet bewezen is?

Je kunt wel merken aan je uitspraak dat je geen verstand van voedingsmiddelen hebt.

Hier volgen – zonder volledig te willen zijn - enkele publicaties in peer-reviewd journals.

Hieronder volgen summaries met literatuurverwijzing van een aantal onderzoeken die het gebruik van voedingssupplementen onderbouwen. De opsomming is niet geordend en niet uitputtend. Het gaat erom om de misvatting te ontzenuwen als zou er niets wetenschappelijks aan het gebruik van voedingssupplementen ten grondslag liggen. Bovendien, zoals gewoonlijk, is verder en meer onderzoek zeker gewenst.

Vitamine A bij borstkanker - New England Journal of Medicine 1993;329(4):234.
Vrouwen die weinig vitamine A nemen hebben een grotere kans op borstkanker en suppletie kan hen hiertegen beschermen, zo is uit een Amerikaans onderzoek gebleken.
Door de onderzoekers werd van bijna 90.000 vrouwen de totale vitamine A-inname (voeding en suppletie) nagegaan, waarna gedurende acht jaar werd bijgehouden bij hoeveel vrouwen zich borstkanker ontwikkelde. Gevonden werd dat de vrouwen die het minste vitamine A namen 20% meer kans op borstkanker hadden dan de vrouwen die het meeste vitamine A namen.
Wanneer alleen naar de vitamine A-inname via de voeding gekeken werd, bleek dat vrouwen met de laagste inname van vitamine A, die tevens een supplement genomen hadden, door dit supplement tegen borstkanker beschermd werden. Vrouwen die reeds voldoende vitamine A via de voeding namen, werden door vitamine A-suppletie niet extra beschermd.

Vitamine B6 en foliumzuur bij vaatpatiënten - Atherosclerosis 1990; 81:51.
Brattström doet een studie bij 72 vaatpatiënten jonger dan 55 jaar. 20 (28%) van hen hadden een verhoogde homocysteïne-spiegel. 26 (36%) hadden een verhoogde homocysteïne na een zogenaamde methionine-loading. Er was een sterk omgekeerd verband tussen de homocysteïne-spiegels aan de ene kant en serum-B12 en RBC-foliumzuur aan de andere kant. De pyridoxine-5'-fosfaat spiegel was weliswaar verlaagd, maar er was geen correlatie tot de homocysteïne-spiegel. 20 patiënten kregen 240 mg vitamine B6 per dag gedurende vier weken, waarvan in de laatste twee weken gecombineerd met 10 mg foliumzuur.
Na de eerste twee weken was de homocysteïne-spiegel niet verlaagd, maar wél bij de patiënten met de methionine-loading (een verlaging van gemiddeld 26%). Na de vier weken was de homocysteïne-spiegel wel verlaagd met een gemiddelde van 53%.

Foliumzuur na hartinfarct - J. Intern. Med. 1995; 237(4):381-388
Landgren bevestigt nog eens dat een verhoogd homocysteïne een onafhankelijke risico-factor is voor hart- en vaatziekten. Hij gaat zelfs zo ver te suggereren dat het een causale kwestie is.
Reden om het homocysteïne-niveau te meten vlak na het hartinfarct en langere tijd erna. Bovendien werd gekeken of foliumzuur het niveau naar beneden kon brengen. Doses van 2,5 en 10 mg werden vergeleken met geen behandeling. 12 van 68 patiënten hadden in de acute fase een matig verhoogd homocysteïne. Echter na de acute fase steeg het homocysteïne-niveau aanzienlijk in de niet-behandelde groep. Foliumzuur verlaagde het homocysteïne, zowel de 2,5 mg als de 10 mg. Het verdient dus aabeveling om na het hartinfarct direct foliumzuur te geven.

Vitamine B6 bij hart- en vaat-ziekten - JAMA 1998; 279:359-364
Vitamine B6 werk preventief bij hart- en vaatziekten. Al eerder was vastgesteld dat de B-vitamines foliumzuur en vitamine B12, en vitamine E een dergelijk effect hadden. 80.000 Amerikaanse vrouwen deden mee aan dit groots opgezette onderzoek.
De onderzoekers vonden een verband tussen de inname van vitamine B6 en de kans op hart- en vaatziekten. Hart- en vaatziekten zijn in de westerse wereld doodsoorzaak nummer 1.
Wanneer er meer vitamine B6 werd ingenomen nam de kans op hart- en vaatziekten duidelijk af. Met dit resultaat neemt onder medici het besef toe dat er naast cholesterol een andere stof is die een sterke voorspellende factor is voor hart- en vaatziekten. Deze stof heet homocysteïne en zal naar verwachting de plaats van het cholesterol innemen om de kans op hart- en vaatziekten voor individuen in te schatten.

Vitamine B6 bij ochtendmisselijkheid - The Lancet, 20 juli 1991
Vitamine B6 wordt steeds vaker voorgeschreven aan zwangere vrouwen die last hebben van ochtendziekte. Professor Brian Koos van de Universiteit van Californië in Los Angeles geeft zijn patiënten 25 tot 50 mg van deze vitamine per dag met doorgaans een goed resultaat.

Verkoudheid en vitamine C - Journal of the American College of Nutrition 1995;14(2):116-123
De Finse onderzoeker Hemilia deed een heranalyse van het werk van Thomas Chalmers van 1975 naar de werking van vitamnine C bij verkoudheid. Chalmers had gesuggereerd dat vitamine C geen gunstig effect had in de behandeling van verkoudheid. Hiervoor had hij, op zijn beurt, 7 gecontroleerde onderzoeken geëvalueerd. Maar volgens Hemilia, in 1995, had de evaluatie van Chalmers ernstige tekortkomingen. Chalmers had namelijk niet overwogen welke hoeveelheden vitamine C in de onderzoeken gebruikt werden en hij heeft in zijn analyse een onderzoek betrokken waarin de hoeveelheid vitamine C 25 mg tot 500 mg per dag gebruikt werd. In andere onderzoeken gebruikte Chalmers waarden die niet overeenkwamen met de oorspronkelijk gepubliceerde resultaten. Zijn onderzoek zit vol met fouten en misleidende gegevens van de originele onderzoeken. Onderzoeken met tenminste 1 gram vitamine C toonden namelijk een aardig constant gunstig effect, maar onderzoeken met lagere doseringen tonen minder effect. Hemilia concludeerde op basis van dezelfde onderzoeksgegevens dat vitamine C in een dosering van 1 tot 6 gram per dag de duur van een periode van verkoudheid doet afnemen met 0,93 dag. De relatieve afname van de duur was maar liefst een vijfde (21%). Het standpunt dat vitamine C geen effect heeft op verkoudheid lijkt voornamelijk gebaseerd op een gebrekkig overzichtsonderzoek van 20 jaar geleden.

Vitamine C bij verkoudheid sporters - Int J Sports Med 1996;17:379-383
Sporters en anderen die zware inspanningen leveren zijn extra vatbaar voor verkoudheid. Een drietal studies wijst nu uit dat extra vitamine C in zulke gevallen de kans op verkoudheid met de helft kan verkleinen. Zware inspanning is een grote belasting voor ons lichaam.
Niet alleen worden de reserves aangesproken, ook worden er veel vrije radicalen gevormd, die ons afweersysteem kunnen ondermijnen. Het blijkt dat mensen die zware inspanningen verrichten extra vatbaar zijn voor verkoudheid.
Omdat vitamine C een zeer belangrijk antioxidant is, kan het ons lichaam beschermen tegen de kwalijke gevolgen van de vrije radicalen. Of vitamine C dan ook het ontstaan van verkoudheid kan tegengaan werd in een drietal studies onderzocht. Eén studie is uitgevoerd bij schoolkinderen op skikamp in de Alpen, een tweede studie bij militairen die een zwaar trainingsprogramma volgden in de vrieskou van Noord-Canada en een derde studie werd uitgevoerd bij deelnemers aan een hardloopwedstrijd over 90 kilometer.
De proefpersonen kregen dagelijks 600 tot 1000 mg vitamine C of een placebo. Uit alle onderzoeken bleek dat in de één à twee weken na afloop van de inspanning de kans op verkoudheid in de groep die vitamine C kreeg ongeveer de helft was van de kans op verkoudheid in de placebogroep.

Vitamine C bij levensverlengend bejaarden - Epidemiology 1992; 3(3):194
Vitamine-C-suppletie verlengt het leven. Vooral mannen blijken te profiteren van een hogere inname vitamine C (500 mg). Ter vergelijking: wanneer er 100 blanke Amerikanen sterven, sterven er 65 van deze mannelijke vitamine C gebruikers. Dit zijn de belangrijkste resultaten van een groot bevolkingsonderzoek onder 11.348 gezonde personen tussen de 25 en 74 jaar. Voor de vrouwen met de hoogste vitamine C-inname bedraagt het percentage 'slechts' 90%. Hun kans om te overlijden aan de ziekte kanker was 86%, voor de mannen 78% in vergelijking met de doorsnee blanke Amerikaan. Voor hart- en vaatziekten is de kans respectievelijk 75% en 58%. Een duidelijk beschermend effect tegen bepaalde soorten kanker werd niet gevonden, met uitzondering van mogelijk slokdarmkanker en maagkanker.

Vitamine E en vitamine C levensverlengend bij bejaarden - Am J Clin Nutr 1996; 64:190-196
Verhoogde inname van antioxidanten, bijvoorbeeld van vitamine E en ook van vitamine C, blijken in diverse onderzoeken geassocieerd met een lagere sterftekans. In het kader van de Amerikaanse Established Populations for Epidemiologic Studies of the Elderly, EPESE, werd het gebruik van vitamine E en vitamine C in supplementvorm onderzocht bij een groep van 11178 personen in de leeftijd van 67 tot 105 jaar. Aan de deelnemers werd gevraagd alle niet door de arts voorgeschreven middelen inclusief vitaminensupplementen te rapporteren. In de onderzoeksperiode 1984 tot 1993 overleden 3490 deelnemers.
Gebruik van een vitamine-E-supplement was geassocieerd met een vermindering van het risico op algehele sterfte en een vermindering van de sterfte aan kransvaatziekten. Ook werd een associatie gevonden tussen vitamine-E-gebruik in supplementvorm en een lagere kans op overlijden aan kanker. Gelijktijdig gebruik van vitamine E en vitamine C was geassocieerd met een verlaagd algeheel overlijdensrisico, alsmede aan kransvaataandoeningen. Vitamine-C-supplementen alleen hadden geen effect op de verlaging van het overlijdensrisico.
In dit onderzoek werd een onafhankelijk beschermend effect voor vitamine E uit supplementen gevonden op het algeheel overlijdensrisico en voor het risico op overlijden aan kransvaatziekten. De auteurs merken op dat de gevonden resultaten in overeenstemming zijn met de hypothese dat het gebruik van antioxidantsupplementen het overlijdensrisico kan verlagen.
Vitamine E bij beroerte - Stroke 1998; 29:1002
Onderzoek aan de universiteit van Utrecht met ratten heeft uitgewezen dat vitamine E de grootte van een beroerte kan beperken tot wel de helft. Dat bericht het tijdschrift Stroke van de American Medical Association.
Het onderzoek werd uitgevoerd door dr. H.B. van der Worp. In een begeleidend commentaar zegt dr. William I. Rosenblum van de Medical College of Virginia (Richmond) dat de hoeveel-heden die de onderzoekers vonden, omgerekend voor mensen, laat zien dat de aanbevolen hoeveelheid van 10 IE volstrekt onvoldoende is om het gewenste effect te hebben. Hij zegt wel dat nader onderzoek nodig is. Naar eigen zeggen neemt Rosenblum zelf 400 IE per dag. Al eerder was aange-toond dat vitamine E beschermt tegen een hartinfarct.

Vitamine E minder risico op hart- en vaatziekten bij vrouwen - New Engl J Med 1993;328(20): 1444-1449
Bij het ontstaan van hart- en vaatziekten krijgt de hypothese van het geoxydeerd LDL-cholesterol momenteel veel aandacht als belangrijke risicofactor. In het bloed van patiënten met hart- en vaatziekten is de concentratie van vetzuurperoxyden significant verhoogd. Bovendien blijkt de gevoeligheid voor de oxydatie van LDL-cholesterol gecorreleerd te zijn met de ernst van de vaataandoeningen. Vitamine E behoort tot de groep van vetoplosbare anti-oxydanten die verbonden zijn met LDL-cholesterol. In diverse, kleinschalige, verkennende studies met een verhoogde inname van vitamine E, werd een toegenomen weerstand tegen oxydatie van bloedvetten gevonden.
In een grootschalig onderzoek naar de gezondheid, de zogeheten Amerikaanse Nurses' Health Study, gestart in 1976 met 121.700 vrouwelijke verpleegkundigen, worden tal van belangrijke gegevens omtrent onder andere voedingsstoffen verzameld. Door een groep onderzoekers onder leiding van dr. Meir J. Stampfer van de Harvard Medical School te Boston, werd in 1980 een groep van 87.245 deelneemsters uit de studie gevolgd. Deze subgroep bestond uit vrouwen tussen de 34 en 59 jaar die in 1980 geen gediagnosticeerde hart- en vaatziekten of kanker hadden. Via een vragenlijst betreffende hun voedingspatroon werd de inname van een groot aantal voedingsstoffen vastgelegd. Tijdens deze tot acht jaar durende deelstudie, met een respons van 97%, werden 552 patiënten met kransvaatziekten geregistreerd, waarvan 437 met een niet fataal verlopend myocardinfarct en 115 sterfgevallen.
Statistische analyse van de gegevens laat een beschermend effect zien voor vitamine E op hart- en vaatziekten. Vrouwen die extra vitamine E gebruikten gedurende een periode van twee jaar of langer, hadden een relatief risico op hart- en vaatziekten van 0,59 vergeleken met vrouwen die geen extra vitamine E innamen. Alle gegevens werden gecorrigeerd voor leeftijd, rookgewoonten, bekende risicofactoren en andere anti-oxydanten, inclusief multivitamines. Hoewel dit grootschalige onderzoek geen bewijs levert voor een 'oorzaak en gevolg'-relatie, is de sterke suggestie aanwezig dat bij vrouwen van middelbare leeftijd het gebruik van vitamine E-supplementen geassocieerd is met een verminderd risico op hart- en vaatziekten..

Vitamine E minder risico hart- en vaatziekten bij mannen - New Engl J Med 1993;328(20):1450-1456
Als onderdeel van de Amerikaanse gezondheidsstudie, de sedert 1986 lopende Health Professional Follow-up Study, waarin tandartsen, veeartsen, apothekers, oogartsen en osteopatisch werkende artsen deelnemen, werden van 39.910 mannen de inname van vitamine E en het optreden van hart- en vaatziekten nagegaan. Bij aanvang van de studie in 1986, werden mannen toegelaten die geen gediagnosticeerde hart- en vaatziekten of kanker hadden en die tussen de 40 en 75 jaar oud waren. In de volgende vier jaren waren er 667 gevallen van kransvaatziekten, waarvan 360 met bypassoperaties, 201 met niet-fatale myocardinfarcten en 106 gevallen van overlijden wegens hartziekten. Mannen die meer dan 60 IE vitamine E per dag innamen, hadden een relatief risico op hart- en vaatziekten van 0,64 vergeleken met mannen die minder dan 7,5 IE vitamine E per dag gebruikten. Mannen die gedurende minstens twee jaar een supplement met minimaal 100 IE vitamine E per dag innamen, hadden een relatief risico op hart- en vaatziekten van 0,63 vergeleken met niet gebruikers.
Uit deze studie blijkt een verband tussen een hoge inname van vitamine E en een verlaagd risico op hart- en vaatziekten..

Vitamine E bij ischemische hartziekten (CHAOS-studie) - The Lancet 1996; 347(9004):781-6.
In dit prospectieve, placebo gecontroleerde, dubbelblinde interventie-onderzoek kregen 2002 patiënten met atherosclerose van de coronaire arteriën of dagelijks een dosis vitamine E of een placebo. De onderzoekers startten met iedereen uit de vitamine-E-groep 800 IE per dag te geven, maar in de loop van de studie hebben ze de dosis teruggeschroefd naar 400 IE alfa-tocoferol, omdat ze bewijzen meenden te hebben, dat ook deze dosis meer dan de fysiologische behoefte was en de onderzoekers te weinig vitamine E op voorraad hadden. In de analyses zijn beide vitamine-E-groepen verder als één groep beschouwd. Zij werden gemiddeld 17 maanden gevolgd.
Bij de onderzochte patiënten kon het gezamenlijke risico op een niet-dodelijk hartinfarct en een cardiovasculaire doodsoorzaak met 47% verminderd worden. Voor het niet-dodelijke myocardinfarct werd zelfs een risicoreductie van 77% bereikt. Daarentegen lag het aantal fatale hartinfarcten juist iets, maar niet significant, hoger in de vitamine E groep.
De auteurs concluderen dat hoge doses vitamine E bij mensen met atherosclerose en angina (90% van de patiënten) het risico op een niet fataal hartinfarct aanzienlijk kan verlagen. De studie was te klein om eventuele effecten op de sterfte te kunnen onderzoeken.
Vitamine E bij infectie en huidallergie - JAMA 1997; 17:1380-1386
Ouderen worden beter beschermd tegen huidallergieën bij een suppletie van vitamine E. Dit is het resultaat van een Amerikaans onderzoek dat de Journal of the American Medical Association (JAMA) publiceerde.
Aan dit onderzoek werkten 88 gezonde mensen mee van 65 jaar of ouder. Ze kregen 4 maanden lang 0, 60, 200, of 800 mg vitamine E per dag toegediend.
De resultaten voor de suppletiegroep waren opmerkelijk. Vooral tegen huidallergieën werd een grotere weerstand opgebouwd. Door de vitamine-E-suppletie werden veel antistoffen aange-maakt tegen huidallergieën, maar ook tegen onder meer hepatitis en tetanus.
Vitamine E in hoge dosering bleek ook het immuunsysteemn uitstekend te stimuleren. Er werden geen nadelige bijwerkingen geconstateerd. Wanneer ouderen extra vitamine E slikken, dan functioneert hun immuunsysteem beter. Het bleek dat ze beduidend betere resultaten te zien gaven op een allergische huidtest en dat ze meer weerstand hadden opgebouwd na een hepatitis-B-vaccinatie. Vooral de resultaten van de groep die 200 mg vitamine E per dag kregen, bleken erg positief. Bovendien bleek dat alle ouderen die extra vitamine E hadden geslikt, 30% minder infecties hadden gerapporteerd in vergelijking met de groep die een placebo hadden gekregen.
Er werden geen bijwerkingen van de extra vitamine E geconstateerd. De onderzoekers concluderen dat overwogen moet worden om de dagelijkse aanbeveling van vitamine E voor ouderen omhoog te trekken. Ze stellen dat onderhand bekend is dat de conditie van het immuunsysteem bij oude-ren sterk geassocieerd is met ziekte en overlijden.

Vitamine B2 goedkope migraine behandeling - Neurology 1998; 50:466-470
Vitamine B2 is waarschijnlijk een goed alternatief voor mensen met migraineproblemen. Dagelijkse inname van een hoge dosis vitamine B2 zou de aanvallen helpen voorkomen.
Bijkomende voordelen van vitamine B2 boven andere migrainebehandelingen is dat het erg goedkoop is, een gunstige bijdrage levert en nauwelijks bijwerkingen heeft.
Vitamine B2 speelt een rol bij de energiehuishouding van lichaamscellen. Het helpt de mitochondriën voorzien van energie. Bij een energiestoring kan een reactie optreden die leidt tot een migraine-aanval.
In een onderzoek onder migrainepatiënten bleek dat bij een dagelijkse dosering van 400 mg vitamine B2 na drie maanden de migrainefrequentie met 37 % afnamn. Het had nauwelijks effect op de klachten zelf. Het effect werd na een maand inname gezien en was maximaal na drie maanden. Het bleek dat een vitamine-B2-suppletie het beste werkte bij mensen die een matige vorm van migraine hadden met een paar aanvallen per maand.
Magnesium bij PMS - Fertility & Sterility 1998; 69:958-62
Onderzoek bij 10 vrouwen met pre-menstrueel syndroom (PMS) laat zien dat twee weken voor de men-struatie de magnesium in het bloed laag is, terwijl de calciumspiegel juist is verhoogd.
Dit blijkt uit een onderzoek van dr Bella Altura van de State University of New York Health Sciences Center in New York. PMS is een aandoening waarvan tamelijk veel vrouwen maan-delijks last hebben en die gepaard gaat met opgezwollen en pijnlijke borsten, moeheid en algemene malaise, opvlie-gers, maagkrampen, vreetbuien en stemmingswisselingen. Vaak wordt gedacht dat PMS-problemen een kwestie is van tussen de oren. Dit onderzoek laat zien dat er ook een biochemische component aan vast zit. Goede bronnen van magnesium zijn noten, granen, groenten en fruit.
Magnesium voor marathonlopers - Journal of the American College of Nutrition 1998; 17:124-27
Een onderzoek bij 26 marathonlopers liet zien dat zij een lage magnesiumconcentratie hebben in de urine. Reden om suppletie met magnesium te overwegen.
Magnesium is een uiterst belangrijk mineraal, vooral voor sporters. Hoe de spieren functioneren is ervan afhankelijk, evenals de werking van de zenuwen. Een lage concentratie draagt bij tot kramp en verhoogde stress. Het onderzoek werd uitgevoerd door prof. Alan Buchman uit Houston, Texas. Hoewel dierproeven ooit lieten zien dat ze beter presteerden wanneer ze hogere inname hadden van magnesium, werd dit effect bij de 26 renners niet gecon-stateerd. Dit zou nader onderzocht moeten worden..

Magnesium na hartinfarct - The Lancet 1992, 339:1553-1558
Door toediening van het mineraal magnesium per infuus na een hartinfarct is het mogelijk de sterfte met 24 procent terug te brengen. Dit is de uitkomst van de LIMIT-2 studie in Leicester.
In deze studie zijn 2300 patiënten met een vermoed hartinfarct, met elkaar vergeleken, verdeeld over een groep die magnesium per infuus kregen toegediend en een controlegroep met een placebo-infuus. De dosering magnesiumsulfaat was de eerste vijf minuten 8 mmol, gevolgd door 65 mmol de eerste 24 uur. De conclusie van de onderzoeksgroep is dat intraveneus magnesium bij een hartinfarct niet alleen gemakkelijk is toe te dienen, maar bovendien veilig en goedkoop is. Bijwerkingen werden nauwelijks geconstateerd, behalve een voorbijgaande rode kleur (afhankelijk van de infuussnelheid) en een verhoogde kans op een sinus-bradycardie.
De uitkomsten van een meta-analyse van acht kleinere studies door de Britse cardioloog dr. S. M. Horner waren zo nodig nog dramatischer. Hij kwam tot de conclusie dat magnesium bij een hartinfarct bijna vijftig procent minder hartritmestoornissen (kamerfibrilleren en tachycardieën) gaf en een verlaging van maar liefst 54 procent van de sterfte. Alle genoemde percentages zijn gemeten na een periode van vier weken na het hartinfarct. Dr. Christine Roffee, één van de leden van het LIMIT-2 onderzoeksteam, stelt dat "bij een hartinfarct de magnesiumtherapie tot standaardtherapie behoort te worden."
Ouderen behoren tot risicogroep - The Lancet 1992; 340:1124
Vooral ouderen hebben het te verduren. Zij behoren tot de zogenaamde risicogroepen en het is niet verwonderlijk dat zij wel een extraatje kunnen gebruiken. Zo liet een onderzoek zien dat bij ouderen, weliswaar gezond, maar met een verzwakte immuunrespons, deze zich weer normaliseerde nadat deze ouderen gedurende 30 dagen 800 IE vitamine E hadden gekregen. Hetzelfde gebeurde bij ouderen die een vitamine B6-tekort hadden door extra vitamine B6 in te nemen. Vitamine-E- en vitamine-B6-tekorten verzwakken de afweer. Literatuur heeft laten zien dat vitamine E- en vitamine B6-tekort bij mensen ook gepaard gaat met een verminderde productie van de immuunstof interleukine-2, een verminderde vermeerdering van de witte bloedcellen en een zwakkere reactie in huidtesten voor het vertraagde type overgevoeligheid. Na vitamine E- en vitamine B6-suppletie, keerden de reacties weer terug naar het normale niveau. De onderzoekers suggereren dat het op peil houden van de immuunrespons bij ouderen hogere dan de dagelijks aanbevolen doses (voor vitamine E 10 IE en voor vitamine B6 1,5 mg) vereist voor deze 2 vitamines.

Bron: ortho

Desgewenst kan ik u nog dergelijke voorbeelden geven. U vraagt maar.

@ Kenneth

Goed speurwerk! Lees nu mijn verhaal nog eens, dan die van jouw en kom dan nog eens terug met een zinnig argument.

Wat je hier doet is precies aanhalen wat in mijn betoog staat, namelijk dat de functionele stof WERKZAAM is!!! maar dat het PREPERAAT!!!!! dus wat je koopt!! niet als dusdanig is onderzocht!!!!

Lezen en begrijpen wat je leest!! en weten wat er staat!!

Doe de zelfde search nog maar eens, maar dan met supplement namen!!

Succes....

En nu niet weer aankomen met allerlijk publicaties over de werkzaamheid van een functionele stof bij wat dan ook, dat is namelijk niet aan de orde. Het gaat hier om de supplementen, die je eet, werken die ook? Is dat ooit bewezen en gepubliceerd in de zelfde bladen?

Het gaat hier om de supplementen, die je eet, werken die ook?

Ja, die werken zeker. Mijn klachten zijn manifest verbeterd.

Is dat ooit bewezen en gepubliceerd in de zelfde bladen?

Die merkproducten die ik gebruik (zoals Biotic, Nutrifarma), of die ook daadwerkelijk onderzocht zijn op hun effectiviteit, weet ik niet. Maar dat is voor mij niet echt belangrijk. Belangrijk is te voelen dat mijn gezondheidstoestand, door het gebruik van deze producten, er behoorlijk op vooruit gegaan is.

En ik ga nu absoluut niet wachten tot wanneer een dubbelblind onderzoek heeft bewezen dat deze producten werkzaam zijn, terwijl ik lig af te zien van allerlei klachten, waarvan ik weet dat ze te behandelen zijn met behulp van de producten die ik inneem.

Dat zou absurd zijn, he.

Ik wil hier wel even op reageren.

Heb zelf 7 jaar geleden een zwaar infarct gehad en heb nadien ook die bloedonderzoeken gehad, die hier boven opgenoemd werden en ook bij mij werd een te te hoog homocysteine geconstateerd.

Krijg hier voor, naast de reguliere hart en bloeddruk medicijnen, ook al zo'n 6 jaar foliumzuur en pyridoxine. Ondertussen heb ik een andere cardioloog, die hier verder nog niet na gekeken heeft. Bij de volgende controle ( maart a.s.) zal ik er toch eens naar vragen, hoe het nù is.

In welke dosering gebruik je die foliumzuur, An?

1 maal daags 5 mg.

Het is belangrijk om te weten dat de invloed van pyrodoxine (B6) op de homocysteïnespiegel in mindere mate een bescherming heeft, dan de vitamine B12. Uit onderzoek blijkt dat een combinatie van vitamine B6, B12 en foliumzuur, nog meer resultaat heeft en strikt aanbevolen wordt bij hartziekten

Referentie
Annuel meeting of the American Heart Association, november 1998

Madrano MJ, et al. Am JPublic Health 2000; 90:1636-1638

Ik ben ook getest voor die B 12, maar volgens mijn cardioloog was dat toen niet nodig.

En voor de goede orde, ik voel me nu, met deze medicatie ook prima.

Ik ben indertijd ook getest op homocysteine. Dit was ook direct na mijn infarct normaal, ben er direct na mijn infarct op geprikt, na een jaar en na twee jaar nog eens. Dat dit de oorzaak van mijn infarct zou zijn, die kans was uiterst klein. Dit zou dan overigens een erfelijke afwijking in het bloed moeten zijn (volgens mijn cardiologenteam). Het had voor mij geen zin om dit alles extra in te nemen. Aangezien ik voor, tijdens en na mijn infarct altijd al een multivitaminepil slik(te). Het voorkomen van infarcten met deze vitamines is dus niet aan de orde.

Wisten jullie al dat hoge dosis vitamine C intraveneus kankercellen dood?

Jaja.