Radar

Hoi Allemaal
Ik ben een moeder van drie kinderen. Nu is de middelste 18 jaar geworden en heeft zorgtoeslag aan gevraagd en ook toegewezen gekregen wel 34,- euro terwijl haar kosten 100,- euro zijn .
Zij zit 1 dag in de week op school en loopt onbetaald stage.
Dus ze heeft toetaal geen inkomen , waar moet zij de rest vandaan halen. Die regering heeft het lekker voor elkaar een meisje van 18 jaar nu al in de schulden drijven.Wij als ouders komen zelf al te kort elke maand door de nieuwe regeling want ook wij moeten nu het dubbele betalen elke maand net zoals vele nederlanders en houden dus niks extra's over.Maar om te voorkomen dat mijn dochter in de schulden komt zullen we wel moeten.Wie kan mij helpen aan een goede oplossing of zit met hetzelfde probleem.

Misschien toch maar eens een baantje erbij zoeken? Lijkt me voor een bijdrage in het huishoudgeld voor u misschien ook wel prettig. Misschien hard, maar toen ik 18 was, was ik ook aan 't werk & moest ook m'n eigen zfonds betalen. Natuurlijk waren toen de kosten een stuk minder, maar ja. Wie weet hoe lang ze nog gaat studeren/leren en dan nog niets zelf gaat betalen? (en daar ben ik dan nu lekker voor bezig???)
Ik zal wel hard overkomen, maar ik vind dat als men op z'n 18e nog niets zelf kan verzorgen dit ook niet echt van volwassenheid getuigen. En dat u daar als moeder heus niet voor op hoeft te draaien. (anders misschien dat mobieltje maar eens de deur uit doen?)

oh wat weet iedereen het toch goed voor een ander
ja hoor een baantje, bij een uitzendburo schrijven ze je niet eens in als je geen ervaring hebt, hoe je die ervaring moet krijgen is dan een tweede
en altijd dat gezeik over "doe dat mobieltje dan maar eerst de deur uit"
jij kunt zeker via de pc naar binnen kijken bij die mensen

U klinkt niet hard dat is ook onze mening en die van mijn dochter.
Het probleem is alleen dat zij echt aan het zoeken is naar een baantje die ze alleen op de zaterdag en in vakanties zou kunnen doen .Aangezien je voor het vakken vullen in de supermarkt al mavo/havo moet hebben en mijn dochter op het speciaal voortgezet onderwijs zit willen ze haar niet hebben vanwege een te laag schoolniveau.
P.S mijn dochter heeft een prepaid mobieltje zonder beltegoed omdat ze dat zelfs niet eens kan betalen.

DL3B

Je gaat wel heel kort door de bocht.
Is daar wel werk voor een 18jarige zonder ervaring.
En zonder telefoon, mobiel/vaste kun je weinig mee als iemand je wilt bellen voor een baan.
Eerst maar eens nadenken voor je ergens op reageerd?

ik weet niet zeker of het mogelijk is bij het soort onderwijs dat je dochter volgt, maar komt zij niet in aanmerking voor een soort van studiefinanciering?
ik geloof dat er ook zoiets bestaat als een tegemoetkoming voor ouders ofzo.
je zou eens kunnen kijken op www.ib-groep.nl

Niet dat dat nou een vetpot is, maar het is iig IETS.
Verder zou je dochter heel misschien wel een baantje kunnen vinden in een fabriek, soort van lopende band werk ofzo.
ik geloof niet dat daar vaak eisen worden gesteld mbt opleidingsniveau.
tis saai werk, maar goed, beter dan niets.
Ook zou een maatschappelijk werken je misschien verder kunnen helpen, dit zou je kunnen overleggen met je huisarts.
sterkte

Een mobieltje nodig om een baan te krijgen? Goh, hoe deden ze dat dan voor 1990? Nee hoor, een uitzendbureau kan dochterlief ook perfect bereiken op de vaste lijn van haar ouders. Haar ouders zullen immers ook telefonisch bereikbaar moeten zijn voor de nodige regelzaken.

Vanaf 18 jaar vervalt de kinderbijslag maar zijn er inderdaad andere studieregelingen, zelfs al vanaf de 16e. (ik zal het nooit vergeten; zit je op de middelbare school, en krijg je notabene al geld voor een hogere studie, dat zag ik wel zitten ) Dit geldt ook voor diegenen die nog op het middelbaar onderwijs zitten. IBG uitpluizen dus!

De optie van simpel productiewerk vond ik niet verkeerd, de eisen die er gesteld wordt zijn miniem en de tijden zijn vaak redelijk flexibel alsin het feit dat je zelf je dag/dagen/avonden aan kan geven. Het voordeel hierbij is dat hierbij eerder een weekendtoeslag betaald wordt.

Mocht haar niveau echt te laag zijn voor arbeid volgens de "gewone" weg dan rest er bijv nog de sociale werkplaats. Het CWI kan hierover meer info geven, zoals over de eisen hiervoor. Mocht Uw dochter niet/verminderd haar weg kunnen vinden op de gewone arbeidsmarkt door ziekte/handicap; ga dan als de wiedeweerga bij het UWV aan de bel hangen! Tot eind 2005 was het zo dat in deze situatie reeds op 17-jarige leeftijd een aanvraag ingediend dient te worden voor een WAjong en status arbeidsgehandicapt, om de papieren voor de 18e levensjaar rond te krijgen, mits uiteraard (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bevonden. Sinds 29-12-2005 hebben we de WIA. De regels zullen ongetwijfeld ook op dit gebied wel eea veranderd zijn, maar het UWV/Den Haag kennende zal aan de stelregel "op je 17e reeds aanvragen" wel niets veranderd zijn. Aan de bel hangen dus en even uitzoeken mocht er sprake zijn van (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid door ziekte/handicap. (het kan maar hoeft immers niet bij speciaal onderwijs, dat kunnen de ouders en dochter het beste zelf inschatten) Niet enkel om maar "makkelijk een uitkering te trekken", maar nog belangrijker; eenmaal de status van arbeidsgehandicapte hebben zijn er meer mogelijkheden tot extra begeleiding en subsidie zodat ze toch haar plekje op de arbeidsmarkt krijgt zodra ze hier aan toe is na haar scholing.

Hmmz. als je 1 dag in de week naar school gaat en de rest werkt, krijg je geen stufi. Wat ik wel vreemd vind is dat ze geen stagevergoeding krijgt, terwijl ze eigenlijk gewoon werkt en geen stage loopt. Kan ze geen andere werkplek vinden?

annemiekje

Misschien eerst het verhaal lezen voor je reageerd?
Schijnen veel mensen last van te hebben, reageren zonder iets goed te lezen.

Sprokkel; eerst leren empathie te ontwikkelen voor je een internetaansluiting aanschaft? Hebben meer mensen last van.

Mijn reactie mag dan wellicht niet dé oplossing zijn voor het zorgtoeslag-punt, maar laten we wel zijn; die oplossing heeft niemand 1-2-3. Het is immers een voldongen feit dat de premie prijs X heeft, de dochter niet meer dan gemiddeld ongeveer €34 euro zorgtoeslag per maand zal krijgen en dan zij als niet werkende dus altijd een verhoging tov 2005 (en toen waarschijnlijk zelfs nog 17 en dus helemaal een andere situatie!) te verwerken. Wie dat oplost, zonder de reeds aangedragen enige oplossing (bijbaantje), kan toveren.

Echter vervolgens kaart Petra echter een nieuw probleem aan, waardoor de enige oplossing, een bijbaantje, meer haken en ogen blijkt te hebben. En die haken en ogen, die kúnnen invloed hebben op de toekomst van de dochter van Petra. De praktijk wijst uit dat vele malen meer ouders (en kinderen) hierin de weg níet weten dan wel. Bijna niemand die weet dat je voor bepaalde regelingen al zo vroeg zoveel dingen in werking moet stellen, en wie denkt er ook aan als je kind nog op de middelbare school of een vervolgopleiding zit!? Maar mocht Petra's dochter dit wel nodig hebben en/of hier recht op hebben, dan heeft ze deze informatie broodnodig. Juist om haar dochter alle kansen en begeleiding te geven die er mogelijk is.

Het probleem van de zorgpremie-stijging oplossen is niet waarschijnlijk en een oplossing voor een jaar, misschien 2. Blijkt het wel dat Petra's dochter net dat extra stukje hulp nodig heeft (wat niet geheel ondenkbaar is, noch is het 100% zeker), dan is het op tijd in werking stellen van de juiste molens iets waar deze dochter tot haar pensioen mee te maken krijgt en haar profijt mee kan doen. Wat jij er van vind wat ik hier post, nee dat interesseert me dus totaal geen worst. Wellicht heeft Petra/ haar dochter hier iets aan, daarom heb ik dit gepost. So shoot me!

Beste Sprokkel,
We hebben hier heus wel goed gelezen & ik zou me ook best kunnen verplaatsen in situatie van schrijfster (heb ik ook niet voor niks geschreven dat ik misschien wel "hard" overkom).
Echter ook Annemiekje geeft diverse mogelijkheden om dit verhaal eens minder uitzichtloos te maken.
Inderdaad, het huidige ziektekostenstelsel is hard. Zeer zeker. Maar dat wil niet zeggen dat je nog steeds niet zelf diverse dingen kan proberen (ja, let wel ik zeg alleen maar "proberen") om het jezelf makkelijker/beter te maken.
Het is nog steeds de situatie in dit land wat het moeilijk maakt. Natuurlijk was het in mijn tijd (eind jaren tachtig, werkloosheid ten top) ook niet makkelijk om aan een baantje te komen. Ondanks de zaken als ervaring gevraagd , ga gewoon toch naar een uitzendbureau en gá ervoor. Mij hebben ze altijd geleerd "nee heb je, ja kun je krijgen".
(ik had ook absoluut nergens ervaring mee, probeer alleen jezelf te verkopen. Die dames/heren op zo'n uitzendbureau is toch ook gebakken lucht, zelf zijn ze amper net uit de luiers en dan een ander vertellen wat ze moeten doen, gewoon schijt aan hebben, echt waar. Als je dochter echt wil werken, krijgt ze echt dat baantje wel)
Ik blijf echter wèl bij mijn punt dat een 18-jarige toch ook enigszins initiatief & wil moet hebben om een beetje voor zichzelf in kost & onderhoud te kunnen voorzien.
Heb medelijden met "moeders" petra62, mijn pa deed dat ècht niet op die leeftijd.
(maar dat is natuurlijk weer "vroeger". raar dat ik echter tegenwoordig nog steeds m'n eigen boontjes moet & kan doppen, wilskracht?)
En misschien maar eens vóóruit kijken? Misschien dat het nu allemaal geld kost, maar dochterlief straks goed doorgestudeerd heeft, cumlaude afstudeert & een wereldsalaris gaat verdienen?
Soms moet je investeren in je toekomst...........