Radar

Beste mensen, vreemde vraag:

Ik heb zeer veel tijd en energie in een frustrerende incassozaak gestoken tegen een werkgever van mij. Hij heeft op allerlei mogelijke manieren vermeden te betalen, terwijl ik zeker weet dat het geld op zijn rekening heeft gestaan. Nu is hij falliet (of in ieder geval zijn stichting, waar ik voor werkte). Ben ik nou een vervelend mannetje als ik op zijn persoonlijke naam en rekening pizza's ga bestellen ofzo, alleen maar om een beetje mijn frustraties te verwerken, of heb ik dan volkomen gelijk. Ik ben benieuwd.

PS ik heb dit nog niet gedaan, ik overweeg het alleen.

Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dit ook een ander niet.

Ofwel:

ervan uitgaande dat hij je belazerd heeft, kan ik me je frustratie wel voorstellen, maar ik zou me als ik jou was hier niet toe verlagen.

Het is iets anders als het via antwoordnummer verzenden van allerlei spullen naar bedrijven die je ongevraagd allerlei troep toesturen, vind ik.

Wanneer jij getraceerd kan worden als opdrachtgever voor die pizza's, draai je zelf voor de kosten op. Bovendien: je zadelt de pizzabakker met kosten op, waar die niet voor heeft gevraagd, want een bestelling die je ex-baas niet heeft gedaan: ik betwijfel of hij die zal betalen.

Ja, dat is waar.

Probleem is een beetje dat de frustraties het gevoel overschaduwen. Als ik zo zou werken als dat mijn opdrachtgever deed zou ik het ook verdiend hebben. En ja, hij heeft me echt belazerd. Tsja, ik zou ook wel iets kunnen bedenken waar niemand 'schade' aan ondervindt, maar dan kom ik al gauw uit bij escortservices ofzo, is wel lekker duur. En ik denk wel dat ik intelligent genoeg ben om ervoor te zorgen om niet traceerbaar te zijn. (Eigenlijk dom om dit dan op een forum te zetten, maar in de praktijk is de kans uiteraard groot dat ik het toch niet doe, ik vroeg me gewoon af wat als ik het toch doe...)

groet

Van je af schrijven van deze frustraties wil ook weleens helpen, moet je maar denken.

Dr Matiz. Hou de eer aan jezelf.

Pizza's... tja dat is een oude truc, maar eigenlijk maar een kwajongensstreek. Als je hem te grazen wil nemen moet je dat goed doen.

Je kan via het internet wel inspiratie opdoen voor betere of leuke trucs. En gebruik je grijze cellen maar, er zijn veel slimmere manieren waarmee je hem schade kan toebrengen.

En het is je goed recht als een wettelijk systeem dus blijkbaar tekort schiet in de bescherming van zijn eigen burgers.

En het is je goed recht als een wettelijk systeem dus blijkbaar tekort schiet in de bescherming van zijn eigen burgers.

het recht in eigen hand nemen is nooit een goed idee, als je gepakt wordt ben je net zo strafbaar als degen die jou gepakt heeft. Laat het aan de autoriteiten over om het op een normale manier op te lossen.

Oplossing is dus simpel.... zorg dat je niet gepakt wordt

OK, maar even zonder gekheid, het ergert me wel mateloos dat figuren die zich niet aan de regels houden vaak wel beschermd worden tegenover hen die zich daar wel aan houden.

Zo ken ik goed opgeleide mensen (met beroepen waar in NL behoefte aan is) die hier in Nederland een bestaan op proberen te bouwen en immigreren volledig volgens de regels van de IND en worden afgewezen. En illegalen die komen er gewoon in en krijgen wellicht zelfs een algemeen pardon. Of mensen die opgelicht worden en niks kunnen bewijzen en dan met lege handen staan. Of die opdraaien voor andermans malversaties. Tuig dat anderen in elkaar slaat en vervolgens spoorloos is.

Daarnaast ben ik wel degelijk van mening dat er een sociaal contract bestaat waarin een overheid wanprestatie kan plegen en dat een burger kan opzeggen. Dan bedoel ik wel wat anders dan kwajongensstreken als pizza's bestellen op andermans naam.

OK, maar even zonder gekheid, het ergert me wel mateloos dat figuren die zich niet aan de regels houden vaak wel beschermd worden tegenover hen die zich daar wel aan houden.

Het feit dat mensen verhaal kunnen halen hiertegen lijkt me de vorm van bescherming.

Als iemand of diens rechtspersoon al failliet is kan je naar je centen fluiten. En bestuurdersaansprakelijkheid is zo eenvoudig nog niet, in minder dan 5% van de zaken waarin dat ook maar wordt overwogen komt het tot een aansprakelijkheid. Ook als er wel degelijk dingen gebeuren die niet kunnen, dan nog krijgen curatoren de bewijslast niet rond of is de financiele last te zwaar voor de (immers failliete) boedel.

Zulke figuren vallen in dezelfde categorie als tuig dat mensen (dood)slaat uit balorigheid en dan hard wegloopt of piramidespelen organiseert en naar het buitenland vlucht. En is het recht niet in de meeste gevallen aan de kant van degene met de dikste portemonnee?

Ik las op Fok van een meisje dat willens en wetens met een piramidespel meedeed en met kandidaten zelfs naar de bank liep om leningen los te peuteren om de inleg te betalen. En nu was ze zo bang omdat ze was bedreigd en er was ingebroken (door gedupeerden). Wat zielig nou toch.... Wat heb ik een medelijden met dat ARME ARME kind...

Kortom, verhaalsrecht is IN THEORIE heel mooi... hoe het in praktijk uitwerkt is af te wachten..

Ik heb zeer veel tijd en energie in een frustrerende incassozaak gestoken tegen een werkgever van mij. Hij heeft op allerlei mogelijke manieren vermeden te betalen, terwijl ik zeker weet dat het geld op zijn rekening heeft gestaan. Nu is hij falliet (of in ieder geval zijn stichting, waar ik voor werkte).

Waarom heb je dit probleem niet voorgelegd aan een bond en/of andere branch gerelateerde organisatie?

Als het zo is dat hij offieel failliet is dan is er een curator. Daar moet je de vordering, met reden omkleedt indienen. Als het zo is dat het een loonvordering is dan is er sprake van prioriteit Dat wil zeggen dat zulk een vordering voor gaat op vorderingen van leveranciers. Alleen de vordering van fiscus en bedrijfsvereniging gaan voor. De fiscus is namelijk altijd de eerste die centen krijgt.

Stuur de vordering met alle relevante informatie naar de curator en vraag hem hierop te reageren.