Radar

Het Duisenberg-Akkoord
Dexia heeft de aandacht van de gedupeerden gevraagd voor de Duisenberg-regeling en de procedure bij het Gerechtshof te Amsterdam op grond van de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade. Zij heeft daarbij aangegeven dat de juridische argumenten, zoals die in de procedures worden gebruikt, gewogen zijn en ten grondslag hebben gelegen aan de Duisenberg-regeling.

Van deze weging is ons kantoor niets bekend.

De terzake doende stukken, die door Dexia naar buiten zijn gebracht vermelden daar niets over, zodat wij niet kunnen nagaan welke juridische argumenten zijn afgewogen, wat de overwegingen zijn geweest en waar de afweging toe heeft geleid.

In feite hebben wij veeleer aanleiding om te veronderstellen dat bij de totstandkoming van de Duisenberg-regeling juridische kwesties helemaal geen rol hebben gespeeld. Daarvoor baseren wij ons op het volgende.

In de brochure ‘De Duisenberg-regeling’ geeft Dexia aan dat deze regeling inhoudt dat bestaande of toekomstige restschulden van effectenlease-overeenkomsten geheel of gedeeltelijk kunnen worden kwijtgescholden. Enige juridische argumentatie ontbreekt hier, (bladzijde 3, linker kolom). Meer over de inhoud van de Duisenberg-regeling en over juridische argumenten bevat deze brochure niet; overigens wordt de afwikkeling van de regeling besproken.

In de ‘Hoofdovereenkomst’ komt ook weer de restschuld ter sprake, alsmede de mogelijkheid dat ‘contractanten’ mogelijk niet meer aan hun betalingsverplichtingen kunnen voldoen als gevolg van financiële problemen, (alinea H).

Vervolgens wordt er melding van gemaakt dat Dexia en de belangenorganisaties onder leiding van de heer W.F. Duisenberg gedurende geruime tijd hebben onderhandeld over een algemene schikkingsregeling, (alinea I).

Wat bij deze onderhandelingen besproken is, welke (juridische) argumenten de revue hebben gepasseerd en waarom tenslotte is besloten zoals is gebeurd, dit alles blijft voor de lezer verborgen. De ‘Hoofdovereenkomst’ vermeldt daarover niets.

In een artikel, dat is verschenen in NRC-Handelsblad op 1 augustus 2005 naar aanleiding van het overlijden van de heer Duisenberg, wordt aandacht besteed aan de werkzaamheden die de heer Duisenberg heeft verricht ten behoeve van de Dexia-schikking. In dat artikel wordt de heer Duisenberg geciteerd:

‘Wat mij over de streep heeft getrokken, was het publieke belang om deze zaak zo snel mogelijk uit de wereld te helpen. De hele affaire schaadt de Nederlandse financiële markt’ en

’Op een gegeven moment zei ik: nu hebben we genoeg gepraat. Ik heb vervolgens een eindvoorstel gedaan. En ze hebben ja gezegd.’ Deze uitlatingen geven aanleiding tot de conclusie dat bij de totstandkoming van de schikking vooral het belang van Dexia en die van de bancaire wereld voorop hebben gestaan. Van enigerlei juridische afweging bevatten zij geen spoor.

Dit alles sluit goed aan bij wat is weergegeven in het artikel van prof. Mr. N.J.H. Huls (NJB 2005/27). Daarin wordt de heer Duisenberg aldus geciteerd:

‘Ik ben geen jurist en heb daarom geprobeerd om de juridische details van de zaak zo veel mogelijk van me af te houden. Het ging mij om de hoofdlijnen.’ Ook dit citaat geeft duidelijk aan dat er aan de schikkingswerkzaamheden van de heer Duisenberg geen enkele juridische beoordeling te pas is gekomen. De woorden van de heer Duisenberg duiden er vooral op dat de besluitvorming met de botte bijl heeft plaatsgevonden.

Hiermee wil overigens niets ten nadele van de heer Duisenberg gezegd zijn.

Dexia stelt voorts dat de Duisenberg-regeling een maatschappelijk en breed gedragen voorstel is. Wij vragen ons af welke objectieve maatstaven Dexia aan dit oordeel ten grondslag heeft gelegd. Het mag dan wel zo zijn dat een grote meerderheid van de aangeslotenen bij de stichtingen Leaseverlies en Eegalease zich uitgesproken heeft voor de Duisenberg-regeling, maar dat maakt het nog niet tot een maatschappelijk en breed gedragen regeling.

Beide stichtingen hebben immers maar een beperkt gedeelte van de Dexia-gedupeerden achter zich gekregen. Het overgrote gedeelte van de gedupeerden is niet of elders georganiseerd. Ook aan de rol van de Consumentenbond in deze kan men twijfelen. Het staat immers wel vast dat deze belangenorganisatie aandelenlease-producten in het verleden onvoldoende kritisch heeft beoordeeld en doorgerekend. Men kan zich dan ook terecht de vraag stellen of de Bond in deze mogelijk ‘boter op het hoofd’ heeft.

© Fides advocaten en procureurs

Ik vond het interessant tot ik dit las: © Fides advocaten en procureurs Subjectief dus, helaas...want deze advocaten willen waarschijnlijk wel dat er doorgegaan wordt met procederen. Waarmee ik niet zeg dat het artikel of de visie niet deugt, maar waarmee ik wel wil aangeven dat ie niet helemaal...tsja...betrouwbaar is. Maar wel koren op de molen van belangenbehartigers! Zoals advocaten....

...

want deze advocaten willen waarschijnlijk wel dat er doorgegaan wordt met procederen.

Dat willen de gedupeerden die niet anders kunnen dan procederen ook. Je kunt dit artikel interpreteren zoals je wil.

Dat willen de gedupeerden die niet anders kunnen dan procederen ook.

Klopt.

Je kunt dit artikel interpreteren zoals je wil.

Klopt ook, maar de insteek is wel afhankelijk van de bron naar mijn mening. Geschreven door een advocaat bekijk ik het anders dan geschreven door een politicus of een onafhankelijk journalist (als ze nog bestaan) bijvoorbeeld.

Zo kan je natuurlijk ieder artikel met argwaan lezen of bekijken, dat is je goed recht. Neemt niet weg dat ieder naar de situatie van zichzelf kijkt, dat doen wij maar ook advocaten en procureurs. Je hebt ze gewoon nodig als je verplicht aan het procederen bent. Een politicus of een onafhankelijke journalist moet nog opstaan in de Dexia materie. Juridisch gezien vind ik het geen slechte insteek waar dit artikel over gaat. Dhr, Duisenberg heeft de regeling er door gedrukt en Dexia meent het juridisch wel te regelen. Dat moet nog maar bezien worden. De toekomst zal het uitwijzen.

Een politicus of een onafhankelijke journalist moet nog opstaan in de Dexia materie

juist de grote afwezigen, en dat is onbegrijpelijk.

Hopelijk dat dit artikel de rechters, die in april gaan beoordelen of dexia in aanmerking komt voor de collectieve massaschade, zal bereiken.
Een collectieve uitspraak was toen niet mogelijk, waarom nu een collectieve massaschade. Alles moet op juridische gronden bewezen zijn, zoals bij alle rechtszaken.
Wij zijn bedrogen door stichtingen en consumentenbond. Hopen dat
de rechters de juiste beslissing nemen.
groeten.

Natuurlijk nemen de rechters de juiste beslissing, we leven hier niet in een bananenrepubliek!

Je kunt niet stellen dat alle rechters de juiste beslissing nemen.

Er zijn zat uitspraken van rechters bekend waar naderhand blijkt dat het de verkeerde beslissing is geweest.
En vergeet niet: als de gedupeerden gelijk krijgen staat Zalm in zijn hemd en wie zit daar nu op te wachten??

De meeste kantonrechters vonnissen als papegaaien !!!!!!!!!!!!!!!!

dus moeten we nog wachten totdat er nieuwe verkiezingen zijn geweest, en de volgende minister van Financien, zonder gezichtverlies dit kan afhandelen.

Want een minister die zijn gezicht verliest is niet je grootste vriend. die laat je vallen.
Bedenk het principe van

:Wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. in dit geval zijn aanzien)
janny

Natuurlijk nemen de rechters de juiste beslissing, we leven hier niet in een bananenrepubliek!

Idaho slaat de spijker op de kop!

Dat een beslissing de gemiddelde forumbezoeker niet in de kraam te pas komt, betekent niet dat deze onjuist is.

Gerland

En weer een nieuwe die zijn/haar steentje te moeten bijdragen.

Het gaat er niet om of de rechter een goede bslissing neemt in deze zaak.

Rechters nemen VAKER verkeerde beslissingen, zoals steeds meer bekend wordt.

Dat komt omdat veel rechters drugs gebruiken en daardoor de wet verkeerd toepassen.

Kijk maar het aantal gevangenen die onschuldig vastzitten !!!


----------------------------------------------------------------------------------

Rechter wil drugs legaliseren
De drugs moeten uit het strafrecht, te beginnen met de softdrugs. Dit bepleit de president van de rechtbank van Maastricht, Peter Paul Lampe, vandaag in een interview in de Volkskrant. 'De drugsbestrijding brengt ons hele strafproces in het gedrang. Voor een heleboel andere zaken hebben we geen tijd meer. Daar zitten zware misdrijven bij.' Het is voor het eerst dat een zittende rechtbankpresident dat doet. Vorig jaar pleitte al een gepensioneerde rechtbankpresident voor legalisering.

In deze aandelenleasezaak zullen de rechters ongetwijfeld foutloos uitspraken doen, alle kanten zijn inmiddels wel belicht, waarschijnlijk zal er in de mate van "eigen verantwoordelijkheid" wel door diverse rechters enigzins afwijkende uitspraken gedaan worden, maar er zijn natuurlijk ook zoveel verschillende kontrakten aan zoveel verschillende mensen verkocht, dat daar ook geen éénduidigheid in te vinden zal zijn.

Indien WCAM op de aandelenlease van toepassing is, dan wordt het natuurlijk helemaal een simpel verhaal, dan is het conform Duisenberg en voor de opt-out klanten nog een lange weg, met een grote kans om ongeveer op hetzelfde punt uit te komen.

Waarschijnlijk zullen rechters zich meer laten leiden door het oordeel van de DSI, waarin financieel deskundigen zitting hebben, dan door een eventuele algemenn verbindend verklaren van de WCAM, dat niet een juridishe afweging bevat maar slechts een schikking is dat tot doel heeft de zaak snel af te handelen, voor alle gevallen toepasbaar is, dus ook voor mensen die wel wisten wat de risico's waren en ingewikkelde juridische afwegingen te vermijden.

Indien men echter de individuele zaak voor de rechter laat komen zal de volgende toets op bank worden toegepast.

Complexe producten
Aandelenlease-producten zijn volgens het DSI complexe constructies, waarvan een gemiddelde consument niet op eigen kracht kan doorgronden welke risico's en rendementen te verwachten zijn. De bank had hier rekening mee moeten houden, maar niettemin heeft de bank de aandelenlease-producten aangeprezen.

Als de producten zo complex waren, had de belegger dan zelf geen specifieke vragen moeten stellen? Nee, zegt het DSI op 30 januari 2006:

"Van een gemiddelde consument, met geen of weinig inzicht in beleggen in effecten, kan in het algemeen niet worden verwacht dat hij inzicht heeft in effectenleaseproducten als de onderhavige. Daarin zijn immers voor hem ondoorzichtige economische en juridische aspecten dooreen geweven. Gelet op zijn onvermogen de structuur en de gevaren van deze producten te doorgronden kan van hem ook niet worden verwacht dat hij daarop gerichte vragen stelt. Het is een ervaringsfeit dat een dergelijke consument veelal afgaat op de adviezen van degeen degeen die hij als zijn vast adviseur beschouwt. Met dit ervaringsfeit had de deelnemer rekening moeten houden."

Bewust van risico's
Maar op het deelnameformulier dat de klant heeft ondertekend staat toch dat hij zich bewust is van de risico's van beleggen? Het DSI zegt hierover:

De bank kan zich niet beroepen op deze clausules. Voor zover zij ertoe strekken een beroep op schending van de zorgplicht uit te sluiten, kan Fortis zich niet op de clausules beroepen omdat die zorgplicht, een regel die bedoeld is om de consument te beschermen, niet bij overeenkomst terzijde kan worden gesteld. De clausules hebben verder geen betekenis omdat de verklaring van de belegger dat hij zich bewust is van de risico's, geen betrekking behoort te hebben op risico's die hij niet kent.

In gewoon nederlands: als je als bank de kluit hebt belazerd, zoals dexia heeft gedaan met hun leugenachtige informatie, dan kunnen ze zich niet beroepen op de afgesloten overeenkomst. Die kunnen ze door de plee spoelen en de genaaide spaarder zijn geld terugstorten. Tijd om aandelen Dexia te lozen nu het nog kan!

't Kan vriezen en 't kan dooien.
Natuurlijk, als het Hof naar DSI kijkt dan hebben vele gedupeerden recht op veel meer dan volgens de D-regeling.
Maar ja, zal het Hof kunnen zeggen, als de gedupeerden nu ZELF voor minder kiezen, met als voordeel een snelle afhandeling, waarom zouden wij dan op WCAM tegen zijn?
De grote vraag is daarom nog steeds of SLV, de CB en die andere 2 door het Hof representatief voor de meerderheid van alle gedupeerden gesteld zullen worden.
Als het Hof alles goed onderzoekt, en daar kunnen ze niet om heen, zullen ze tot de conclussie komen dat zowel SLV als de CB flutclubjes zijn, die misschien een bepaalde groep vertegenwoordigen maar zeker niet namens een meerderheid spreken.
Het Hof zal de fout alleen om Dexia en Zalm tegemoet te komen en Duisenberg niet af te vallen door WCAM toe te wijzen m.i. niet maken.
OD.