Radar

Ja, leuk reintegratie.

Gelukkig eerste gesprek was heel spontaan. Duidelijke afspraken dat ik niet iedere keer iemand anders zou krijgen.

Wij nemen contact met u op iedere 5 weken. Afijn nu ruim 9 maanden later, krijg ik opeens een brief voor een gesprek met hun. Ik had me ziekgemeld na de zoveelste pijn aanval , en opeens lieten ze zich horen na 9 maanden. Na gebeld te hebben zouden ze me terug bellen, en dat werd gedaan. De man zei met escusses sorry, maar de meneer die heeft er een rommel van gemaakt. Ik zei , meneer ?? , ik had een vrouw. Die bleek dus ook al weg te zijn. De vraag wanneer het mij schikte en waarop ik antwoorde, waarop hij antwoorde ik bel u van de week terug.

jaja, en je raad het al, de week is om en wie heeft er gebeld ? hun in ieder geval niet.

Voor mij hoeft het niet meer. Ben geen speelbal. Ookal zei hij dat ik een half jaar langer mag reintegreren op hun kosten

Doeiaaaaaaa.

maar de enige die je daar mee hebt ben jezelf, het bureau hoeft niet te reintegreren, die vangen hun geld toch wel.

Ooit eens aan gedacht om ZELF terug te bellen? Dat maakt een iets meer werklustige indruk dan negen maanden afwachten. Vind je niet dat je hiermee al laat zien hoe gemotiveerd je bent?

O ja natuurlijk. Als je al maanden lang ziekenhuis onderzoekingen heb , veel pijn heb enz , zit je daar ook niet aan te denken of wel soms. Het is trouwens hun die hiervoor er zijn en niet ik.

Enne met je aan het werk, weet je wel hoe moeilijk het werk vinden is met mijn handicap ?? Zeker weer iemand die denkt dat oude waoers niet willen werken of zo

En uw inkomen zal ook niet al te hoog zijn, dus waarom kosten maken aan zo'n RIB die het zo langzamerhand wel bewezen hebben het niet zo goed te menen met hun 'cliënten' maar meer met hun eigen bankrekening(en).

dat is inderdaad zo. maar het zijn de centen van het uwv, die dus ook weggeooid zijn. en zo besparen we op de kosten, helaas..niet

tis heel erg zonde

Welke kosten maak je dan precies? Eén telefoontje in negen maanden??!!
Voor wat betreft ziekenhuisbezoek/pijn en denken aan werk: blijkbaar heeft een arts beoordeeld dat je voor een bepaald percentage kunt werken. Als je het daar niet mee eens bent moet je een herkeuring aanvragen. Dat is nu eenmaal het systeem. En je moet meewerken aan je reintegratie. Dat is de wet.

Dat het moeilijker is om met een handicap een baan te vinden, klopt. Reden te meer om ervoor te zorgen dat het niet aan de kwaliteit en kwantiteit van je sollicitatie-inspanningen ligt, lijkt me. Dus kan een re-integratietraject voor jou heel zinvol zijn!

Wanneer is reïntegratie bureau zinvol? Als je een verkeerde herkeuring hebt gehad en dan vervolgens ziekenhuis in en uit moet rennen, ik kan geen enkele werkgever noemen die daar op zit te wachten. Ja mevrouw, we nemen u aan, we genieten ervan dat u meerdendeels niet aanwezig kunt zijn. We betalen u graag voor u niet geleverde werk. Want weet u, het werk is toch niet zo belangrijk, dat kan wachten , u gezondheid gaat voor.

Iedereen in Nederland weet dat er tal van herkeuringen zijn, die niet kloppen. Een vriend van mij, werd goedgekeurd voor werk, echt heel erg triest, hij had longkanker, maar zat in een behandelpauze, hij moest uit de WAO en aan de gang. Nog geen vier maanden later overleed hij! Dacht je dat zijn vrouw en kinderen een excuus gehad hebben van het UWV? Nee, ze werden beloond met het gegeven dat door de herkeuring, deze man was goed gekeurd voor werk en derhalve er geen aanspraak gemaakt kon worden op de WAO en daar aan geralateerde uitkeringen. Zijn inkomen was conform hun wet behoudens bijstand geworden.

Maar vooral met een handicap en noem het maar op, hun staan in hun recht.

Tja, aan reïntegratiebureaus heb je iets aan als je ziek bent, ook als je niet ziek bent trouwens.

Welke kosten maak je dan precies? Eén telefoontje in negen maanden??!!
Voor wat betreft ziekenhuisbezoek/pijn en denken aan werk: blijkbaar heeft een arts beoordeeld dat je voor een bepaald percentage kunt werken. Als je het daar niet mee eens bent moet je een herkeuring aanvragen. Dat is nu eenmaal het systeem. En je moet meewerken aan je reintegratie. Dat is de wet.

En die wet klopt dus van geen kanten. De enige die kan uitmaken wat je wel /niet kan ben je zelf of je behandelend arts, maar zeker niet één of andere twee.de ranks bedrijfs/arbo-arts.

Volgens de wet kan een werkgever ook een bureau inschakelen aan de andere kant van het land.

Maar kennelijk mankeerd "aan het werk" niets, in ieder geval weet hij kennelijk niet hoe het is om in een dergelijke sitiatie te zitten.

fun30

Ik zou me in ieder geval kapot schamen, negen maanden (of langer) thuis en niet één telefoontje kunnen doen naar een bureau dat is ingehuurd om je te helpen, los van het feit of je nou zelf vindt dat je geholpen kunt worden of niet.
Nogmaals: de wet is heel simpel. Als je nog iets kunt (al is het maar op een toetsenbord rammelen, zoals hier op dit forum) dan kun je werken. Of je het leuk vindt of niet. Deze verscherping is juist aan mensen te danken die jaren en jaren misbruik hebben gemaakt van gemeenschapsgeld. De goeden moeten onder de kwaden lijden..!
Dat gemeenschapsgeld wordt nu aangewend om bedrijven te betalen die ervoor moeten zorgen dat de kansen in ieder geval iets vergroten.
Dat hier slechte bedrijven tussen zitten, geloof ik meteen. Maar dat oeverloze en eindeloze gek*nker op alles en iedereen zonder de hand in eigen boezem te steken -één telefoontje in negen maanden!!!- dat bevestigt alleen maar de zin van het bestaan van re-integratiebureaus.
GrAHW

De ZIN van het bestaan van re-integratiebureaus??

Sorry AHW....
Die ZIN zie ik niet in.
WIJ als clienten zouden er beter van moeten worden...
Integendeel: het zelfvertrouwen dat ik had is dankzij hen als sneeuw voor de zon verdwenen.
En ze hebben al die tijd nul komma nul voor mij gedaan. Behalve dan het voornoemde...

Kid

Tja Kid, ik zeg dat RIbureaus zin hebben, niet dat ze allemaal even goed zijn...! Balen dat je bij een slechte terecht bent gekomen blijkbaar, maar wat heb je er in die situatie zelf aan gedaan..?

"Aan het werk" Ik bewonder Uw manier van bejegenen maar moet ook hierbij objectief reageren.
De Europese economie bevindt zich nog niet in die staat dat daarvan gezegd kan worden dat het allemaal goed gaat.
Uw initiatief is daarvan wel afhankelijk.
Zolang de economie niet beter wordt dan voor wat ze nu is dan zullen de spanningen in het land een ongekend niveau bereiken hetgeen eveneens opgaat voor de toenemende armoede.
De armoede moet integraal bestreden worden anders heeft het geen zin hierin energie te steken.
Bedrijven kunnen geen bestaansrecht meer opbouwen omdat de lasten te zwaar zijn en verkiezen de weg naar het buitenland.
Ofschoon Nederland vele werklozen telt wordt het toegestaan dat Polen hier werken.
Het ontbreekt aan beleid en maatregelen.
Zolang dit niet veranderd zal de onvrede en daarmee de kans op een totale instorting der economie groter worden.
Het creëren van fictieve banen lost niets op wanneer het daarbij blijft.

AHW,

Werk gezocht, en gevonden.
Maar het was via een uitzendbureau, en ik had het zélf gedaan, dus het werd door het RIB niet gewaardeerd. Ik moest daar per direct weer ontslag nemen en terugkeren naar m'n debielenwerk. Dan zouden ze mij doorbemiddelen naar regulier werk.
Ja ja, al die tijd hebben ze geen moer voor me gedaan, en dan ineens wel zeker?

Ik ben bij dat uitzendbureau gebleven, maar helaas is het werk daar weer voorbij.
Nu zit ik in de WW, met een strafkorting omdat ik 'verwijtbaar werkloos' ben: ik had werk als debiel, en had daar nu nog tot 2007 kunnen zitten.
De WW ging ook pas per 2 januari in, omdat mijn contract bij het RIB/ de Sociale Werkplaats tot 31 december liep.

Ik solliciteer me suf.... Zelfs de paar banen waar ik uitermate geschikt voor ben gaan aan mijn neus voorbij: ik ben nou eenmaal geen 18 meer.

Groet,
Kid

Ik heb toch wat moeite met het woord 'debiel'; ik heb veel meer bewondering voor diegenen die ondanks beperkte vermogens werken dan voor diegenen die alleen maar kunnen afgeven op anderen en te beroerd zijn om werk aan te pakken dat beneden hun niveau ligt.
Los van wat ik er van vind, je moet in Nederland werk zoeken (en accepteren) als je aanspraak wilt maken op een WW uitkering. Jaren en jaren hebben Opa's generatiegenoten met een joint in hun luie monden 'gestreden' voor vrijheid van meningsuiting, waardoor het op een gegeven moment zo erg werd dat velen WW of WAO ontvingen zonder te willen werken, behalve aan hun vakantiehuisje in Spanje dan, en zonder 'lager' werk te willen accepteren. Waarom richt je je ongenoegen niet tot diegenen in plaats van tot de bureaus die er zijn om jou te helpen..?

Nogmaals, dat hier misstanden tussen zitten, zoals jij ze beschrijft (baan opzeggen slaat natuurlijk helemaal nergens op), geloof ik meteen. Maar doe dáár dan wat aan!
Trouwens, positief bedoeld: als je al zo lang op dit forum kunt discussiëren, beschik je m.i. over duidelijk aantoonbare eigenschappen die heel nuttig kunnen zijn in andere functies dan die je nu misschien uitvoert. Doorzettingsvermogen, overredingskracht, logisch denken, planmatig werken, communicatieve vaardigheid enzovoort. Ik denk qua werk aan medewerker klantenservice, beveiliging, stads- of parkeerwacht, typ- of administratief werk, werken bij een ideeële organisatie, voorlichting enzovoort (maar ik ken je situatie natuurlijk niet).
GrAHW

AHW,

Je kan het leuk vertellen maar kid is al 40 jaar geweest
en dan kan je het ook schudden in dat werk.

Hoeveel brieven wil je hebben met wij danken u voor u sollicitatie
maar de keuze is niet op u gevallen. 500?

Er wordt op de cv. naar het geboortejaar gekeken en als dat bijvoorbeeld
1961 is wordt er niet verder gekeken.
Dat is de realiteit.

Wordt wakker.

Langhaar.

AHW.
Ik zelf heb ook respect voor verstandelijk gehandicapten die werken, zeker weten! Het woord 'debiel' gebruik ik meer uit frustratie....

Jaren en jaren hebben Opa's generatiegenoten met een joint in hun luie monden 'gestreden' voor vrijheid van meningsuiting

Ik geloof niet dat opa al blowend op de Dam zat. Hij heeft meer de leeftijd van mijn ouders, en hun generatie was niet bepaald te spreken over dat 'langharig werkschuw tuig' Die gasten waren meer van mijn generatie. Ikzelf zat er niet (mocht onder geen beding van thuis!) maar ik had er heel graag tussen willen zitten.
Maar dat betekent niet dat IK dan per definitie lui en werkschuw zou zijn. No way! Hetzelfde geldt overigens voor het gros van de hippies van toen.

Wat betreft acceptatie van werk: ik kom alleen maar in aanmerking voor ongeschoolde baantjes. Werk onder mijn niveau, dat zeker.

Die banen die je (onderaan) noemt, daar zou ik ZEKER een aantal van willen doen. Zou ik wel kunnen ook, alleen de werkgevers staren zich blind op leeftijd en relevante werkervaring. En die is er niet.
DAT is helaas de realiteit.
En dat zien de RIB's weer niet....

Groet,
Kid

@Langhaar: Zie ook mijn andere uitgebreidere reactie. Toch maar weer een gratis tip in de vorm van een vraag: waarom vermeldt u uw leeftijd op uw cv?
En nog een andere vraag: Als u zelf uw leeftijd al een probleem vindt, hoe gaat u dan anderen ervan overtuigen dat het juist een voordeel kan zijn?

@Kid: okee, je hebt o.a. de ervaring niet en dat maakt het inderdaad lastiger. Maar wat heb je WEL te bieden..???

Dat klinkt als een Ratelbandachtige benadering, maar ik denk dat je die hele kleine kans die er zeker voor je moet zijn eerder pakt met zo'n benadering, hoe moeilijk ook.

Welk van de banen sprak je nou het meest aan?
GrAHW

AHW,

Sorry, maar die nogal onzinnige tip kreeg ik ook al van een van die consulentjes van dat RIB van mij.

Vermeld de geboortedatum niet..... dan heb je wat te verbergen! Dan ben je sowieso vast veel te oud, en flikkert je brief meteen de versnipperaar in.

Ik heb inmiddels wel een foto van mijn jeugdig uiterlijk aan mijn cv toegevoegd.
Heeft trouwens ook nog niet echt veel opgeleverd, maar dat terzijde...

Groet,
Kid