[ archief ] verhaal van 2e hands.nl

[eleanora]

Dit verhaal stond op 2e hands.nl en het greep me zo aan. kort daarna de uitzending van radar, waar zijn ze in godsnaam mee bezig??
Als je dit leest, de rillingen lopen over mijn rug en ik zou alle hondjes die zo moeten leven op willen nemen, maarja dat kan helaas niet.

Dank aan degene die dit geplaats heeft.

http://dieren.2dehands.nl/markt/dieren/ ... k&start=30

Misschien kunnen meer mensen hun goedkeuring geven aan deze schrijver.
Als je vindt dat ik je verhaal ten onrechte hebt gebruikt dan spijt me dat zeer, maar dit verhaal heeft veel indruk op me gemaakt.
Dit verhaal begint ongeveer 8 weken voor jij die dierenwinkel binnenstapte of
via de puppiefabriek koopt.)

Het is hier vochtig, kou en vooral donker, zo donker... . Mijn naam is "teef uit
het 3de hok van links". Zo noemen ze me toch altijd als ze het over me hebben.
Ik ben 3 jaar. Ik ben bijna 60 dagen zwanger en ik heb zo'n honger. Hopelijk
krijgt ik straks nog iets te eten. Op veel hoop ik al lang niet meer maar gewoon
een snede brood, daar zou ik al blij mee zijn.

We zijn hier met ongeveer 25 teven. Allemaal op de een of andere manier familie
van elkaar, mijn mams zit 2 hokken verder. We zien elkaar echter nooit. We mogen
enkel uit ons hok om gedekt te worden en dan nog vaak brengen ze de reu gewoon
naar hier. Hij zit immers maar 6 hokken verder. Ik vraag me vaak af hoe het
hierbuiten uitziet. Zou het overal zo donker zijn?

Ik heb zo'n honger....en ik voel dat mijn buik stilaan onrustig wordt, volgens
mij gaan mijn pups stilaan komen. Tja na 5 nesten op een goeie 2 jaar tijd weet
je wel hoe het gaat hoor. Ik voel me zo alleen...was er maar iemand die me effe
gezelschap kwam houden, niet lang, heel even zou al fijn zijn....

(enkele dagen later)

Wel mijn pups zijn geboren, ik weet niet goed wanneer, dag of nacht, het is hier
altijd donker, je verliest zo snel de tel. Er zijn 3 reutjes en 5 teefjes
geboren. 1 teefje heeft de eerste 24 uur niet gehaald. Ze zag er zo ziek uit. Ik
heb gebruld, gegild, maar niemand kwam me helpen, een beetje later was ze dood.

Een paar uur later kwam 'die man" binnen, hij mopperde wat over dode pups en hij
nam haar mee. Ik vraag me af waar ze nu is. Ik heb nog altijd zo'n honger. Mijn
pups ook! Het is zo zwaar zo zwaar, maar toch ben ik weer een beetje vrolijk,
eindelijk weer wat leven rondom mij. Hoewel ze wel heel stil zijn hoor. Hopelijk
zijn ze niet allemaal ziek! Zou ik wat fout doen? Mijn buik doet zo pijn.

(5.5 weken later)

Ik ben weer helemaal alleen. Gisteren is "die man" mijn pups komen halen. Ik had
me zo voorgenomen deze keer blijven ze bij mij. Hij neemt ze me niet meer af.
Maar het enige dat mijn protest heeft opgeleverd was een klop op mijn kop en een
stampt tegen mijn buik. Mijn puppies wilde helemaal nog niet weg van me. Ze zijn
nog zo klein oh zo klein. Ik ben zo bang, waar zouden ze naartoe gaan? Ze kennen
niks van de wereld enkel dit hok. Ik wou dat ik ze meer had kunnen leren maar
ook ik ken enkel dit hok. Ik ben hier geboren en hier nooit weggeweest.

Mijn buik doet zo verschrikkelijk pijn. De eenzaamheid is ondraagelijk. Nooit
iemand om mee te spelen of om lekker tegenaan te kruipen. En toch probeer ik
vriendelijk te zijn tegen "die man" in de hoop dat ik is een aai of een lief
woord krijg, maar ik doe telkens wat fout. Mijn buik doet zo pijn. Ik hoop dat
mijn pups wel weten hoe ze het goed moeten doen, ik heb ze zo weinig kunnen
leren, ik hoop dat ze zich redden. 3 van de 7 pups waren zo ziek. Hopelijk
knappen ze snel weer op.

De pijn in mijn buik wordt erger en erger. Zou er iets mis zijn? Ik gil van de
pijn maar niemand komt. Ik ben zo verschrikkelijk eenzaam. Wat doe ik toch fout?
Met ieder uur de voorbijgaat wordt de pijn erger en ik heb het zo warm, zo
vreselijk warm. Ik heb het opgegeven om te gillen, er komt toch niemand. Zoals
altijd sta ik er alleen voor. Ik heb het zo koud, zo warm, zo koud. Ik ril er
van....en dan die pijn , ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoudt....had ik
maar mee gekunnen met mijn pups. Gewoon 1 keer de buitenwereld zien. Zou het
daar ook zo donker zijn?

De pijn is niet meer te verdragen. Ik denk dat ik maar stilaan ga slapen,
waarschijnlijk wordt ik nooit meer wakker, maar weet je. Mijn mams heeft me ooit
een verhaal verteld van een wereld waar bomen zijn en gras en licht en andere
honden om mee te spelen, wie weet ga ik daar nu wel naartoe...................
Een paar uur erna komt "die man" aan, hij zucht wat over rotteef en hij roept,
hey er is er hier eentje dood.....

Pups
Amper 5.5 week en "die man" kwam ons bij onze lieve mams halen. Hij grabbelde
ons vast aan nek poten, staart, waar hij ons maar kon pakken. We werden met zijn
allen in een doos gestoken. Het was zo eng. 3 van ons zijn zo ziek. Alles is zo
donker, waar gaan we naartoe, wat gebeurt er, waarom kan mams niet mee?
Honger...zo'n honger....


Wat een raar geluid, net een beer die naast ons brult en de wereld beweegt
plots, konden we nu maar zien naar waar we gaan. Wat gebeurt er toch. Zo
bang..."die man" brult dat we onze kop moeten houden....
Een half uurtje later is alles plots stil. Oh hey, daar gaan we weer, hobbel,
hobbel....

De doos gaat open....jeetje wat is het hier licht!!! Mijn ogen...wat doet dat
pijn, we zien niks.... "die man" en een andere mopperen wat over 2 dode
pups....Oh nee 2 van onze zusjes zijn dood. De rest wordt uit de doos gehaald.
Ze gooien ons in een hok....het is hier zooooo licht. Zoveel mensen, zoveel
lawaai. Zo bang....... iedereen lacht en tikt tegen het hok.

1 van die iemanden kan jij zijn. Koop nooit een pup bij een dierenwinkel of
broodfokker. Dit hebben alle pups die je daar ziet meegemaakt. Als je zo'n lief
koppie naar je ziet kijken denk dan aan zijn mams die ergens in een donker hok
zit. ( Kijk bovendien is naar dat magere lijfje met bolle buikje ongetwijfeld
vol van de wormen, omdat ontwormen teveel kost)

Door de pups te kopen die te koop zijn in deze winkels en fokkerijen, hou je
deze handel in stand en zullen honden onder deze omstandigheden hun leven moeten
doorbrengen! Pup horen NIET op te groeien in een donker hok of in de etalage van
een winkel, pups horen lekker in de huiskamer op te groeien. Overladen door
liefde en steun van mams en de baasjes van mams.

Weet U waar broodfokkers zitten? Weet U waar een handelaar zit? Weet U waar honden mishandeld worden?
Schaam U dan niet om het te melden bij www.hondenbescherming.nl en opgelicht met de aankoop van een pup?
Meld dit dan bij www.opgelicht.net
en behoed deze lieverds voor het leed dat ze moeten doorstaan.

[pardon]

verschrikkelijk, kan wel janken. maar ik hoop een ding. dat die v..ze vuile broodfokkers het zelfde lot ondergaan als die teefjes en pups

[reintje vitesse]

Sorry ik heb een hekel aan al die lui die dieren tekort doen, ik haat zgn hobbyfokkers die eigenlijk broodfokkers zijn, maaaaar van dat soort verhaaltjes krijg ik ook de kriebel

[showgirl]

Broodfokkers
AMSTERDAM - Ik ben een "working girl". Mijn baan (en die van mijn collega's) is er een van 24 uur per dag , 365 dagen per jaar. Van cao, sociale voorzieningen, medische ondersteuning en looncompensatie hebben we hier nooit gehoord...en de arbeidsomstandigheden zijn ronduit slecht te noemen. Als we geluk hebben krijgen we soms vers water en een beetje eten. Maar ik hoor dat we wel heel nuttig werk doen, want we produceren iets wat iedereen wil hebben...namelijk goedkope pupjes!

Juist omdat we dit zo goed doen, kunnen mensen steeds opnieuw weer zo'n pupje kopen en als deze niet meer bevalt, doen ze die weer weg en kopen een nieuwe pup!

Mijn naam is teef 61: tenminste...als ze 61 zeggen hebben ze het over mij, dus dat zal mijn naam wel zijn. Vaag kan ik me herinneren dat ik een andere naam had...toen was ik bij iemand thuis en had een lekkere mand om in te liggen en een eigen etensbak waar steeds weer iets lekkers ingedaan werd. Ineens was dat over..ik hoorde iets van allergie...geen tijd meer...andere baan etc. en toen kwam iemand die op Marktplaats.nl mijn foto had gezien om me op te halen.

Ik werd ergens in een schuur gezet bij een heleboel andere honden. De eerste dagen gebeurde er niks...ik kreeg af en toe wat eten. Toen werd ik zwanger. Na weken beviel ik van 9 gezonde baby's en ik was zo trots!! Toen kwam op een dag een meneer langs die alle kindertjes wilde zien. Ik hoorde iets zeggen van : ze zijn toch haast 6 weken? Da's oud genoeg...en ineens was mijn nest leeg! Toen ik luidkeels lag te huilen over dit gemis, kwam er iemand met grote laarzen aan die me een flinke schop bezorgde.

Na iets meer dan een half jaar was ik weer zwanger, deze keer had ik 8 pupjes. Mijn baby's groeiden iets minder goed dan de vorige keer...ik had te weinig voeding voor ze en soms kon ik niet slapen van hun hongerige gepiep. De dag dat die meneer met zijn laarzen langs kwam naderde en ik zette me schrap!! Toen hij mijn hok in kwam begon ik te grommen en liet mijn tanden zien. Zo...dát zal hem wel leren dacht ik toen! Ik heb de stok niet echt zien aankomen...maar toen ik weer bijkwam, was het nest leeg..al mijn baby's waren weg! Inmiddels is dit al 6 x gebeurd....

Dit verhaal is opgetekend namens vele 'working girls'

uit de telegraaf,
ik hoop dat er nog veel meer van dit soort berichten en brieven in kranten en op internet komen.
het eerste verhaal heb ik ook op ''speurders'' zien staan.
ik hoop dat men wakker geschud wordt.

[just the cook]

Waar ik mijn pupje heb gekocht die kreeg ook vanalles over de vloer.
Hij en Zij, zeiden ook dat er ook mensen zijn die ze voor geen goud een pup zouden verkopen omdat ze totaal niet geschikt waren.
O.A. heel de dag werken, waardoor de pup dan 8 uur in een bench moest zitten.
Als de volgende fokker, terecht, dezelfde conclusie trekt dan komt zo iemand ook automatisch bij een handelaar terecht.
Het heeft dus niet altijd met het ''goedkoper'' krijgen te maken.