Radar

Juni 2004 hebben wij een Panasonic video camera aangeschaft bij cameranu.nl. In maart 2006 gaat deze defect en hebben wij hem bij cameranu.nl ter reparatie aangeboden. Na 4 weken hebben wij zelf contact op genomen om te horen of er al meer bekend was. Er werd belooft dat zij terug zouden bellen wat zij afgelopen weel deden. Zij gaven een prijsopgave af van € 118,00. Dit verbaasde mij en ik ben benieuwd of dit zomaar kan, tenslote verwacht je van een camera van € 500,00 dat hij langer mee gaat dan 2 jaar waarbij ik kan melden dat wij er maximaal 15 uur film mee hebben opgenomen.

Wie o wie weet wat ik hier aan kan doen of moeten wij dit maar gewoon acepteren. Ik heb aangeboden de kosten te delen maar ook daar gingen zij niet mee akkoord en er was absoluut niet over te praten.
Ik kon hem of laten maken of weer ophalen maar zij waren niet bereid enige vorm van garantie te verstrekken.

Graag jullie advies

Als de garantie is afgelopen heb je pech.
Je hebt na de garantieperiode wel recht op een werkend toestel.
Dus als de garantieperiode is afgelopen mag rustig materiaal en uurloon in rekening gebracht worden.
De fabrieksgarantie en de wettelijke garantie gaan in op het moment van aankoop. De wettelijke garantie is een half jaar, de fabrieksgarantie meestal 1 jaar. Als de winkelier 3 jaar garantie heeft gegeven dan zijn de totale kosten € 0,-! Maar als de garantie 1 jaar bedroeg dan moet je volledig gaan betalen!
Als ik zeg dat een camera 10 jaar meegaat, betekend dit dat ik in die 10 jaar geen kosten heb? Nee! Een apparaat kan altijd kapot gaan!
Als je eist dat je 10 jaar garantie hebt dan is het niet raar dat de aanschafprijs ook met de factor 10 wordt verdubbeld!
Want het moet toch ergens van betaald worden!

Wat is dan de omschrijving van consumenten bescherming. Je mag toch van deze camera verwachten dat hij langer mee gaat dan krap 2 jaar. En dat kun je dan toch niet afdoen middels de door jou genoemde wettelijke garantie.
Er is nu toch wetgeving die dit regelt zodat het door jou gescheste beeld niet zomaar kan?

Europa is met een aantal richtlijnen gekomen.
Waaronder 2 jaar garantie.
Nederland is daar niet in meegekomen.
De intensie is goed bedoeld, alleen hebben ze er niet bij nagedacht.
De fabrikanten beschouwen de detailhandel nog steeds als tussenpersoon. Wat ook zo is.
Als ik een printer verkoop, ben ik niet de fabrikant.
De fabrikant geeft een garantie van 1 jaar.

Er is nu toch wetgeving die dit regelt zodat het door jou gescheste beeld niet zomaar kan?

En waarom zou dat niet kunnen?
Op monitoren bijvoorbeeld zit 3 jaar fabrieksgarantie. (CRT).
Nu heeft iemand verzonnen (dit komt niet van de fabrikanten of de detailhandel) dat de garantie wordt uitgerekt naar 8 jaar!
Dus als na 4 jaar de monitor de geest geeft heeft die iemand ook verzonnen dat je dan maar de helft van de aankoopbedrag hoeft te betalen! Ja doei! En dat moet ik dan uit mijn zak betalen?
Als je weet hoeveel verschillende type monitoren er zijn, ik kan ze toch onmogelijk allemaal kennen? Ik ga ook af op de specificaties die de fabrikant geeft. Meer weet ik ook niet. Kan ik ook niet weten. Moet ik daarom gestraft worden? Ik dacht het niet.
Je ziet nu heel erg de trent van: het maakt niet uit wat de oorzaak van het defect is, maar je hebt altijd recht!

Ik beoordeel (en dat is ook mijn taak) in de garantieperiode of een product onder garantie valt of niet. Een voorbeeld: iemand koopt een printer en gaat er verkeerd mee om. Volgens jouw regels valt alles onder garantie. Hij eisde een nieuwe printer. Volgens hem had hij daar recht op. Ik heb de printer beoordeeld en er was niets mis mee. Alleen kon hij er niet mee overweg. Ik ben toen ook zijn huis uitgezet.

[/quote]

Vergeet daarbij niet waarom wij sommige regels toepassen.
Een hele hoop regels die de detailhandel toepast is tot stand gekomen omdat de consument de detailhandel oplichtte!!!!
Nu mag de consument ons legaal oplichten!

Ik ga als detaillist vrij soepel met de garantieclaims om.
Maar de grens van het redelijke wordt nu wel heel vet overschreden.
De fabrikanten zijn eindverantwoordelijk voor hun producten. En die verantwoordelijkheid nemen ze ook heel serieus (uitzonderingen daargelaten).
Mensen eisen op dit veel te veel. Zelfs als ze er geen recht op hebben.
Maar over de economische levensduur: Als je je auto niet op tijd de servicebeurten (die geld kosten) uitvoert dan gaat de auto niet lang mee. Bij computers e.d. geldt dit ook. Onderhoudt kost geld. Daar is niets aan te doen. Maar nu claimen de consumenten die onderhoud ook als garantie. En dat wordt niet gehonoreerd!

Al jaren lang verleend panasonic de beste aftersales,qua service.
Het verbaasd mij dan ook ten zeerste dit verhaal.
Zelf heb ik nog nooit problemen gehad met servicom.
In uw geval vraag ik mij af is servicom(panasonic) wel op de hoogte gebracht van uw klacht.

Ik kan eerlijk zeggen dat er niet ruig met de camera is omgegaan en ik heb thuis maximaal 15 uur film opgenomen met deze camera.
Ik begrijp heel goed dat je ook netjes op je spullen moet wezen zodat zij niet defect raken en dat doen wij ook. En is ook wel te zien aan de camera. Ten tweede kunnen zij toch ook wel aan de camers zien of hij veel gebruikt is. Ik vindt het dan ook erg kort door de bocht om geen enkele vorm van coulance toe te passen. Maar gewoon de reparatie nota van € 118,00 te presenteren. Ook mij voorstel om de kosten samen te delen werden als belachelijk beschouwt.

Wat betreft de laatste reactie, Ik weet niet waar de camera ter reparatie is aangeboden door cameranu.nl dus of panasonic op de hoogte is is mij absoluut niet bekend. Maar het blijft erg wrang op deze manier behandeld te worden.

Ik zou als ik u was zelf even contact zoeken met panasonic en het probleem voorleggen.

sc6

de firma e care in leiden doet sinds 1-10-2005 landelijk de service voor panasonic. dus naar mogelijk is de camera hier naar toe opgestuurd
als er een ordernummer van de reparatie bekend is kan er mogelijk nog wel coulance gegeven worden.

Allereerst dient duidelijk te zijn of het om een fabrikagefout gaat en geen gebruikersfout.
Fabrikagefouten worden door de fabrikant een X-periode gegarandeerd.
Elk ander manco, door de gebruiker, wordt dus uitgesloten.

Als de garantieperiode van de fabrikant is afgelopen sta je nog steeds in je recht als een apparaat binnen een periode, waarvan je redelijkerwijs van uit mag gaan dat deze probleemloos blijft functioneren.
E.e.a. is hierover wettelijk vastgelegd in het burgerlijk wetboek, ik meen boek 7.

Dat de fabrieksgarantie is verlopen neemt niet weg dat er nog steeds een overeenkomst bestaat met de winkelier.
De winkelier dient volgens het wetboek de afhandeling voor zijn rekening te nemen na de fabrieksgarantie.
In dit geval is er dus nog steeds sprake van (gedeeldelijke) garantie, alleen niet meer door de fabrikant.
Let wel, dit betekend niet dat de winkelier voor de volledige kosten opdraait, maar naar rato.
Als je van een apparaat redelijkerwijs mag verwachten dat deze 5 jaar probleemloos dient te functioneren en na 2 jaar gaat deze defect (niet door een gebruikershandeling) dan zou een redelijk voorstel zijn dat drievijfde deel van de kosten voor de wederverkoper (winkelier) voor zijn rekening genomen wordt.

Een zaak hierover is natuurlijk te beginnen, echter de prijs die je kwijt bent aan advocaat en rechtzaak wegen vaak helaas niet op tegen de kosten die je voor reparatie kwijt bent.
Als je een rechtsbijstandsverzekering hebt afgesloten kan deze verzekeraar mogelijk een zaak aanspannen op grond van het vermelde in het burgerlijk wetboek.

Het is jammer dat je als klant zoveel moeite en geld moet investeren om je (wettelijke) gelijk te kunnen halen.
Het gaat immers niet om een gunst, maar om een wettelijke garantie.

De mogelijkheden zijn er wel, maar voor één individu is dit vaak niet haalbaar.

Ik ben het gedeeltelijk met jullie eens. Allereerst ben ik het ermee eens dat de fabrikant eigenlijk verantwoordelijk is voor het goed functioneren van een product. Een winkel koopt het product in een gesloten doos en kan ongemogelijk weten hoelang het product goed blijft functioneren. Marges zijn daarnaast klein. Garantie is gewoon een producteigenschap. Een fabrikant garandeert het uitblijven van defecten gedurende een bepaalde periode, hiertoe zijn zij wettelijk gezien niet verplicht.

De winkel fungeert hier als aanspreekpunt en bemiddelaar, maar het is niet redelijk te verwachten dat een winkel honderden euro's spendeert aan reparatie.

De wet consumentenrecht die in 2003 is ingegaan is vrijwel onuitvoerbaar en onzinnig. Veel fabrikanten pasten ookal via coulance een vergelijkbare regeling toe (reparatie kost normaal 500 euro, maar omdat het apparaat nog maar 2,5 jaar oud is wordt 250 euro onder coulance in minderin gebracht).

Maar wet is wet dus uitvoeren maar. Maar waar ik me steeds weer over verbaas, is wat voor levensduur termijnen ik hier lees! Deze zijn puur emotioneel en soms gebaseerd op oude standaarden (vroeger bevatte een televisie een beeldbuis en een paar componenten en kostte naar verhouding 4-5 keer zoveel als nu!) Fabrikanten stellen wel economische levensduren vast voor de zakelijke markt (afschrijftermijnen). UNETO_VNI heeft deze overgenomen in een tabel. Voorbeeld: digitale fotocamera compact: 30 maanden. Digitale camera spiegel-reflex 36 maanden. Digitale mini-DV camera: 30 maanden.

Hou jezelf dus niet voor dat een TV 10 jaar mee moet gaan, een camera 6 jaar, want dit zijn geen zinnige en haalbare termijnen.

De economische levensduur wordt gewoon verzonnen en zo lang mogelijk opgetrokken.
De reden dat deze regel is bedacht is ook met de gedachte dat de winkelier wel voldoende verdiend. En dit is geen grap.
In de garantieperiode doe ik zelf niet moeilijk. Alleen probeerd de wet nu alles via garantie af te maken.
Nu is het zo dat ik al geen verwachte levensduur meer vermeld!
Puur omdat ik anders mijn kop in de strop help.
Bij mij hoeven ze echt niet aan te komen met coulance! Hoepel op!
En dat mag ik allemaal uit mijn eigen zak betalen!
En net of dat wij zo'n vetpot hebben.

Mensen, droom lekker verder! Als je nu werkelijk denkt dat garantie gratis is dan WORD WAKKER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

De wet is door pure theoretische mensen bedacht.
En ik voer die wet toch niet uit! Waarom? Omdat ik dan mijn zaak dan gelijk kan sluiten! En als bijna alle bedrijven dat doen.
Waar kun je dan nog terecht als consument?

Ik oordeel hier ook als consument. En ik vind het als consument de wet een hele grote luchtkasteel!
Wet is wet. Ja, maar deze wet is niet realistisch en uitvoerbaar.

SLAAP LEKKER!!!!!!!!

Ook hier
Komt u zeer negatief over.
Service /aftersales dat is ook zeer belngrijk toch??

Ook hier
Komt u zeer negatief over.
Service /aftersales dat is ook zeer belngrijk toch??

Dat klopt ook wel.
Maar ik heb het over zaken die mij in de schoenen wordt geschoven waar ik zelf geen invloed op heb. En over het feit van de verantwoordelijkheid.

Ik heb geen moeite als iets terecht is, echter schiet het wel te ver door.
Er is geen evenwicht meer.

Als ik een monitor lever, heb ik geen invloed op de kwaliteit.
Waar ik wel moeite heb is met de mentaliteit van de consument.
Ik zal een voorbeeld geven om het duidelijker te maken.
Als ik in het verleden een monitor leverde, zat er een garantie van 1 jaar op. Ging naar 3 jaar de beeldbuis defect, deed de fabrikant niet moeilijk. Klant blij, fabrikant blij, winkelier blij.
Tegenwoordig als de beeldbuis na 4 jaar kapot gaat schreeuwt diezelfde klant :COULANCE!!!!! IK EIS EEN NIEUW TOESTEL!!!! WINKELIER !!!!BETALEN!!!!!

Het gaat mij om de houding. Daarom reageer ik zo fel.
In het verleden kreeg de klant waar hij om vroeg.
Tegenwoordig wordt onder service verstaan: niet dat de klant goed, snel en deskundig geholpen wordt.
De winkelier is pas goed als hij vet over de garantieperiode alles gratis repareerd/vervangt, zeer lange garantieperiodes en in de levensduur van het apparaat alles gratis gerepareerd wordt.
De consument wilt nu eenmaal voor een dubbeltje op het podium zitten.

Doet een klant niet moeilijk, doe ik ook niet moeilijk.
Doet een klant zeer moeilijk, dan doe ik ook moeilijk.

Vergeet niet dat als een klant iets onder garantie kan claimen dat ze dat ook doen. Je moest eens weten hoe mensen soms met hun spullen omgaan. Nu dient die schade nu ook onder garantie te vallen.

Ik las hier laatst dat iemand bij een wasmachine na 6 jaar gebruik een knopje kapot ging. En dan eisen ze nog gratis reparatie.
En dat kan er bij mij niet in. Mensen eisen gewoon te veel en hebben een veel te hoge verwachting qua levensduur.

Helaas .
Zijn dat de moderne tijden.
Ik weet dat het nu heel moeilijk is voor de kleine zelfstandige is om te overleven.
Maar met zo een negatief beeld zal het alleen maar moeilijker worden.

Eigenlijk is de zaak ook hier niet al te moeilijk.

Vraag eerst altijd wat u als levensduur mag verwachten van een product.
Is hij niet bereid om dit ook op de aankoopbon te vermelden ga dan naar een winkel die dit wel wil omschrijven.

Let wel! Het gaat niet om een uitbreiding van garantie!

Stel, de garantie is één jaar af fabrikant.
Na 3 jaar gaat het produkt toch kapot.
Er staat op de aankoopbon(laten we zeggen) 10 jaar verwachte levensduur.
In dat geval zult u voor een reparatie 3/10 deel zelf moeten betalen en de verkopende partij moet voor 7/10-e deel de reparatiekosten dragen.

hoe de leverancier zich daarin dekt is zijn zaak.

De verkopende partij is altijd het eerste aanspreekpunt.
Met hem heeft u een overeenkomst, niet met de fabrikant van dat produkt.
Als de verkopende partij u toch naar de fabrikant verwijst dan is dat zijn fout en niet de uwe.
Hij is gehouden met dat wat hij met u is overeengekomen en u kunt alleen hem daarop aanspreken!

hoe de leverancier zich daarin dekt is zijn zaak.

Daar zit nu het probleem. Ik kan dat nergens op terugverhalen. Dus ik mag dat uit eigen zak betalen! Puur omdat de rechters van mening zijn dat wij dat gemakkelijk kunnen dragen, omdat wij veel geld verdienen.
Droom lekker verder. Dat is heus niet het geval.

De verkopende partij is altijd het eerste aanspreekpunt.
Met hem heeft u een overeenkomst, niet met de fabrikant van dat produkt.
Als de verkopende partij u toch naar de fabrikant verwijst dan is dat zijn fout en niet de uwe.
Hij is gehouden met dat wat hij met u is overeengekomen en u kunt alleen hem daarop aanspreken!

Ik ben inderdaad de eerste aanspreekpunt. Daar is niets mis mee.
Alleen wil ik ook vaak met de fabrikant overleggen wat het probleem is en hoe dit op te lossen.
Dit omdat de fabrikant het apparaat gemaakt heeft en vaak beter weet hoe op te lossen.
Mijn ervaring is ook dat de fabrikanten hun verantwoordelijkheid nemen en hierna ook handelen. Zij zien de detailhandel als tussenpersoon en handelen hier ook na.
Het heeft heel vaak met de bereidheid te maken van de detailhandel. De echte dozenschuivers hebben geen hart voor de artikelen en de klanten. Stellen zich vaak heel star op. En daar zijn wij als kleine ondernemers gewoon de dupe.
De dozenschuivers zijn hun zaak begonnen om puur geld te verdienen, niet meer en niet minder.
Ik ben zelf mijn bedrijf begonnen, puur omdat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken.

Het valt me echt op dat sommige consumenten zeer star in onderhandelingen zijn. En die zie ik liever gaan als komen.
Als ik iemand een monitor geleverd heb en hij gaat kapot en tegen mij zegt: Potverdikkie, gisteren was ik een spelletje aan het spelen en nu heb ik geen beeld meer! Voor die mensen probeer ik echt alles aan te doen om het probleem op te lossen.

Een ander zegt: Hè! Je hebt mij die monitor geleverd en nu doet hij het niet meer! Ik heb er garantie op en ik eis nu gelijk een nieuwe! En aangezien ik geen dag zonder kan heb jij nu een probleem!
Voor deze klant loop ik niet snel en zal heus er voor zorgen dat hij volgend jaar zijn monitor terugkrijgt.
Het gaat puur om de toonzetting en de houding van de consument.
Wij moeten dat allemaal slikken en pikken.
Het moet ook nog leuk blijven. Ik heb al klanten van de laatste categorie uit mijn klantenbestand geschrapt. Die hoeven bij mij niet meer te komen.
De klanten uit de eerste categorie zijn bij mij altijd welkom!

Oke ik ben de aanstichter van deze discussie en heb op aanraden van een van jullie contact opgenomen met E-care. Zij hebben mij doorverwezen naar Haagtechno omdat zij beslissen over een eventuele coalance regeling. Ik moet eerlijk zeggen dat tot nu toe er erg snel wordt gereageerd op mij telefoon brief en e-mail verkeer en dat geef mij een stuk vertrouwen in een goede oplossing. Er wordt door deze bedrijven ten minste geluisterd ipv dat er direct wordt gezegd take it or leave it zoals ik ervaren heb bij de winkel waar ik hem heb gekocht.
Daar kreeg ik de indruk dat ze er alleen zijn om iets te verkopen en daarna zij ze niet meer thuis en of bereidt samen tot een oplossing te komen.

Ik ben het wel met ikbenik eens.


Natuurlijk is het vervelend als je rotzooi kapot gaat, maar wat stuitend is, is dat de klant 'service' tegenwoordig interpreteert als 'meer doen dan op papier van je verlangd wordt'.

Denk aan dat plakje worst bij de slager voor je zoontje. Dat is ook service.

Ik heb ook wel eens klanten aan de balie gehad die met hun apparaat twee weken over de garantietermijn heen waren en alsnog een gratis reparatie wilden afdwingen. Nou, voor hen dus geen plakje worst, snap je wel? En dan krijg je "nou meneer, dat vind ik geen service, ik kom hier nooit meer."

Service en plakjes worst, daar hoor je niet om te vragen alsof het een vanzelfsprekend iets is. En toch doet iedereen dat tegenwoordig!! En als je het niet aangeboden krijgt, het zij zo. De slager geeft je misschien geen plakje worst omdat hij dat niet meer kan betalen, omdat de worst op is, hij een slecht humeur heeft of omdat je een lelijke bek hebt. Maar hoogstwaarschijnlijk omdat IEDEREEN erom ZEURT.

Met dat plakje worst sla je de spijker op zijn kop!
Dat is dus precies wat ik bedoel.

Ik maak vaak mee dat sommige dingen gewoon vanzelfsprekend zijn.
De klanten hadden er geen recht op, maar kregen het nu wel.
Maar wat altijd al gebeurde, eisen ze nu keihard. En dat is waar ik over val.
Een voorbeeld:
Bij een monitor van 4 jaar gaat de beeldbuis kapot.
Nu is het zo dat de fabrikant die gewoon omruilde.
Als mensen dat nu hebben dan roepen ze gelijk: GARANTIE!! IK EIS GARANTIE!!!!!!
En dan begin ik moeilijk te doen.
Het gaat ook om de toonzetting van de consument.
Die denken nu: gelijk afbekken! hoe durven ze me troep te leveren!
Tja, voor die mensen loop ik gelijk hard.

Maar ik wil wel even 1 ding kwijt:

De consumentenbond hitst de boel echt op. Ze roepen dat de consument in opstand moet komen, de winkelier gelijk op z'n strepen zetten wat z'n rechten en plichten zijn!
En warempel! De rechters zijn ook beïnvloed door de consumentenbond.
De consumentenbond is van mening dat de consument altijd de pineut is en dat de winkeliers nooit te vertrouwen zijn. En met de fabrikanten moeten ze al helemaal niets hebben.
Ik ken zelf de wetsartikelen ook. Maar de consumentenbond intepeteerd die op zo'n manier dat de klant altijd gelijk heeft en dat de winkelier altijd de klanten oplicht! En als het puntje bij paaltje komt, dan zeggen ze alleen maar wat er letterlijk in de wet staat!
Als de consumentenbond z'n grote bek had gehouden en de boel niet zo opnaaide, dan waren de consument, de winkelier en de fabrikant er veel beter van af.
Maar nee, de consument eist gewoon levenslange garantie. En de consument tuint er nog in ook! Alle garanties betaal je als consument altijd zelf. Altijd. Als je de garantieperiode omhoogschroeft, dan zal dat resulteren in hogere prijzen. Niet gelijk, maar wel op de lange duur.
Je schiet er als consument echt niets mee op als je de garantieperiodes veel hoger opschroeft!