Radar

Op veel producten en goederen geven winkeliers en/of fabrieken garantie.
Ik heb echter vernomen dat er ook een wettelijke garantietermijn bestaat.
Die wet zegt,dat je er vanuit kunt gaan dat een bepaald product of artikel een bepaalde tijd mee gaat.
Bestaat er dan ook een lijst met producten/artikelen/goederen waarin die wettelijke garantietermijnen staan?
Weet iemand dit?
En waar vind ik die informatie dan?

op alles behalve eten, drinken en flora heb je wettelijk een half jaar garantie.
het is alleen jammer dat in sommige winkels ze dit gewoon tegen spreken en moeilijk gaan doen als je erover begint.

voor meer informatie kan je even googelen

Dit is nooit wettelijk vastgelegd, en dat is maar goed ook, anders kon iedere detaillist zijn deuren dichtdoen. Als ergens zwart op wit zou staan dat een TV een levensduur van 8 jaar moet hebben... Dan is het doei Scheer, Smid, Mediamarkt...

Wat is er wel: diverse rechterlijke uitspraken die als leidraad worden gebruikt in dit soort zaken. In geen geval bindend als je aan de kassa staat met je probleem, maar als je e.e.a. voor de rechter brengt zal de rechter de diverse precedenten wel volgen indien de omstandigheden (stand der techniek, economie etc.) ondertussen niet veranderd zijn.

Maar om iets met die termijnen te kunnen, moet je er dus een zaak van maken, wil je er iets aan hebben. Als je in de winkel ermee gaat gooien jaag je de winkelier alleen maar tegen je in het harnas.

Waarom niet in goed overleg samen tot een prettige overeenkomst komen? Waarom er meteen een juridisch steekspel van maken? Die klanten van tegenwoordig, je zou ze niks meer willen verkopen, *****...

Dank jullie wel voor jullie antwoorden.


@Captain Pervert; Als jullie winkeliers nou zorgen dat jullie geen rotzooi verkopen,dan hoeven jullie ook niet bang voor de klanten te zijn.
Krijg je meerdere klachten over een bepaald product,verkoop het dan niet meer.

Vroeger was altijd de fabrikant aansprakelijk. De winkelier was wel altijd de schakel tussen de fabrikant en de consument.
Dit is nooit veranderd.
Maar nu heeft iemand verzonnen dat het anders moet. De fabrikant kan doen wat hij wilt, maar de winkelier is nu tegenwoordig aansprakelijk en moet nu voor de kosten opdraaien.
De degene die dit verzonnen heeft, heeft er niets van begrepen.
Ik kan als winkelier géén invloed uitoefenen op de kwaliteit van de producten. Daar is de fabrikant nog steeds aansprakelijk. Ook als er doden of gewonden vallen (in het ergste geval).

Daarbij zijn er wel instanties en bonden die zo allergisch voor fabrikanten zijn en die gasten gaan er altijd vanuit dat de winkelier niet deugd en de boel altijd maar oplicht!
Daar is nu de wet op gericht!

Dus ik mag niet meer voor mezelf opkomen, omdat die dezelfde consument zelf vaak de boel oplicht! Maar dat mag niet gezegd worden!
Hoepel toch op met die corrupte en idiote wensen en bescherming!

Die regels (zoals ze worden uitgelegd) is maar voor 1 doel:
De consument en de winkelier tegen elkaar opzetten en ze moeten hiermee elkaar als vijanden zien.

De meeste klanten die ik heb, vinden die regels maar niets. Ze vinden ook dat die niet reëel zijn.

De regel gaat ervan uit dat de winkelier meer als genoeg verdiend en dat die wel wat geld kunnen missen. In deze tijd waar de concurrentie moordend is? Droom lekker verder!

Ik heb veel voor mijn klanten over, maar sommige dingen gaan me toch te ver. Ik neem altijd mijn verantwoordelijkheid. Laat daar geen misverstand over bestaan.

Is het dan niet logisch om als winkeliersvereniging dit aan te gaan vechten?

@captain pervert,

Er is wel degelijk sprake van een wettelijke bescherming van de consument/koper op basis van de consumentenwet Koop en Garanties uit 1-3-2003 (BW boek 7) en de daarbij behorende jurisprudentie.
De stand van zaken beschrijf ik hier in het volgende stukje:

Op 1 mei 2003 is de nieuwe wet Koop en Garanties ingetreden. Let op: de nieuwe wettelijke bescherming geldt alleen voor produkten die op of na 1-5-2003 gekocht zijn. Vóór die datum was er alleen sprake van fabrieksgarantie.
Consumentengoederen
De nieuwe wet geldt voor consumentengoederen. Hieronder wordt verstaan alle roerende goederen en speciaal op maatgemaakte artikelen. Dus wasmachines, televisies, camera's, maatkostuums en kunstgebitten, etc. vallen onder de werking van de nieuwe wet. Ook de uitvoering van een door jezelf ontworpen keuken (die speciaal voor je wordt gemaakt) of het laten leggen van een parketvloer wordt gezien als een product. Niet onder de definitie van consumentengoederen vallen onroerende goederen en diensten. Het boeken van een reis, het afsluiten van een verzekering, je haar laten knippen, het bezoeken van een arts en het laten verbouwen van je huis.
Rechten
Sinds 1 mei 2003 kun je een product dat defekt raakt of niet conform de koopovereenkomst geleverd is, binnen een half jaar na aankoop terugbrengen naar de winkelier. Je dient in alle gevallen wel binnen 2 maanden na constatering van het gebrek contact op te nemen met de winkelier. Van de verkoper kun je dan één van de onderstaande punten eisen:
1. Dat de verkoper het ontbrekende alsnog levert.
2. Dat het product wordt hersteld of vervangen.
3. Dat de verkoper de verkoopprijs terugbetaalt.
4. Dat de koopovereenkomst wordt ontbonden.
Bewijslast
Als een nieuw product binnen een half jaar een gebrek vertoont, mag je als consument wettelijk vermoeden dat dat gebrek er al was toen je het product kocht. Als de verkoper het hier niet mee eens is, ligt de bewijslast bij hem. Hij moet dan bewijzen dat het gebrek niet aanwezig was toen je het product kocht.
Wanneer hij dit bewijs niet kan leveren, dan moet hij het gebrek kosteloos repareren of u een nieuw exemplaar geven en als dat niet kan, dient hij de aankoopsom terug te betalen. De wettelijke bescherming is dan van toepassing.

Wettelijke bescherming en fabrieksgarantie
Wettelijke bescherming geldt altijd, voor vrijwel alle consumentengoederen. Daarnaast wordt er vaak een fabrieksgarantie afgegeven. De fabrieksgarantieregeling mag de wettelijke garantie niet inperken. De verkoper moet zich aan beide houden. Ook na het verstrijken van de fabrieksgarantietermijn kunt je nog steeds verlangen dat de leverancier (de verkoper) een gebrek tegen betaling van het gebruiksdeel (laat) herstellen. Dit is dus ook zo na afloop van de fabrieksgarantie. Na afloop van de fabrieksgarantie is er dus óók sprake van wettelijke bescherming. Raakt een produkt defect na afloop van de fabrieksgarantie maar binnen de door de fabrikant gestelde levensduur van het produkt, dan dient de verkoper onder aftrek van het verbruiksdeel voor herstel zorg te dragen. Stel dat een wasmachine een economische levensduur heeft van 10 jaar en de motor gaat na 5 jaar stuk, dan dient de koper 5/10 deel van de reparatiekosten (stel € 300,-) is € 150 betalen.

http://wetten.overheid.nl/
vink aan: wetten
zoek onder: Burgerlijk Wetboek Boek 7

of: http://www.burgerlijk-wetboek.nl/BW7.htm

Note: de juristen die zich hebben gespecialiseerd in het consumentenrecht spreken meestal over wettelijke garantie in het eerste halve jaar na aankoop en de wettelijke garantie ná de fabrieksgarantie Deze terminologie is verwarrend en wordt niet als zodanig in het wetboek verwoord. Het is beter om in dit verband over wettelijke bescherming (van de consument) te spreken.

Vriendelijke groet, Paula.

Note: de juristen die zich hebben gespecialiseerd in het consumentenrecht spreken meestal over wettelijke garantie in het eerste halve jaar na aankoop en de wettelijke garantie ná de fabrieksgarantie Deze terminologie is verwarrend en wordt niet als zodanig in het wetboek verwoord. Het is beter om in dit verband over wettelijke bescherming (van de consument) te spreken.

Er is een hele hoop verwarring.
Men denkt dat men na het verloop van de garantieperiode nog recht heeft op gratis reparatie/vervanging. Dit is echter niet zo.
De wettelijke garantie is een half jaar. Dat betekend dat de garantieperiode nooit korter mag zijn dan een half jaar. In dat half jaar moet de verkoper aantonen dat de defect niet bij het aankopen aanwezig was. Na dat half jaar moet de koper aantonen.
De fabrieksgarantie is meestal een aanvulling op de wettelijke garantie, maar mag nooit een beperking zijn van de wettelijke garantie.
Na het verstrijken van de garantieperiode heeft de consument nog steeds recht op een werkend product. Dus is de winkelier verplicht het product te repareren of als reparatie niet meer kan vervangen. Het uurloon en materiaalkosten mogen heus wel in rekening gebracht worden. De regel is er gekomen, omdat er nog wel eens detaillisten zeggen: doen we niets meer aan, de garantie is verlopen. En dat mag niet volgens de wet.
Ik zie dat hier nog wel eens als klacht. Wat ook terecht is.

Raakt een produkt defect na afloop van de fabrieksgarantie maar binnen de door de fabrikant gestelde levensduur van het produkt, dan dient de verkoper onder aftrek van het verbruiksdeel voor herstel zorg te dragen. Stel dat een wasmachine een economische levensduur heeft van 10 jaar en de motor gaat na 5 jaar stuk, dan dient de koper 5/10 deel van de reparatiekosten (stel € 300,-) is € 150 betalen.

Dit is een regel waar de meeste winkeliers niet mee eens zijn.
Dit heeft niet te maken dat ze de regels nietw illen nakomen, maar domweg omdat ze het niet kunnen.
Als winkelier heb ik geen invloed in de levensduur van de producten, ik heb geen invloed op de kwaliteit van de producten, enz.
Dat is de taak en de verantwoordelijkheid van de fabrikanten.
Als er een probleem is dan ben ik wel het aanspreekpunt van de klant, wat ook heel logisch is. In mijn ogen is alles nogal overtrokken. Daarbij heeft de consument totaal géén baat bij de bovenstaande quote. Puur omdat de prijzen dan zullen stijgen.
Met de komst van de dozenschuivers is alles alleen nog maar verergerd. In het algemeen nemen de dozenschuivers het niet nauw met de regels, waardoor ze meer afgedwongen moeten worden. De goede moeten het in dit geval weer lijden onder de kwade.

ik heb zelf in een winkel gewerkt en weet gewoon dat die half jaar garantie wettelijk is zoals ik al zei op alles (behalve flora eten en drinken)dus ook op dieren.

voor een winkelier is dit toch geen probleem als je geen rotzooi verkoopt.
zelf heb ik bij de xenos gewerkt hier word veel rotzooi verkocht en de meeste mensen weten niet dat je dit niet hoeft te pikken , gelukkig voor xenos want anders waren ze allang failliet geweest.
sommige dingen vielen bij het uitpakken al uitelkaar.
zo een winkels mogen ze van mij sluiten want ze moesten zich schamen om zulke rotzooi te verkopen ook al is het zo goedkoop.

waarom zouden de winkels geen verantwoordelijkheid hebben over de producten wat ze verkopen???
waarom alles bij de fabriek leggen?
als winkeleigenaar bepaal je welke producten je verkoopt, de ene winkel verkoop rotzooi terwijl de andere alleen maar kwaliteit verkoopt.
je bent niet verplicht als winkelier iets te bestellen bij een fabriek in taiwan die rotzooi maakt.

waarom zouden de winkels geen verantwoordelijkheid hebben over de producten wat ze verkopen???
waarom alles bij de fabriek leggen?
als winkeleigenaar bepaal je welke producten je verkoopt, de ene winkel verkoop rotzooi terwijl de andere alleen maar kwaliteit verkoopt.
je bent niet verplicht als winkelier iets te bestellen bij een fabriek in taiwan die rotzooi maakt.

Zelf lever ik alleen kaliteitsproducten. Maar de mensen klagen dan dat ik te duur ben. Men koopt liever goedkope troep. Mensen kijken niet naar de kwaliteit, maar zijn blind voor de prijzen. Om de concurrentie bij te blijven moet ik dus troep gaan verkopen. En dat weiger ik.

Wat ook wel een stukje misleiding is, zijn de producten die bij de supermarkten en de drogisterijen verkocht worden.
Niet dat het slechte producten zijn, helemaal niet.
Maar dat zijn restpartijen die niemand wilt hebben. Die ketens kopen die restpartijen heel goedkoop op en verkopen dat dan weer.
Dus zal die prijs altijd lager zijn als bij de reguliere verkoop.
En daar zit dus het verschil.

@ MAXIEM / Paula,


Die wet stippelt inderdaad in grote lijnen het consumentenrecht uit, maar spreekt nergens concreet over de te verwachten levensduur van bepaalde artikelen. Die worden altijd van geval tot geval beoordeeld.

@Captain,

Die wet stippelt inderdaad in grote lijnen het consumentenrecht uit, maar spreekt nergens concreet over de te verwachten levensduur van bepaalde artikelen. Die worden altijd van geval tot geval beoordeeld.

Klopt helemaal. De te verwachten levensduur kun je als consument opvragen bij de producent/fabrikant. Voor zover ik weet hanteert allen de UNETO een standaard lijst. Het spreekt voor zich dat de producent er belang bij heeft om niet te hoog (kost geld) en niet te laag (produkt wordt minder verkocht) te gaan zitten. Zo meldde KPN destijds dat haar modems een levensduur van 1 jaar zouden hebben (exact gelijk aan de garantietermijn) terwijl andere producenten voor hun evenwaardig produkt 5! jaar opgaven. Dit is overigens de bottleneck van de nieuwe consumentenwetgeving. De consumenten hebben er belang bij dat ze een zo duurzaam mogelijk produkt kopen, terwijl de fabrikant en de verkoper wat de economische levenduur betreft zo laag mogelijk gaan zitten. Immers hoe hoger de levensduur hoe hoger en langer zij moeten bijdragen aan de reparatie- danwel de vervangingskosten.
Dit alles is een uitvloeisel van BW boek 7 artikel 17 en 21. Daarover is uiteraard al wat jurisprodentie die je kunt opvragen bij de gespecialiseerde juridische afdelingen van de Consumentenbond en De Stichting de Ombudsman. Ook bij Staiksterk kun je het een en ander terugvinden.

Vriendelijke groet, Paula.

Ik heb die Lijst van Uneto-VNI vorig jaar een keer gezien, na een bepaalde klacht over een digitale camera. Grofweg kun je ervan uitgaan dat fijnelektronica zoals GSM, Digitale camera, Digitaal Foto, Portable MP3 DVD e.d. 2 tot 2.5 jaar zitten. Huistelefonie idem. Voor wasmachines en droger is geen levensduur meer gedefinieerd, maar vrijwel elke fabrikant werkt tegenwoordig met een digitale klok die het aantal gebruiksuren bijhoudt. Bijv AEG, Mile en Bauknecht hebben zo'n klok ingebouwd zitten. Als zo'n klok niet aanwezig is was werd voor de wat duurdere wasmachines 7 jaar gerekend, voor de wat goedkopere 4. Verder computers en laptops 36 maanden e.d. Overigens geldt deze regelgeving niet voor slijtage e.d. Bijv koolborstels in een wasmachine slijten gewoon door gebruik.