Radar

Ken je dat? Je draagt een bril, omdat je ogen slecht zijn. Je sterkte bedraagt meer dan 10 dioptrieën (min of plus) en elke bril die je koopt, maakt een gat van onderhand meer dan 550 Euro in je portemonnee. Zonder bril ben je visueel gehandicapt, want zonder bril zie je praktisch gesproken in feite niks. Ja, je kunt de weg door je eigen huis nog vinden en op zich, als je via een bekende weg ergens heen loopt, gaat het nog wel... maar zodra er ergens iets staat dat je niet hebt gezien mét bril, ga je ongenadig onderuit. Autorijden zonder bril gaat niet. Fietsen gaat niet. Brommer rijden gaat niet. Werken gaat niet. Zelfs het huishouden wordt erg lastig zonder bril.

Toch zijn mensen die een bril hebben met zo'n hoge sterkte blijkbaar niet gehandicapt genoeg om tegenmoet gekomen te worden in de kosten. Ja, je kunt je bijverzekeren voor een flinke vermeerdering van je maandelijkse premie en wat is het netto resultaat? Hooguit een extra vergoeding van twintig Euro, want je kunt de maandelijkse lasten wegstrepen tegen het extra geld dat je uitgekeerd krijgt.
Ben je er dan wel, met die vergoeding? Nee hoor, niets daarvan, hooguit een goed montuur en een flintertje brillenglas kun je daarvan betalen, maar meer ook niet. Maar monturen hoeven toch niet duur te zijn, zo spreekt mening zorgverzekeraar. Natuurlijk niet, zeg ik dan! Als onvrijwillige brildrager vind ik het fijn om met een montuur te lopen uit het jaar nul, met dikke brillenglazen die niet ontspiegeld zijn. Wat maakt het uit dat je eruit ziet als een stereotiepe nerd uit een Hollywoodfilm? Je hebt immers een betaalbaar montuur genomen en daar ging het toch om?

Ach mensen, ik weet dat ik zeur. Er zijn ergere dingen in de wereld (veel ergere) dan als enige handicap slechte tot zeer slechte ogen te hebben. Dat besef ik heus wel. Toch vind ik het belangrijk, want IK kan niet zonder mijn bril. Dan zou ik als een dooie huismuis thuis moeten zitten, zonder iets te doen. Immers, ik kan geen tv kijken, geen boek lezen en niet achter mijn computer zitten zonder bril.

Lenzen misschien? Een goed voorstel, maar helaas: bij mij houdt die hoge sterkte in dat ik een zware cilinderafwijking heb en lenzen zijn voor mij net zo (on)betaalbaar als een bril door die afwijking. Daarnaast heb ik een diepe, diepe angst voor alles dat in de buurt komt van mijn oog, met dank aan mijn vriendelijke opticien uit mijn kindertijd die mij - zonder aandacht voor mijn angst - op een zeer kindvriendelijke manier behandeld heeft.

Laseren dan? Eens kijken: ik laat mijn ogen laseren met het kleine risico dat ik er slechter uitkom en het vooruitzicht dat ik de rest van mijn leven alsnog vastzit aan een bril (met lagere sterkte) of contactlenzen (geen optie in mijn geval). En er is nog niet eens onderzoek gedaan naar de gevolgen op langere termijn. Bovendien meende ik dat je met mijn sterkte niet eens in aanmerking komt voor vergoeding van de (volledige) kosten en tja, als ik ergens een paar duizend Euro op een rekening had staan, zou ik niet 'zeuren' over een paar honderd Euro voor een pietluttig brilletje!

Waar wil ik naartoe met dit verhaal? Eigenlijk naar dit: in het oude zorgstelsel werd ik - als slachtoffer van de genetische loterij op het gebied van ogen - benadeeld bij het overstappen naar een nieuwe verzekeraar. Ik kreeg dan altijd te horen dat ik slechts een klein deel van mijn bril vergoed kon krijgen, 'omdat ik al een bril droeg voordat ik bij [vul naam verzekeraar in] kwam'. Wat attent: ik word gestraft voor het feit dat ik slecht ogen heb. Geweldig.
Nee, het nieuwe zorgstelsel is echt een verbetering. Zoals ik al zei, ik moet me óf zwaar bijverzekeren met een flinke verhoging van mijn premie en een hoop - momenteel in elk geval - onnodig verzekerde zaken. Óf ik moet me maar behelpen met 80 Euro vergoeding, waar ik net een brillenpootje van kan kopen.

Ach, wat zeur ik eigenlijk toch. Ik draag al drieëntwintig jaar een bril, ik ben - net als velen met mij - enorm benadeeld in de premie voor mijn ziektenkosten, ik heb de invoering van de Euro meegemaakt en aan den lijven ondervonden dat alles duurder werd (en wordt) en ik moet eigenlijk maar gewoon gaan sparen voor die bril die ik - helaas - nog steeds ongeveer elke twee jaar aan moet schaffen omdat mijn ogen nog altijd slechter worden.

*****

Het moge duidelijk zijn dat ik dit in column-stijl geschreven heb om de boel hier en daar te overdrijven, maar mijn mening staat: ik blijf het raar vinden dat je als brildrager met hoge sterkte altijd maar benadeeld wordt, niet alleen door verzekeraars maar ook door opticiens.

wat heeft de opticien misdaan dan?

Ach mensen, ik weet dat ik zeur.

Ik ben blij dat je dat in ieder geval nog wel kunt zien, met of zonder bril. Wat een vreselijk ongenuanceerd stuk zeg, alsof het hebben van een bril alleen maar ellende is.

De opticiens hebben in zoverre iets 'misdaan', dat je als brildrager met hoge sterkte praktisch nooit gebruik kunt maken van aanbiedingen (zoals een gratis tweede bril, een zonnebril op sterkte, korting op glazen, etc.) want in de kleine lettertjes bij zulke aanbiedingen staat vrijwel altijd dat het geldt tot een zekere sterkte.

karr-2: draag jij een bril? Met hoge sterkte? En hoe lang draag je al een bril? Zoals ik al schreef in mijn stuk, weet ik dat er ergere dingen zijn, maar het is en blijft gewoon vervelend dat je als brildrager - met hoge sterkte - vaker benadeeld dan bevoordeeld wordt.

Overigens: heb je mijn 'disclaimer' onderaan het stukje gelezen? Zo ja, dan zul je toch wel begrijpen dat een tekst in 'column-stijl' nu eenmaal ongenuanceerd is?
Daarnaast schrijf je 'alsof het hebben van een bril alleen maar ellende is'. Noem eens iets positiefs dan? Dat zou ik graag willen horen in dat geval. Het enige positieve dat ik kan bedenken is dat ik tijdens het fietsen minder snel insecten in mijn ogen krijg en of dat nou zó positief is, waag ik te betwijfelen.

Nou... ik vind die vliegjes in mn oog echt knettersvervelend!

Weet jij toevallig hoeveel mensen er zijn met dezelfde sterkte als jij?

Ja ik draag een bril van een redelijke sterkte, mijn ogen zijn niet geschikt voor lenzen. Gemiddeld eens in de 2 jaar koop ik een nieuwe bril van mijn eigen centen daar komt geen verzekeraar aan te pas.

Mensen met een uitzonderlijk hoge sterkte komen in de praktijk niet zo heel vaak voor en dus zal een opticien deze altijd uitsluiten van reclame. Simpelweg omdat er te weinig aan te verdienen valt.

Tienepien, jij stelt een heel goede vraag. Nee, dat weet ik niet, dat zou ik eens moeten proberen uit te zoeken. Ik vermoed echter dat het meer mensen zijn dan je zou denken, om het simpele feit dat waar (hee) vroeger mensen met een zeer slecht zicht evolutionair gezien benadeeld waren, zij zich nu gewoon goed in leven kunnen houden.

Karr-2: ik wou dat ik zoveel geld kon sparen om eens in de twee jaar een nieuwe bril te kopen zonder tussenkomst van een verzekeraar. Helaas, zoveel geld verdien ik niet en ik ben dus sterk afhankelijk van verzekeraars.
Je maakt een goed punt door te refereren aan het geldelijke aspect bij opticiens, maar dat gaat volgens mij niet volledig op. Als er inderdaad heel weinig mensen zijn met een hoge sterkte, zou het een opticien geen windeieren leggen om deze mensen juist aan zich te binden. Zij kopen vaak een bril met een redelijk duur montuur én dure glazen, dus zelfs al er met een actie korting zou zijn, zou een opticien aardig verdienen aan iemand met een hoge sterkte (want die brillen zijn nu eenmaal erg duur).

karr-2 schreef:Ik ben blij dat je dat in ieder geval nog wel kunt zien, met of zonder bril. Wat een vreselijk ongenuanceerd stuk zeg, alsof het hebben van een bril alleen maar ellende is.

Gelukkig is de reactie die jij geeft wel genuanceerd...
Jij hebt zeker nog nooit in ergens gestaan, op een bijeenkomst of in een menigte bijvoorbeeld, terwijl je je bril verloor. Op zo'n moment heb je een acuut probleem. Bukken om de bril op te pakken zit er ook niet in want diezelfde bril had je juist nodig om goed te kunnen zien. De omstander ziet er niets van, die ziet immers alleen het uiterlijk, maar als lijdend voorwerp ben je gewoonweg ontdaan van het belangrijkste waar je op vertrouwt.

@RemyB

En dat komt hoe vaak per jaar voor? Ik bedoel maar.....

Als je je al zonodig in grote menigtes moet begeven, dan zorg je op zijn minst dat je bril vast zit. Ik heb allerlei manifestaties, popconcerten etc bezocht en nooit last gehad van dit probleem.

Je heb toch ook van die mooie koordjes waar je
je bril aan kunt hangen.Mocht hij vallen dan valt hij niet
verder dan je borsten. €1 Blokker.

het blijft hoe dan ook balen als je kind van 10 in één jaar tijd 3x nieuwe glazen nodig heeft (in de groei, hetgeen z'n invloed op haar brilsterkte niet mist, helaas, de "teller" staat nu op een sterkte van +4) je "dus" 3x in één jaar een slordige 280 euro wegtikt bij de opticien en van je verzekeraar de mededeling krijgt dat brilglazen slechts één keer in de 3 jaar worden vergoed tot een maximum van 50 euro...

Kijk, en dát soort zaken bedoel ik nu. Ik heb mijn stukje geschreven vanuit mijn optiek, maar ik had niet eens gedacht aan het feit dat je als ouder van een brildragend kind ook diep in de buidel moet tasten. Ik weet uit eigen ervaring dat je als kind inderdaad heel vaak een nieuwe bril MOET hebben, omdat je ogen - helaas - niet stoppen met groeien (ofwel: achteruit gaan). Ook daar hebben verzekeraars geen oog voor.

Wat het verliezen van een bril betreft: het hoeft niet eens om grote menigtes te gaan. Je kunt ook in de stad lopen waar iemand - geheel per ongeluk - tegen jou aanstoot waardoor je je bril verliest (en ik loop écht niet altijd met een brillenkoordje). Als het dan ook nog eens druk is, is de kans groot dat iemand óf de bril wegschopt óf op de bril gaat staan.
En dan? Stel dat je nog niet over de termijn van twee jaar heen zit (als de bril tenminste via de verzekeraar - gedeeltelijk - is vergoed), dan ben je toch zwaar de pineut. Want ja, het 'mag' maar één keer in de twee of drie jaar. Wat een onzinregel is dat.

Ik zou het heel erg fijn vinden wanneer je als brildrager gewoon een nieuwe bril aan kan schaffen als het nodig is en daar wil ik best voor naar een oogarts gaan om medische indicatie aan te vragen, want je ogen veranderen (ten slechtste) en daar doe je nu eenmaal niks aan.

Feit blijft dat je als 'zware' brildrager benadeeld wordt en ik denk dat dat voor nog wel meer 'handicaps' zal gelden, ofschoon ik daar - gelukkig! - geen ervaring mee heb. En tot nu toe heb ik nog geen argument gelezen dat mijn stelling onderuit haalt.

Ik ben het erin zoverre mee eens dat de vergoeding die de zorgverzekering doet heeeeel erg minimaal is. Het argument dat je je bril vaak verliest vind ik een rare. Ik zou hem maar eens wat strakker laten zetten bij de opticien. Is mij in de 20 jaar nog nooit overkomen. Ook niet toen ik tiener was. Wel heb ik toen een aantal keren met sporten op school de bril kapot gehad door een bal.

Wat ik dus doe: Ik koop een nieuwe Bril bij Hans Anders elk jaar.
Komt altijd wel zo'n actie voorbij waarbij je montuur plus glazen hebt voor 95 euro.
Voor alle sterktes. Ik heb zelf - 8.

Zou het ook zo kunnen zijn dat het maken van glazen met een hoge sterkte veel duurder is en arbeidintensiever?

Natuurlijk is het maken van glas bij hoge sterktes duurder. Arbeidsintensiever waag ik te betwijfelen, omdat ik vermoed dat de bedrijven die de glazen maken daar machines en programma's voor hebben die met een spreekwoordelijke 'druk op de knop' het gewenste glas met de gewenste sterkte kunnen slijpen.

Maar... daar tegenover staat dat die glazen ook een stuk duurder zijn, dus ik vermoed dat zowel de opticien als het bedrijf er niet op achteruit zal gaan. Het zou mij niet verbazen als ze zelfs uit de duurdere glazen nog een flinke winstmarge kunnen persen.

Miek1: helaas, helaas, als ik naar Hans Anders ga kom ik absoluut niet in aanmerking voor een bril voor de prijs die jij noemt. Mijn gemiddelde sterkte is -13 met daarbij inbegrepen een cilinderafwijking van gemiddeld -3 en helaas 'doet' Hans Anders daar niet aan bij deze en andere acties.

Het vervelende is namelijk ook dat bij hoge sterktes je niet alleen dure glazen hebt vanwege de dikte, maar daar komen nog andere dingen bij: ontspiegeling (dat moet standaard), lichte kleuring (ook standaard), minimaal een dikte van -1.7 (anders loop ik met jampotglazen) en vanwege mijn cilinder moet het glas 'anders' geslepen worden dan bij een glas zonder cilinder. Daar bovenop komt dat bij het monteren van het glas in de bril mijn glazen extra gedraaid moeten worden (en dat doe je ook niet zomaar).

Misschien een klein lichtpuntje: bij je belastingaangifte kan je de bril opvoeren als aftrekpost. Dus als je boven de drempel voor ziektekosten uitkomt krijg je er nog iets van terug.

En door de hoge kosten van die bril heb je veel "specifieke uitgaven", waardoor je de extra aftrek voor chronisch zieken krijgt.

En door de hoge kosten van die bril heb je veel "specifieke uitgaven", waardoor je de extra aftrek voor chronisch zieken krijgt.

Klopt, boven een bedrag van € 311 (per persoon!) aan "specifieke uitgaven" mag een extra aftrek van € 787 (ook per persoon) worden opgevoerd.

Het loont dus (bij meerdere brildragers in één gezin) om hier bij het aanschaffen van een nieuwe bril rekening mee te houden (indien mogelijk)

Ik heb zelf -14 en -15 qua sterkte van de brilleglazen en heb een oogziekte. Nu is het zo dat mijn zorgverzekeraar (ik ben bij het IZA en ook aanvullend verzekerd) zegt dat ik de glazen pas als sprake is van een tweede montuur, EN van aanschaf van dat tweede montuur binnen een jaar ik 100% vergoed krijg van dit tweede montuur. Met andere woorden, het is maar te hopen dat mijn ogen binnen een jaar achteruit gaan, anders krijg ik mijn bril niet vergoed. Ik moet ook ontspiegelde verdunde glazen hebben, die ongeveer € 385,00 per stuk kosten, dus tel uit je winst. Het montuur betaal ik dan zelf wel....Dus als ik boven het jaar zit, moet ik de 'volle mep' betalen....Ook moet ik elke keer aantonen met een brilrecept van de oogarts en een vooraf aangevraagde machtiging bij de zorgverzekeraar dat het ECHT nodig is...In het geval van mijn oogziekte die acuut kan optreden (ik moet dan zo nodig binnen anderhalve dag gelaserd worden) moet ik ook van tevoren een bewijs van de oogarts en een machtiging van de te ramen kosten inleveren bij de ziektekostenverzekering. Leuker kunnen we het niet maken....Zijn er meer mensen met dit soort ervaringen? En....wat kun je er aan doen? Ik wordt zelf op termijn slechtziend, dus kan het niet wat eenvoudiger?
D.

@ ptarn, ik snap je frustratie maar ik als een persoon met
-2 en - 2.50 is niet erg slechtziend, maar moet toch alles tot op de laatste cent zelf betalen, mijn montuur, glazen, metingen en mijn contactlenzen.
Daar krijg ik ondanks dat mijn zicht beter is echt geen ene vergoeding voor.

En als jij zoals in het begin zegt van wel, dan wil ik wel eens weten hoe je dat voor elkaar krijgt dan

Het is ook nog zo dat mensen met een sterkte vanaf -6 of -8 pas in aanmerking komen voor lasering, en mijn sterkte nog niets...
of heb ik het fout?
Als dat tegenwoordig anders is, trek me aan mijn oor hoor.
ik kan al wat op 8ter liggen.