Radar

p.vanaarle


Geplaatst op 03 Feb 2006 01:00



Quote:
je reactie klopt verder in ieder geval niet omdat belangenbehartigers geen belang hebben bij lage afkoopsommen, zeker niet als ze op no cure no pay basis werken


Het verzekeringswezen heeft wel degelijk belang bij lage afkoopsommen en ze zorgen dat belangenbehartigers daar ook belang bij hebben .........toch? Dat is jjuist de kern van het probleem. En..........No cure no pay is verboden door Donner / minister van justitie.

De nieuwe vorm zijn kantoren die op basis van no cure no pay werken.
Zij betalen dan de advocaat die iets voor hen doet.
Op deze basis heb ik een claim lopen, maar dat schiet ook niet op.
Wat zou de reden kunnen zijn, dat mijn belangenbehartiger zo laks is
en ik steeds moet vragen hoe het er mee staat.

De verzekeraar zou gevraagd worden of men accoord gaat met een
onafhankelijke deskundige en zo niet dan wordt de zorgverlener
voor de rechter gedaagd.
Maar we zijn twee maanden verder en ik weet nog niets over een vervolg.
Ik wordt er sikkeneurig van.

Dacht erover mijn zaak in handen te geven van een goede
letselschade advocaat, maar wat ik hier daar over lees, is dat ook geen
botertje bij de boom.

Mijn zaak is op een oortje na gevild.
Is het wellicht ook mogelijk, dat ik zelf verder ga.
Ik zal wel een advocaat/procureur nodig hebben om te dagvaarden
en (samen met mij) de rechter te informeren.

Overigens heb ik begrepen, dat de rechter ook een onafhankelijke
deskundige zal aanwijzen, om in deze specialistische kwestie een uitspraak te kunnen doen.

Heeft er iemand nog een advies voor mij, heer vanaarle misschien?

is bij jou de aansprakelijkheid erkent door de tegenpartij??

Als dat zo is zou ik nooit op basis van No cure No pay een Advocaat inschakelen.

Stel nou dat je 100.000 euro krijgt, dan heeft je belangenbehartiger zijn kosten (laat dat 10.000 euro zijn) al vergoed gekregen door de tegenpartij! Maar je belangenbehartiger krijgt dus ook van jouw schadevergoeding een percentage b.v. 15% dus dan krijgt hij van jouw schadevergoeding 15000 euro

dus dat betekent dat hij in totaal 25000 euro krijgt!

Een advocaat kan gewoon zijn rekeningen indienen bij de tegenpartij! dus eigenlijk betaal je dubbel!

evie01

Geplaatst op 20 Mei 2006 11:26 door evie01


--------------------------------------------------------------------------------

is bij jou de aansprakelijkheid erkent door de tegenpartij??

Als dat zo is zou ik nooit op basis van No cure No pay een Advocaat inschakelen.

Stel nou dat je 100.000 euro krijgt, dan heeft je belangenbehartiger zijn kosten (laat dat 10.000 euro zijn) al vergoed gekregen door de tegenpartij! Maar je belangenbehartiger krijgt dus ook van jouw schadevergoeding een percentage b.v. 15% dus dan krijgt hij van jouw schadevergoeding 15000 euro

dus dat betekent dat hij in totaal 25000 euro krijgt!

Een advocaat kan gewoon zijn rekeningen indienen bij de tegenpartij! dus eigenlijk betaal je dubbel!

Nee, de aansprakelijkheid is nog niet erkend.
Als er uitgekeerd gaat worden, wordt het geld aan mij overgemaakt
en volgens afspraak maak ik dan 25% over aan de belangenbehartiger.

Dat deze of de advocaat ook nog betaald zou krijgen door
de verzekeraar daar geloof ik niets van.

Overigens ik herhaal dat advocaten niet op basis van no cure no pay
mogen werken.
De schadeletselkantoren waarvan de eigenaar of directeur geen advocaat is, mogen dat wel.
Waar nodig maken deze gebruik van een advocaat waarmee hun kantoor samenwerkt en die wordt dan door hen betaald.

Nog bedankt voor de respons.

Ik vroeg in mijn eerste bericht wat de reden zou kunnen zijn, dat mijn belangenbehartiger zo laks is en ik steeds moet vragen hoe het er mee staat.

Hierover heb ik nog eens nagedacht en het staat natuurlijk in verband met heit feit, dat hij resultaat wil boeken zonder veel onkosten
te maken.

Daarom de vraag aan de verzekeraar om accoord te gaan met
een onafhankelijke deskundige.
De verzekeraar kan hier weer rustig de tijd voornemen en weer
lekker vertragen.

Wordt het ziekenhuis/verzekeraar direct voor de rechter gedaagd, dan zitten hier fikse kosten aan verbonden, die door het bureau
moeten worden betaald indien de claim niet ontvankelijk zou worden verklaard.
Is het gelijk aan onze kant, dan draait veelal de wederpartij op
voor alle kosten.

Maar al met al ben ik op deze manier nu 1.1/2 jaar bezig.
Een claim in de jaren 90 die ik zelf behandelde met de klachten-
commissie van het ziekenhuis werd na 9 maanden betaald.

Deze keer had ik geen puf om het zelf weer te doen.
Dus koos ik voor uitbesteden en daarvoor te betalen.

Dus voorlopig maar wait and see.
[/quote]

Helaas is wat evie01 schrijft waar. En ook in de TROS RADAR uitzending is een voorbeeld geweest, van het verhalen van het honorarium en ook nog eens op het slachtoffer.
"Geldwolven", die zich weinig van het lot van slachtoffers aantrekken zijn helaas vollop actief in letselschade, afgezien van de goeden natuurlijk, die zijn er ook. Helaas, zie die maar eens te vinden.
Ik ben bang, dat jij net als de meeste slachtoffers nu ook met ontmoedigers te maken hebt. Je claim die je zelf in de jaren '90 met de klachtencommissie hebt afgehandeld ging sneller, omdat een ziekenhuis toen de kans zag zonder gerechterlijke tussenkomst in der minne de schade te regelen. Ziekenhuizen en bedrijven hebben geen zin in jarenlange procedures en kosten die daarmee samenhangen. Hun besdrijfsdoelstellingen / kerntaken gaan voor en worden er anders door verstoord.
Aansprakelijke Verzekeraars denken daar anders over, omdat hun dat juist veel geld / besparing oplevert en het juist hun bedrijfsdoelstelling en kerntaak is, zoals blijkt uit de tienduizenden schades en de verwerpelijke wijze(n) van afhandeling per jaar.

Ik ben bang dat dit de verklaring is voor de volgende zinnen in je quote:

Maar al met al ben ik op deze manier nu 1.1/2 jaar bezig.
Een claim in de jaren 90 die ik zelf behandelde met de klachten-
commissie van het ziekenhuis werd na 9 maanden betaald.

Advies: Nu blijft het dus van anderen afhangen van wanneer de aansprakelijkheid erkend wordt / is en hoe snel anderen over jouw situatie willen beslissen. Je hebt de situatie uit handen gegeven en er weinig meer over te zeggen.
Die anderen werken langszaam omdat ze dan het meeste aan je verdienen.
Alleen heb jij wel de sleutel en daarmee de uiteindelijke macht zelf in handen over de eindregeling. Besef dat goed en laat hun dat goed merken. Ze hebben dan je goedkeuring uit eigen vrije wil nodig. Om daar onderuit te komen zullen ze je proberen te ontmoedigen, murw te maken, uit te roken en als je in financiële nood raakt of psychische nood bent geraakt, zullen ze je onder druk en dwang die eidregeling door je strot proberen te duwen.
Dat is mij al meerdere malen overkomen net als de meeste andere slachtoffers.
Je ontkomt daar alleen aan, als je duidelijk laat blijken, dat je sterk in je schoenen staat, zowel psychisch als financieel en de media opzoekt, zoals je nu in feite al doet op dit forum.
Al hun gerek, ontmoediging en methodes mogen geen vat op je krijgen. Laat zien dat je sterk bent en je "niet laat kisten."
Ze zullen eerst de schade moeten erkennen en dan het onbetwiste deel van de schadeclaim uit moeten betalen.
Het motto is nu:Houd vol!
Blijf op dit forum en we zullen je supporten.
Samen zijn we wijzer en sterker.

p.vanaarle
BerichtGeplaatst op: 20 Mei 2006 15:09
Het motto is nu:Houd vol!
Blijf op dit forum en we zullen je supporten.
Samen zijn we wijzer en sterker.

Dank u voor deze vriendelijke woorden en de toegezegde mentale steun.
Als er iets te berichten valt, zal ik dat hier doen.

Overigens de procedure destijds was niet veel anders.
De klachtencommissie vroeg een onafhankelijke specialist naar zijn oordeel
en deze stelde mij in het gelijk.
Dit werd doorgegeven aan de verzekeraar die bij een andere specialist
een oordeel inwon en ook die sprak in mijn voordeel.
Toen kwam er van een schaderegelingsbureau iemand bij mij thuis, na overleg werd er een niet onaanzienlijk bedrag aan mij overgemaakt.

Vermeldenswaardig is nog dat het ziekenhuis de papieren in aanvang
naar Nationale Nederlanden zond en dat die club 6 maanden nodig had om te berichten dat zij ten tijde van het voorval niet de verzekeraar
waren.

Hierover diende ik een klacht in bij de ombudsman verzekeringen die
tegenover Nationale Nederlanden zijn afkeuring uitsprak.
Nationale Nederland stuurde me toen een brief met excuses.

Maar een vos ............enz.
Nu heb ik te maken met een dochter van Nationale Nederlanden
en die is duidelijk ook weer niet van de vlotte.

Hierover diende ik een klacht in bij de ombudsman verzekeringen die
tegenover Nationale Nederlanden zijn afkeuring uitsprak.
Nationale Nederland stuurde me toen een brief met excuses.

Ze proberen het gewoon en als er iemand klaagt, en dat is uitzonderlijk, dan alleen en hooguit een excuus en de andere gevallen hebben ze verdiend. Zowerkt het helaas met alle smoezen en pseudologie die zij leveren. Het levert hen veel op ten koste van de slcahtoffers.

sorry dat ik erop terug kom, maar 25% is echt veel te veel!!!

heb je ook geen rechtsbijstand verzekering lopen??

Hoe komt het dat je aansprakelijkheid niet erkent is? bij mij was dat binnen een paar weken gepiept! (ligt er ook aan wat er aan de hand is natuurlijk)

Doordat ik niet geheel tevreden was over mijn rechtsbijstand ben ik overgestapt naar een letselschadeadvocaat die bij de VLSA aangesloten is. En tot volle tevredenheid. Mijn advocaat houd me nauw betrokken bij de zaak en zet er echt vaart achter. Zelfs mijn TP werkt niet tegen en er worden echt oplossingen gezocht om me te helpen. Dus ik ben dus 1 van de weinigen die niet zoveel te klagen heeft wat mijn letselzaak betreft.

[quote]evie01
Geplaatst op: 22 Mei 2006 11:40

Bedankt voor dit bericht.
Met 25% heb ik geen probleem, is voor zaken waar ook nog geprocedeerd moet worden, gebruikelijk hoewel het maximum.
Zag ik een paar dagen geleden op internet.

Waarom de aansprakelijkheid (nog) niet erkend wordt, de reden daarvoor is gewoon ontmoedigen en vertragen begrijp ik uit
wat de heer vanaarle bericht.
En aan het fatsoen van de verzekeraar.
Mijn eerdere claim moest betaald worden door Knight Schippers en dat
was ook zo rond.
Maar de zaak lag ook duidelijker, want ik was iets kwijtgeraakt.

Nu gaat het er om heeft een specialist mij wel of niet de
juiste behandeling gegeven.

En ja ik heb een rechtsbijstandsverzekering, maar nog niet in 2002
waar het begin van het dispuut ligt.

Zou je mij willen opgeven wie die goede advocaat is en waar
deze gevestigd is?
Bij voorbaat bedankt.

Met vriendelijke groet,

Edlin.

Je kunt me mailen voor info als je op het envelopje achter mijn naam klikt

want ik zet liever geen persoonlijke info op het forum

Hoe komt het dat je aansprakelijkheid niet erkent is?

Een zeer waarschijnlijke verklaring uit ervaring van veel slachtoffers verkregen:

Als slachtoffers een rechtsbijstandsverzekering hebben, dan is meestal de aansprakelijkheid snel / zo erkend. Zeer waarschijnlijk, omdat de verzekeraars dan denken met hun "soortgenoot" te doen te hebben, die toch de belangen van verzekeraars zo optimaal mogelijk mee zal dienen en ze er dan zo snel en vooral goedkoop mogelijk vanaf komen.
Als er geen rechtsbijstandsverzekering is ingeschakeld, dan denken ze er op die wijze niet zo snel en zo goedkoop mogelijk van af te komen: Dan blijken slachtoffers meestal alleen via een (langlopende) procedure die erkenning van aansprakelijkheid voor elkaar te kunnen krijgen, als het hun dan lukt, want de WA verzekeraar weet dan dat er hoogst waarschijnlijk geen verzekeringsbelangen worden gediend en ze zullen dan alles uit de kast halen om er onderuit te komen.

Dus een mooi item, Edlin, dat je hiermee aangeroerd en gemeld hebt om meer inzicht aan slachtoffers te verschaffen in de policy / stereotype houding van het verzekeringswezen

Doorbraak?

Vanmorgen krijg ik van mijn belangenbehartiger de mededeling dat
de verzekeraar per heden akkoord is met een bindende onafhankelijke expertise door specialist in overleg. Een voorbehoud dat het ziekenhuis ermee akkoord kan gaan (schijnen hiervoor nog al huiverig te zijn)

De medische adviseur van het bureau zal een vraagstelling aan de specialist opstellen. Na ontvangst vraagstelling zal de verzekeraar de zaak met spoed behandelen.

Ik denk dat ik hiermee wel blij mag zijn, want er komt nu dus
eindelijk schot in. Overigens dit betreft nog alleen het al dan niet erkennen van de aansprakelijkheid.

Maar......ik ben nogal achterdochtig geworden, zie al gauw
apen en beren, dus breek me de bek niet open.

Als mij nog iets te adviseren valt dan hoor ik dit graag.

Achterdocht en de daarbij opdoemende spoken, apen of beren enz. zijn niet goed voor je en geven aan dat je verkeerd met je gevoelsplaatsing en -beleving bezig bent. Dat veroorzaakt ten onrechte stress en in ernstige gevallen ook slapeloosheid. Volledig onnodig: Je moet je houding en het schenken van vertrouwen ook beheren en beheersen en vooral het juiste plaatsje in je gevoelswereled geven, om er op de juiste manier mee om te gaan. De oplossing is: Vertrouwen moet gecontroleerd en bewaakt worden.
Belangenbahrtigers die dan stellen dat je hen niet vertrouwt deugen in het algemeen niet. dat is een uitspraak waarme zij toenen: "Hoe de waard is, zo vertrouwt hij zijn gasten." daaraan kun je foute mensen herkennen.
De goeden zijn het ermee eens, dat je controleert en waakt voor fouten, sterker nog: ze zullen het op prijs stellen en het je vragen.
Hieronder volgt een nog uitvoeriger uitleg als cursusdeel, voor wie er behoefte aan heeft om alles een juiste pllats te geven in die gevoelswereld:

Van Aarle, Kan het niet korter? Nee, het kan helaas niet korter.

GELOOF, VERTROUWEN, KUNST
Volgens het woordenboek betekent dit: Vertrouwen: geloof in iemands betrouwbaarheid, vertrouwen op de goede afloop. Vertrouwen is dus in eerste instantie een soort) geloof.
Bijvoorbeeld een geloof in de waarheid of een geloof in god, of je medemens, of geloof in een succes, of het geloof op zich. Dus ook een geloof in de medeslechtheid die tot een misdadig succes leidt bij een misdaadorganisatie, of een geloof in jezelf.
n.b. het tegenovergestelde is wantrouwen: argwaan en achterdocht, maar controleren, onderzoeken en toetsen heeft niets met argwaan of achterdocht te maken maar is juist het verschil tussen dogma en wetenschap.

De functie van vertrouwen.
Vertrouwen is als bindende factor van gemeenschappelijk belang(en) nodig om relaties aan te gaan om met die relaties succes /overeenkomsten te realiseren en voort te zetten en houden.
Vertrouwen gaat gepaard met een gevoel van veiligheid en zekerheid, met een gemeenschappelijk belang en is het fundament tot succes.
Schending van vertrouwen en wantrouwen gaan daarentegen gepaard met angst en onzekerheid en leidt niet tot oprecht succes / gemeenschappelijk belang, maar juist in een misdaadorganisatie wel tot crimineel succes. Er onderscheiden zich verschillende typen:o.a.:
1-GELOOF/ Dogmatisch vertrouwen : een gevoelsvertrouwen zoals een religie= vastomlijnd geloof, dat aan geen beredenering meer is onderworpen. Ook al kom je in een geloof tegenbewijs of tegenstellingen tegen, dan nog moet je er toch in blijven geloven. Dit eist dus een volledige overgave en je mag het geloof daarom niet controleren, (want dan zou je wel eens van dit geloof af kunnen vallen).

2 Vertrouwen (=Gecontroleerd) = vertrouwen maar wel controleren.
a- Oprecht vertrouwen= een gecontroleerd vertrouwen getoetst op waarheid en oprechtheid:
Bijvoorbeeld het vertrouwen zoals in o.a. in advocaten, rechters, artsen, banken gebaseerd op rechtspraak en eed/ belofte. En toch rekening houdende met het feit dat het mensen zijn, die gebreken, fouten leveren en of “zonden kunnen begaan.”
b- Wetenschappelijk vertrouwen; ook dit is een gecontroleerd vertrouwen en getoetst op waarheid. Het is een vertrouwen gebaseerd op natuurlijke wetmatigheden, zoals natuurwetten, natuurkrachten krachten, instincten , sociale en psychologische eigenschappen / karaktereigenschappen. Dus het vertrouwen zoals in je medemens in het algemeen, rekening houdende met hun gebreken, fouten en hun zonden.
3- Onoprecht / Misdadig vertrouwen: zoals de maffia = gebaseerd op een criminele code en normen: wie de criminele code schendt wordt geëlimineerd of gaat eraan. “Wie praat, die gaat!”

4- Zelfvertrouwen: vertrouwen in of op zichzelf, het vertrouwen in eigen kunnen en kennen, het vertrouwen op eigen krachten tegenover zijn taak en mogelijke hinderpalen.

5- Kunst sluit in feite overgave er in geloven en zelfs vertrouwen uit en er is geen verplichting of gebondenheid. Het enige wat ons daarin samenbrengt is het streven naar oprechte eerlijke scheppingen en het delen van onze gevoelens, emoties daarin. Kunst is volkomen vrijheid en men is volkomen vrij om er aan deel te nemen of om kunst uit te oefenen. Het ontwikkelt ons eigen vermogen om te scheppen en onze zelfverzekerdheid daarin. Kunst betreft de evolutie van de menselijke scheppingsdrang. De enige voorwaarde is dat het eerlijk en oprecht moet zijn, anders is het geen kunst, maar vervalsing, bedrog, plagiaat, kitsch enz. Ook onze Wetgever ziet dat gelukkig zo, hoewel bepaalde regimes censuur toepassen of bepaalde kunst verbieden. Zij zien het als bedreiging van hun macht. (Vergelijk Christus was als Kunstenaar staatsvijand nummer 1). Geloof kunnen we daarom als een kunstvorm zien, voor zover het (het streven van en naar) oprechtheid eerlijkheid en waarheid betreft, maar is dat dogma eerlijk?
Volgens onze wetgeving is kunst is daarom geen gangbare arbeid en ook de belasting ziet dat zelfs zo.

© Paul van Aarle 1997; Fragment uit / Mijn kunstverhalen: “Geloof, Vertrouwen, Kunst.”

p.vanaarle


Geplaatst op 22 Mei 2006 15:16

Helaas, dit is te hoogdravend voor mij.
Ik heb altijd in de zakenwereld gewerkt dus dan moet u het eigenlijk al weten.
Ook wat mijn claim betreft zijn er dingen gepasseerd die zeker niets met het behartigen van mijn belang van doen hebben.
Op mijn kritiek hierop krijg ik dan wel een verontschuldiging
maar daar schiet ik weinig mee op.
Verder draag ik alle mogelijk ammunitie aan en heb ook net
mijn eis kenbaar gemaakt, dat een drietal punten beslist in de vraagstelling moeten worden opgenomen.

Geen stress of slapeloosheid, wel de nodige onrust,
maar de aard van het oude beestje is slecht te veranderen.
Het gaat me ook niet zo zeer om het geld, al wil ik het wel hebben,
maar meer om aan de specialist kenbaar te maken (als hij het nu al niet weet) dat hij geblunderd heeft.
Ik zie hem namelijk nog regelmatig, want ik ben op eigen verzoek,onder controle van één van zijn collega's.

Helaas, dit is te hoogdravend voor mij.
Ik heb altijd in de zakenwereld gewerkt dus dan moet u het eigenlijk al weten.

Dat wist ik niet, maar nu wel. Overigens schrijdf ik dergelijke dingen uitvoerig genoeg voor de meelezende slachtoffers, die dat nog niet weten.

Op mijn kritiek hierop krijg ik dan wel een verontschuldiging
maar daar schiet ik weinig mee op.

Dat heb ik al een keer gemeld: ze proberen het gewoon en als het lukt hebben ze het verdiend en voor die enkelen: excuses kosten niets. Tel uit hun winst! hun jaarcijfers worden daarmee weer goed.

.

Wat je motivatie betreft, dat relativeert beter en is de beste houding en weg tot een positief resultaat, mits je als slachtoffer maar niet rancuneus wordt, maar naar ik begrijp is dat niet het geval.

Kritiek en verontschuldigingen betreffen mijn belangenbehartiger.Moest op zijn beurt wachten op (externe) med. adviseur, dan wel zat in een verhuizing.
Maar daarmee gingen wel 2 x 2mnd. voorbij en dit steekt mij het meest. Was al van plan er eens heen te gaan, want tot nu toe
gaat alles per é-mail.

Verder nog het e.e.a gevraagd vanmiddag en de info stemt mij
zeer positief.

De arbiter (om maar eens een ander woord te gebruiken) wordt samen met mij gekozen uit een lijst welke ook door het Medisch Tuchtcollege
wordt gebruikt.

Hopelijk staat prof. Smalhout hier op, maar ik denk van niet.

De arbiter krijgt een vraag gesteld maar tevens mijn patiënten dossier
en alle verdere stukken.

Tot zo ver de info waar ik nu over beschik en die mij niet onwelgevallig is.