Radar

TROUW hetNieuws | economie | 16-05-2006 Reïntegratie / Bureaucratie belemmert hulp aan werkloze bij vinden baan door Perry Feenstra

De wijze waarop Nederland probeert werklozen weer aan een baan te helpen, kan veel beter. Het reïntegratiebeleid vertraagt veelal, is kostbaar en demotiveert.
Die kritiek uit directeur Josien Vermeer van Van Ede & Partners, een van de grotere bureaus in loopbaanbegeleiding. Het succes van een traject is te afhankelijk van de mate waarin casemanagers (zaakbehartigers) van uitkeringsinstantie UWV zich het lot van hun cliënten aantrekken. Zo is er voor maatwerk, dat de directeur bepleit, vaak geen ruimte.
Zo zou het volgens Vermeer mogelijk moeten zijn om de sollicitatieplicht voor een werkloze tijdelijk buitenspel te zetten. „Die plicht geeft een enorme, contraproductieve druk op sommige werklozen. Voor wat oudere mensen kan het heel goed zijn om eerst bijvoorbeeld weer wat werkritme op te doen in het vrijwilligerswerk. Dat kan nu niet, want er moet gesolliciteerd worden. Ook voor de werkgevers is dit vervelend, want het regent sollicitatiebrieven van mensen die er eigenlijk nog niet aan toe zijn.”
Volgens Vermeer is het huidige systeem „zo opgebouwd dat het geld te vaak opgaat aan bureaucratie en cursussen die geen zoden aan de dijk zetten”. Ze kritiseert de praktijk waarin de werklozen massaal in sollicitatietrainingen aan de slag worden gezet. „Of ze die nu nodig hebben of niet.”
Reïntegratiebedrijven krijgen werklozen toegewezen van het UWV. Voor elke werkloze krijgen ze een zak geld, de helft vooraf en de andere helft als de werkloze daadwerkelijk weer aan de slag is. Vermeer: „Wij doen nu dus ook van dit soort trajecten, maar ik ben geschrokken van de bureaucratie. Alles moet gerapporteerd worden aan het UWV.”
„Alvorens je dan ook maar iets gedaan hebt voor de werkloze ben je uren kwijt alleen al aan het opstellen van rapportages”, stelt de directeur. Het UWV is niet te benaderen op de inhoud van de problematiek. Het gaat alleen om de administratie. Die moet vooral in orde zijn. Gunstige uitzonderingen daargelaten.”
Vermeer komt met een voorbeeld uit de dagelijkse praktijk. „Wij kregen een 57-jarige dame aan het bureau. Dat is geen gemakkelijke leeftijd om nog een baan te vinden. Desondanks hebben we haar geplaatst gekregen en werkt ze weer tot haar plezier en dat van de nieuwe werkgever. Daar was ik best een beetje trots op. Alleen voor het UWV telde dat ze net wat minder uren werkt dan het aantal uren waarvoor ze een uitkering kreeg. En dus was de conclusie dat we de opdracht niet goed uitgevoerd hadden en kregen we maar de helft uitbetaald.”
Veel inzet dus, maar geen uitbetaling. Juist om die risico’s te voorkomen zie je dat er „uitwassen ontstaan als de basale sollicitatietrainingen”, aldus Vermeer. „Die kun je in groepen aanbieden, dat is lekker goedkoop. En het scoort makkelijk in de rapportages naar het UWV. Die kun je dan bijna standaardiseren. Maar heel veel mensen hebben op maat gesneden begeleiding nodig. Dat hebben we dus gegeven, maar dan blijkt dat de middelen onvoldoende zijn. Als ik geld wil verdienen, moet ik sollicitatietrainingen gaan geven.”
Vermeer wil niet meedoen in dat circus, en vandaar dat het respectabele Van Ede zich in diverse plaatsen geleidelijk gaat terugtrekken uit de markt. „We gaan slechts bij drie kantoren (van de twaalf door het hele land) door met het UWV. Daar zitten casemanagers met wie we een relatie hebben kunnen opbouwen en die begrijpen waar het om gaat. Echter als individuele cliënten bij ons komen, blijven we bereid om naar mogelijkheden van begeleiding te zoeken.”

Het lijkt me duidelijk; het UWV functioneert grotendeels als een soort oldtime Oostblokorganisatie. De bureaucratie is heilig verklaard en dat hebben ze zelfs niet op orde gezien de vele administratieve klachten. Triest wanneer het zelfreinigend vermogen van een organisatie zo diep daalt. Je vraagt je soms af waar het overbetaalde management zich mee bezig houdt. Ik heb te doen met allen die met ziel en zaligheid overgeleverd zijn aan deze kooi van bureaucraten.
Bodosan

Halleluja zouden er dan toch mensen zijn die het echt snappen hoe moeilijk het de werklozen gemaakt worden ???

3x hoera voor Josien Vermeer van Van Ede & Partners Zo zouden er meer moeten zijn. Zo'n dame zou in een standaardtraject waarschijnlijk nooit aan het werk gekomen zijn en dat terwijl die stnadaardbedrijfjes waar alleen de kansrijken aan het werk komen (je weet wel degenen die zo'n traject zo en zo niet nodig hebben of vlak na een intake een baan vinden) de winst opstrijkt.

Het UWv lijkt inderdaad wel zo'n oostblokbolwerk waar ze alleen maar naar formuliertjes kijken en mensen tot een sofinummer zijn gedegradeerd.

Ik durf nu niets meer te schrijven........

Het UWv lijkt inderdaad wel zo'n oostblokbolwerk waar ze alleen maar naar formuliertjes kijken en mensen tot een sofinummer zijn gedegradeerd

UWV staat voor uitvoering werknemers verzekeringen, alle regels die zij handhaven krijgen ze door de strot geduwd van de regering. Ik ben het met jullie eens als je zegt dat het wat menselijker kan en er worden fouten gemaakt maar ik weet dat het probleem niet alleen bij het UWV ligt. De regering is degene die de regels opsteld.

Mijn ervaring is dat UWV-accountmanagers duidelijk willens en wetens de boel oplichten.

- niets doen met het advies van het CWI (zoals advies voor computercursus)
- niets opschrijven wat in het gesprek is besproken
- niets doen met een mondelinge klacht over een RIB
- een niet ondertekend gespreksverslag meegeven
- later beweren dat gespreksverslagen niet meer getekend hoeven te worden

UWV-werkbriefjes-behandelaar:

- waarschuwingsbrief naar oud adres (ouder dan 5 jaar) sturen terwijl eerdere post wel goed was aangekomen (waarschuwing teruggedraaid)
- kortingsbrief niet verstuurd (had het net op tijd door en bezwaar gewonnen)

Het zal me niet verbazen als ze onderhands wat geld toegeschoven krijgen van RIB's.

Oplichterij, dat is het!

Het SOZA-tuig komt ook nog wel een keer aan de beurt.

En Frankkk, heb je een klacht ingediend?

Frankkk, ZET EM OP.

Langhaar

neuh, moet me nu eerst storten op mijn nieuwe werk, maar eind juni wil ik er wel wat tijd voor vrijmaken. Bezwaar was gelukkig niet nodig, want na 15 weken was de kogel dan eindelijk door de kerk: toekenningsbrief + beeindigingsbrief met dezelfde datum .

Ik vind de kritiek hiervoor toch voor een groot deel onterecht. Ik heb zelf de te maken met reintegratie en de begeleiding van het UWV door re-integratiecoaches. Er wordt goed gekeken welke soort van begeleiding nodig is. Er zijn een heleboel reintegratiebureau's die profiteren van de reintegratietrajecten, zeker als ze toch de helft betaald krijgen als ze iemand niet aan het werk hebben gekregen. En de bureaucratie waar die mevrouw van het bureau 'van Ede' het over heeft zal wel nodig zijn, omdat het UWV toch zeker moet weten of die reintegratiebureau's waar zij in investeren toch een behoorlijke kwaliteit hebben. Het UWV betaalt het reintegratietraject, dus is opdrachtgever. Het is heel normaal dat een opdrachtgever daarvoor rapportages krijgt zodat ze weten wat er precies gebeurd, anders heb je daar geen zicht op.
Daarbij valt me op dat het negatieve van het UWV vaak op de voorgrond staat en dat iedereen negatieve verhalen (die vanuit 1 kant worden verteld !!) ook zomaar ter harte neemt. Misschien goed als de mensen die goede ervaringen hebben met reintegratie en UWV wat meer op de voorgrond moeten treden.

Ben nog wat vergeten. Mijn voorgangers hebben het over uwv-accountmanagers, maar volgens mij bedoelen ze reintegratiecoaches. En dat is toch weer een andere functie. Overigens heb ik hetzelfde meegemaakt; een advies van het cwi waar de reintegratiecoach niet op doorgaat. Mij is dit uitgelegd; een advies is een advies ! Het advies kan dus overgenomen worden wanneer dit in de wetgeving over de ww past. Het kan toch niet zo zijn dat het UWV betaalt voor scholing als dit niet resulteert in een baan ? Zou mooi zijn ......het UWV is immers geen scholingsfinancierder. Dus misschien is het zo dat het CWI had moeten uitleggen wat precies het advies inhoudt, want zo ontstaat een verkeerd beeld. Mij is het duidelijk, en of ik het leuk vind als ik een scholing wil en het UWV dit voor mij niet nodig vind omdat ik zonder die scholing ook werk kan krijgen is een andere zaak.Bij mij werd ook gevraagd of ik niet zelf in een opleiding had kunnen investeren als ik dat zo graag wilde, want in plaats van op vakantie gaan kan ik ook geld sparen voor mijn opleiding (die je vaak ook nog in termijnen kunt betalen). Dus het ligt ook aan jezelf; als je zelf een bepaalde opleiding graag wilt doen is het niet helemaal eerlijk om te verwachten dat een uitkeringsinstantie dit maar even voor je betaalt. Ik heb het gedaan, en ik heb weer werk. Prima toch ! Gewoon op mezelf gedaan, door veel te solliciteren, veel te netwerken, veel persoonlijk contact met uitzendbureau's en detacheringsbureau's. Ik heb me de benen onder het lijf gelopen om een baan te vinden en het is op eigen kracht gelukt, samen met de opleiding die ik in de avonduren kan volgen.
Klaag maar lekker verder over uitkeringsinstanties........waar blijft onze eigen verantwoordelijkheid ?

Je betaalt verplicht ww-premie om de verantwoordelijkheid voor het vinden van het werk gedeeltelijk over te laten nemen door het UWV. Het UWV neemt deze verantwoordelijkheid NIET, dat is mijn ervaring.

OMDAT het UWV deze verantwoordelijkheid NIET neemt, is het niet anders dan verstandig om maar niets meer van het UWV te verwachten en het GEHEEL je EIGEN verantwoordelijkheid te maken om zelf werk te vinden.

De DIEFSTAL door het UWV moet je dan maar voor lief nemen, daar het vechten tegen het systeem toch waarschijnlijk vergeefse moeite is. Het systeem is nu eenmaal verrot.

En een reintegratiecoach is geen andere functie dan een casemanager, maar slechts een ander naampje! Dat is mijn ervaring.

De functienaam klinkt zachter en veelbelovend, maar het is nog steeds hetzelfde geboefte dat erachter schuilgaat; trap er NIET in!

Jammer dat je die ervaring hebt, want ik heb een andere ervaring. Enfin, ik kan je ervaring natuurlijk (blijkbaar negatief) niet wegnemen. Wat ik wel wil vermelden is dat je informatie over het betalen van ww-premie niet helemaal juist is. Je betaalt alleen maar ww-premie omdat je dan bij werkloosheid recht hebt op een ww-uitkering, zolang nodig is !! That's it !! En zoals je bij loon ook verantwoordelijkheden, rechten en plichten hebt, geldt dat bij een uitkering ook.
M.i. probeer je de verantwoordelijkheid bij een ander (UWV) te leggen, om je aan werk te helpen. Daar is de ww niet voor.
Wel heb je recht op ondersteuning als je langere tijd werkloos bent. Maar dan nog vind ik het logisch als het UWV bekijkt wat je allemaal zelf hebt gedaan en goed controleert waar reintegratiegeld aan wordt besteed. Ik ken reintegratiecoaches die echt betrokken zijn bij werklozen en goede ondersteuning bieden richting werk. Het vinden van werk is nog altijd een eigen verantwoordelijkheid.

Je hebt recht op ondersteuning, wat fijn.

Zitten de werklozen te wachten op ondersteuning? NEE

De werklozen solliciteren zich een breuk en zitten niet te
wachten op VERVELENDE en door je strot geduwde ondersteuning.

Werklozen zitten niet te wachten op ondersteuning die je van de
wal in de sloot helpt.

De meeste werklozen gaan niet op vakantie en kunnen ook
geen opleiding betalen.

Een simpele goede opleiding kost al heel veel geld.

Werklozen zitten niet te wachten op ondersteuning die je van de
wal in de sloot helpt

Sorry langhaar, ik denk dat je nu te ver gaat. Dit komt op mij over dat je spreekt voor alle werkelozen, hier ben ik het dus niet mee eens. Mij wordt niets door de strot geduwd en ik ben blij met alle ondersteuning die ik krijg. Zoals ik al eerder heb gezegd, mensen die tevreden zijn over de gang van zaken hoor je niet, alleen de klagers. Een feit blijft dat je zelf verantwoordelijk blijft om een baan te vinden. Ik weet wel dat dat niet meevalt maar ik word een beetje moedeloos van al de negativiteit die hier op het forum naar voren komt. Niet alles is zo zwart/wit .

Je wordt verplicht om een reïntegratietraject te volgen.

Dus wordt ondersteuning door je strot heen geduwd.

donn@,

Staat er alle werklozen? Nee.

Het feit blijft dat de meeste reïntegratietrajecten een hoop ellende
opleveren.

De negativiteit onder de reacties blijft. Jammer. Misschien moet je niet alle werklozen onder één kam scheren, ik ken genoeg mensen die werkloos waren die blij waren met de ondersteuning. En als je de ondersteuning niet wilt, dan niet... als je zelf een baan kunt krijgen, dan is dat toch prima. Ik weet dat dit weer een reactie kan oproepen over de krapte op de arbeidsmarkt, en doe dat vooral. Ik word die negativiteit een beetje beu, omdat er ook een heleboel positieve kanten te ervaren zijn. Steeds met het vingertje naar anderen en andere instanties wijzen en naar de slechte arbeidsmarkt, vind ik lekker makkelijk. Ik ga die discussie niet meer aan. Blijf lekker in jullie negatieve ervaringen zitten en ik zou zeggen: sta beslist niet open voor positieve ervaringen.

Ik ben die mensen zo zat die het verschil niet weten tussen
negatief zijn en realistisch zijn.

Graag een lijst met namen.