Reïntegratiefunctionaris na 2 jaar: ga de WAO maar in!
Geplaatst: 21 aug 2006 00:31
Twee jaar heeft mijn reïntegratietraject geduurd. Slechts 1 keer heeft mijn reïntegratiefunctionaris voor mij bemiddeld, en dan was het nog naar een onbetaalde werkervaringsplaats. Daarvoor en daarna wilde hij nergens meer over praten: niet over scholing, niet over bemiddeling, niets! Hij hing alleen de therapeut uit.
Eén keer verwees hij mij naar de WSW. Ik startte de procedure op, maar werd toen door insiders gewaarschuwd: "Begin daar niet aan! Je wordt doodongelukkig!"
Ik ben iemand met veel capaciteiten en een grote intelligentie. Ik vind het zelf ook niet nodig, dat ik de WSW in ga.
Een paar weken geleden is in opdracht van mijn reïntegratiefunctionaris een mevrouw bij mij over de vloer geweest, die veel kennis van de arbeidsmarkt zou hebben. Ik heb haar van alles verteld. En dan durfde ze nog achteraf te zeggen: "Ik had het gevoel dat ze mij niet alles verteld had!"
Ze wist niets meer te zeggen: Ze moet maar door gaan met administratief werk (ook al is dat al 2 jaar een doodlopend spoor) maar ik zou geen een werkgever weten, bij wie zij een baan zou kunnen krijgen. Ze had de WSW in moeten gaan. Eigen schuld, dat ze nu in de narigheid zit!"
Zeker na de ervaring met mijn reïntegratiefunctionaris wil ik niets meer met instanties, hulpverleners, dossiers, rapporten etc. te maken te hebben. Ik wil een normaal leven leiden en ik wil niet, dat constant over mijn hoofd heen door andere mensen over mijn leven wordt beslist.
Mijn reïntegratiefunctionaris deelde mij vrijdag mee, dat ik maar de WAO in moest gaan, dat die mevrouw en hij mij als afgeschreven beschouwen! Dat is gemakkelijk! Twee jaar lang vrijwel niets doen, en dan zeggen: "Ga de WAO maar in!" Net als twee jaar geleden, toen hij dat ook wilde, heb ik hem te kennen gegeven, dat dat voor mij onbespreekbaar is. Ik wil een normaal leven leiden, en daar horen WAO en WSW niet bij!
Ik heb een klachtenprocedure tegen het UWV en het reïntegratiebedrijf lopen. Aanstaande woensdag heeft de klachtenambassadeur van het UWV Leeuwarden een gesprek over de klachten met mijn arbeidsdeskundige, mevrouw Greveling. De klachtenambassadeur heb ik een uitvoerige brief over de telefoongesprekken van afgelopen vrijdag met mijn reïntegratiefunctionaris geschreven.
De reïntegratiefunctionaris is kwaad, omdat ik een klacht tegen hem heb ingediend. Hij zei, dat hij ook een klacht tegen mij bij het UWV zou indienen, omdat ik hem zo vaak boze correspondentie heb toegestuurd. Ik besloot om hem een stap voor te zijn, en heb dit zelf aan het UWV geschreven, ook met de reden erbij, namelijk dat het uitblijven van enige stappen van zijn kant gedurende twee jaar tot de nodige onzekerheid en achterdocht bij mij leidden, en dat ik dit niet onder stoelen of banken heb gestoken. Ik kan het motiveren.
Dóódziek word ik van deze betutteling! Maand in, maand uit, vroeg ik aan mijn functionaris, de heer Willem Huisman van GOIN' BETWEEN: "Willem, wil je eens voor mij onderhandelen bij het UWV", "Willem, wil je voor mij bemiddelen?" en altijd was het antwoord "nee". Deze mevrouw heeft ook tegen hem gezegd, dat hij door moet gaan met het zoeken naar een leerwerktraject, maar tegen mij zei hij, dat hij dat niet van plan was! Ik heb aan het UWV geschreven: "In feite is daarmee het einde van mijn traject gekomen. Ik zou niet weten waar we het nog over zouden moeten hebben in de gesprekken".
Op de website van www.kiesjereïntegratie.nl heeft de heer Huisman geschreven: "Je wilt je niet in een hokje laten stoppen". Maar bij mij heeft hij twee jaar lang niet anders gedaan, dan mij in een hokje te stoppen! Hij weet niets anders te bedenken dan WAO, WSW, dagtherapie, etc. Hij heeft een contract getekend met het UWV voor mijn reïntegratietraject, maar heeft er niets van waar gemaakt. Zo ben ik twee jaar lang bedonderd, door een idioot, die meent, dat hij een goede therapeut is, maar noch een goede therapeut, noch een goede reïntegratiefunctionaris is!
Gewoonlijk hoor ik altijd positieve verhalen over de IRO. Helaas, in mijn geval heeft het niet zo mogen zijn. Anderen beslisten over mijn hoofd, en er gebeurde helemaal niets!
En van het UWV krijg ik ook geen enkele medewerking. Omdat er al eerder een paar trajecten zijn geweest – die door UWV en het eerste reïntegratiebedrijf zelf – zijn gedwarsboomd – het UWV geeft mij natuurlijk overal de schuld van – krijg ik nooit meer een nieuw traject. Mijn WW-uitkering loopt nog door tot 14 juli 2007, en dan verdwijn ik in de bijstand.
Mijn functionaris doet zich als heel aardig en sociaal voor, maar in werkelijkheid doet hij niets! Ik ben niet de enige cliënt, die hij in de WAO schopt. Zo heeft hij mij eens verteld over een cliënt, die een voet mist, en daarvoor heeft hij ontheffing van de sollicitatieplicht aangevraagd en ook nog gekregen!! Krankzinnig gewoon!! Alsof er geen enkele baan mogelijk is voor iemand, die een lichaamsdeel mist! Daar heb ik hem fel op bekritiseerd.
Komt hij bij een andere cliënt, die zijn huis niet op orde heeft, zegt hij ook over die cliënt tegen mij: “Die kan niet reïntegreren!” Hij bemoeit zich dus met heel andere dingen, dan waarvoor hij gecontracteerd is, zoals iemand z’n huishouden!
Onthoud en registreer deze naam: GOIN’ BETWEEN. De heer Huisman is psychotherapeut, en mijn ervaring is altijd met dit soort lui, dat ze hun grenzen niet kennen en altijd en overal de hulpverlener willen uithangen! Bij hem gaat het ten koste van reïntegratie-activiteiten.
Met vriendelijke groet,
Aafke Klopman
E-mail: [email protected]
Eén keer verwees hij mij naar de WSW. Ik startte de procedure op, maar werd toen door insiders gewaarschuwd: "Begin daar niet aan! Je wordt doodongelukkig!"
Ik ben iemand met veel capaciteiten en een grote intelligentie. Ik vind het zelf ook niet nodig, dat ik de WSW in ga.
Een paar weken geleden is in opdracht van mijn reïntegratiefunctionaris een mevrouw bij mij over de vloer geweest, die veel kennis van de arbeidsmarkt zou hebben. Ik heb haar van alles verteld. En dan durfde ze nog achteraf te zeggen: "Ik had het gevoel dat ze mij niet alles verteld had!"
Ze wist niets meer te zeggen: Ze moet maar door gaan met administratief werk (ook al is dat al 2 jaar een doodlopend spoor) maar ik zou geen een werkgever weten, bij wie zij een baan zou kunnen krijgen. Ze had de WSW in moeten gaan. Eigen schuld, dat ze nu in de narigheid zit!"
Zeker na de ervaring met mijn reïntegratiefunctionaris wil ik niets meer met instanties, hulpverleners, dossiers, rapporten etc. te maken te hebben. Ik wil een normaal leven leiden en ik wil niet, dat constant over mijn hoofd heen door andere mensen over mijn leven wordt beslist.
Mijn reïntegratiefunctionaris deelde mij vrijdag mee, dat ik maar de WAO in moest gaan, dat die mevrouw en hij mij als afgeschreven beschouwen! Dat is gemakkelijk! Twee jaar lang vrijwel niets doen, en dan zeggen: "Ga de WAO maar in!" Net als twee jaar geleden, toen hij dat ook wilde, heb ik hem te kennen gegeven, dat dat voor mij onbespreekbaar is. Ik wil een normaal leven leiden, en daar horen WAO en WSW niet bij!
Ik heb een klachtenprocedure tegen het UWV en het reïntegratiebedrijf lopen. Aanstaande woensdag heeft de klachtenambassadeur van het UWV Leeuwarden een gesprek over de klachten met mijn arbeidsdeskundige, mevrouw Greveling. De klachtenambassadeur heb ik een uitvoerige brief over de telefoongesprekken van afgelopen vrijdag met mijn reïntegratiefunctionaris geschreven.
De reïntegratiefunctionaris is kwaad, omdat ik een klacht tegen hem heb ingediend. Hij zei, dat hij ook een klacht tegen mij bij het UWV zou indienen, omdat ik hem zo vaak boze correspondentie heb toegestuurd. Ik besloot om hem een stap voor te zijn, en heb dit zelf aan het UWV geschreven, ook met de reden erbij, namelijk dat het uitblijven van enige stappen van zijn kant gedurende twee jaar tot de nodige onzekerheid en achterdocht bij mij leidden, en dat ik dit niet onder stoelen of banken heb gestoken. Ik kan het motiveren.
Dóódziek word ik van deze betutteling! Maand in, maand uit, vroeg ik aan mijn functionaris, de heer Willem Huisman van GOIN' BETWEEN: "Willem, wil je eens voor mij onderhandelen bij het UWV", "Willem, wil je voor mij bemiddelen?" en altijd was het antwoord "nee". Deze mevrouw heeft ook tegen hem gezegd, dat hij door moet gaan met het zoeken naar een leerwerktraject, maar tegen mij zei hij, dat hij dat niet van plan was! Ik heb aan het UWV geschreven: "In feite is daarmee het einde van mijn traject gekomen. Ik zou niet weten waar we het nog over zouden moeten hebben in de gesprekken".
Op de website van www.kiesjereïntegratie.nl heeft de heer Huisman geschreven: "Je wilt je niet in een hokje laten stoppen". Maar bij mij heeft hij twee jaar lang niet anders gedaan, dan mij in een hokje te stoppen! Hij weet niets anders te bedenken dan WAO, WSW, dagtherapie, etc. Hij heeft een contract getekend met het UWV voor mijn reïntegratietraject, maar heeft er niets van waar gemaakt. Zo ben ik twee jaar lang bedonderd, door een idioot, die meent, dat hij een goede therapeut is, maar noch een goede therapeut, noch een goede reïntegratiefunctionaris is!
Gewoonlijk hoor ik altijd positieve verhalen over de IRO. Helaas, in mijn geval heeft het niet zo mogen zijn. Anderen beslisten over mijn hoofd, en er gebeurde helemaal niets!
En van het UWV krijg ik ook geen enkele medewerking. Omdat er al eerder een paar trajecten zijn geweest – die door UWV en het eerste reïntegratiebedrijf zelf – zijn gedwarsboomd – het UWV geeft mij natuurlijk overal de schuld van – krijg ik nooit meer een nieuw traject. Mijn WW-uitkering loopt nog door tot 14 juli 2007, en dan verdwijn ik in de bijstand.
Mijn functionaris doet zich als heel aardig en sociaal voor, maar in werkelijkheid doet hij niets! Ik ben niet de enige cliënt, die hij in de WAO schopt. Zo heeft hij mij eens verteld over een cliënt, die een voet mist, en daarvoor heeft hij ontheffing van de sollicitatieplicht aangevraagd en ook nog gekregen!! Krankzinnig gewoon!! Alsof er geen enkele baan mogelijk is voor iemand, die een lichaamsdeel mist! Daar heb ik hem fel op bekritiseerd.
Komt hij bij een andere cliënt, die zijn huis niet op orde heeft, zegt hij ook over die cliënt tegen mij: “Die kan niet reïntegreren!” Hij bemoeit zich dus met heel andere dingen, dan waarvoor hij gecontracteerd is, zoals iemand z’n huishouden!
Onthoud en registreer deze naam: GOIN’ BETWEEN. De heer Huisman is psychotherapeut, en mijn ervaring is altijd met dit soort lui, dat ze hun grenzen niet kennen en altijd en overal de hulpverlener willen uithangen! Bij hem gaat het ten koste van reïntegratie-activiteiten.
Met vriendelijke groet,
Aafke Klopman
E-mail: [email protected]