Radar

Google cache legaal

Gepubliceerd op vrijdag 27 januari 2006

(P7) Google mag werk van anderen in haar geheugen bewaren, vindt de rechter.

Over het voor Google gunstige vonnis in een aanklacht wegens schending van auteursrecht bericht de EFF, burgerrechtenorganisatie Electronic Frontier Foundation, met een kopie van het hele vonnis (pdf).

In het geding was een artikel van advocaat Blake Field van zijn site Blakeswritings.com. Hij viel de 'Google cache' aan, het geheugen van Google dat webpagina's opslaat die niet meer online staan en/of in oude versies.

The New York Times
Al jaren lang fluisteren juristen dat de Google cache eigenlijk auteursrechtelijk een dubieus geval is, omdat Google in zijn geheel beschermde bestanden kopieert op zijn servers. Maar omdat iedereen er ook grif gebruik van maakt, kwam het lange tijd niet tot een rechtszaak. Wel heeft een paar jaar terug The New York Times met Google afspraken gemaakt over inperking van de cache omdat artikelen die bij de krant inmiddels naar het betaalde archief verhuizen via de Google cache nog gratis waren te vinden.

Commercieel
De juridische problemen van Google met de cache staan uitstekend verwoord in een artikel op Cnet uit 2003. Daarin wordt al betoogd dat er in de Digital Millennium Copyright Act, de digitale auteursrechtenwet in de VS, een passage is opgenomen over 'caching', het tijdelijk opslaan van webpagina's. Dat doen immers ook browsers op pc's van internetters en providers met veel gevraagde pagina's. Die worden dan bij het opnieuw aanklikken uit het eigen geheugen getoond en niet weer helemaal bij de bron opgehaald.

Dit is echter een efficiencyslag en geen commercieel vehikel zoals de Google cache, die onderdeel uitmaakt van de (met advertenties betaalde) commerciële toegevoegde waarde van Google.

De rechter in Nevada wijst de klacht af op grond van onder meer het caching-artikel in de DCMA. Ook zegt hij dat publicisten op het web codes in pagina's kunnen invoeren waardoor Google ze niet in de cache bewaart. Google geeft er uitleg over.

Ondoenlijk
Field had dit volgens de rechtbank kunnen weten en had Google er in een vroeg stadium van kunnen weerhouden om zijn artikelen op te nemen met de 'spider'. Het is ondoenlijk voor Google om iedereen toestemming te vragen.

Bovendien, zegt de rechter, maakt Google 'fair use', eerlijk gebruik, van artikelen die ze in de cache weergeeft. Google laat het werk intact en plaatst het niet in een andere context. Dat Google een commercieel opererende club is vindt de rechter 'van minder betekenis'.

Amerikaanse rechter acht Google cache legaal
Een rechter in Nevada (VS) heeft onlangs in een uitgebreid gemotiveerd vonnis geoordeeld dat de zoekmachine Google niet in strijd met het auteursrecht handelt door complete webpagina's op te slaan in haar 'cachegeheugen'.

Een 'cache' is een kopie ('snap shot') van een website, die door Google gemiddeld een keer in de twee tot drie weken automatisch wordt gemaakt en opgeslagen. De cache wordt door Google toegankelijk gemaakt voor internetgebruikers, via een link 'in cache' die bij alle zoekresultaten wordt weergegeven. De 'cache' wordt onder meer gebruikt indien de eigenlijke website tijdelijk niet beschikbaar is of indien men wil beoordelen welke wijzigingen er recentelijk zijn aangebracht in een website.

De rechtszaak in Nevada was aanhangig gemaakt door de heer Field, die er bezwaar tegen maakte dat Google een aantal door hem op een website gepubliceerde werken via het cachegeheugen beschikbaar hield voor het publiek. Op het eerste gezicht leek deze claim zeker niet kansloos, nu Google zonder uitdrukkelijke toestemming (via een automatisch proces) in feite volledige webpagina's kopieert (verveelvoudigt) en beschikbaar stelt. Auteursrechtjuristen hadden zich al eerder hardop afgevraagd of dit juridisch toelaatbaar was.

De rechter wijst echter resoluut de claims van Field af en stelt Google op alle punten in het gelijk. Hij doet dat onder meer met een verwijzing naar de Digital Millennium Copyright Act, waarin een uitzondering is gemaakt op het auteursrecht voor (kort samengevat) tijdelijke internetkopieën. Ook oordeelde de rechter dat de werkwijze van Google valt onder de 'fair use' uitzondering van het auteursrecht. De rechter vond het van groot belang dat Google het websitehouders mogelijk maakt om door middel van de code van de website het opnemen in de Google cache te voorkomen. Field was hiervan op de hoogte, maar had deze mogelijkheid bewust niet gebruikt. De rechter oordeelde dat Field hiermee een impliciete licentie aan Google had verleend om de website in de cache op te nemen, zodat hij zich later niet meer op auteursrechtinbreuk kon beroepen. Overigens spreekt de rechter in zijn vonnis letterlijk uit dat Field de copyrightclaim tegen Google had ingediend "in the hopes of making money from Google's standard practice". Dit zal de zaak voor Field er niet beter op hebben gemaakt.

Of de Nederlandse rechter het oordeel van zijn collega in Nevada zou volgen dat twee tot drie weken "tijdelijk" is, staat bijvoorbeeld niet vast.

Ook zegt hij [de rechter] dat publicisten op het web codes in pagina's kunnen invoeren waardoor Google ze niet in de cache bewaart... Field had dit volgens de rechtbank kunnen weten en had Google er in een vroeg stadium van kunnen weerhouden om zijn artikelen op te nemen met de 'spider'.

Wel heeft een paar jaar terug The New York Times met Google afspraken gemaakt over inperking van de cache omdat artikelen die bij de krant inmiddels naar het betaalde archief verhuizen via de Google cache nog gratis waren te vinden.

Bovendien, zegt de rechter, maakt Google 'fair use', eerlijk gebruik, van artikelen die ze in de cache weergeeft. Google laat het werk intact en plaatst het niet in een andere context.