Radar

Eind juni kochten we onze eerste kitten (A) (bij een hobby-fokker), toen 13 weken oud. Wel een lieverd, maar erg schuw; als er vreemde mensen binnenkomen is ze vertrokken en voor honden is ze erg bang (ze wil zelfs de aanval inzetten). Het heeft veel moeite gekost haar vertrouwen te winnen, maar uiteindelijk komt ze in de ochtend even spinnend op schoot (alleen bij mij). Met de buurkatten kon ze het echter wel al snel vinden. Ze is overigens wel erg volgzaam, hetzij op afstand.

10 augustus gingen we op vakantie, A ging naar mijn ouders. Bij thuiskomst haalden we onze tweede kitten op (B) toen 14 weken oud. Heel lief, heel sociaal, komt heel graag op schoot. We haalden haar de 25e op. De 27e kwam A terug van mijn ouders. B even in de slaapkamer gezet zodat A weer wat kon wennen.

De confrontatie: Even een schrik bij A. Bkreeg een hoge rug, dikke staart, hard grommen, starende blik. A zoekt meerde keren toenadering door steeds (sluipend) iets dichterbij te komen met veel met de ogen knipperend en kleine hoge miauwtjes en een soort ‘prieuw’ geluid. A gaat zo nu en dan (zogenaamd relax) in de buurt liggen en geeuwen. B blijft bij iedere toenadering grommen, soms blaast A terug.

Inmiddels zijn we een dag verder. B blijft grommen en A blaast meer. ’s Ochtends gaat de slaapkamer open en B zit er als eerste, met als gevolg dat A niet meer binnen durft te komen voor haar knuffel. Ik krijg de indruk dat B steeds meer aan het terroriseren is, wat A nog schuwer maakt. Want A houdt B wel in de gaten, en volgt haar, maar laat zich ook door B verjagen.

Ik weet echt niet wat ik eraan kan of moet doen. Ik wil niet dat A nog schuwer wordt en ik wil niet dat B minder aanhankelijk wordt omdat ik A meer aandacht geef om haar gerust te stellen. (Ik zit nu op de computerkamer, B ligt op het bureau, A is een paar keer komen kijken maar wordt steeds weggejaagd).

WAT MOET IK DOEN????

Beste Kitten Nina,ja sommige situaties kan je helemaal gek maken he en helemaal omdat je zoveel van je poezen houdt.Tja wat moet je doen.
Als ik je een tip mag geven.Ik ben heb een boek gelezen va Vicky Halls, dieren psychologe en gespecialiseerd in katten. Het boek heet 'Katten geheimen'. Ik persoolijk vind het een heel goed boek,het schetst allerlei situaties en welke treatment zij zou doen.Het is heel makkelijk voor buitenstaanders om te zeggen,ja dit moet je doen,dat moet je doen en soms gaat het zover dat mensen je allerlei raad geven alsof het lijkt dat iedereen een katten psychologe/dierenarts lijkt te zijn (met hun beste bedoelingen natuurlijk!) Want vergeet niet,wij huisdieren bezitters houden zielsveel van onze 'familieleden'.
Ik zal je dan ook geen verdere raad gaan geven,lees dat boek en je wordt er echt wijzer van.
Wijzelf hebben 5 poezen, 3 meisjes van ongeveer 4 jaar nu,opgegroeid vanaf 8 weken bij ons en sindsdien onze 'dochters'geworden. En onze 'nieuwe' aanwinst 2 boeven (jongens) die anderhalf jaartje jonger zijn.Ik persoonlijk heb ze meer opgegevoed en ze komen ook meer naar mijn toe dan naar mijn vrouw.
Vergeet niet! honden hebben eigenaars en katten hebben bedienden he.... Succes en veel lees plezier.

Geef ze de tijd om goed aan elkaar te wennen, soms kan dit gewoon heel lang in beslag nemen (immers ook niet alle mensen zijn hetzelfde).
Geef hierbij het schuwe poesje ook extra aandacht, door knuffelmomenten, speelmomenten enz in te lassen.
Ook kan je ze bijvoorbeeld helpen met het wennen aan elkaar door ze tegelijkertijd, maar apart iets lekkers voor te zetten, zo dat ze elkaar goed kunnen zien. Of met een hengeltje gaan spelen en hin er allebei bij betrekken.

Ze zijn pas sinds gisteren in hetzelfde huis..... Het is heel normaal dat ze tijd nodig hebben elkaar te leren kennen. Zo dicht mogelijk bij elkaar laten eten helpt met accepteren...

Ik moest eerst ook wennen aan het nieuwe poesje van mijn vriendin en het poesje aan mij...nu gaat het best goed...

Niets forceren ze leren elkaar wel kennen

Nederland het is hier geen sexforum hoor