Radar

Hieronder beschrijf ik wat in grote lijnen in mijn beleving een ideaal reintegratiebureau zou kunnen zijn.

Naar de consulent verwijs ik steeds in de mannelijke vorm, maar betekent evengoed de vrouwelijk vorm.

Het ideale reintegratiebureau fungeert als interface tussen werkzoekende en banenmarkt/bedrijfsleven.

De consulent leert zijn client kennen en kent de banenmarkt, het bedrijfsleven en opleidingsmogelijkheden in ieder geval in z'n weide omgeving.
Een consulent kan de client positief beinvloeden op welke wijze dan ook, om aansluiting van die client op banenmarkt/bedrijfsleven te maximaliseren.
De consulent is in staat om uit de banenmarkt/bedrijfsleven/opleidingsmogelijkheden etcetera voor zijn client relevante informatie te verkrijgen en op de client toe te passen.
In andere woorden, de consulent voorziet in de 'empowerment' van de client.
De consulent is op pro-actieve wijze met deze activiteiten bezig.

De consulent beschikt hiertoe over een hoogwaardig netwerk en moet goed in staat zijn een aanwezig netwerk te onderhouden dan wel uit te breiden. De consulent heeft derhalve goede mensenkennis, goede communicatieve- en sociale vaardigheden.
voor een dergelijke consulent zijn in eerste instantie ongemotiveerde clienten geen echt probleem. Zijn vaardigheden en professionaliteit stellen hem in staat deze zaken zonder veel moeite te hanteren en/of te overwinnen.

Deze consulent verbergt zich niet achter de eigen verantwoordelijkheid van de client, maar begrijpt dat hij voor de renumeratie van z'n commerciele opdracht een prestatie moet leveren.

Vanzelfsprekend zal de client met de consulent meewerken. Doordat de consulent uiterst professioneel is ontstaat er bij de client geen weerstand om zich door de consulent te laten begeleiden.


-----



Helaas is de huidige situatie volstrekt anders. Het gaat er niet om mensen aan het werk te krijgen maar om mensen uit de uitkering te krijgen.
Sociaal zwakbegaafde individuen bij wie elke vorm van professionaliteit ontbreekt worden ingezet als reintegratieconsulent zonder dat ze werkelijk iets voor de client kunnen betekenen.

Werkelijk professioneel personeel kost wat, maar dan heb je ook wat. Dit zal dan tegelijk wel het obstakel zijn voor het inhuren van werkelijk professioneel personeel.
Om die reden is de reintegratieindustrie waarschijnlijk een eigenlijk niet bestaanbare industrie.

Helaas is de huidige situatie volstrekt anders. Het gaat er niet om mensen aan het werk te krijgen maar om mensen uit de uitkering te krijgen.

Men heeft geen onderscheid weten te maken tussen "resultaatverplichting" en "inspanningsverplichting", met als gevolg dat reïntegratiebedrijven met minimale inspanning iedereen proberen aan het werk te schoppen, ongeacht wat dat dan ook moge zijn, immers een plaatsing levert voor het bedrijf als extra nog een bonus op.
Hoe de "cliënt" aan werk komt is volstrekt irrelevant, het gaat immers om het "resultaat" (werk is werk, óók seizoensarbeid, deeltijdarbeid en arbeid tegen minder dan het sociaal minimum, het maakt allemaal niet uit), of het gaat om een vast contract, vooruitzichten, en of 'ie daarmee in zijn onderhoud kan voorzien is óók niet relevant, immers als een cliënt na een tijdje weer werkloos is komt 'ie weer bij het reïntegratiebedrijf die dan nógmaals kan vangen.
Door deze opzet zijn reïntegratiebedrijven er helemaal niet bij gebaat om ook een "inspanning" te leveren, ze vangen hun budget en bonus toch wel.

En het tuig bij de UWV's en Sociale Diensten werken er vrolijk aan mee door je gewoonweg uit de bijstand te treiteren indien je voor je belangen opkomt. Het is een in en in triest land hier. Ben blij dat ik er straks niets meer mee te maken heb met die ambtenaren maffia die elke 'client' als een domme mon-gool zien en behandelen.

En het tuig bij de UWV's en Sociale Diensten werken er vrolijk aan mee

De welwillende enkeling die er nog over is bij deze instellingen krijgt waarschijnlijk, als hij zich integer opstelt t.a.v. de cliënt, van hogerhand op z'n flikker omdat de targets niet gehaald worden... en geeft bijgevolg zélf de brui er aan... laat zich in het keurslijf dwingen of -indien er gewetenswroeging optreedt- zoekt z'n heil bij een andere werkgever.

Welwillende enkeling? Waarom zijn die overheidsgebouwen dan zo groot?

Die liggen vol met zoekgeraakte dossiers in 3-voud, denk ik

En de rest staat vol met copieër- en stempelmachines en koffiezetautomaten.

Welwillende enkeling?

Geloof het of niet maar welwillende enkelingen komen echt voor. Ik was er een en sta nu ook op straat.
UWV is geen overheid, wordt wel gecontroleerd door de overheid.
Tot slot, dit heb ik al eerder gezegd, het Uwv bestaat over vijf waarschijnlijk niet meer. Dan gaat de ww net als de wao nu over naar verzekerings bedrijven. Of we dan beter af zijn? Ik weet het niet.

Tegen die tijd is de bijstand afgeschaft, dus een gedeelte van die 'welwillende' enkelingen zal dan wel afvloeien naar zo'n corrupte verzekeringsmij. Het andere gedeelte zal via reïntegratie afvloeien naar het Leger des Heils om de al maar toenemede armoede te bedienen.

Probeer je frustraties eens op te zetten in acties Eddie, alle energie die je nu steekt in klagen en zeuren kun je vast beter besteden

Is het ideale bureau nu gevonden???

Het ideale bedrijf is geen bedrijf en een basisuitkering voor een ieder.

Had je dat artikel niet aan reïntergratiebedrijf Kliq kunnen sturen? Dan hebben zij kunnnen lezen hoe ze de cliënten konden begeleiden.

Ik heb ook in 2005 een reïntergratietraject afgerond. Met een goed gevolg (opleiding) teminste ik ben nu een gediplomeerde tefoniste/baliemedewerkster. Maar nu nog werk.

Het reïntergratiebedrijf (consulente) die mij en nog meerdere begeleiden kon geen discussie/kritiek verdragen met de werkwijze van Kliq. Ik kwam in een werkruimte waar direct naar werk gezocht werd. Nu dat ging op de zelfde wijze hoe je dat thuis ook moet doen (vacatures uit kranten/internet). Als ze een vacature hadden dan kwam deze vanuit het hoofdkantoor uit Einhoven ik woon zelf 1 uur rijden van deze stad en ben opzoek naar een baantje wat ik op fietsafstand 0-10 km. kan doen want ik heb overdag geen auto. Een min punt. Ook zou ik een werkleerplek samen met mijn opleiding krijgen deze moet ik nu nog krijgen. Hoewel ik dat toch regelmatig bij het CWI en Kliq besproken heb. Het CWI stuurd mij naar Kliq en de consulente van Kliq hoort mijn verhaal aan stond op en daarna hoor ik er niets meer van alleen van ga maar solliciteren. Dat heet van het kastje naar de muur sturen.

In de tussen liggende tijd ben ik ook nog gekeurd en dat volgens de nieuwe gekeurings normen dus geen uitkering meer en 40 uur beschikbaar voor een werkgever (nek en rugklachten). Nu ik ben 44 jaar geen ervaring in het werken achter de balie (geen werkleer traject gehad) dus hoor ik ook bij de banenmarkt u bent niet bemiddelbaar, u heeft geen werkervaring. Als ik daar op reageer van als ik geen kans krijg bij de werkgever dan krijg ik ook geen werkervaring dan zeggen ze ach mevrouw er zijn er zoveel net zo als u. Dan breek toch je klop.

Ik wens iedereen die een reïntergratie van uit de REA doet en op de werkvloer wil komen dan ook veel sterkte en succes.

stond op en daarna hoor ik er niets meer van alleen van ga maar solliciteren

Exact hetzelfde heb ik toendertijd met een consulent van Kliq meegemaakt.

Met deze consulent heb ik wel eens geprobeerd de mogelijkheden en inhoud van dat traject te bespreken maar deze poging bleek aan dovemansoren gericht. Dat wil zeggen, de bovenbeschreven reactie volgde op die poging.
Deze consulent bleek een volledig hol vat te zijn.

...dat alle reïntegratiebureau's nu zo over één kam geschoren worden.

Ik werk zelf bij een kleinschalig reïntegratiebureau (we zijn met z'n 3-en), waarbij we heel goed in de gaten houden, hoeveel 'dossiers' we aannemen... Hierdoor blijft het contact persoonlijk en kunnen we ook snel reageren als er zaken niet helemaal lekker lopen... Ons streven is, dat dat ook 2 kanten op werkt: wij zijn ook maar mensen en kunnen zaken niet goed begrijpen of misschien te snel, danwel te langzaam doen.... Dus ook feedback van de kandidaat is bij ons welkom, helaas horen we dit ook niet altijd op tijd om er nog wat aan te doen...

Momenteel hebben we het vrij druk, met name omdat wij bij door UWV aanbevolen worden in onze regio als bureau met heel veel langdurige plaatsingen en omdat we door mond-tot-mond reclame veel kennissen en familie van.. als 'klant' krijgen...

Het kan dus anders, hoewel ik er van overtuigd ben, dat wij ook onze verbeterpunten hebben...

Ga dus, voor je met een reïntegratiebureau in zee gaat, een kennismakings- of intakegesprek aan. Je bent niet verplicht om in zee te gaan met het reïntegratiebureau dat het CWI/UWV je toewijst... Je mag hierin zelf een keuze maken.

Leuk en vriendelijk verhaal Yet, echt waar. Helaas zonder concrete competentie-indicatoren.

vriendelijke groet van koetjeBoe

Dit is weer eens wat anders!
En dat is mijn ervaring ook!!
---------------------------------
Ministerie van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid Directie
Communicatie
06 oktober 2006

Nr. 06/153

Cliënten zeer tevreden over individuele re-integratieovereenkoms

Cliënten zijn zeer tevreden over de individuele re-integratieovereenkomst (IRO) om WW’ers en mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering weer aan de slag te helpen. Ze waarderen de vrijheid bij het kiezen van een re-integratiebedrijf met een gemiddeld rapportcijfer van 8,2. De individuele re-integratieovereenkomst biedt het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) meer mogelijkheden tot maatwerk en lijkt meer resultaat op te leveren dan gewone trajecten. Dit blijkt uit de ‘Derde Voortgangsrapportage IRO’, die minister De Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. In zijn begeleidende brief noemt de minister de bevindingen ‘bemoedigend’.

Met een individuele re-integratieovereenkomst kunnen WW’ers en mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering sinds 2004 zelf de regie over de eigen re-integratie in handen nemen, onder meer door zelf een re-integratiebedrijf te kiezen en een re-integratieplan op te stellen in overleg met het UWV. Een traject kan maximaal twee jaar duren en mag niet meer dan 5000 euro kosten.

Tot en met april 2006 zijn er 39.842 aanvragen ingediend voor een individuele re-integratieovereenkomst, waarvan inmiddels 38.878 trajecten zijn gestart. Van de aanvragen is 68 procent ingediend door een WW’er en 32 procent door mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Beide groepen zijn tevreden over de praktijk. Tweederde van de cliënten schrijft het re-integratieplan zelf of samen met het re-integratiebedrijf of het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV).

Verder lijken WW’ers en mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering via een individuele re-integratieovereenkomst vaker aan de slag te komen dan via een gewoon traject. Minister De Geus vindt het nog te vroeg om definitieve conclusies te trekken over de effectiviteit van de individuele re-integratieovereenkomst, omdat de regeling relatief kort bestaat en het aantal afgeronde trajecten nog beperkt is.
Link naar persbericht online

Het heet niet voor niks het leugenkabinet.

Tja, sorry, maar ik hoop niet, dat je van me verwacht, dat ik onze dossiers hier uitspel...

Ik wilde alleen aangeven, dat er andere mogelijkheden en ervaringen zijn, maar blijkbaar staan jullie daar niet voor open.... Jammer.

Ik wens jullie veel succes bij het zoeken en vinden van een baan... al dan niet met een reïntegratiebureau...

Yet,
Langhaar en Koetjeboe zijn wel erg gefrustreerd hoor.
Zullen zo ook dus niets vinden van werk omdat ze niet willen.