een positief re-integratie verhaal
Geplaatst: 29 sep 2006 09:38
Beste Allemaal,
Ik las een hoop negatieviteit rond het onderwerp re-integratie, graag wil ik er een positieve draai aangeven.
Mijn ervaring met re-integratie. Een persoonlijk verhaal (Cynthia )
Als je al vier jaar op en af in de WW zit wordt je daar natuurlijk niet echt vrolijk van. Ja, ik heb wel wat gewerkt tussen door maar dat waren altijd tijdelijke functies. Maar goed, op een gegeven moment wordt je zo wanhopig dat je alles aanpakt. Geloof me ik pakte echt alles aan. Van koekjes inpakken tot uien sorteren en dat terwijl mijn hart ligt bij telefoniste/receptioniste en administratief medewerkster. Dit had ik jaren geleden, voor ik kinderen had gekregen, altijd met veel plezier gedaan.
Het UWV zend mij een brief waarin staat dat ik een re-integratie traject “moet” doen, en als ik dit niet zou doen zou ik gekort worden. WAUW! dat was niet de vriendelijkste brief die ik ontvangen had.
Maar prima, ik was gemotiveerd en bereid alles te proberen.
Twee weken later komt er iemand bij mij opbezoek van een re-integratiebureau, waar ik de naam niet van zal noemen (is het ook niet waard). Het klonk allemaal positief maar er gebeurde helemaal niks. Ik heb regelmatig gebeld maar ze wisten niet eens van mijn bestaan, Ongelofelijk, mijn motivatie om met een re-integratiebureau in zee te gaan zakte beneden peil dat begrijp je natuurlijk wel.
Weken gingen voorbij UWV en het re-integratiebureau waren mij blijkbaar vergeten.
Moedeloos en totaal nutteloos ben ik zelf gaan bellen met het UWV waarom ik niks meer had gehoord omtrent mij re-integratietraject. Hadden wij u die aangeboden dan? Was de reactie van het UWV. Nou aangeboden was niet direct de juiste omschrijving het was zelfs zo dat als ik het niet zou doen ik akelig gekort zou worden, melde ik de betreffende medewerker van het UWV. Ik vertelde haar dat ik graag een traject zou willen volgen en wel zo spoedig mogelijk. De reactie was Tja, ik moet eerst kijken of u daarvoor in aanmerking komt. Je begrijpt dat mijn broek terplekke afgezakt was.
Mevrouw zou mij binnenkort een brief zenden en hier uitgebreid op terug komen.
Na een week kreeg ik een uitnodiging bij “mijn casemanager”. Ik wist niet eens dat ik die had.
Vol goede moed en toch voorzichtig ga ik naar mijn afspraak en daar gaat een wereld voor mij open. “Mijn casemanager”zegt dat ik in aanmerking kom, vraagt wat ik wil en reageert meteen door een re-integratiebureau te bellen die tevens een telefoniste/receptioniste nodig hebben.
Laat mevrouw maar bellen was de reactie aan de andere kant van de telefoon.
OKE, dat ging in sneltrein vaart, Zo, zegt mijn casemanager, hier is het nummer van K-A-N-S Reïntegratie BV in Lelystad, meneer de Meij verwacht een telefoontje van jou.
Goed zei ik totaal perplex en vol ongeloof, doe ik.
Ik ben naar huis geracet, wist niet dat ik zo snel kon fietsen trouwens. Eenmaal thuis aangekomen gelijk met K-A-N-S Reïntegratie gebeld en gevraagd naar meneer de Meij.
Zo vriendelijk, hij stelde mij meteen gerust en nodigde mij uit voor een gesprek bij K-A-N-S.
Toen ging de zogenaamde bal hard aan het rollen. In de hemel was ik.
Ik kreeg een consulent met wie ik diverse gesprekken had over wat ik graag wilde en uiteindelijk was de conclusie dat ik wat opfris cursussen moest doen en dan gereed zou zijn weer aan het arbeidsproces deel te nemen.
De cursussen in vijf weken zeer positief afgerond en na een aantal maanden kon ik beginnen met mijn proefplaatsing bij K-A-N-S Reïntegratie BV.
Onwennig en vol zenuwen begin ik aan mijn proefplaatsing, ik wordt hartelijk ontvangen en iedereen is bereid mij een helpende hand toe te steken.
Geheel uitgeput was ik de eerste weken, alleen al door het feit dat er zoveel informatie op je afkomt en dat ik dom weg niet meer gewend was mijn grijze massa zo intensief te gebruiken. Alles ging vrij voorspoedig en nog voordat mijn proefplaatsing was afgelopen gaf K-A-N-S mij een half jaar contract. Ik had het voor elkaar eindelijk iets wat ik graag doe en met fantastische mensen om mij heen.
Toch was ik nog sceptisch omdat ik gehoord had dat veel bedrijven na een half jaar de mensen toch weer op straat zetten en uiteraard weer in de WW terecht komen. Ik heb dit niet onder stoelen of banken gestoken en dit overlegt met de directeuren van K-A-N-S Marcel Hofman en Aart de Meij, zij begrepen mijn zorg maar zeiden meteen dat dit niet de bedoeling is. Na een half jaar kreeg ik een vervolg contract en nu bijna weer een half jaar later is mijn contract weer bijna afgelopen, maar als het dan niet verlengd wordt zal het niet aan K-A-N-S liggen maar aan mijn functioneren want K-A-N-S reïntegratie BV heeft mij zeker kansen gegeven.
Geschreven door:
Cynthia
Ik las een hoop negatieviteit rond het onderwerp re-integratie, graag wil ik er een positieve draai aangeven.
Mijn ervaring met re-integratie. Een persoonlijk verhaal (Cynthia )
Als je al vier jaar op en af in de WW zit wordt je daar natuurlijk niet echt vrolijk van. Ja, ik heb wel wat gewerkt tussen door maar dat waren altijd tijdelijke functies. Maar goed, op een gegeven moment wordt je zo wanhopig dat je alles aanpakt. Geloof me ik pakte echt alles aan. Van koekjes inpakken tot uien sorteren en dat terwijl mijn hart ligt bij telefoniste/receptioniste en administratief medewerkster. Dit had ik jaren geleden, voor ik kinderen had gekregen, altijd met veel plezier gedaan.
Het UWV zend mij een brief waarin staat dat ik een re-integratie traject “moet” doen, en als ik dit niet zou doen zou ik gekort worden. WAUW! dat was niet de vriendelijkste brief die ik ontvangen had.
Maar prima, ik was gemotiveerd en bereid alles te proberen.
Twee weken later komt er iemand bij mij opbezoek van een re-integratiebureau, waar ik de naam niet van zal noemen (is het ook niet waard). Het klonk allemaal positief maar er gebeurde helemaal niks. Ik heb regelmatig gebeld maar ze wisten niet eens van mijn bestaan, Ongelofelijk, mijn motivatie om met een re-integratiebureau in zee te gaan zakte beneden peil dat begrijp je natuurlijk wel.
Weken gingen voorbij UWV en het re-integratiebureau waren mij blijkbaar vergeten.
Moedeloos en totaal nutteloos ben ik zelf gaan bellen met het UWV waarom ik niks meer had gehoord omtrent mij re-integratietraject. Hadden wij u die aangeboden dan? Was de reactie van het UWV. Nou aangeboden was niet direct de juiste omschrijving het was zelfs zo dat als ik het niet zou doen ik akelig gekort zou worden, melde ik de betreffende medewerker van het UWV. Ik vertelde haar dat ik graag een traject zou willen volgen en wel zo spoedig mogelijk. De reactie was Tja, ik moet eerst kijken of u daarvoor in aanmerking komt. Je begrijpt dat mijn broek terplekke afgezakt was.
Mevrouw zou mij binnenkort een brief zenden en hier uitgebreid op terug komen.
Na een week kreeg ik een uitnodiging bij “mijn casemanager”. Ik wist niet eens dat ik die had.
Vol goede moed en toch voorzichtig ga ik naar mijn afspraak en daar gaat een wereld voor mij open. “Mijn casemanager”zegt dat ik in aanmerking kom, vraagt wat ik wil en reageert meteen door een re-integratiebureau te bellen die tevens een telefoniste/receptioniste nodig hebben.
Laat mevrouw maar bellen was de reactie aan de andere kant van de telefoon.
OKE, dat ging in sneltrein vaart, Zo, zegt mijn casemanager, hier is het nummer van K-A-N-S Reïntegratie BV in Lelystad, meneer de Meij verwacht een telefoontje van jou.
Goed zei ik totaal perplex en vol ongeloof, doe ik.
Ik ben naar huis geracet, wist niet dat ik zo snel kon fietsen trouwens. Eenmaal thuis aangekomen gelijk met K-A-N-S Reïntegratie gebeld en gevraagd naar meneer de Meij.
Zo vriendelijk, hij stelde mij meteen gerust en nodigde mij uit voor een gesprek bij K-A-N-S.
Toen ging de zogenaamde bal hard aan het rollen. In de hemel was ik.
Ik kreeg een consulent met wie ik diverse gesprekken had over wat ik graag wilde en uiteindelijk was de conclusie dat ik wat opfris cursussen moest doen en dan gereed zou zijn weer aan het arbeidsproces deel te nemen.
De cursussen in vijf weken zeer positief afgerond en na een aantal maanden kon ik beginnen met mijn proefplaatsing bij K-A-N-S Reïntegratie BV.
Onwennig en vol zenuwen begin ik aan mijn proefplaatsing, ik wordt hartelijk ontvangen en iedereen is bereid mij een helpende hand toe te steken.
Geheel uitgeput was ik de eerste weken, alleen al door het feit dat er zoveel informatie op je afkomt en dat ik dom weg niet meer gewend was mijn grijze massa zo intensief te gebruiken. Alles ging vrij voorspoedig en nog voordat mijn proefplaatsing was afgelopen gaf K-A-N-S mij een half jaar contract. Ik had het voor elkaar eindelijk iets wat ik graag doe en met fantastische mensen om mij heen.
Toch was ik nog sceptisch omdat ik gehoord had dat veel bedrijven na een half jaar de mensen toch weer op straat zetten en uiteraard weer in de WW terecht komen. Ik heb dit niet onder stoelen of banken gestoken en dit overlegt met de directeuren van K-A-N-S Marcel Hofman en Aart de Meij, zij begrepen mijn zorg maar zeiden meteen dat dit niet de bedoeling is. Na een half jaar kreeg ik een vervolg contract en nu bijna weer een half jaar later is mijn contract weer bijna afgelopen, maar als het dan niet verlengd wordt zal het niet aan K-A-N-S liggen maar aan mijn functioneren want K-A-N-S reïntegratie BV heeft mij zeker kansen gegeven.
Geschreven door:
Cynthia
