Radar

Eerst in het kort mijn verhaal, nou ja kort…

Na de zomervakantie in 2005 kregen mijn collega's en ik te horen dat er voor 4 man ontslag was aangevraagd, dit i.v.m. de slechte cijfers van het bedrijf waar ik werkte. Klein bedrijf, in totaal 14 man. 7 man in de uitvoering en 7 man/vrouw op kantoor. Ik behoorde tot 1 van de mensen waar het ontslag voor aangevraagd was. De andere collega's tekenden voor het ontslag, maar ik was het er niet mee eens omdat ik het gevoel had dat mijn ex-werkgever eerder andere maatregelen had moeten nemen en ook nog kon nemen. Ik heb mijn ontslag aangevochten via een jurist van het FNV (ik was al een paar jaar lid). Na een briefwisseling van een aantal maanden had ik "gewonnen" en mocht mijn ex-werkgever mij niet ontslaan.
Een hele geruststelling, ik had nog werk en we konden uitkijken naar betere tijden.
Na een jaar, ik had mij gewoon voor de volle honderd procent ingezet en zelfs voor werk gezorgd als er een gat viel, was er weer die vakantie. Van genoten trouwens, de vooruitzichten na de vakantie waren goed. Er stond een hoop werk aan te komen.
Maar voordat wij het werk weer konden hervatten kregen wij via de curator te horen dat mijn ex-werkgever faillissement had aangevraagd. Een paar dagen later werd dit goedgekeurd en stonden wij dus op straat.
Dus solliciteren, dat is even wennen na 34 jaar gewerkt te hebben. Ik ben die zelfde dag bij een bedrijf gaan praten en kon daar aan de slag voor 2 maanden, maar ik zocht een vaste baan, dus eerst maar verder zoeken. Voordat de eerste sollicitatiebrief de deur uit was werd ik al gebeld door een bedrijf uit dezelfde branche of ik daar wou komen werken. Volgende dag gelijk op gesprek gegaan en dat verliep goed. Salaris zou ik iets op in moeten leveren, maar ik kon weer werken. Omdat ik nog met iets anders bezig was hield ik de boot nog even af en zou binnen een week iets van mij laten horen. Als ik gelijk getekend had was ik heel snel aan het werk geweest. Twee uur later kreeg ik een telefoontje van dat bedrijf dat ze er maar van af zagen, ik zou niet in de structuur van het bedrijf passen….vreemd was tijdens het gesprek nergens sprake van, ze waren alleen maar positief. Later hoorde ik via kennissen dat mijn ex-werkgever bij dat bedrijf was gezien, kort nadat ik daar geweest was. De directeur van dat bedrijf en mijn ex-baas waren bevriend, jammer voor mij dus. Vermoedens maar ik kon niets hard maken.

Nadat ik de hele procedure via de curator/UWV/CWI had doorlopen ben ik natuurlijk weer opzoek gegaan naar werk. Een aantal sollicitaties gedaan via werk.nl maar helemaal geen reactie, zelfs geen bevestiging. Dan maar op een bedrijf af, open sollicitatie. Helaas geen mensen nodig maar ik vroeg of ik mijn CV kon achter laten. Twee uur later werd ik gebeld of ik kon langs komen voor een gesprek aangezien ze toch interesse in mij hadden. Na het eerste positieve gesprek volgde nog een tweede gesprek wat ook erg goed verliep. Wij wilden wel met elkaar in zee gaan, zelfs het salaris was geen probleem. Ik kon bijna al die week beginnen er was alleen nog een probleem. Voor die functie zou het prettig zijn als ik mijn groot rijbewijs had, maar dat had ik niet. Op hun kosten en met een regeling zou ik dat kunnen halen, geen probleem van mijn kant en ik was al druk bezig met het zoeken naar een goede rijschool. In een gesprek met dat bedrijf besloten wij dat het misschien beter zou zijn als ik het rijbewijs in de tijd dat ik een WW uitkering zou krijgen, zou gaan halen. Is iets voor te zeggen omdat ik in dat bedrijf veel onderweg zou zijn en de cursussen moeilijk in het werk in te passen zouden worden. Er werd ook over de kosten van het groot rijbewijs gesproken en of dat misschien via het CWI/UWV te doen was. Nadat het bedrijf zelf kontact had gehad (en ik ook) werd er een afspraak gemaakt met het UWV om daar over te praten. Het UWV moest alleen een offerte van de rijschool en een intentie verklaring van de nieuwe werkgever hebben, begrijpelijk.
Eigenlijk was alles al voor 95% rond, het ging er alleen om wie het groot rijbewijs zou betalen. De rijschool stuurde keurig een offerte maar de intentieverklaring liet op zich wachten. Na diverse telefoontjes met mijn “nieuwe werkgever” hoorde ik een uur voordat ik naar het UWV moest dat er een kink in de kabel zat, ik had al een voorgevoel omdat het ineens niet zo vlot meer verliep. Zij hadden met mijn ex-werkgever contact gehad en gehoord van de problemen van 2005. Ik was lastig, had gelogen en was een vakbondsman. Alles wat er toen geschreven is kon door diverse mensen bevestigd worden, en ik heb alleen gebruik gemaakt van een jurist omdat ik het gevoel had dat er mij onrecht werd aangedaan.
Door deze verhalen zagen zij toch maar af van een eventuele samenwerking. Later heb ik mijn ex-werkgever gebeld en die bevestigde mij dat hij dat verteld had.
Dit was dus de korte versie, nu de vraag?

Hoe kan ik aan werk komen als mijn ex-werkgever alles in het werk stelt om dit te verhinderen?
Inmiddels al twee keer een baan mis gelopen door hem.
Hij werkt voor het eerste bedrijf waar ik ook kon gaan werken, sterker nog, ze zijn samen gegaan zonder personeel, inventaris e.d.
Op een slinkse manier zijn er heel veel materialen over gegaan naar dat bedrijf, zonder het in de gaten te hebben gehad ben ik daar ook bij gebruikt.
Op die manier viel er veel minder door de curator te verkopen en kan mijn ex-baas toch beschikken over heel veel materialen.
Wat moet ik verder ondernemen???

tja ... wil je een kruistocht beginnen tegen je oud werkgever, wil je gewoon weer aan de slag of beiden?

Ik kan mij niet voorstellen dat je oude werkgever overal een vinger tussen heeft. Je zou ook in een iets grotere straal kunnen zoeken?

Tja, gewoon blijven zoeken... Je ex-werknemer is net failliet geweest en zal wel andere zaken aan zijn hoofd hebben dan jou het leven zuur maken.

Blijkt dat hij het ook interresant vind om mij dwars te zitten. En de straal waar ik in zoek word al steeds groter.

Een heel erg vervelende situatie.

Je hebt 34 jaar gewerkt en bent dus ook niet heel jong meer, dat is al moeilijk genoeg, dan ook nog zo'n idioot die je dwarsboomt.
De volgende keer kan je het beste meteen open zijn over alles, zodat men eerst jouw kant van het verhaal hoort. Misschien dat ze daarna niet eens die kerel bellen.

Als je aan kunt tonen dat je ex-werkgever je dwaarsboomt kun je via de juridische dienst van je vakbond hier via de rechter iets tegen ondernemen en zelfs schadevergoeding claimen. Het dwarsbomen van iemand in zijn bestaanszekerheid is een onrechtmatige daad. Maar je zult bewijzen moeten hebben. De vakbond kan je hierover inlichten.
Wat betreft het overgaan van materialen naar de nieuwe club zou je eens met de curator kunnen overleggen. Als dit op niet correcte wijze gebeurd is kan het zijn dat andere schuldeisers daardoor benadeeld zijn en zou er sprake kunnen zijn van bedrieglijke bankbreuk. Het is en blijft een moeilijke zaak maar probeer het eens wat verder.

Je ex-baas is niet alleen onjuist maar ook onrechtmatig bezig. Hij mag dit soort insinuerende, ook nog aan jou schade toebrengende negatieve uitlatingen niet doen. Het probleem voor jou zal zijn de bewijslast. (is wat je vermoedt ook te bewijzen)
Ik begrijp trouwens niet waarom voor jou als vakbondslid het FNV hier geen maatregelen tegen neemt. Dit is typisch een zaak waar zij iets aan zouden kunnen doen. Alleen een ernstige waarschuwing van hen zal naar mijn mening al helpen. Als je niets doet blijft deze ex-baas je wellicht hiermee achtervolgen.
mr. ub.

Ik begrijp trouwens niet waarom voor jou als vakbondslid het FNV hier geen maatregelen tegen neemt. Dit is typisch een zaak waar zij iets aan zouden kunnen doen.

Op grond waarvan? Verder is de juridische service van vakbonden doorgaans kwalitaitef een aanfluiting.

Als ik gelijk getekend had was ik heel snel aan het werk geweest. Twee uur later kreeg ik een telefoontje van dat bedrijf dat ze er maar van af zagen, ik zou niet in de structuur van het bedrijf passen….vreemd was tijdens het gesprek nergens sprake van, ze waren alleen maar positief.

Is voor menig bedrijf en/of instelling een niet ongebruikelijke manier om ervoor te zorgen dat iemand anders (die wel direct wil tekenen) het werk krijgt. En dat men positief is tijdens een sollicitiatiegesprek? Sollicitaitiegesprekken zijn in de praktijk niet veel meer dan een stuk theater.

Een aantal sollicitaties gedaan via werk.nl maar helemaal geen reactie, zelfs geen bevestiging.

Het niet krijgen van een bevestiging is niet ongebruikelijk. Dat overkomt de meeste sollicitanten. Alleen de voor de functie echt kansrijke kandidaten krijgen er een. De rest van de brieven gaat nadat een P&O medewerker er een minuut naar heeft gekeken vrijwel rechtstreeks naar de recycling.

Ik was lastig, had gelogen en was een vakbondsman.

Lastig zijn en liegen zijn legitieme redenen om een sollicitant niet aan te nemen. Het lidmaatschap van een vakbond is dat niet. Helaas is het zo dat men en behoeve van een loopbaan of het verkrijgen van werk beter geen lid van een vakbond kan zijn. Meestal heeft een werkgever ook wel een goede reden om vakbondsleden te weren.

Later heb ik mijn ex-werkgever gebeld en die bevestigde mij dat hij dat verteld had.

ls dit de opinie is van de ex werkgever, dan is hij vrij om dit aan derden te vertellen. Het gaat er uiteindelijk om wat die anderen er mee doen.

Hoe kan ik aan werk komen als mijn ex-werkgever alles in het werk stelt om dit te verhinderen?

Probeer het via de opstap van een tijdelijke baan of kijk naar de mogelijkheden om zelfstandig ondernemer te worden.

Een jurist van de FNV heeft mij in 2005 erg goed geholpen met het behouden van mijn baan.
Een stuk wanbeleid en te weinig aan acquisitie doen heeft er uiteindelijk toch voor gezorgd dat het bedrijf een jaar later failliet is gegaan. De eigenaar van het bedrijf heeft het zelf laten klappen.

Het eerste bedrijf waar ik mee in gesprek was gegaan en ook kon komen werken is later samen gaan werken met mijn ex-werkgever. Hij was ook de persoon die er voor gezorgd had dat mijn baan ook daar niet door ging.

Ik solliciteer ook niet meer via werk.nl maar reageer nu direct op de vacatures het liefst buiten alle instanties om.

Het liegen en lastig zijn waren uitspraken van mijn ex-werkgever, jammer zo'n referentie. De vakbond had ik nodig als woordvoerder.

Jammer dat mijn ex-werkgever het niet meer door hem aan mij vertelde durfde toe te geven, ik denk bang voor een schadeclaim. Mij gaat het er alleen om dat ik weer werk heb en dat ik eerlijke kansen krijg. Met de zulke uitlatingen van mijn ex-werkgever gaat dat natuurlijk nooit lukken.