Radar

In 1988 ben ik mijn broertje verloren. Mijn ouders hun kindje. Hij is maar vier weken oud geworden en stierf twee dagen voor de kerst. Deze weken zijn voor ons nu nog steeds, 18 jaar later, emotioneel zwaar beladen.

Vorige week kwam ik bij mijn ouders waar een brief van de belastingdienst lag om ons te feliciteren met de o zo bijzondere 18e verjaardag van mijn broertje. Mijn ouders werden gewezen op het feit dat ze nu onder andere zorgtoeslag voor hem konden aanvragen. De klap was groot in een tijd dat we toch al zoveel aan hem denken.

Mijn moeder heeft de belastingdienst gebeld om te vragen hoe het mogelijk is dat er zo'n lullige fout gemaakt kan worden. Het antwoord was nog lulliger. Dan was mijn broertje nooit uitgeschreven.

Wij woonden toen in een klein dorp, waar mijn broertje ook begraven ligt en daar is mijn broertje 100 procent zeker uitgeschreven. Zijn overlijden is toen ook aangetekend in het trouwboekje van mijn ouders.
Vervolgens zijn we verhuisd naar een grotere stad, waar mijn broertje logische wijs nooit is ingeschreven.

Wat nog het meeste steekt in het volledige gebrek aan respect naar mijn ouders toe. Het is hún probleem, dus zie maar hoe het oplost.
Dat zij zo'n vreselijke kwetsende fout maken, daar kunnen ze nog niet eens hun excuses voor aanbieden!

Nadine,

Het spreekt vanzelf dat deze tijd van het jaar voor jou en je ouders uitermate zwaar zijn. Op wensen als “Fijne Kerstdagen” zitten jullie zeker niet te wachten. En door de brief van de Belastingdienst wordt het allemaal nog eens extra ingewreven.
Het is zeker niet mijn bedoeling om de brief van de Belastingdienst dan wel hun reactie tegenover je moeder goed te praten. Ik wil alleen maar proberen duidelijk te maken dat er kennelijk ergens iets verkeerd is gegaan.

Dat je broertje is overleden, is ongetwijfeld terdege vastgelegd in de bevolkingsadministratie bij de gemeente waar jullie toen woonden. Wanneer dat niet zo zou zijn, dan hadden je ouders vast en zeker de onderwijsinspectie aan de deur gehad omdat hij geen school bezocht. Ook zou er kinderbijslag voor hem zijn uitbetaald. Die instanties waren er kennelijk wel van op de hoogte. Kortom, dat hij nooit zou zijn uitgeschreven (beter zou zijn “het registeren van zijn overlijden”), slaat nergens op.

Om de een of andere reden is die informatie bij de Belastingdienst kennelijk niet goed overgekomen. En dat ligt dus niet aan je ouders, de uitvaartonderneming (die het overlijden gewoonlijk aan de gemeente meldt) of aan de gemeente. Waar het wel aan ligt, weet ik niet. Maar dat er ergens iets niet goed is gegaan, staat wel vast. Of dat aan de Belastingdienst te wijten valt, durf ik ook niet met zekerheid te zeggen. De reactie aan het adres van je moeder is overigens wel volstrekt ongepast.

Voor zover dit nog mogelijk is, wens ik jou en je ouders in elk geval goede dagen toe.

M@rtin

Dat zij zo'n vreselijke kwetsende fout maken, daar kunnen ze nog niet eens hun excuses voor aanbieden!

Lijkt me een geval om een klachtenprocedure bij de Belastingdienst voor te starten. Dergelijke fouten mogen niet voorkomen.