Radar

Volledig vonnis is hier te raadplegen:

4.6. Op grond van het bovenstaande komt de rechtbank tot de conclusie dat Ohra in tweeërlei opzicht, zowel voor wat betreft het “ken uw klant”-beginsel als voor wat betreft de

verstrekte informatie met betrekking tot de Flexbeleg-overeenkomst, haar zorgplicht jegens eisers heeft geschonden. Deze zorgplicht betreft een pre-contractuele verplichting die, nu Ohra deze niet is nagekomen, geen toerekenbare tekortkoming doch onrechtmatig handelen aan haar zijde oplevert.

4.7. Op grond van het vorenstaande zullen de primaire vordering van eisers de
Flexbeleg-overeenkomsten te ontbinden althans voor recht te verklaren dat deze buitengerechtelijk zijn ontbonden en daarop gebaseerde nevenvorderingen worden afgewezen.

Een opmerkelijke bevinding van rechter O Nijhuis. Dit komt op mij over.

U heeft een gestolen fiets in de maag gesplits gekregen, maar u mag de fiets niet terug geven en niet uw geld terug vragen.

Wat leven we toch in een raar land.

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback

Pieter,
Wat is er mis met dit tussenvonnis ? De rechter stelt dat OHRA onrechtmatig heeft gehandeld jegens de gedupeerde, wegens schending van de wettelijke zorgplicht. Behoudens door OHRA te leveren tegenbewijs van het ontbreken van causaal verband tusen deze onrechtmatige handeling (nalaten) en de door de gedupeerde geleden schade, zal deze rechtszaak vermoedelijk tot een eindvonnis leiden waarin OHRA zal moeten dokken. Hoeveel blijft onzeker.
Veel méér zal er tegen OHRA niet te halen zijn (OHRA beschikte over een Wck-vergunning) en misleidende brochures. daar wil tot nu toe geen enkele rechter aan. Voor de gedupeerde is te hopen dat de schadevergoeding die er uiteindelijk uit de bus rol, méér is dan de gemaakte (advocaats)kosten, betaald griffierecht etc.

Peewee,

Wat ik zelf mis vindt aan dit tussenvonnis is dat de rechter inderdaad stelt dat onrechtmatig is gehandeld jegens contractant. En de schadevergoeding (waarschijnlijk) alleen gaat basseren op het causaal verband op de mogelijk geleden schade die onstaan is door de omstandigheid in de pre-contractuele fase. En geen consequentie verbind aan de onrechtmatige daad. Sterker nog, achteraf de onrechtmatige daad legaliseert.

Ik zelf vindt dit een kromme redenering. Immers voordat men een contract aanging (pre-contractuele fase) is vastgesteld dat er verwijtbaar gedrag door Ohra is gebezigd. Nu vaststaat dat Ohra onrechtmatig heeft gehandeld en op die onrechtmatigheid een contract tot stand heeft gebracht met de contractant wordt het contract toch maar niet ontbonden omdat het slechts een onrechtmatige daad betreft in de pre-contractuele fase. Met andere woorden het contract is onrechtmatig tot stand gekomen maar omdat beide partijen het contract ondertekend hebben is het contract alsnog rechtsgeldig. In een Wck vraagstuk zou een rechter eveneens eenzelfde kromming kunnen maken. Stel Aanbieder had geen Wck vergunning, dus onrechtmatig handeld, maar omdat er eenmaal een contract is onstaan is het contract toch rechtsgeldig en de toe te kennen schadevergoeding wordt bepaald aan het causale verband aan schade die hierdoor is opgelopen.

De redenering van onrechtmatig handelen en daar niet de consequentie aan verbinden, die het volgens mij zou moeten hebben namelijk ontbinding contract, gaat er bij mij niet in omdat het slechts een onrechtmatige daad betreft in de pre-contractuele fase.

Mijn inziens zit de oorsprong van het causale verband ten opzichten van de schade al ingebakken in deze onrechtmatig daad van de aanbieder. Daar is het voor het eerst fout gegaan en is deze verwijtbare handeling van de aanbieder de oorzaak van de opgelopen schade die door de contracttant hieruit is voorgevloeid.

Daardoor kom ik weer terug op voorgaande stelling:
U heeft een gestolen fiets in de maag gesplits gekregen, maar u mag de fiets niet terug geven en niet uw geld terug vragen.
Aanvulling: Tenzij u aantoont dat u schade heeft geleden door op deze gestolen fiets te fietsen.

Een raar land, dit Nederland.

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback.

Pieter,
Ik lees helemaal niet in dit vonnis dat de rechter een onrechtmatige daad legaliseert. De onrechtmatige daad staat vast, het enige wat nu nog aan de orde is, is het causale verband tussen de onrechtmatige daad en de hierdoor (=door die onrechtmatige handeling/nalatigheid van OHRA) bij de gedupeerde ontstane schade. Een verplichting tot schadevergoeding ontstaat uiteraard pas nadat de causaliteit aangetoond.


Artikel 6:162 BW spreekt immers over 'schade die de ander DIENTENGEVOLGE lijdt'.......

Peewee,

Klopt wat je stelt maar daar gaat mijn opmerking niet over.
Volgens mij praten we langs elkaar heen.

De onrechtmatige handeling/nalatigheid heeft niet geleid tot ontbinding van het contract. Niets meer niets minder. Dat vind ik krom in de rechtspraak en dat gegeven gaat erbij mij niet in.

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback

In de zaak met het tussenvonnis van december 2006 zoals hierboven beschreven is op 20 juni 2007 wederom een tussenvonnis gewezen.
Hier de link naar het vonnis:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=ba9600

De rechter heeft in dit tussenvonnis en het tussenvonnis daarvoor een tussentijds appel (hoger beroep) opengesteld.
Gezien de slechte tussenvonnissen is er ook daadwerkelijk appel ingesteld tegen deze tussenvonnissen.
Daarna is er incidenteel gevorderd dat het Hof de zaak aanhoudt, totdat de Hoge Raad heeft geoordeeld over 2(eventueel 3) lopende aandelenlease zaken.
Op dat incidentele verzoek is nog niet beslist.
Conclusie is dus dat er nog geen eindvonnis is in bovengenoemde groepszaak.

Op 24 september 2008 heeft de rechtbank Leeuwarden een tussenvonnis gewezen in een Flexbeleg zaak.
Dit tussenvonnis is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 092008.htm

Groeten,
Piet

De eisen van de gedupeerden zijn afgewezen.

Piet,

Dat blijk niet uit het vonnis, daarin wordt een comparitie gelast.


Pikant detail inde Leeuwarden zaak dat ht vonnis is gewezen door Mr. S.B. van Baalen. Sander van Baalen is in 2005 gepromoveerd op de zorgplicht van banken. Het oordeel in R.O. 4.4. en 4.5 over de Wck is onjuist, zoals ook gelijkluidende oordelen van de Hoven Amsterdam en Arnhem onjuist zijn. Het gaat hier om een onjuiste, te beperkte interpretatie van de term ''beschikbaar stellen'', alsmede om een rechterlijke dwaling met betrekking tot de uiteenlopende termen ''geldkrediet'' en ''goederenkrediet''.

Hallo Peewee,

Je hebt gelijk.
De posting is aangepast.

Groeten,
Piet

Op 21 oktober 2008 heeft het gerechtshof Arnhem een uitspraak gedaan over een incidenteel beroep in een Ohra Flexbeleg zaak.
Hierover is in een vorige posting ook al gesproken.

Het gaat om een verzoek om de rechtszaak stil te leggen tot de Hoge Raad uitspraak heeft gedaan in een paar aandelenlease zaken.
Het Hof wijst echter de vordering in het incident af, maar zet de zaak wel op de parkeerrol, dus het resultaat is hetzelfde, de zaak ligt stil tot de uitspraak door de Hoge Raad, zoals gevraagd.

De uitspraak door het Hof is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/uit ... 102008.htm

Groeten,
Piet

Er is eindelijk weer nieuws over het Ohra Flexbeleg.
Op 22 december 2009 deed het gerechtshof Arnhem uitspraak in een Ohra Flexbeleg zaak.
Het Hof oordeelde dat het Ohra contract onder huurkoop valt en door beide partners moet zijn getekend.
Hiermee bevestigt het Hof de uitspraak door de rechtbank Zutphen locatie Harderwijk uit 2006/2007.
Ook de rechtbank Zutphen kwam toen tot de conclusie dat het Ohra Flexbeleg contract een huurkoop contract was.
Ohra (nu Delta Lloyd) ging tegen deze uitspraak in hoger beroep.

Het gerechtshof Arnhem:

4.8. Nu de klachten van [de Bank] tegen het oordeel van het hof dat de onderhavige overeenkomsten moeten worden aangemerkt als overeenkomsten van huurkoop, falen, volgt daaruit dat op grond van art. 1:88 lid 3 BW voor het aangaan van deze overeenkomsten de schriftelijke toestemming van de andere echtgenoot is vereist. Deze kan derhalve op grond van art. 1:89 BW de nietigheid ervan wegens het niet voldoen aan dit vereiste inroepen. Dit beroep heeft dan tot gevolg dat de gehele overeenkomst wordt vernietigd. Het ontbreken van de bij huurkoop vereiste akte leidt (tussen partijen) tot het in art. 7A:1576j geregelde rechtsgevolg maar deze bepaling is niet van toepassing op een beroep op het ontbreken van schriftelijke toestemming van de andere echtgenoot.

5. De beslissing

Het hof, recht doende in hoger beroep:

- laat Delta Lloyd toe tot het bewijs van feiten en omstandigheden waaruit volgt dat [echtgenote van geïntimeerde] vóór 27 mei 2002 daadwerkelijk met het bestaan van de overeenkomst bekend is geworden;

Het is een tussenvonnis, want Ohra (nu Delta Lloyd) beweert dat de vernietiging te laat is ingediend en moet nu van de rechter het bewijs leveren dat de vernietiging inderdaad te laat is ingediend.
Overeind blijft dat het Ohra Flexbeleg een huurkoopcontract is.

De uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BK7317

Groeten,
Piet