Radar

Mijn ouders zijn beiden ruim in de 70 en vooral mijn vader heeft veel gezondheidsklachten en de nodige operaties achter de rug. Nu is het zo dat hun huisarts onlangs is geemigreerd en zij nu zitten opgescheept met een legerarts die nu de huisartsenpraktijk heeft overgenomen. Nu wordt er door die huisarts niet naar hun geluisterd,neemt de problemen niet serieus want ze moeten maar vaseline smeren of een paracetamolletje nemen en heeft een erg autoritaire houding alsof hij in het leger zit of zo, zo voelen mijn ouders dat en durven niks meer te zeggen of vragen.Ze hebben totaal geen vertrouwen in deze huisarts en voelen zich behandeld als een stel kleine kinderen. Ze hebben geprobeerd een andere huisarts te zoeken, maar er blijken afspraken te zijn gemaakt binnen hun gemeente dat geen enkele huisarts patienten aanneemt van de geemigreerde huisarts. Ze zaten helemaal in tranen omdat ze nu geen andere huisarts kunnen krijgen en noodgedwongen zitten opgescheept met een legerarts. Er blijken 5 kandidaten geweest te zijn en gezamelijk hebben de andere huisartsen voor deze legerarts gekozen.....Kan dit allemaal zomaar en wat kunnen ze nu nog doen? Alvast bedankt voor de evt tips!!

Groetjes van mij

Heel vervelend wanneer je zoiets meemaakt. Als de patient op een gegeven moment geen vertrouwen meer heeft in zijn arts, zeker andersom, dan is er sprake van een verstoorde arts-patient relatie. Ik weet dat een arts hierdoor kan besluiten de patient over te plaatsen. Maar of dit ook vanuit de patient kan... ik zou het wel logisch vinden. Nu zitten huisartsen wel met overvolle praktijken, express ook aangezien ze alleen op die manier hun onkosten eruit kunnen halen. Lastig dus om over te schakelen.

U zou nog kunnen kijken op http://www.huisartsen.nl en eventueel de vraag nog kunnen stellen op het medisch forum van http://www.dokter.nl

Zal ik doen. Bedankt voor de tip!!!!

Groetjes van mij

Iedereen heeft vrije artsenkeuze : dat is een basisrecht.

Ik raad aan om :
1. dit eerst met de "legerarts" te bespreken. Je ouders vragen een gesprek aan en zeggen beide dat ze een aandere huisarts willen ivm het ontbreken van vertrouwen. Als het niet lukt om dit mondeling op te lossen, dan nog een aangetekende brief met de mededeling dat zij van huisarts willen wisselen opsturen. Kopie bewaren.

2. Huisartsen mogen geen patienten weigeren die zich aanmelden, als ze
nog niet vol zitten. Dus als een van de andere huisartsen geen patientenstop heeft dan zijn zij verplicht een patient aan te nemen, ongeacht de voorgeschiedenis van deze patient.

3. Zorgverzekeraar om advies vragen en schriftelijk melden dat dit gebeurt in woonplaats X.

4. Als er geen oplossing komt de NMA inschakelen en met zoveel mogelijk schriftelijke bewijzen komen dat deze huisartsen gezamenlijk de keuzevrijheid van de patienten beperken. (impliciet beperken zij hierdoor ook de onderlinge concurrentie)

Het gekke is, ze vragen eerst van welke huisarts je af komt en dan zeg je: dokter A, en dan beweren ze ineens dat er een patientenstop is! Een andere doktersassistente heeft beweerd dat er onderling is afgesproken dat geen enkele dokter patienten aanneemt van dokter A dus als ze zeggen dat er een patientenstop is, wie zijn wij om dat te controleren? Dat zal heel moeilijk worden.........

Heel simpel ....gewoon zeggen dat je pas 1 week in deze plaats woont. Geen hond die dat kan controleren.

ach daar komen ze vanzelf achter als ze een medisch dossier op gaan vragen.....

Lekkere basis voor een nieuwe relatie trouwens: beginnen met liegen..

Ik zou gewoon open kaart spelen. Het is voor ouderen al heel wat om een andere huisarts te krijgen, nog moeilijker om over te stappen.

En overstappen MOET altijd mogelijk zijn, maar communiceer er fatsoenlijk over. Ook een afgedwongen inschrijving is geen goede basis voor een fatsoenlijke vertrouwensrelatie...

Of communiceer eens met de hudige arts, dat zijn optreden niet in goede aarde valt. Als hij aangeeft er niets aan te willen/kunnen veranderen, dan is hij degene die een overstap naar een andere arts niet alleen kan maar ook moet regelen. En dan komt men in ieder geval met een betere insteek binnen bij een ander.

Lekkere basis voor een nieuwe relatie trouwens: beginnen met liegen..

Lekkere basis voor een nieuwe relatie trouwens: beginnen met wantrouwen van de nieuwe patient!

Bij ons t dorp is het zo geregeld dat als de patient en huisarts echt niet meer door 1 deur kunnen de huisarts kontakt opneemt met de eventueel door de patient uitgezochte nieuwe arts (diegene die nog patienten aanneemt) en dat zij gezamenlijk overleggen hoe en wat. maar stieken lukt nooit want de niuwe huisarts komt er wel achter wie u oude huisarts was... staat 80x in je dossier dus niet doen hoor.
Ga een gesprek aan met de 'oude' huisarts eventueel met zoon of dochter of andere vertrouwenspersoon die wat makkelijker uitlegt wat de ouderen bedoelen, dat werkt meestal positief hoor.
Dus ga rustig praten, geen verwijten maar overleg wat voor uw ouders de beste oplossing is... een beetje huisarts wil hier best aan mee werken. Maar let op dat ook een nieuwe huisarts heel iemand anders is dan de oude/vorige huisarts

Dat snap ik, maar mijn ouders hebben niet gekozen voor een andere huisarts maar is er 1 opgedrongen. Praten met de vorige huisarts gaat een beetje moeilijk want hij woont niet meer in Nederland. Daarom hebben mijn ouders een nieuwe huisarts.

dat snappen wij, we bedoelen ook dat u met deze nieuwe huisarts moet praten over de gevoelens die uw ouders bij zijn optreden hebben.

en eventueel het nemen van (weer) een nieuwe huisarts als optie moet nemen.

Ik heb dit eens voorgelegd aan mijn vriendin (arts).

Het recht op zorg is een basisrecht, in acute situaties dient elke arts dan ook gewoon te handelen. Hetgeen echter niet betekent dat een huisarts patienten moet aannemen. Deze bepaalt zelf of zijn praktijk vol zit, iets waar overigens een zorgverzekeraar ook een vinger in de pap heeft. Dit schijnt met name verandert te zijn sinds de huidige regering. Fijn he. Het lijkt er dus op neer te komen dat het moeilijk wordt dit zomaar te veranderen, aangezien uw ouders toch al een arts hebben. De verstoring in de relatie lijkt tegenwoordig niet meer een echt geldige reden te zijn. Er zitten in Nederland hierdoor al aardig wat mensen zonder huisarts. Het bespreken van overplaatsing kan overigens altijd, maar het ligt er dus aan of dit mogelijk is, binnen een huisartsen-post is dat vaak al onderling afgesproken.

Nu was de oude situatie overigens ook niet ideaal, want toen had een huisarts de situatie dat, wanneer een collega ermee stopte, deze alle patienten van deze collega moest overnemen. Deze patienten zaten allemaal in de ziekenfonds, wat de arts dus erg veel extra werk opleverde, zonder dat deze hiervoor meer vergoeding kreeg. En dat was ook niet goed voor de kwaliteit.

Eruit met die huisartsen!!! TE duur en veel te vaak gezeur zoals hierboven.

wel een beetje kortzichtig lindalovelace, huisartsen zijn keihard nodig, jij hebt misschien geen dokter nodig (gelukkig voor jou), maar ik ben blij dat ze er zijn. het lijkt me heel moeilijk als je geen vertrouwen meer kunt hebben in de huisarts, maar mij lijkt ook de beste mogelijkheid om er over te praten. sterkte ermee

nu ja het is heel simpel. De afspraak die de huisartsen onderling blijkbaar hebben gemaakt is wettelijk niet toegestaan.

Een huisarts mag wel inschrijving weigeren wanneer de praktijk vol is, dat is de enige reden.

Bij ontsporing van de vertrouwensrelatie kan en mag het niet zo zijn dat de oude huisarts (in dit geval dus ook een nieuwe..) zelf helemaal niets doet...

Nogmaals mijn advies is eerst eens met de huidige huisarts te praten , wellicht is het heel simpel bij hem begrip te kweken voor de gevoelens van uw ouders.

Helaas is het ook zo dat ouderen (overigens niet alleen ouderen..)veelal moeite hebben met veranderingen van zorgverlener bij praktijkoverdracht. De praktijkvoering veranderd, de wijze van behandeling vaak ook. En verandering hoeft niet hetzelfde te zijn als verslechtering hoezeer mensen dat soms wel zo ondervinden..
Dus een goed gesprek met alle betrokkenen is een eerste vereiste om uit deze impasse (want dat lijkt het te zijn..)te komen.

@ supernov: ik adviseer uw vriendin toch dringend de wettelijke regelingen op dit punt eens na te gaan, en ook de visie van bv Nma en IGZ, want , met alle respect, zij loopt toch niet geheel bij.

Ze is geen huisarts, maar ze komt het gewoon in de praktijk tegen. Regels zijn leuk, maar blijkbaar hanteert men deze toch niet al te strikt (heb de regels die u aanhaalt nog niet gelezen, zal ik zeker zo doen!). Men gooit het in zulke gevallen dus op "de praktijk is vol", wat de huisarts mag bepalen.

zij nu zitten opgescheept met een legerarts die nu de huisartsenpraktijk heeft overgenomen.

Als hij de praktijk heeft overgenomen zal het wel een voormalige legerarts zijn.
Want de combinatie legerarts - burgerpraktijk is niet meer toegestaan.

De andere huisartsen hebben kennelijk een afspraak gemaakt om geen patienten aan te nemen die willen overstappen van de nieuwe huisarts naar een van de andere in het dorp. Dit is gebruikelijk en begrijpelijk, omdat er anders in de beginfase teveel patienten over willen stappen naar een van de bestaande artsen. Toch denk ik dat op deze regel uitzonderingen mogelijk moeten zijn, ook in de beginfase van de vestiging van de nieuwe huisarts. Er kunnen patienten zijn die heel zeker zijn dat zij met deze arts niet verder willen. Ik kan me dit goed indenken: bij het ouder worden is de relatie met de huisarts belangrijker dan als je jong en gezond bent.

Dit kan bij de patienten veel stress veroorzaken door het gevoel dat ze geen vrije keuze hebben en dat ze iets wordt opgedrongen.

Hoewel het van de kant van de gevestigde huisartsen een begrijpelijke actie is, is het niet acceptabel dat deze afspraken gemaakt worden, omdat er momenteel zelfs een huisartsen overschot is. Bovendien beschermen deze huisartsen vooral hun eigen rust en eigen inkomen en hebben geen oog voor de gevolgen voor de patient.

omdat er momenteel zelfs een huisartsen overschot is

dit kan regionaal heel erg verschillen...

Als er inderdaad zoals Walter zegt op een normale manier met elkaar gepraat kan worden is er altijd wel een mouw aan te passen.
Ouderen hebben het soms inderdaad erg gemakkelijk gehad bij de letterlijk en figuurlijk oude huisarts en lopen nu misschien iets minder makkelijk bij de nieuwe naar binnen. Toch vind ik dat de nieuwe ook een kans moet hebben en het absoluut noodzakelijk is met z'n allen om de tafel te gaan zitten en er over te praten.
Ook al gaan ze bij deze huisarts weg ze moeten zich wel realiseren dat ze ook bij een andere nieuwe huisarts niet meer zo behandeld worden als bij hun 'oude'. en dat er ook daar dingen anders zijn dan dat ze gewend zijn.
Succes.