Radar

• De verkoper mag u niet dwingen om het product met de fabrikant af te handelen noch de indruk wekken dat u daar met uw klachten heen gaan.
• Binnen de garantie kan de verkoper alleen onder de garantievoorwaarden uit indien hij kan bewijzen dat het product door uw schuld defect is geraakt. De verkoper moet dan het product kosteloos reparen en mag alleen een gebruikersvergoeding vragen indien de levensduur langer wordt, zoals bij vervanging.
• De verkoper is de partij die aansprakelijk kan worden gehouden bij defecten gedurende de normale levensverwachting en indien u kunt bewijzen dat het gaat om een ondeugelijk product. U kunt dan het product het beste laten onderzoeken door een andere partij. Deze kosten kunt u op de verkoper verhalen indien het bewijs geleverd wordt dat het om een ondeugelijk product gaat.
• De wettelijke garantie is zes maanden.
• Bij een koop op afstand geld het zelfde als hier boven plus een aantal extra regels, die nu niet van toepassing zijn.

De minimale wettelijke fabrieksgarantie is inderdaad 1 jaar

Het is een richtlijn van de EU die de Nederlandse wetgever niet heeft overgenomen omdat zij van mening is dat de Nederlandse consument met 1 jaar voldoende beschermd is.

Verbindendheid

Een richtlijn is verbindend ten aanzien van het resultaat. Met een richtlijn wordt beoogd de wetgeving van de lidstaten van de EU te harmoniseren.

Implementatie

Indien een richtlijn door een instelling van de EG wordt uitgevaardigd, dan zijn de lidstaten van de EG gehouden de richtlijn te implementeren in de nationale wetgeving. In de richtlijn wordt daarvoor een termijn gesteld (implementatietermijn). Ingeval een lidstaat niet binnen de termijn is overgegaan tot implementatie, dan heeft de Europese Commissie de mogelijkheid tegen de betreffende lidstaat een juridische procedure op te starten. Deze zogenoemde infractieprocedure wordt ingesteld bij het Europese Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.

Rechtstreekse werking

Een richtlijn is in beginsel slechts gericht tot de lidstaten van de EU. Ingeval een lidstaat evenwel te laat of op onjuiste wijze een richtlijn heeft geimplementeerd, dan kan een burger zich onder omstandigheden rechtstreeks op een richtlijnbepaling beroepen voor de nationale rechter (rechtstreekse werking). Een burger zal dit natuurlijk slechts doen indien hij aanneemt dat een richtlijnbepaling voor hem tot een gunstig resultaat zal leiden. Vanzelfsprekend kan een lidstaat zich niet op een nog niet geimplementeerde richtlijnbepaling beroepen jegens de burger: omgekeerde rechtstreekse werking is niet toegestaan. Dan had de lidstaat maar tijdig, respectievelijk op juiste wijze tot implementatie over moeten gaan.