pensieoen/levensloop
Geplaatst: 26 jan 2007 19:30
Wat een gezeur allemaal, als iemand 40 jaar heeft gewerkt en ook nog eens een keer minimaal 36 uur per week, dan moet hij gewoon met pensioen kunnen. Gewoon tegen 80%.
Hij of zij heeft dan meer dan genoeg bijgedragen aan onze maatschappij.
Als we met z'n allen dat zelfde zouden doen is er genoeg poen (dat rijmt ook nog). Zelfs voor onze jongeren.
Nee, zegt men, men moet zo lang mogelijk doorwerken en het liefst voor zo weinig mogelijk en als het effe kan voor minder geld en in een lagere functie.
Dan kunnen de jongeren omhoog kruipen, want die hebben geleerd en die willen zo snel mogelijk omhoog met zo'n hoog mogelijk salaris en met het liefst zo min mogelijk er voor te moeten doen en het moet natuurlijk een heel leuk baantje zijn.
Maar wel meer kinderopvang, meer zwangerschapsverlof, meer ouderschaps verlof (bovendien behoef je niet eens een echte ouder te zijn als je partner maar een kind heeft, is ook goed genoeg, je valt soms van de ene verbazing in de andere).
Eh ouderverlof, want ja als vader heb je toch ook recht op 6 maanden verlof, moeders toch ook. En dan ben ik zeker nog wel een paar van die soorten verlof vergeten!?
Wat wel belangrijk is, is zorgverlof voor je partner of je ouder(s) of je kind. De rest is larie.
Men wil carriere maken maar ook kinderen hebben, wel de lol maar niet de lasten.
De een verdiener gaat zoals gebruikelijk er weer het minst op vooruit, de tweeverdiener natuurlijk niet, stel je voor zeg. Een dubbelinkomen is toch niet zoveel? Men moest zich schamen.
Ik draag als eenverdiener de lasten van mijn partner zelf wel , daar heb ik een ander niet voor nodig, geen uitkering of wat dan ook.
Maar als je met z'n beiden wil werken, waarom dan overal tegemoetkomingen in krijgen?
Je kiest zelf voor werken, draag dan ook de lasten maar.
En als je echt gewerkt hebt, dan heb je ook eens een keer recht op pensioen na 40 jaar arbeid. Begin je pas op je 30ste te werken, ja jammer dan zal je iets langer moeten werken.
Hij of zij heeft dan meer dan genoeg bijgedragen aan onze maatschappij.
Als we met z'n allen dat zelfde zouden doen is er genoeg poen (dat rijmt ook nog). Zelfs voor onze jongeren.
Nee, zegt men, men moet zo lang mogelijk doorwerken en het liefst voor zo weinig mogelijk en als het effe kan voor minder geld en in een lagere functie.
Dan kunnen de jongeren omhoog kruipen, want die hebben geleerd en die willen zo snel mogelijk omhoog met zo'n hoog mogelijk salaris en met het liefst zo min mogelijk er voor te moeten doen en het moet natuurlijk een heel leuk baantje zijn.
Maar wel meer kinderopvang, meer zwangerschapsverlof, meer ouderschaps verlof (bovendien behoef je niet eens een echte ouder te zijn als je partner maar een kind heeft, is ook goed genoeg, je valt soms van de ene verbazing in de andere).
Eh ouderverlof, want ja als vader heb je toch ook recht op 6 maanden verlof, moeders toch ook. En dan ben ik zeker nog wel een paar van die soorten verlof vergeten!?
Wat wel belangrijk is, is zorgverlof voor je partner of je ouder(s) of je kind. De rest is larie.
Men wil carriere maken maar ook kinderen hebben, wel de lol maar niet de lasten.
De een verdiener gaat zoals gebruikelijk er weer het minst op vooruit, de tweeverdiener natuurlijk niet, stel je voor zeg. Een dubbelinkomen is toch niet zoveel? Men moest zich schamen.
Ik draag als eenverdiener de lasten van mijn partner zelf wel , daar heb ik een ander niet voor nodig, geen uitkering of wat dan ook.
Maar als je met z'n beiden wil werken, waarom dan overal tegemoetkomingen in krijgen?
Je kiest zelf voor werken, draag dan ook de lasten maar.
En als je echt gewerkt hebt, dan heb je ook eens een keer recht op pensioen na 40 jaar arbeid. Begin je pas op je 30ste te werken, ja jammer dan zal je iets langer moeten werken.