bacterie opgelopen op de OK bij nekherniaoperatie
Geplaatst: 01 mar 2007 15:34
Ik heb in 2003 een nekherniaoperatie gehad, toen ik uit de narcose kwam hoorde ik samen met mijn bezoek wat naast me zat, dat de verpleegster tegen de zaalarts zei dat mijn buurvrouwtje een ontsteking had en dat het de zoveelste die week al was, en allemaal een operatie hadden gehad op operatiekamer 5.
De zaalarts werd boos op haar omdat ze dat zei, en ze moest haar mond houden want dat zou betekenen , de ok sluiten en dat kost nu eenmaal geld.
Ik was dat voorval een beetje vergeten en ik mocht 4 dagen na mijn operatie naar huis.
Thuis gekomen werd ik na een dag ziek en had erg veel pijn als ik me bewoog...ziekenhuis gebeld en ik moest me niet aanstellen...pijn was normaal.
Dus kiezen op elkaar en niet zeuren.
Na nog een nacht van doodziek van de pijn naar het ziekenhuis gegaan en men gaf weer aan dat ik niet moest zeuren. mijn dochter had me met de auto gebracht en ieder bobbeltje op de weg deed zeer.
Weer naar huis gestuurd en na dit 3 dagen gedaan te hebben omdat ze zeiden als het morgen niet over is terug komen.
De 4e dag viel ik thuis flauw van de pijn en had koorts, de huisarts die kwam heeft direct de ambulance gebeld en ik ben met spoed weer terug naar het ziekenhuis gebracht.
Uit een gewoon bloedonderzoek bleek dus dat ik ook een ontsteking had...de hele boel was zwaar ontstoken en dat ik pijn had was dus eindelijk bewezen.
Dat iedere beweging zeer deed, kwam doordat de wervels op elkaar geklapt waren, door de ontsteking en mijn zenuwen klem zaten tussen de wervels...
Ze hebben me 10 dagen platgespoten met morfine, niet bewegen mevrouw...jaja....
Verder kreeg ik heel veel...echt heel veel pretnison..en de verpleegster zei nog tegen me...mevrouw ...vraagt u zich niet af wat er gebeurt is...
Ik was toen niet echt aanspreekbaar door de morfine en wilde alleen maar van de pijn af.
Na 10 dagen werd ik opnieuw geopereerd en werden de wervels vastgezet en de orthopeed heeft de uitgangen groter gemaakt.
De troep weggehaald en operatie gelukt......
ook nu mocht ik na een korte tijd weer naar huis.
in het begin met plastic kraag ging het best wel, maar na de kraag en gewoon werk was de pijn er weer.
Ik heb heel veel pijn bestrijdingen gehad, mijn linkerarm is nog steeds een ramp...na de operatie is het alleen maar erger geworden.
Mijn nekwervels c6 en c7 zitten vast zodat de andere wervels blijkt nu zijn versleten omdat ze het hebben overgenomen.
Dagelijks heb ik heel veel pijn, en gebruik hele zware medicijnen hiervoor opiaten soms wel 300mg of meer.
Ik had een goede baan een eigen huisje en woonde er samen met mijn dochters.
Na revalideren en proberen te reintegreren ging het weer helemaal fout en werden de pijnen ondraagelijk.
Ik ben uiteindelijk in de WAO gekomen en volledig afgekeurd.
Artsen zeggen nu dat het littekenweesfsel is waar ik last van heb en opereren voor mij een totale verlamming gaat worden en ik alleen nog maar zal kunnen kruipen als ik nog iets doe.
Ik heb hele zware pijnbestrijdingen die maar even helpen.
Ik heb wel eens gedacht aan letselschade maar het is me afgeraden omdat ik toen geen rechtsbijstandsverzekering had, en nu nemen ze het niet aan.
Intussen is mijn toestand niet veranderd en ik zal er mee moeten leren leven...een chronisch pijn syndroom met vernauwingen bij de uitgangen van de wervels niets meer aan te doen.
Wat zouden jullie doen......
groetjes spoetnik50
De zaalarts werd boos op haar omdat ze dat zei, en ze moest haar mond houden want dat zou betekenen , de ok sluiten en dat kost nu eenmaal geld.
Ik was dat voorval een beetje vergeten en ik mocht 4 dagen na mijn operatie naar huis.
Thuis gekomen werd ik na een dag ziek en had erg veel pijn als ik me bewoog...ziekenhuis gebeld en ik moest me niet aanstellen...pijn was normaal.
Dus kiezen op elkaar en niet zeuren.
Na nog een nacht van doodziek van de pijn naar het ziekenhuis gegaan en men gaf weer aan dat ik niet moest zeuren. mijn dochter had me met de auto gebracht en ieder bobbeltje op de weg deed zeer.
Weer naar huis gestuurd en na dit 3 dagen gedaan te hebben omdat ze zeiden als het morgen niet over is terug komen.
De 4e dag viel ik thuis flauw van de pijn en had koorts, de huisarts die kwam heeft direct de ambulance gebeld en ik ben met spoed weer terug naar het ziekenhuis gebracht.
Uit een gewoon bloedonderzoek bleek dus dat ik ook een ontsteking had...de hele boel was zwaar ontstoken en dat ik pijn had was dus eindelijk bewezen.
Dat iedere beweging zeer deed, kwam doordat de wervels op elkaar geklapt waren, door de ontsteking en mijn zenuwen klem zaten tussen de wervels...
Ze hebben me 10 dagen platgespoten met morfine, niet bewegen mevrouw...jaja....
Verder kreeg ik heel veel...echt heel veel pretnison..en de verpleegster zei nog tegen me...mevrouw ...vraagt u zich niet af wat er gebeurt is...
Ik was toen niet echt aanspreekbaar door de morfine en wilde alleen maar van de pijn af.
Na 10 dagen werd ik opnieuw geopereerd en werden de wervels vastgezet en de orthopeed heeft de uitgangen groter gemaakt.
De troep weggehaald en operatie gelukt......
ook nu mocht ik na een korte tijd weer naar huis.
in het begin met plastic kraag ging het best wel, maar na de kraag en gewoon werk was de pijn er weer.
Ik heb heel veel pijn bestrijdingen gehad, mijn linkerarm is nog steeds een ramp...na de operatie is het alleen maar erger geworden.
Mijn nekwervels c6 en c7 zitten vast zodat de andere wervels blijkt nu zijn versleten omdat ze het hebben overgenomen.
Dagelijks heb ik heel veel pijn, en gebruik hele zware medicijnen hiervoor opiaten soms wel 300mg of meer.
Ik had een goede baan een eigen huisje en woonde er samen met mijn dochters.
Na revalideren en proberen te reintegreren ging het weer helemaal fout en werden de pijnen ondraagelijk.
Ik ben uiteindelijk in de WAO gekomen en volledig afgekeurd.
Artsen zeggen nu dat het littekenweesfsel is waar ik last van heb en opereren voor mij een totale verlamming gaat worden en ik alleen nog maar zal kunnen kruipen als ik nog iets doe.
Ik heb hele zware pijnbestrijdingen die maar even helpen.
Ik heb wel eens gedacht aan letselschade maar het is me afgeraden omdat ik toen geen rechtsbijstandsverzekering had, en nu nemen ze het niet aan.
Intussen is mijn toestand niet veranderd en ik zal er mee moeten leren leven...een chronisch pijn syndroom met vernauwingen bij de uitgangen van de wervels niets meer aan te doen.
Wat zouden jullie doen......
groetjes spoetnik50