WSW
Geplaatst: 01 mar 2007 21:04
Na lang twijfelen heb ik me aangemeld voor de wsw.
Nu vertelde de dame van het CWI me dat ik waarschijnlijk niet in aanmerking kom. Om een lang verhaal kort te maken; ik had ondermeer geen iro traject doorlopen en dat zou ik eerst maar eens moeten doen.
Ik ben volledig afgekeurd en ben na lang nadenken en veel gesprekken tot de conclusie gekomen dat een iro met mijn handicap niet echt realistisch is.
Verder zei ze mbt de keuring dat het UWV misschien niet goed had gekeken naar welke banen ik aan zou kunnen. Toen ik zei dat ik niets voor niets volledig was afgekeurd (volgens de nieuwe strenge regels), begon ze te roepen dat het wellicht met mijn uren te maken had.
Nu worden er wel mensen uit de bijstand naar de wsw gestuurd. Het commentaar van de dame was dat dat mensen zijn die al 20 jaar thuis zitten en in het werkritme moeten komen.
En toen ik zei dat ik had gelezen dat een indicatie niet meer nodig was, kreeg ik te horen dat het 'in deze provincie' nog wel geldt.
Ik krijg binnenkort nog een gesprek met een psycoloog en dan wordt er beslist of ik een indicatie krijg.
Ondertussen zit het hele gebeuren me goed dwars. Als je 20 jaar in de bijstand zit, is het kennelijk logisch dat je begeleid werken nodig hebt, maar als arbeidsongeschikte wordt er geeist dat ik maar direct op zoek naar werk ga.
Wie weet wat ik het beste kan doen?
Met de gemeente gaan praten en zeggen dat ik echt aan het werk wil.
De procedure netjes doorlopen en dan gaan zeuren?
Jarenlang op een wachtlijst staan, zie ik niet zitten.
Nu vertelde de dame van het CWI me dat ik waarschijnlijk niet in aanmerking kom. Om een lang verhaal kort te maken; ik had ondermeer geen iro traject doorlopen en dat zou ik eerst maar eens moeten doen.
Ik ben volledig afgekeurd en ben na lang nadenken en veel gesprekken tot de conclusie gekomen dat een iro met mijn handicap niet echt realistisch is.
Verder zei ze mbt de keuring dat het UWV misschien niet goed had gekeken naar welke banen ik aan zou kunnen. Toen ik zei dat ik niets voor niets volledig was afgekeurd (volgens de nieuwe strenge regels), begon ze te roepen dat het wellicht met mijn uren te maken had.
Nu worden er wel mensen uit de bijstand naar de wsw gestuurd. Het commentaar van de dame was dat dat mensen zijn die al 20 jaar thuis zitten en in het werkritme moeten komen.
En toen ik zei dat ik had gelezen dat een indicatie niet meer nodig was, kreeg ik te horen dat het 'in deze provincie' nog wel geldt.
Ik krijg binnenkort nog een gesprek met een psycoloog en dan wordt er beslist of ik een indicatie krijg.
Ondertussen zit het hele gebeuren me goed dwars. Als je 20 jaar in de bijstand zit, is het kennelijk logisch dat je begeleid werken nodig hebt, maar als arbeidsongeschikte wordt er geeist dat ik maar direct op zoek naar werk ga.
Wie weet wat ik het beste kan doen?
Met de gemeente gaan praten en zeggen dat ik echt aan het werk wil.
De procedure netjes doorlopen en dan gaan zeuren?
Jarenlang op een wachtlijst staan, zie ik niet zitten.