Ongeluk UWV
Geplaatst: 20 apr 2007 20:25
20-04-2007
DEZE TEXT IS GEDEELTELIJK OPGESTELD DOOR WAO-CAFE
Tijdens een rit naar Tusla in Kroatie in 1996 raakt Aart, vrachtwagenchauffeur, betrokken bij een ongeluk. Aart heeft nog lange tijd last van nachtmerries. Uiteindelijk wordt PTSS (Posttraumatisch Stress Syndroom) bij hem geconstateerd. Maar Aart heeft nooit een WAO-uitkering gehad. Ook is tegen zijn zin in zijn ziektegeld stopgezet. Nu is hij bezig om via het Hof van Beroep alsnog een zijn recht te halen. Lees hier zijn relaas.
Het ongeluk
In een flauwe bocht, in het donker kwam ik een vrachtwagen tegen die midden op de weg reed en waarvoor ik moest uitwijken. Ik kon kiezen ‘er op, of er af’, dus ik koos voor het laatste en reed met de rechterzijde van de vrachtauto in een sloot. Op dat moment zag ik een vrouw voor mijn vrachtauto wegspringen, ik reed tegen een taluud aan en de vrachtauto met de container kantelde op zijn rechterzijde, vijftien centimeter van een huis af. Ik hoorde de vrouw gillen, ze zat klem tussen de container en het huis. Met behulp van toegesnelde mensen hebben wij de vrouw uit haar positie kunnen bevrijden. Ze had geen schrammetje, maar wel een shock.
Mijn vrachtauto heeft daar twee dagen gelegen voordat hij werd opgetakeld. Ik heb constant met de vraag rondgelopen of er misschien iemand onder de container zou liggen, maar gelukkig bleek dat niet het geval te zijn. Een paar dagen later kwamen collega's van dat transportbedrijf voorbij en ben ik met een van hen teruggekomen naar Nederland. De trekker bleef achter want die was total los.
Geen hulp
Toen ik terug was in Nederland, ben ik naar huis gegaan en heb mij de andere dag ziek gemeld, want ik was totaal overstuur. Na enige weken werd ik geacht weer aan het werk te gaan. Ik werd uitgeschreven uit de ziektewet, maar ik was niet in staat om te werken, omdat ik nachtmerries had van het gebeurde.
Dus ik maakte bezwaar tegen de beslissing en moest voor de rechter verschijnen. Die was het eens met de gezondheidsverklaring. Ik verzocht om een psychiatrisch onderzoek, maar dat werd mij geweigerd. Ik heb van geen enkele instantie hulp gehad, ook niet van het uitzendbureau waar ik voor werkte, of het transportbedrijf. Ik kwam daarop in de WW en na een half jaar in de bijstand. Ook bij de sociale dienst werd mij geen hulp gegeven, omdat ik daar volgens hen te duur en te oud voor was.
Vervolgens
In februari 1998 ben ik weer als chauffeur begonnen bij een transportbedrijf in Son. Dus twee jaar na het ongeluk. Ik was echter nog niet over het gebeurde in 1996 heen. Na een half jaar bij dat bedrijf te hebben gereden, was mijn contract voorbij. Toen ben ik op eigen kosten thuisgebleven, omdat ik nog steeds nachtmerries had; veel slapeloze nachten en in angstzweet wakker worden.
Ik had ook problemen omdat ik de weg kwijtraakte, omdat ik helemaal verkeerd reed. Om een voorbeeld te noemen: ik krijg de opdracht om in Rotterdam te laden voor Barcelona en sta op een gegeven ogenblik bij De Poppe bij Hengelo aan de grens. Ook ben ik diverse malen met het angstzweet in mijn handen uit tunnels met twee banen gekomen. Bureaucratie en beroep
Ik heb in februari 1999 een aanvraag ingediend voor een ABW-uitkering, maar omdat ik voordeurdeler was kreeg ik geen uitkering. Ik ben toen in juli 1999 weer als chauffeur begonnen omdat ik geen verzekering en inkomsten had. Na twee maanden ging het weer bergafwaarts en veroorzaakte ik drie ongelukken in tien dagen door mijn afwezigheid. Ik besloot te stoppen.
Ik heb mij bij het toenmalige LISV ziek gemeld, en na veel touwtrekken kreeg ik een ziektegelduitkering die veel te laag was omdat ik zelf ontslag had genomen. In maart 2000 ben ik gekeurd vanachter een bureau en de arbeidsdeskundige dokter verklaarde mij gezond.
Ik ben tegen die uitslag in beroep gegaan, maar de rechtbank ging mee met de verklaring van de deskundige van het LISV. Daarop ben ik in hoger beroep gegaan Deze keer heb ik wel een advocaat ingeschakeld.
Ik ben toen naar een psycholoog gegaan en die maakte een rapport waarin hij veronderstelde dat ik PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom) had. Een kopie van dat rapport heb ik naar mijn advocaat gestuurd en die heeft het doorgestuurd naar het Hof van Beroep. Dit gelastte naar aanleiding van dat rapport een onafhankelijk onderzoek door een psychiater. Dat gebeurde en die psychiater kwam tot dezelfde conclusie.
De rechtbank vernietigde de beslissing van het UWV van maart 2000, maar gelastte een nieuwe beslissing. De nieuwe beslissing bleef maar uit en na twee maanden heeft mijn advocaat een nieuwe zaak bij justitie in Breda gestart. Daarbij heeft Justitie besloten tot een versnelde behandeling. Die nieuwe beslissing is binnen de termijn die justitie in Breda had opgelegd door UWV genomen. Deze beslissing gaat er van uit dat ik bij aanvang van de verzekering in 1999 dezelfde klachten had als in maart 2000.
Onbegrijpelijk
Wat ik nu niet begrijp is dat het UWV zo’n beslissing kan nemen want volgens mij spreken ze hiermee tegen dat ik in 1996 geschikt was om te werken, ondanks eerdere verklaringen van mij en ook van die psychiater. Mijn advocaat wil nu in beroep tegen de nieuwe beslissing. Het UVW moet dan bewijzen dat ik "voor aanvang van de verzekering die klachten al had", maar die had ik in 1996 al.
Het betekent dus ook dat, als ik op dit moment zou gaan werken, ik niet verzekerd zou zijn omdat ik nog steeds dezelfde klachten heb en dat ik niet alleen door mijn longziekte lichamelijk sterk achteruit ben gegaan maar ook psychisch.
Voor zover het relaas aangaande het UVW, deze zaak loopt nog bij Het hof van Beroep.
En ik zit nog steeds te wachten op het Hof van Beroep.Ben nu al 7 jaar bezig om een uitkering te krijgen.
Heeft iemand een advies ??
Sum
DEZE TEXT IS GEDEELTELIJK OPGESTELD DOOR WAO-CAFE
Tijdens een rit naar Tusla in Kroatie in 1996 raakt Aart, vrachtwagenchauffeur, betrokken bij een ongeluk. Aart heeft nog lange tijd last van nachtmerries. Uiteindelijk wordt PTSS (Posttraumatisch Stress Syndroom) bij hem geconstateerd. Maar Aart heeft nooit een WAO-uitkering gehad. Ook is tegen zijn zin in zijn ziektegeld stopgezet. Nu is hij bezig om via het Hof van Beroep alsnog een zijn recht te halen. Lees hier zijn relaas.
Het ongeluk
In een flauwe bocht, in het donker kwam ik een vrachtwagen tegen die midden op de weg reed en waarvoor ik moest uitwijken. Ik kon kiezen ‘er op, of er af’, dus ik koos voor het laatste en reed met de rechterzijde van de vrachtauto in een sloot. Op dat moment zag ik een vrouw voor mijn vrachtauto wegspringen, ik reed tegen een taluud aan en de vrachtauto met de container kantelde op zijn rechterzijde, vijftien centimeter van een huis af. Ik hoorde de vrouw gillen, ze zat klem tussen de container en het huis. Met behulp van toegesnelde mensen hebben wij de vrouw uit haar positie kunnen bevrijden. Ze had geen schrammetje, maar wel een shock.
Mijn vrachtauto heeft daar twee dagen gelegen voordat hij werd opgetakeld. Ik heb constant met de vraag rondgelopen of er misschien iemand onder de container zou liggen, maar gelukkig bleek dat niet het geval te zijn. Een paar dagen later kwamen collega's van dat transportbedrijf voorbij en ben ik met een van hen teruggekomen naar Nederland. De trekker bleef achter want die was total los.
Geen hulp
Toen ik terug was in Nederland, ben ik naar huis gegaan en heb mij de andere dag ziek gemeld, want ik was totaal overstuur. Na enige weken werd ik geacht weer aan het werk te gaan. Ik werd uitgeschreven uit de ziektewet, maar ik was niet in staat om te werken, omdat ik nachtmerries had van het gebeurde.
Dus ik maakte bezwaar tegen de beslissing en moest voor de rechter verschijnen. Die was het eens met de gezondheidsverklaring. Ik verzocht om een psychiatrisch onderzoek, maar dat werd mij geweigerd. Ik heb van geen enkele instantie hulp gehad, ook niet van het uitzendbureau waar ik voor werkte, of het transportbedrijf. Ik kwam daarop in de WW en na een half jaar in de bijstand. Ook bij de sociale dienst werd mij geen hulp gegeven, omdat ik daar volgens hen te duur en te oud voor was.
Vervolgens
In februari 1998 ben ik weer als chauffeur begonnen bij een transportbedrijf in Son. Dus twee jaar na het ongeluk. Ik was echter nog niet over het gebeurde in 1996 heen. Na een half jaar bij dat bedrijf te hebben gereden, was mijn contract voorbij. Toen ben ik op eigen kosten thuisgebleven, omdat ik nog steeds nachtmerries had; veel slapeloze nachten en in angstzweet wakker worden.
Ik had ook problemen omdat ik de weg kwijtraakte, omdat ik helemaal verkeerd reed. Om een voorbeeld te noemen: ik krijg de opdracht om in Rotterdam te laden voor Barcelona en sta op een gegeven ogenblik bij De Poppe bij Hengelo aan de grens. Ook ben ik diverse malen met het angstzweet in mijn handen uit tunnels met twee banen gekomen. Bureaucratie en beroep
Ik heb in februari 1999 een aanvraag ingediend voor een ABW-uitkering, maar omdat ik voordeurdeler was kreeg ik geen uitkering. Ik ben toen in juli 1999 weer als chauffeur begonnen omdat ik geen verzekering en inkomsten had. Na twee maanden ging het weer bergafwaarts en veroorzaakte ik drie ongelukken in tien dagen door mijn afwezigheid. Ik besloot te stoppen.
Ik heb mij bij het toenmalige LISV ziek gemeld, en na veel touwtrekken kreeg ik een ziektegelduitkering die veel te laag was omdat ik zelf ontslag had genomen. In maart 2000 ben ik gekeurd vanachter een bureau en de arbeidsdeskundige dokter verklaarde mij gezond.
Ik ben tegen die uitslag in beroep gegaan, maar de rechtbank ging mee met de verklaring van de deskundige van het LISV. Daarop ben ik in hoger beroep gegaan Deze keer heb ik wel een advocaat ingeschakeld.
Ik ben toen naar een psycholoog gegaan en die maakte een rapport waarin hij veronderstelde dat ik PTSS (Post Traumatisch Stress Syndroom) had. Een kopie van dat rapport heb ik naar mijn advocaat gestuurd en die heeft het doorgestuurd naar het Hof van Beroep. Dit gelastte naar aanleiding van dat rapport een onafhankelijk onderzoek door een psychiater. Dat gebeurde en die psychiater kwam tot dezelfde conclusie.
De rechtbank vernietigde de beslissing van het UWV van maart 2000, maar gelastte een nieuwe beslissing. De nieuwe beslissing bleef maar uit en na twee maanden heeft mijn advocaat een nieuwe zaak bij justitie in Breda gestart. Daarbij heeft Justitie besloten tot een versnelde behandeling. Die nieuwe beslissing is binnen de termijn die justitie in Breda had opgelegd door UWV genomen. Deze beslissing gaat er van uit dat ik bij aanvang van de verzekering in 1999 dezelfde klachten had als in maart 2000.
Onbegrijpelijk
Wat ik nu niet begrijp is dat het UWV zo’n beslissing kan nemen want volgens mij spreken ze hiermee tegen dat ik in 1996 geschikt was om te werken, ondanks eerdere verklaringen van mij en ook van die psychiater. Mijn advocaat wil nu in beroep tegen de nieuwe beslissing. Het UVW moet dan bewijzen dat ik "voor aanvang van de verzekering die klachten al had", maar die had ik in 1996 al.
Het betekent dus ook dat, als ik op dit moment zou gaan werken, ik niet verzekerd zou zijn omdat ik nog steeds dezelfde klachten heb en dat ik niet alleen door mijn longziekte lichamelijk sterk achteruit ben gegaan maar ook psychisch.
Voor zover het relaas aangaande het UVW, deze zaak loopt nog bij Het hof van Beroep.
En ik zit nog steeds te wachten op het Hof van Beroep.Ben nu al 7 jaar bezig om een uitkering te krijgen.
Heeft iemand een advies ??
Sum
