Zalmpje toch ................ !!!!
Geplaatst: 29 jun 2007 14:43
Luchtje aan overstap ex-minister Zalm (De Pers.nl)
Gerrit Zalm wilde vorig jaar een motie voor een verbod op krediet-reclames op tv niet aanvaarden. Zijn nieuwe werkgever DSB had daar veel plezier van en vroeg de toenmalige minister en passant voor een functie bij de bank.
Gerrit Zalm, de nieuwe chief economist van kredietverstrekker DSB, leverde zijn nieuwe baas Dirk Scheringa al in zijn tijd als minister een goede dienst. In 2006 weigerde Zalm een motie van de Kamer te aanvaarden waarin een verbod op misleidende kredietreclames werd geëist. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) toonde vervolgens in een snel verricht onderzoek aan dat ruim tweederde van de tv-commercials niet aan de eisen voldeed.
Toch zag Zalm een verbod niet zitten omdat handelsreclame onder de vrijheid van meningsuiting zou vallen. DSB, met een aandeel van bijna 90 procent veruit de grootste kredietadverteerder op televisie, trok daar profijt van. En nu treedt de voormalige minister dus twee dagen per week in dienst van DSB. Pikant: partijgenoot Hans Hoogervorst trad enkele weken geleden aan als voorzitter van de AFM, de controleur van de kredietverstrekkers.
Al op de dag van Zalms laatste Kamerdebat over kredietreclames (14 februari van dit jaar) ving deze krant het sterke gerucht op dat Zalm na zijn ministerschap een functie bij DSB zou aanvaarden. ‘Hoe weet u dat?’, reageerde Dirk Scheringa verbaasd toen hij op 15 februari van dit jaar met zijn nieuwe aanwinst werd gefeliciteerd. Hij wilde verder niet op de aanstelling van Zalm ingaan.
Later belde woordvoerder Klaas Wilting gehaast terug om te zeggen dat de aanstelling van Zalm ‘grote onzin’ was. Scheringa had zich volgens de woordvoerder door de vraag laten verrassen. DSB-commissaris en partijgenoot Ed Nijpels deed de vermoedelijke aanstelling van Zalm toen af als de ‘canard van de eeuw’.
Scheringa zegt nu: ‘Ik heb hem vier maanden geleden gevraagd, maar hij had toen nog geen interesse. Zeven weken geleden wist hij het wel en toen heeft hij me gebeld en gezegd dat hij naar DSB wilde komen.’
Het imago van Zalm
De Telegraaf 28 juni 2007
Bart Mos
Tot aan de start van de persconferentie had het alle schijn van een ijzersterke grap van Gerrit Zalm. De veel geroemde ex-minister, in zijn tijd bij Financiën de levende nachtmerrie van sjoemelende kredietboeren, die zijn entree maakt bij het meest beduimelde schaap in de bancaire stal. Schaterlachend, zoals alleen hij dat kan, zou hij de massaal naar Wognum afgereisde pers te woord staan: "Jullie zijn er ingetrapt, stelletje sukkels!"
Maar naarmate de bijeenkomst rond de aanstelling van de nieuwe 'chief economist' bij DSB vorderde, verbleekte dit vrolijke scenario. Even leek het nog dat Zalm de DSB-miljonair Dirk Scheringa en diens pratende schaduw Klaas Wilting zover had gekregen dat zij aan deze dijenkletser meewerkten.
Het wachten was alleen nog op een verrassende ontknoping à la de nierdonorshow van BNN. Maar ook deze bleef uit. In plaats daarvan vertelde de kersverse huiseconoom van DSB - zonder met zijn ogen te knipperen - dat de bank volgens hem helemaal niet met een imagoprobleem kampt. Je zag baas Scheringa denken: 'Kom kom Gerrit, ga nou niet overdrijven. Straks gelooft niemand je nog'.
Want Scheringa realiseert zich natuurlijk als geen ander dat zijn DSB een bank is die groot werd dankzij nét niet misleidende advertenties voor leningen in omroepbladen. Via een indrukwekkend woud van aanbieders, zoals Postkrediet, Becam en Frisia, werden de leningen van DSB uitgezet. Kredieten waarmee de helft van modaal Nederland een auto of nieuwe keuken aanschafte, om er vervolgens achter te komen dat de aangeboden lage rente in werkelijkheid helemaal niet zo laag was. Om weer dáárna te ontdekken dat ze jarenlang vastzaten aan een dure en volstrekt overbodige verzekering die samen met de lening naar binnen was gewurmd. Oversluiting van zulke kredieten gebeurde voortdurend, onder het mom van een aantrekkelijk lager renteaanbod, maar in werkelijkheid om opnieuw afsluitprovisie te kunnen incasseren. Het was dezelfde bank waarvoor vervolgens bijna op maat wetgeving werd gemaakt om de reclame voor leningen aan banden te kunnen leggen. De bank waarvan de namens minister Zalm toezichthoudende Autoriteit Financiële Markten keer op keer constateerde dat zij zich niet aan de reclameregels hield.
Voor Scheringa is het binnenhengelen van Zalm vanzelfsprekend een grote triomf. De bekakte krijtstreepjes van ABN Amro, Fortis en Rabo hebben DSB jarenlang links laten liggen en wilden ondanks het succes van Scheringa nog niet dood naast hem aangetroffen worden. Met de populaire ex-bewindsman in zijn DSB-team trekt hij nu een lange neus naar deze grootbanken, die het met aanzienlijk minder aansprekende afzwaaiers uit het vorige kabinet moeten stellen.
Maar wat bezielt Gerrit Zalm? Heeft hij tijdens zijn periode als minister soms zó veel vijanden gemaakt? Was hij het wachten op een aanbod uit Brussel zat? Of denkt hij via DSB een gooi te kunnen doen naar de zetel van Nout Wellink bij DNB, als die daar over vier jaar vertrekt?
Wat diens overwegingen ook mogen zijn, het imago van de voormalige minister van Financiën is met deze benoeming in één keer op hetzelfde niveau beland als dat van DSB.
Gelukkig is daar volgens hem zelf niks mis mee.
© 1996-2007 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf B.V., Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
Gerrit Zalm wilde vorig jaar een motie voor een verbod op krediet-reclames op tv niet aanvaarden. Zijn nieuwe werkgever DSB had daar veel plezier van en vroeg de toenmalige minister en passant voor een functie bij de bank.
Gerrit Zalm, de nieuwe chief economist van kredietverstrekker DSB, leverde zijn nieuwe baas Dirk Scheringa al in zijn tijd als minister een goede dienst. In 2006 weigerde Zalm een motie van de Kamer te aanvaarden waarin een verbod op misleidende kredietreclames werd geëist. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) toonde vervolgens in een snel verricht onderzoek aan dat ruim tweederde van de tv-commercials niet aan de eisen voldeed.
Toch zag Zalm een verbod niet zitten omdat handelsreclame onder de vrijheid van meningsuiting zou vallen. DSB, met een aandeel van bijna 90 procent veruit de grootste kredietadverteerder op televisie, trok daar profijt van. En nu treedt de voormalige minister dus twee dagen per week in dienst van DSB. Pikant: partijgenoot Hans Hoogervorst trad enkele weken geleden aan als voorzitter van de AFM, de controleur van de kredietverstrekkers.
Al op de dag van Zalms laatste Kamerdebat over kredietreclames (14 februari van dit jaar) ving deze krant het sterke gerucht op dat Zalm na zijn ministerschap een functie bij DSB zou aanvaarden. ‘Hoe weet u dat?’, reageerde Dirk Scheringa verbaasd toen hij op 15 februari van dit jaar met zijn nieuwe aanwinst werd gefeliciteerd. Hij wilde verder niet op de aanstelling van Zalm ingaan.
Later belde woordvoerder Klaas Wilting gehaast terug om te zeggen dat de aanstelling van Zalm ‘grote onzin’ was. Scheringa had zich volgens de woordvoerder door de vraag laten verrassen. DSB-commissaris en partijgenoot Ed Nijpels deed de vermoedelijke aanstelling van Zalm toen af als de ‘canard van de eeuw’.
Scheringa zegt nu: ‘Ik heb hem vier maanden geleden gevraagd, maar hij had toen nog geen interesse. Zeven weken geleden wist hij het wel en toen heeft hij me gebeld en gezegd dat hij naar DSB wilde komen.’
Het imago van Zalm
De Telegraaf 28 juni 2007
Bart Mos
Tot aan de start van de persconferentie had het alle schijn van een ijzersterke grap van Gerrit Zalm. De veel geroemde ex-minister, in zijn tijd bij Financiën de levende nachtmerrie van sjoemelende kredietboeren, die zijn entree maakt bij het meest beduimelde schaap in de bancaire stal. Schaterlachend, zoals alleen hij dat kan, zou hij de massaal naar Wognum afgereisde pers te woord staan: "Jullie zijn er ingetrapt, stelletje sukkels!"
Maar naarmate de bijeenkomst rond de aanstelling van de nieuwe 'chief economist' bij DSB vorderde, verbleekte dit vrolijke scenario. Even leek het nog dat Zalm de DSB-miljonair Dirk Scheringa en diens pratende schaduw Klaas Wilting zover had gekregen dat zij aan deze dijenkletser meewerkten.
Het wachten was alleen nog op een verrassende ontknoping à la de nierdonorshow van BNN. Maar ook deze bleef uit. In plaats daarvan vertelde de kersverse huiseconoom van DSB - zonder met zijn ogen te knipperen - dat de bank volgens hem helemaal niet met een imagoprobleem kampt. Je zag baas Scheringa denken: 'Kom kom Gerrit, ga nou niet overdrijven. Straks gelooft niemand je nog'.
Want Scheringa realiseert zich natuurlijk als geen ander dat zijn DSB een bank is die groot werd dankzij nét niet misleidende advertenties voor leningen in omroepbladen. Via een indrukwekkend woud van aanbieders, zoals Postkrediet, Becam en Frisia, werden de leningen van DSB uitgezet. Kredieten waarmee de helft van modaal Nederland een auto of nieuwe keuken aanschafte, om er vervolgens achter te komen dat de aangeboden lage rente in werkelijkheid helemaal niet zo laag was. Om weer dáárna te ontdekken dat ze jarenlang vastzaten aan een dure en volstrekt overbodige verzekering die samen met de lening naar binnen was gewurmd. Oversluiting van zulke kredieten gebeurde voortdurend, onder het mom van een aantrekkelijk lager renteaanbod, maar in werkelijkheid om opnieuw afsluitprovisie te kunnen incasseren. Het was dezelfde bank waarvoor vervolgens bijna op maat wetgeving werd gemaakt om de reclame voor leningen aan banden te kunnen leggen. De bank waarvan de namens minister Zalm toezichthoudende Autoriteit Financiële Markten keer op keer constateerde dat zij zich niet aan de reclameregels hield.
Voor Scheringa is het binnenhengelen van Zalm vanzelfsprekend een grote triomf. De bekakte krijtstreepjes van ABN Amro, Fortis en Rabo hebben DSB jarenlang links laten liggen en wilden ondanks het succes van Scheringa nog niet dood naast hem aangetroffen worden. Met de populaire ex-bewindsman in zijn DSB-team trekt hij nu een lange neus naar deze grootbanken, die het met aanzienlijk minder aansprekende afzwaaiers uit het vorige kabinet moeten stellen.
Maar wat bezielt Gerrit Zalm? Heeft hij tijdens zijn periode als minister soms zó veel vijanden gemaakt? Was hij het wachten op een aanbod uit Brussel zat? Of denkt hij via DSB een gooi te kunnen doen naar de zetel van Nout Wellink bij DNB, als die daar over vier jaar vertrekt?
Wat diens overwegingen ook mogen zijn, het imago van de voormalige minister van Financiën is met deze benoeming in één keer op hetzelfde niveau beland als dat van DSB.
Gelukkig is daar volgens hem zelf niks mis mee.
© 1996-2007 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf B.V., Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.
