Radar

Ik vind dat er te weinig te vinden is, over mensen die gestopt zijn met anti depressiva. Vandaar dit topic.

Graag wil ik weten van jullie.

Hoe lang hebben jullie AD gebruikt en welk middel?
Waarvoor hebben jullie AD gebruikt?
Is het jullie gelukt te stoppen met AD en zo niet na hoeveel maanden hebben jullie besloten er toch weer me te starten
Welke afkickverschijnselen hebben jullie gehad en hoe lang hebben die geduurd?
Na hoeveel maanden (periode) heb je echt het idee gehad er helemaal vanaf te zijn, zodat je weer volledig jezelf bent?
Wat voor tips geef je iemand die helemaal gestopt is met Anti Depressiva?

Hierbij mijn verhaal

Ik zelf heb bijna 3 jaar Zoloft gesikt en ben per januari helemaal gestopt met zoloft. Ik heb alleen de laatste weken het idee dat ik nu pas helemaal op mijn eigen benen komt te staan. Dit pas na 7 maanden stoppen? Ik heb soms weer de paniekaanvallen waarvoor ik juist zoloft ben gaan slikken. Ik krijg weer emotie. Kan weer huilen. Kan weer meer warmte aan personen geven en ontvangen. Alleen dat ik weer die paniekaanvallen krijgen vind ik niet echt prettig, maar ik ben er niet meer bang (in het begin erg geschrokken) voor en dus heb ik het veel minder erg. Ook heb ik heel erg dat ik mij de ene dag heel erg goed voel en de andere dag een beetje depri. Zo ben ik toch nog een beetje bang dat ik mij weer zo zal gaan voelen als eerst.
Het zal wel komen omdat ik 3 jaar als een robot heb geleeft.
Mijn tips geef niet op en wees niet bang (makkelijk gezegd nu), het is geen terugval die je krijgt maar juist een doorbraak.

anti-depressiva
-----------------
De diskussies en de vaak zeer persoonlijke ervaringen die ellenlang voortduurt geeft al aan dat veel mensen eerder willen praten over hun problemen dan te kijken naar datgene wat over deze middelen allemaal is geschreven.
Wat het objectief met mensen doet of kan doen,
Wat mogelijke bijwerkingen zijn bij het beginnen met slikken, tijdens het slikken elkedag weer en soms jarenlang en wat er kan gebeuren bij het stoppen.

Het is daarom dat ik weleens een poging heb gedaan om potentiele slikkers,slikkers en die willen stoppen een aantal adviezen te geven.

Dit wordt dan kennelijk niet gelezen want discussies en verhalen gaan "vrolijk"door!

Het is typisch voor mijn vak als taxichauffeur dat je een soort rijdende psychiater wordt omdat mensen met problemen kennelijk juist zo'n anoniem persoon wil hebben die echt wil luisteren naar het vaak zeer persoonlijke verhaal maar die na het uitstappen van de verteller geen enkele band meer heeft met deze "psych".

Maar...... praten lijkt toch juist beter bij een depressie dan een pilletje met vervelende bijverschijnselen.
Immers, het meest vervelende van zo'n pilletje is dat het de slaap verstoord en met name de REM-slaap, de periode dat men droomt , een slaapperiode ook waarvan men weet dat een mens dit dringend nodig heeft.
Het middel is dan ook vaak nog erger dan de kwaal waarbij komt dat anti-depressiva ook nog eens verslavend is.

Echter......het lijkt ook een feit dat een contact tussen psych en "patient"vaak niet die vertrouwensband geeft die hij/zij vaak nodig heeft omdat men eigenlijk niet ziek wil gevonden worden maar een mens zijn met problemen.

Problemen die u ook waarschijnlijk heeft en die dus zelfs na de ontnuchtering van dat pilletje er toch nog blijkt te zijn.
Toch lijkt mij uw keuze de juiste.
Voort moeten blijven leven als een verslaafde zombie lijkt mij persoonlijk veel erger dan met rondspokende gedachten aan problemen die ziijn ontstaan uit een verleden en die telkens weer oprispen.

De beste verdere genezing is dat men een mens heeft of gaat zoeken naar iemand die echt kan luisteren.
De vechtmoed ook te herkrijgen om weer als mens te leven en vooral het weten wat dit soort medicijnen kunnen aanrichten of in uw geval mogelijk aangericht hebben.

Mij dringende verzoek is altijd in deze geweest-- Lees toch eens in vredesnaam die hoofdstukken over anti-depressiva en anti-prychotica en liefst ook nog het voorwoord in het door mij zo dringend aanbevolen boek "Medicijnen"auteur Ivan Wolffers!!

Men zou toch moeten weten wat de macht en de onmacht is van medicijnen en wat een arts meent voor te (gaan) schrijven!
Kennis over dit medicijnverleden kan juist voor hen die de moed en de kracht hebben gehad om te stoppen met een medicijn in de poging het leven weer op de rails te krijgen dit lezen juist heel goed helpen.

M.vr.gr;

Grootvader