Radar

Dexia probeert rechtszaak te vertragen

In een zaak waarbij JuroFoon een gedupeerde bijstaat, heeft Dexia de rechter verzocht om schorsing van de zaak totdat de Hoge Raad een oordeel heeft gegeven over het partnerargument. Dexia probeert met deze tactiek de rechtszaak onnodig te vertragen.

Op 1 maart 2007 heeft het Gerechtshof Amsterdam in hoger beroep bevestigd hetgeen waar kantonrechters het al eerder over eens waren: namelijk dat de aandelenleasecontracten van Dexia een vorm van huurkoop zijn waarvoor is vereist dat zowel de contractant als zijn of haar partner beiden het contract ondertekenen. Zonder de tweede handtekening kan de partner het contract vernietigen waarna, indien voldaan is aan de andere voorwaarden, Dexia tevens de volledige inleg moet terugbetalen.

Dexia heeft tegen deze uitspraak van het hof cassatie ingesteld bij de Hoge Raad. Hoewel de rechtspraak vrijwel unaniem oordeelt over dit onderwerp, stelt Dexia zich nog steeds op het standpunt dat haar contracten géén huurkoop zijn. We verwachten dan ook niet dat de Hoge Raad anders zal oordelen.

Toch heeft Dexia het nodig gevonden in een zaak tegen een cliënt van JuroFoon een verzoek in te dienen om de procedure te schorsen in afwachting van het oordeel van de Hoge Raad. Volgens Dexia wordt die uitspraak 'begin volgend jaar' verwacht.

Of de kantonrechter dit verzoek zal inwilligen, is nog niet bekend. Maar het valt te hopen dat de gedupeerden die al zo lang hebben moeten wachten, niet nóg langer aan het lijntje worden gehouden.

Bron: Jurofoon

Is deze handelwijze van Dexia geen misbruik van recht?

In een zaak waarbij JuroFoon een gedupeerde bijstaat, heeft Dexia de rechter verzocht om schorsing van de zaak totdat de Hoge Raad een oordeel heeft gegeven over het partnerargument

Een andere ( theoretische ) mogelijkheid zou zijn dat Dx. de HR zou hebben omgekocht. Ik kan mij dit niet voorstellen,

Zji zullen er achter komen, met hun Jip en Janneke verhalen

Grote fraudeurs krijgen schadevergoeding op onze kosten!

Neen, door de trage werking van het Belgische gerecht dreigt niet alleen verjaring, maar is er bovendien een veroordeling gekomen wegens een te lange procesperiode. De fraudeurs krijgen een schadevergoeding van ruim 30.000 euro!

Fraude lijkt een interessante sector te zijn. Je kan ermee wegkomen en je krijgt achteraf nog een cadeautje toegeworpen op de kosten van de belastingbetalers. De zaak Beaulieu sleept reeds jarenlang aan. Het 400.000 bladzijden tellende dossier handelt over zo’n 400 miljoen euro belastingsfraude. Vorig jaar reeds werd aangekondigd dat er mogelijk verjaring dreigt voor het dossier waardoor er geen veroordeling meer mogelijk is. De vertraging komt er deels door de werking van het gerecht (een aantal toponderzoekers stelt zich daar overigens vragen bij...) maar ook door de houding van de beklaagden (zo vroeg één van hen de vertaling van het dossier naar het Aramees).

Beaulieu is in handen van de familie De Clerck. In het kader van het onderzoek werd in 1997 Jan De clerck en diens vrouw opgepakt. Ze betaalden echter een minnelijke schikking van 50 miljoen euro en kwamen vrij. Wellicht was 50 miljoen euro niet zoveel voor Jan De Clerck. Eerder liet hij voor de bouw van zijn villa in Waasmunster meer dan 54 miljoen frank doorrekenen aan Beaulieu (er zijn beschuldigingen van corruptie bij het bekomen van de bouwvergunningen voor deze villa). Broer Dominiek bouwde een kasteel met een zwembad van 380 m².

Vader Roger De Clerck werd in 1985 veroordeeld omdat hij 1,5 miljard frank had versast naar het buitenland. Zoon Jan werd in 1989 ook in Groot-Brittannië veroordeeld wegens fraude en moest een boete van 250 miljoen frank betalen. Het gaat hier met andere woorden om een criminele familie. Maar toch werd het feestje voor de 75ste verjaardag van Roger De Clerck (eind jaren 1990) bijgewoond door onder meer Bush senior en Margaret Thatcher.

Het fraudeonderzoek dat nu reeds 17 jaar lang gevoerd wordt en waarin verjaring dreigt, zal wellicht geen resultaat opleveren. De 400 miljoen euro fraude die werd ontstolen aan de gemeenschap zal in de zakken van de familie De Clerck blijven hangen. Daar krijgen ze nu nog eens een cadeautje bovenop: de redelijke termijn is overschreden aldus het Mensenrechtenhof van Straatsburg en bijgevolg wordt de Belgische staat veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding van 30.750 euro!

Blijkbaar gelden er andere regels en normen voor grote criminelen en fraudeurs. Met de nodige politieke vrienden en invloed, is het niet alleen mogelijk om de gemeenschap te bestelen via fraude. Nadien volgt nog een beloning op de koop toe!

Bron: www.lsp-mas.be 26 september 2007