Radar

Medio half juni heb ik bij BCC een platte tv van het merk LG aangeschaft. al na vijf weken (inclusief 3 weken op vakantie) was hij reeds kapot. De TV had mischien 10 keer aangestaan. BCC zag geen aanleiding om een nieuwe te geven en heeft een reparateur de TV laten ophalen. Toen ik na 4 weken nog niets had vernomen heb ik contact met de reparateur opgenomen. Deze wist nog niets en zou mij terugbellen. Omdat hij zich niet aan de afspraak hield heb ik de week erna contact met de winkel gehad. Een vriendelijke dame kon vertellen dat de TV een week later terug zou komen. Omdat ik weer niets hoorde heb ik nogmaals naar BCCgebeld. Ik heb de duidelijke afspraak gemaakt dat ik enkele dagen later gebeld zou worden met een oplossing. BCC meldde later dat de TV vandaag of morgen terug zou komen. Het wordt ééntonig, maar de TV kwam weer niet. Uiteraard weer opnieuw contact gehad met BCC en hun voorgesteld om een nieuwe TV aan te bieden. De vestiging krijgt van het hoofdkantoor geen toestemming om hier aan mee te werken. Het enige wat een megazaak als BBC mij kan bieden is de afspraak dat ik komende woensdag opnieuw door hen gebeld wordt. Een afspraak maken over een nieuwe TV is nog steeds niet aan de orde. Ondertussen sta ik gewoon met mijn rug tegen de muur. Als ik langs de BBC rij en het bord 'beter en goedkoper'zie staan dat weet ik intussen wel beter. EEn lage prijs zegt mijn niets meer. De service van BCC is gewoon flut.

Wij hebben ongeveer hetzelfde aan de hand gehad met een dvd speler en surround systeem. We zijn drie keer dat ding weg wezen brengen, uiteindelijk heeft dat ook nog bijna een jaar. zes weken ding kwijt (of langer) niet bellen, afspraken niet na komen. Uiteindelijk heb nadat bijna de garantie was verlopen een nieuwe gekregen van een ander merk (met kleine bijbetaling.) nooit meer problemen gehad. ze zeggen daar dat je verplicht bent om het product drie keer te brengen voor ze een nieuwe of ander merk mogen aanbrengen. dus ik hoop voor u dat ze dit niet gaan proberen, want dan kan dit nog wel eens een langdurig traject worden. (zonder tv).

Consumentenrecht.

Even reagerend op dat 3x ter reparatie aanbieden en pas dan geld terug of een gelijkwaardig toestel is weliswaar juist maar niet volledig.

Namelijk, het ter reparatie moeten aanbieden mag ook geen traject zijn van een lange adem omdat de consumentenwet ook omschrijft dat het voor de koper ook niet te bezwarend mag zijn.

Immers, een 1-e keer aangeboden ter reparatie en dan vele maanden moeten wachten is onredelijk bezwarend.
Ik kan niet zomeer 1,2,3, de desbetreffende regels uit mijn mouw schudden (er zijn er die dit wel kunnen) maar men kan BCC wel wijzen op die regel "onredelijk bezwarend".
Zij weten dit ook wel!!

Dus....... voor een eerste keer binnen de garantietijd kapot dan mag zo'n reparatie geen maanden duren!
Zeker niet als het product binnen de 6 maanden stuk gaat want dan wordt geacht dat het toestel vanaf het moment van koop al een defect vertoonde.

Grootvader

Op grond van artikel 7:18 Burgelijk Wetboek (lees: wetboek 7 artikel 18) lid 2 staat duidelij dat als een product binnen zes maanden defect gaat, de defecte zaak als defect mag worden beschouwd bij aankoop van het product, mits er aantoonbaar geen 'vreemde' dingen mee zijn gebeurd.

In dit geval lijt mij duidelijk dat er een nieuwe TV zal moeten komen, zonder enige meerkosten en andere moeilijkheden vanuit BCC.
Anders dreigen met rechter of geschillencommissie.

ook de afspraak van afgelopen woensdag is BCC niet nakekomen. Daarom net maar even een bezoek aan de zaak gebracht. Na een hoop gebel en een hele poos wachten heb ik een nieuwe TV meegekregen. Ondertussen vraag ik mij af wat er was gebeurt als ik vanmiddag niet naar de zaak was gegaan. Volgens mij had ik dan nooit meer wat gehoord. De verkopers in de zaak waren overigens erg vriendelijk. Hopelijk behandeld BCC hen beter als de klanten, anders lopen zij ook weg.

Op grond van artikel 7:18 Burgelijk Wetboek (lees: wetboek 7 artikel 1 lid 2 staat duidelij dat als een product binnen zes maanden defect gaat, de defecte zaak als defect mag worden beschouwd bij aankoop van het product, mits er aantoonbaar geen 'vreemde' dingen mee zijn gebeurd.

Betekent niet automatisch een nieuwe tv.

Als er een defect binnen 6 maanden optreedt, dan moet de verkoper in staat worden gesteld om het defect te verhelpen (geldt ook in de garantieperiode).

Een product kan altijd kapot gaan, de consument dient daar wel rekening mee te houden dat het kan gebeuren. Je mag het nooit uitsluiten.

De winkelier dient in ieder geval in alle situaties actie te ondernemen om het probleem op te lossen.

Vaak wordt gezegd dat de consument bepaald welke stappen ondernomen worden, en gelukkig wordt dat door de meeste winkeliers niet gehonoreerd en bepalen de winkeliers wat er gebeuren moet.
Vaak kiezen de winkelieren ervoor om een product te repareren, dan gelijk een nieuwe product mee te geven.

Ik kan me voorstellen dat men eerst probeert het defect te verhelpen, het zou ook van de zotte zijn elk defect artikel om te ruilen voor een nieuwe.
Terecht spreekt men schande als blijkt dat een winkel deze teruggenomen (al of niet gerepareerde) apparaten weer als nieuw verkoopt, ergens op dit forum was er ook een topic hierover. Zelf accepteer ik sindsdien geen enkel aparaat wat niet in een duidelijk nog nooit geopende verpakking zit.
Anderszijds zou men zelf het liefst elk defect apparaat wél direct omgeruild zien.

Maar waar moeten dan al die ingeleverde apparaten blijven?? Dumpen op een soort "factory outlet"? Reken maar dat dit verlies in de prijzen door gaat werken!

Ik denk dat de regels nu niet zo verkeerd zijn, de mogelijkheid tot reparatie moet geboden blijven worden. Alleen zouden de winkels zich hier beter aan moeten houden. Misschien moet er een keiharde voorwaarde komen: niet op tijd gerepareerd binnen de regels is koop ontbinden: geld terug en de klant de keuze laten of hij bij dezelfde winkel een vervangend artikel wil kopen of dat hij zijn buik zo vol heeft van hun "service" dat hij dit elders doet.

Tevens vind ik dat de garantie verlengd dient te worden met de tijd dat je niet over het apparaat kon beschikken.

Misschien moet er een keiharde voorwaarde komen: niet op tijd gerepareerd binnen de regels is koop ontbinden: geld terug en de klant de keuze laten of hij bij dezelfde winkel een vervangend artikel wil kopen of dat hij zijn buik zo vol heeft van hun "service" dat hij dit elders doet.

Dit vind ik zeer gevaarlijk.
Veel reparaties kan de winkelier zelf niet uitvoeren en moet er de hulp van de fabrikant worden ingeschakeld. In de garantieperiode bepaald de fabrikant wie en waar dat de producten onder de fabrieksgarantie gerepareerd mag worden. Dit mag de winkelier zeker vaak niet zelf uitvoeren!!!!!
Vaak klooien de fabrikanten maar wat aan en door nog hardere regels pak je de fabrikanten niet aan, maar is de winkelier de dupe.

Nu kun je als consument of als consumentenorganisatie wel roepen dat je niks met de fabrikant te maken hebt, maar de fabrikant bepaald gewoon veel zaken. Daar dien je gewoon rekening mee te houden.

ha die BBCS,

heb jij zelf belangen in een onderneming? Als een klant iets aanschaft wat kapot gaat ,dan is de winkel waar hij dit gekocht heeft aansprakelijk. De wet is hier duidelijk over. Natuurlijk moet een winkel de mogelijkheid hebben om iets te repareren. Probleem wat ik bij BCC ondervond was de termijn. Een TV die maximaal 10 keer gebruikt is geweest ging kapot. Dit kan gebeuren. Alleen was ik hem 8 weken kwijt. het probleem wat ik bij BCC contateerde is het niet nakomen van afspraken. Als de serviceafdeling mij toezegd dat ik twee werkdagen later gebeld wordt met een oplossing, dan moeten zij zich hier wel aan houden. Tot vier maal toe is dit niet gebeurt. Het personeel in de winkel kan hier natuurlijk niets aan doen. Maar een mega winkel als BCC kan wel wat vriendelijker met zijn klanten omgaan. Alles in mijn huis komt bij BCC vandaan. Nu ik een keer pech heb gehad met een aanschaf ben ik keihard tegen hun servicebeleid aangelopen. Die is dus ver beneden peil. vandaar mijn stelling dat goed en goedkoop niet altijd het beste hoeft te zijn. gelukkig ben ik een aanhouder! Maar wat gebeurt er bij minder gebekte mensen?

garantie en de wet.

Overigens vind ik het normaal als de wet zegt dat "het voor de koper niet te bezwarend mag zijn" want wat is bezwarend?
De wet kan toch niet voor elk product zijn eigen regeltjes vaststellen?
Kijk, een pacemaker is dringend nodig en kan niet maanden op reparatie wachten terwijl dit soms met een TV, een (draagbare) radio om maar eens wat te noemen het "redelijk bezwarend" soms inderdaad een reparatietijd zou mogen vergen als er voor die koper een alternatief is.

Immers, (verwarrend overigens dat bbcd/ikbenik), ook een winkel is vaak met handen en voeten gebonden aan een reparateur en/of fabriek.

Waar ik vaak op hamer (bij webwinkels vooral) dat het geduld en begrip voor die winkelier staat of valt met de communicatie!!
Communicatie wel van beide zijden!!
Immers, 88 houtschroefjes uit te moeten tellen terwijl het dozijn in een doosje zelfs goedkoper is dan schroefjes los per stuk is gewoon de wens van zo'n klant (en een mens z'n zin is een mens z'n leven zeg ik altijd maar) maar als zo'n klant ook nog eens schroeven opzij gaat leggen die een klein vlekje vertoond (voor h o u t s c h r o e v e n!!!!) dan is dat een slechte manier van communiceren vanuit de klant!!

Kortom, het is (hoort althans) een wereld te zijn van geven en nemen.
Soms wil de winkel (vaak de webwinkel) te veel nemen en vergt dus een assertieve klant maar er zijn ook klanten die wij in Amsterdam e t t e r b a k k e n noemen die de winkelier het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen.

Daarom, ook een beetje medelijden met ikbenik,winkelmeiden van Blokker,Kruidvat en dergelijke.

Tenslotte,
pak een dagje Lage Vuursche.
't Zijn nu prachtige herfstkleuren (en voor niet rokers) heerlijke herfstgeuren.

Grootvader
met; "De wereld is een schouwtoneel..............".

Ten eerste is de winkelier het aanspreekpunt, de winkelier is niet verantwoordelijk en aansprakelijk voor misstanden van de fabrikant.

Punt 2 is dat men tegenwoordig eist dat de winkelier altijd de garantie zelf afhandelt en dat de consument maling heeft aan de fabrikant met zijn garantie.

Een beetje vreemd, omdat je wel degelijk wat te maken hebt met de fabrikant. Want je hebt naast de garantie die je van de winkelier krijgt ook recht op de fabrieksgarantie.

Voor alle duidelijkheid:

De fabrikant produceerd iets en geeft daarop garantie. Als er dan problemen zijn, dan wordt altijd als eerste de fabrikant ingeschakeld om het probleem op te lossen.

Het is niet zo dat ik als winkelier zijnde iets op eigen houtje kan gaan repareren en naderhand dat gaan claimen bij de fabrikant. Daar trappen ze niet in.

Dat is wel een werkwijze die veel concumentenorganisaties graag zouden willen zien, maar door veel winkeliers geweigerd worden. En terecht.

Hopelijk is het nu wat duidelijker geworden.

Vaak klooien de fabrikanten maar wat aan en door nog hardere regels pak je de fabrikanten niet aan, maar is de winkelier de dupe.
Nu kun je als consument of als consumentenorganisatie wel roepen dat je niks met de fabrikant te maken hebt, maar de fabrikant bepaald gewoon veel zaken. Daar dien je gewoon rekening mee te houden.

De wet heeft bepaald dat degene die jou het product verkoopt verantwoordelijk is voor de garantie. Dit is juist bedoeld om de consument te beschermen.
Echter als fabrikanten niet meewerken zijn de winkeliers de dupe, die kunnen niet alles uit eigen zak oplossen, kennelijk moet er tussen winkelier en fabrikant/importeur ook het een en ander opgelost of vastgelegd worden. In ieder geval eenduidige regels, niet elke fabrikant zijn eigen regeltjes.

De wet heeft bepaald dat degene die jou het product verkoopt verantwoordelijk is voor de garantie. Dit is juist bedoeld om de consument te beschermen.
Echter als fabrikanten niet meewerken zijn de winkeliers de dupe, die kunnen niet alles uit eigen zak oplossen, kennelijk moet er tussen winkelier en fabrikant/importeur ook het een en ander opgelost of vastgelegd worden. In ieder geval eenduidige regels, niet elke fabrikant zijn eigen regeltjes.

Sorry hoor, maar de consumenten bepalen nu zelf hun eigen regels en als de winkelier die niet naleeft, deugd hij niet.

Het probleem nu is dat de consument zich in hokjes plaatst en de fabrikanten doen dat hetzelfde.
Er wordt niet meer met het complete plaatje rekening gehouden.

En over de bescherming van de consument, je kunt ook overdrijven, en dat is nu wat de verschillende consumentenorganisaties aan het doen zijn. Zij willen de consument steeds beter gaan beschermen. En wel op zo'n manier dat het voor de winkelier verdomd moeilijk wordt om normaal te kunnen werken.

Nogmaals:
De winkelier heeft niet alleen met de consument en zijn wensen en zijn regels te maken, maar ook met de fabrikant en diens wensen en diens regels.

En in het concumentenrecht wordt daar totaal niet naar gekeken.

Want door de consumenten, winkeliers en fabrikant in hokjes te plaatsen en hierop ook de regelgeving aan te passen, heeft echt niemand baat bij.

Nu roepen de verschillende overheden en ook Europa dat overal meer concurrentie nodig is.
Steeds meer concurrentie, is beter voor de consument zeggen ze.
Ja, slaap verder! Want dat is tuurlijk niet zo.

De winkelier heeft niet alleen met de consument en zijn wensen en zijn regels te maken, maar ook met de fabrikant en diens wensen en diens regels.

Dat is pech voor de winkelier, een fabrikant kan wel stellen dat hij een jaar de tijd mag hebben voor een reparatie maar zo werkt het niet.
Fabrikant, importeur en winkelier willen samen een product verkopen en daar zullen ze samen een goede nazorg op moeten geven.
De klant die eenmaal zijn aankoop thuis en betaalt heeft zou zonder consumentenrecht als enige pressiemiddel hebben dat hij nooit meer in die winkel terugkomt, door het consumentenrecht is hij beter beschermd.

Natuurlijk wordt van een klant ook enige redelijkheid verwacht als een winkelier zijn best doet iets op te lossen. In dit topic hadden we het volgens mij over een winkelier die dit duidelijk niet deed, in de tweede reactie vertelde iemand er bijna een jaar mee bezig te zijn geweest.
Dit is natuurlijk absurd.

De klant die eenmaal zijn aankoop thuis en betaalt heeft zou zonder consumentenrecht als enige pressiemiddel hebben dat hij nooit meer in die winkel terugkomt, door het consumentenrecht is hij beter beschermd.

Door de consument in hokjes te plaatsen vind jij dus dat de consument dan beter beschermd is?

Kom op zeg!

De winkelier is het aanspreekpunt van de consument, maar de winkelier is niet aansprakelijk en verantwoordelijk voor de misstappen die de fabrikant maakt.

Een ander punt is dat de productie en fabricage van producten over de hele wereld gedaan worden.
Daarnaast heb je ook te maken met de steeds strakkere regelgeving.

Dus dat er steeds minder lood in de producten gedaan mogen worden is niet een zaak van de consument, maar de consument heeft daar wel mee te maken.

Een ander punt wat je ziet is dat in de laptopwereld ook het één en ander gebeurd. En dat heeft te maken dat de consumenten steeds vaker voor een laptop kiezen en waardoor het verkoop van laptops enorm gestegen is.
Het gevolg daarvan is dat de industrie niet weet of dit tijdelijk is of blijvend.
En aangezien de vraag naar laptops enorm gestegen is, krijgen de fabrikanten nu te maken met een leveringsprobleem van de onderdelen.
De onderdelen die beschikbaar zijn gaan bijna allemaal naar de fabricage toe, waardoor er voor de reparaties een flinke tekort ontstaat.
De toeleveranciers van die laptopfabrikanten kunnen de vraag niet aan en durven ook niet goed te investeren in nieuwe productiefabrieken.

Nu hoor je vaak dat de consument daar niks mee te maken heeft, en dat is onjuist.

De consument heeft wel degelijk met dergelijke problematiek te maken.

Ik wil het anders zeggen:

De consument heeft met de gehele keten te maken, van de fabrikant tot aan de consument zelf. Dus de winkelier en de fabrikant zitten er wel degelijk bij.

De wet zegt helemaal niet dat de consument niks met de fabrikanten te maken hebben, dat zeggen de diverse consumentenorganisaties.

En laat die organisaties net zo veel te vertellen hebben als de winkelier, de fabrikant en de consumenten.

De winkelier is verplicht om het probleem van de klant op te lossen en dit proberen met zo min mogelijke overlast.
Soms is de overlast niet te vermijden, en dan dient de winkelier deze overlast zo kort mogelijk te houden en proberen om de overlast die er dan is om deze zo aangenaam mogelijk te maken.