En in bepaalde sectoren zie je dit terug in de belachelijke hoge tarieven die worden berekent.
nogmaals, in de hele medische sector, niet alleen bij tandartsen, ligt er een redelijk gedegen onderbouwing van de tarieven die de overheid vaststelt. Inmiddels komen er meer en meer lijnen voor vrije(re) tarieven, in de tandheelkunde is dit echter nog niet aan de orde. Tandartstarieven om daar even specifiek op terug te komen, zijn gemiddelde tarieven. Dus gebaseerd op gemiddelde tijd en materiaal die nodig is voor een specifieke behandeling.
Dit betekent dus dat je als tandarts als het meevalt wel minder kan rekenen (want het zijn maximumtarieven..) maar als het tegenvalt niet meer. Dus ben je als tandarts m.i. verkeerd bezig als je eronder gaat zitten, want je brengt gewoon je bedrijfsvoering in gevaar... Of je moet goedkope zut voor vullingen gebruiken, geeft niet , kan je ze over 4 jaar toch gewoon werr vervangen??
Het typische is dat deze regeling ontstaan is vanuit een echt vast tarief, zonder dat de bovengrens werd aangepast. Voor ingaan van deze strauctuur rond 1987 meen ik (net voor mijn tijd) bestond er een tarief met 3 tarieven voor dezelfde behandeling: laag voor makkelijk, gemiddeld, en hoog voor moeilijk.
Verlagen op welke manier dan ook van de tarieven heeft op langere termijn 2 gevolgen: groei van het tandartstekort, of hernieuwd ontstaan van een tekort, en belangrijker en sneller effect: verslechtering van de nu behoorlijk hoge kwaliteit. Vrije tarieven zullen zeker op het moment geen prijsverlaging tot gevolg hebben, naar ik verwacht eerder een verhoging. Zeker bij de praktijken die bomvol zitten en die commercieel bezig zijn. Er wordt nu al met "'kortingen"" geschermd (die emestal een sigaar uit eigen doos zijn), en andere zaken die totaal niet relevant zijn maar waar de gemiddelde consument blijkbaar wel gevoelig is...