Radar

Stel,
Jouw kind (jongen of meisje doet niet ter zake) is 30 jaar en woont, na lange tijd zelfstandig te hebben gewoond, door omstandigheden weer bij de ouders in huis. Zij of hij staat dus op het adres van zijn of haar ouders ingeschreven maar heeft verder helemaal niets, geen meubels, geen geld niets....
Plotseling staat er een deurwaarder voor de deur en die verteld dat hij de inboedel in beslag komt nemen omdat het kind een zeer grote belastingschuld heeft die hij of zij niet kan betalen.
En nu komt de vraag... mag op de spullen van de ouders beslag worden gelegd of moeten zij daar gewoon met hun vingers vanaf blijven.
Dus wat kan er gaan gebeuren?

als jij kan aantonen dat de in bezit hebbende goederen van jou zijn en niet van een je meeder jarige kinderen. mogen ze niets in beslag nemen, tip : neem een jurist in de arm.

succes

Uw kind heeft dus belastingschuld terzake waarvan de belastingdeurwaarder beslag wil leggen op uw inboedel. Hierbij gelden de regels van de Invorderingswet 1990 en niet in mindere mate het Wetboek Burgerlijke Rechtsvordering. Beide Wetten zijn mij bekend. Ik neem aan dat uw kind op uw adres staat ingeschreven. Dan zijn er twee opties. Het gaat in deze om het karakter van de belastingschuld. Zijn het privé- of zakelijke schulden? Als uw kind ondernemer of zelfstandige is geweest kunnen er zakelijke belastingschulden zijn. Dan betreft het loon- of omzetbelasting. Voor deze zakelijke belastingen heeft de belastingschuld een speciaal voorrecht, het zogenaamde bodemrecht. Dit houdt in dat alle zaken die zich op de bodem van uw kind bevinden in beslag mogen worden genomen en executoriaal verkocht, ook al behoren deze zaken toe aan anderen. Aangezien uw kind op uw adres staat ingeschreven is uw adres tevens zijn/haar bodem en heeft de belastingdeurwaarder gelijk.
Voor de andere belastingsoorten geldt dat deze een niet-zakelijk karakter hebben en geldt het bodemrecht niet, ook al vloeit b.v. de inkomstenbelasting voort uit ondernemerschap dan nog geldt niet het bodemrecht.
Tot zover de theorie. Het komt voor dat de belastingdeurwaarder toch voor niet-zakelijke schuld beslag legt op zaken die niet aan de schuldenaar toebehoren. Niet geschoten is immers altijd mis, nietwaar?
In ieder geval is het altijd verstandig om bezwaar te maken tegen de beslaglegging op zaken die niet aan uw kind maar aan u toebehoren. Dit doet u bij voorkeur schriftelijk en u kunt het op het belastingkantoor inleveren waarbij u een ontvangstbewijs eist of u verstuurt het aangetekend met bericht van ontvangst. Het is ook verstandig de invorderaar op het belastingkantoor telefonisch hiervan op de hoogte te stelen. Zijn doorkiesnummer dient de belastingdeurwaarder u of uw kind te verstrekken.
Mocht u nog vragen in deze kwestie hebben of een nader advies dan verzoek ik u te reageren.

Ik krijg de indruk dat u denkt dat de situatie zoals ik boven heb beschreven op mij van toepassing is. Niets is minder waar, ik vroeg mij alleen af hoe in zo'n situatie wordt gehandeld.
Ook de door mij beschreven situatie waarbij een belastingschuld aan de orde zou zijn kan natuurlijk ook anders worden uitgelegd.
Het kind heeft gewoon schulden bij bedrijven (dus geen belastingschuld). Wat is dan de situatie?
Theo

Bij gewone vorderingen geldt op de eerste plaats het bodemrecht niet dus dat gevaar is geweken. Na toewijzing van de vordering(en) door de rechter zal de schuldeiser de gerechtsdeurwaarder inschakelen om de vordering te innen. Daartoe betekend deze een exploit met bevel om binnen twee dagen te betalen. Blijft betaling uit dan komt hij terug om beslag te leggen. Op dat moment kunnen de ouders aangeven dat alle roerende zaken in de woning hun eigendom zijn en dat het inwonend kind slechts zijn persoonlijke lijfsgoederen bezit. Legt de deurwaarder dan toch beslag dan kunnen de eigenaren van de roerende zeken zich daar tegen verzetten zoals vermeld in:

Artikel 456 van het Wetboek van Burgelijke Rechtsvodering:

1. Treft het beslag een zaak die geheel of ten dele aan een ander toebehoort of ten aanzien waarvan een ander een recht geldend kan maken dat de executant moet eerbiedigen, dan kan deze ander zich tegen verkoop waarbij zijn recht niet in acht wordt genomen tot op het tijdstip van verkoop verzetten.

2. De eiser die in het ongelijk wordt gesteld, zal op vordering van de executant, zo daartoe gronden zijn, tot schadevergoeding worden veroordeeld.

Het is dan wel hoog tijd om deskundige hulp in te schakelen. Aan een mondelinge overeenkomst met de gerechtsdeurwaarder heb je niets want als puntje bij paaltje komt en hij toch tot verkoop over gaat heeft hij een rechtsgeldig procesverbaal van beslag en jij niets.

M vr gr

Kijk Hoefje, dat is tenminste duidelijke taal en uitleg.
Deden meer mensen het maar op deze manier.
Bedankt!
Theo

Het beslag hoeft overigens niet steeds op de huisraad gelegd te worden (al bestaat dat risico wel). Vaak zal een deurwaarder alleen beslag leggen op het loon of de uitkering of de auto van de schuldenaar, zeker als daarmee (al dan niet in termijnen) de vordering geïnd kan worden.