Radar

Dag allemaal,

Mijn schoonouders hebben een TV van Philips met een defecte beeldbuis. Aangezien de beeldbuis niet meer als onderdeel gemaakt wordt, hebben zij er niets meer aan. De TV heeft het 4 jaar gedaan.

Nu kan ik mij van een uitzending van heel lang geleden herinneren dat als een product beduidend korter meegaat dan de te verwachten (dwz de gebruikelijke of gemiddelde) levensduur (bij een TV toch wel 10 jaar lijkt me), je van de fabrikant een geldbedrag kunt terugclaimen. De hoogte van het bedrag wordt dan bepaald door van de oorspronkelijke aanschafprijs een bedrag af te halen dat evenredig is met de termijn tot nu toe. In ons geval zou Philips dus 60% van de aanschafprijs moeten betalen.

De reactie van Philips is, dat zij (na zelf de TV te hebben onderzocht, waarvoor zijn onderzoekskosten in rekening zullen brengen) eventueel misschien een nieuwe Philips TV met korting zullen aanbieden.

Nu is dit al de 3e TV van Philips op rij die mijn schoonouders hebben gekocht en met de andere 2 was ook al van alles mis. Zij willen dus liever niet weer opnieuw geld investeren in dit merk.

Mijn vraag is nu of er ergens wettelijk is geregeld hoe dit werkt en of er rechtsgrond bestaat om een echte claim in te dienen en dus niet afhankelijk te zijn van de "goedheid" van Philips om ons korting te geven op een nieuwe Philips TV.

Elke reactie wordt zeer gewaardeerd.

Groeten,

Sipke.

Bij de fabrikant kun je een dergelijke claim niet indienen, hiervoor moet je bij de winkelier zijn.

Van een product mag je verwachten dat

• het een vergelijkbare levensverwachting, kwaliteit en prestaties heeft als een producten van het zelfde soort;
• het voldoet aan mededelingen van de winkelier;
• het voldoet aan mededelingen van voorgaande verkopers, op voorwaarden dat:
  • de winkelier de mededelingen kenden of behoorde te kennen en;
  • de mededelingen zijn niet rechtgezet voor de koop en;
  • de mededelingen de koop niet (negatief) beïnvloed zouden kunnen hebben,
• het geschikt is voor normaal gebruik, tenzij de anders is aangegeven door de winkelier, en afgesproken bijzonder gebruik.

Als het product hier niet aan voldoet

• dan moet je binnen een bekwame tijd, die minimaal twee maanden zal bedragen en zelden langer zal zijn, klagen bij de winkelier;
• dan mag je kiezen tussen kosteloos herstel of vervanging, tenzij dit onmogelijk of buiten verhouding is op andere rechten;
• dan kun je de overeenkomst ontbinden of prijsmindering toepassen wanneer herstel en vervanging onmogelijk zijn, onredelijk lang op zich laten wachten, ernstige overlast veroorzaken voor de koper, of buiten verhouding op het recht tot ontbinding;
• dan heb je recht op vergoeding voor de gevolgschade, inclusief onderzoekskosten, transportkosten, telefoonkosten, reiskosten, ect.

Je moet echter wel kunnen bewijzen dat het product niet aan deze verwachtingen voldoet tenzij het defect is ontstaan:

• een half jaar na aflevering van het product danwel;
• binnen de (handels)garantie periode.

Volgens de stichting de ombutsman is de levensverwachting van een TV 8 tot 10 jaar.

Hier van mag niet in het nadeel van de consument worden afgeweken.

Beste,

dan mag je kiezen tussen kosteloos herstel of vervanging, tenzij dit onmogelijk of buiten verhouding is op andere rechten;

In principe kan het aanbieden van een andere Philips televisie met korting een invulling van bovenstaande regeling zijn. Het hangt dan natuurlijk wel af van de details (kortingspercentage en aangeboden model ) van het aanbod van Philips.

In principe kun je dit niet weigeren en stellen alleen met geld retour tevreden te zijn. Philips probeert je namelijk "kostenloos" vervanging te geven.

Ook is het niet zo dat het feit van algemene bekendheid is dat Philips Televisies slecht zouden zijn en dat daarom vervanging niet aan de orde is

seagoing racer2,

Dat klopt toch echt niet wat je schrijft.
Je bent volgens de wet helemaal niet verplicht om dat te accepteren.
Bovendien is korting niet kosteloos.

seagoing racer2,

Een andere Philips televisie is erg vaag. Als het een ander type is, dan kan dit niet omdat dit op zichzelf non-conformiteit zou opleveren. De consument heeft product A gekocht en niet product B. (Art 7:17 lid 3 BW)

Voor de juistheid lees ik 'aanbod van de winkelier' waar je schrijf 'aanbod van Philips'. En waar je schrijft 'televisie met korting' lees ik 'vervanging met gebruikersvergoeding'.

Dat een gebruikersvergoeding op het zelfde model "kosteloos" zou betekenen, zou ik niet hard op durven te beweren. Op dit moment loopt het precies hierover een arrest bij het Europees Hof van Justitie, waarbij de advocaat generaal al heeft aangegeven dat dit naar zijn mening niet mag. Het is even afwachten wat het Hof er van zal vinden.

Ook is het niet zo dat het feit van algemene bekendheid is dat Philips Televisies slecht zouden zijn en dat daarom vervanging niet aan de orde is

Hier heb je absoluut een punt. Uit de wet volgt dat de consument in beginsel een vrije keuze heeft tussen herstel of vervanging bij non-conformiteit. Ik schrijf in beginsel omdat er vervolgens wel wat op af te dingen valt. Wanneer de kosten herstel veel lager uit vallen dan de kosten van vervanging dan kan vervanging niet van de winkelier gevergd worden.

Beste reageerders,

Mr Floppy,

Je bent wel degelijk verplicht om een redelijk aanbod te accepteren. Ik heb bewust "kostenloos" tussen aanhalingstekens gezet, omdat er inderdaad een gebruiksvergoeding dient te worden bepaald voor de 4 jaar kijkplezier. Alleen als er gedurende die 4 jaar veel mankementen zijn geweest en er niet van kijkplezier gesproken zou kunnen worden, ligt dit anders. In deze ruime opvatting kan de korting dus overeenkomen met kostenloos gebruik , en dient daarom te worden geaccepteerd


Het type televisie wat 4 jaar geleden is gekocht is nu bijna zeker niet meer beschikbaar, daarom mag Philips je een andere, maar wel gelijkwaardig of beter toestel aanbieden.


Alfatrion,

Voor de juistheid lees ik 'aanbod van de winkelier' waar je schrijf 'aanbod van Philips'. En waar je schrijft 'televisie met korting' lees ik 'vervanging met gebruikersvergoeding'

Dit klopt helemaal, en is een verbetering van mijn schrijfwijze

Een andere Philips televisie is erg vaag. Als het een ander type is, dan kan dit niet omdat dit op zichzelf non-conformiteit zou opleveren. De consument heeft product A gekocht en niet product B. (Art 7:17 lid 3 BW)

Voor kleding of sieraden kan dit een punt zijn. Voor een Televisie is m.i. wel eenduidig te definieren of een toestel beter of gelijkwaardig is, en daardoor voor de vervanging met gebruikersvergoeding in aanmerking komt

De term kosteloos is afkomstig uit EG Richtlijn 1999/44/EG: "De term 'kosteloos' (...) heeft betrekking op de kosten die gemaakt moeten worden om de goederen in overeenstemming te brengen, met name de kosten van verzending, loon en materiaal."

seagoing racer2 schreef:Voor een Televisie is m.i. wel eenduidig te definieren of een toestel beter of gelijkwaardig is, en daardoor voor de vervanging met gebruikersvergoeding in aanmerking komt

Kun je dat onderbouwen met een wetsartikel?

Artikel 7:17 lid 3: "Een andere zaak dan is overeengekomen, of een zaak van een andere soort, beantwoordt evenmin aan de overeenkomst. Hetzelfde geldt indien het afgeleverde in getal, maat of gewicht van het overeengekomene afwijkt."

Ik lees dit zo dat zelfs als mij Intel 2 Core E8400 processor zou zijn toegestuurd in plaatst van een Intel 2 Core E8300 er dan spraken is van non-conformiteit. Dit is zo'n beetje het extreemste voorbeeld. Bij een vervangend model waarover hier wordt gesproken zijn de verschillen een stuk groter.

Dat je een product zou moeten accepteren dat beter of gelijkwaardig is verwijs ik voorlopig naar het fabeltjesrijk, aangezien een dergelijk product nog altijd een ander product is dan overeengekomen. Het komt er op neer dat de consument een product door zijn strot krijgt geduwd dat hij misschien wel helemaal niet wil hebben, m.a.w. de benodigde wilsovereenstemming ontbreek. Laat staan dat deze vervolgens ook nog eens een gebruikersvergoeding moet betalen.

seagoing racer2 schreef:Je bent wel degelijk verplicht om een redelijk aanbod te accepteren. Ik heb bewust "kostenloos" tussen aanhalingstekens gezet, omdat er inderdaad een gebruiksvergoeding dient te worden bepaald voor de 4 jaar kijkplezier.

Ik realiseer me dat ik mezelf herhaal, maar dat de gebruiker een gebruiksvergoeding moet worden betaalt bij vervanging. En ik vind dat je dit niet zo stellig zou moeten beweren, aangezien over exact dit punt een arrest loopt bij de het Europees Hof van Justitie. De koper heeft een product gekocht dat na ander half jaar gebreken vertoont. De Duitse rechter heeft nu aan het Hof gevraagd of de verkoper heeft op een financiele vergoeding. De Advocaat Generaal vond dat niet het geval was. In zijn conclusie is het volgende te lezen:

Advocaat Generaal schreef:In het licht van de regel dat de contractpartij die haar verplichting niet correct is nagekomen, als enige de verantwoordelijkheid hiervoor dient te dragen, kan dus ook een parallel worden getrokken tussen de opzegging van de overeenkomst en de vervanging van het gebrekkige goed. Dit levert evenwel andermaal een argument op dat de verkoper in geval van vervanging van een gebrekkig goed de hele verantwoordelijkheid voor de niet-correcte uitvoering van de overeenkomst, alsook alle kosten die hieruit voortvloeien, dient te dragen.

In de onderhavige zaak kan ook niet worden gesteld dat de consument zich onrechtmatig heeft verrijkt.(62) Door de betaling van de koopprijs is de consument zijn uit de synallagmatische overeenkomst inzake de verkoop van consumptiegoederen voortvloeiende verplichting correct nagekomen, terwijl de verkoper zijn verplichting niet binnen de contractueel vastgestelde termijn is nagekomen. Het verzoek om vervanging van het goed komt dus in het licht van het beginsel pacta sunt servanda gewoonweg neer op een verzoek aan de verkoper om zijn contractuele verplichtingen na te komen. Elk van de contractpartijen dient namelijk het risico van niet-correcte nakoming van haar verplichtingen alleen te dragen. De consument is niet aansprakelijk voor het feit dat het goed dient te worden vervangen: hij wil enkel het goed op een normale wijze gebruiken en de verkoper dient ervoor te zorgen dat dit mogelijk is.

De winkelier heeft met andere woorden volgens de AG geen recht op een gebruiksvergoeding bij vervanging omdat hij niet aan zijn verplicht heeft voldaan om een conform product te leveren.

Tot het arrest in de Zaak C‑404/06 er licht zou ik terughoudendheid willen adviseren, met andere woorden niet roepen dat je een gebruiksvergoeding moet betalen hooguit dat het redelijk is.

Ik lees dit zo dat zelfs als mij Intel 2 Core E8400 processor zou zijn toegestuurd in plaatst van een Intel 2 Core E8300 er dan spraken is van non-conformiteit. Dit is zo'n beetje het extreemste voorbeeld. Bij een vervangend model waarover hier wordt gesproken zijn de verschillen een stuk groter.

Dat je een product zou moeten accepteren dat beter of gelijkwaardig is verwijs ik voorlopig naar het fabeltjesrijk, aangezien een dergelijk product nog altijd een ander product is dan overeengekomen. Het komt er op neer dat de consument een product door zijn strot krijgt geduwd dat hij misschien wel helemaal niet wil hebben, m.a.w. de benodigde wilsovereenstemming ontbreek. Laat staan dat deze vervolgens ook nog eens een gebruikersvergoeding moet betalen.

In de computerwereld moet je als consument dat wel accepteren, omdat veel onderdelen maar in een korte tijd leverbaar zijn.

Ik zou het volgende willen stellen:

Als het vervangend product slechtere specificaties heeft, dan hoef je dat niet te accepteren, heeft het product de dezelfde specificaties of beter dan ben ik van mening dat je niet moet gaan klagen.

Een voorbeeld:

Een klant had bij mij voor iets meer dan een jaar geleden een computer gekocht met een NVidia Geforce 7200 videokaart.
Deze kaart is kapot gegaan en de klant heeft daarvoor in de plaats een
NVidia Geforce 8500GT voor in de plaats gekregen.

Die Geforce 7200 is niet meer leverbaar.
Had ik dan die klant het geld terug moeten geven? Dan had die klant geen werkende computer (oke, er zit nog een onboard videokaart op).

Wat wel even vergeten wordt is dat de winkelier verplicht is om het probleem op te lossen.

Een dergelijke uitspraak:

Dat je een product zou moeten accepteren dat beter of gelijkwaardig is verwijs ik voorlopig naar het fabeltjesrijk, aangezien een dergelijk product nog altijd een ander product is dan overeengekomen.

ben ik het dus absoluut niet mee eens en dit is vaak gewoon spijkers op laag water zoeken.

Maar dat is dus ook mijn mening.

Geplaatst op 17 Mrt 2008 21:11 door alfatrion

Artikel 7:17 lid 3: "Een andere zaak dan is overeengekomen, of een zaak van een andere soort, beantwoordt evenmin aan de overeenkomst. Hetzelfde geldt indien het afgeleverde in getal, maat of gewicht van het overeengekomene afwijkt."

Ik lees dit zo dat zelfs als mij Intel 2 Core E8400 processor zou zijn toegestuurd in plaatst van een Intel 2 Core E8300 er dan spraken is van non-conformiteit. Dit is zo'n beetje het extreemste voorbeeld. Bij een vervangend model waarover hier wordt gesproken zijn de verschillen een stuk groter.

Dat je een product zou moeten accepteren dat beter of gelijkwaardig is verwijs ik voorlopig naar het fabeltjesrijk, aangezien een dergelijk product nog altijd een ander product is dan overeengekomen. Het komt er op neer dat de consument een product door zijn strot krijgt geduwd dat hij misschien wel helemaal niet wil hebben, m.a.w. de benodigde wilsovereenstemming ontbreek. Laat staan dat deze vervolgens ook nog eens een gebruikersvergoeding moet betalen.

Maar komt hier artikel 7:21BW dan niet niet om de hoek kijken? Met name lid 1b

b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;

en lid 5.

5. Herstel of vervanging kan bij een consumentenkoop van de verkoper niet gevergd worden indien de kosten daarvan in geen verhouding staan tot de kosten van uitoefening van een ander recht of een andere vordering die de koper toekomt, gelet op de waarde van de zaak indien zij aan de overeenkomst zou beantwoorden, de mate van afwijking van het overeengekomene en de vraag of de uitoefening van een ander recht of een andere vordering geen ernstige overlast voor de koper veroorzaakt.

Ik bedoel, misschien moet die processor of TV wel speciaal eenmalig geproduceerd worden omdat ze uit het assortiment zijn genomen en er geen voorraad meer van is. Dat zou namelijk onredelijk hoge kosten voor de verkoper met zich meebrengen. Wellicht zie ik wat over het hoofd.

Je doet eerst een beroep op artikel 7:17 BW en als dat slaagt kun je door naar bijvoorbeeld artikel 7:21 BW om op een product uit te komen dat aan artikel 7:17 BW voldoet. Artikel 7:21 lid 5 BW geeft mogelijkheden om direct een beroep te doen op artikel 7:22 BW. Ik ga een beetje streng met de wetgeving om.

Nu ik er nog eens over na hebt gedacht zou de winkelier eventueel kunnen aanvoeren dat de afwijkingen dermate klein zijn dat het ontbinding niet rechtvaardigt. Een beroep op artikel 6:248 BW met een knipoog naar artikel 7:22 lid 1b BW dus. Termen als 'beter' en 'gelijkwaardig' verwijs ik nog altijd naar het fabeltjes rijk. Dat is zo vaag en ruim geformuleerd dat de koper straks een product krijgt dat hij nooit gekocht zou hebben.

Ik gaf ook al aan dat het een extreem voorbeeld was. Als een verkoper mij zonder kosten een E8400 aanbied is ie mijn vriend, ongeacht hoe de wet in elkaar steekt. Maar ik protesteer als ik een gelijkwaardige of betere AMD processor krijg. Die wil ik echt niet, ondank dat ik wel fan ben van hun manier van werken. Het verschil tussen een processor van nu een een van vier jaar terug acht ik ook te groot. (BBCS: ik weet dat je anders denk over de levensduur maar ga er voor de discussie aub even uit van zes jaar, ander gaat mijn punt aan je voorbij.)

Had ik dan die klant het geld terug moeten geven?

Zo'n gevoel heb ik wel bij de TV. Ontbind de koop gewoon en laat de koper zelf een andere uitzoeken.

Ik gaf ook al aan dat het een extreem voorbeeld was. Als een verkoper mij zonder kosten een E8400 aanbied is ie mijn vriend, ongeacht hoe de wet in elkaar steekt. Maar ik protesteer als ik een gelijkwaardige of betere AMD processor krijg. Die wil ik echt niet, ondank dat ik wel fan ben van hun manier van werken. Het verschil tussen een processor van nu een een van vier jaar terug acht ik ook te groot. (BBCS: ik weet dat je anders denk over de levensduur maar ga er voor de discussie aub even uit van zes jaar, ander gaat mijn punt aan je voorbij.)

De meeste processoren zijn nog geen 2 jaar leverbaar.

Daarbij is ook gebleken dat de processoren van Intel minder uitval als AMD heeft gehad (eigen ervarving).

Dus als jij een computer gekocht hebt en na 4 jaar of zes jaar gaat de processor kapot, dan moet je zowiezo een nieuw moederbord/processor/ geheugen kopen. En als je pech hebt ook een nieuwe voeding (vanwege het vermogen en de aansluitingen.)

Het verschil tussen een processor van nu een een van vier jaar terug acht ik ook te groot.

Klopt helemaal.

Daar komt ook nog bij dat er zeer grote veranderingen in de computerbranche is geweest.

Neem:

De overschakeling van PCI/AGP naar PCI-Express (PCI-E).
Van IDE naar SATA.
Van DDR naar DDR2 (tegenwoordig ook DDR3).
Van een enkele processorkern naar meerdere processorkernen (Dual-core/quatro-core).

En door deze veranderingen betekent het dat de oudere technieken sterk verouderd zijn, al spreek je over een termijn van enkele jaren.

Geplaatst op 18 Mrt 2008 01:57 door alfatrion

Je doet eerst een beroep op artikel 7:17 BW en als dat slaagt kun je door naar bijvoorbeeld artikel 7:21 BW om op een product uit te komen dat aan artikel 7:17 BW voldoet. Artikel 7:21 lid 5 BW geeft mogelijkheden om direct een beroep te doen op artikel 7:22 BW. Ik ga een beetje streng met de wetgeving om.

Ach ja, natuurlijk. Ik had al zo'n gevoel dat ik iets over het hoofd zag. Dat was een niet al te snuggere opmerking van mij.

BBCS,

Laten we zeggen dat er nog een nieuwe processor te vinden is voor het moederboard. Wat mij betreft wordt de hele computer vervangen.
Seagoing racer2 zou kunnen beargumenteren dat de consument dit moet accepteren omdat deze 'beter' is dan het oude product. Ik zie daarin tegen echt niet in op grond waarvan de consument dat zou moeten accepteren.

Laten we zeggen dat er nog een nieuwe processor te vinden is voor het moederboard. Wat mij betreft wordt de hele computer vervangen.

En dan mag de winkelier deze dan volledig gaan betalen?

Kijk, de gehele industrie is niet gebaseerd op wat jij zegt en je kunt de winkelier niet verantwoordelijk houden voor het niet kunnen verkrijgen van die processor.

En als jij vind dat de consument dan een nieuwe computer behoort te krijgen, dan moet de consument dan er volledig voor gaan betalen, omdat hij enorm op vooruit gaat.

Als jij vind dat de consument dan niet voor de kosten op hoeft te draaien, dan moet de wetgever verder kijken dan alleen naar de consument-winkelier.

Ik heb het al heel vaak gezegd, bij dergelijke zaken behoort men en ook de wetgever naar de gehele keten te kijken en niet alleen naar de schakel consument-winkelier.

Men doet dat wel, omdat men van mening is dat de consument alleen met de winkelier te maken heeft.

Ik stoor me er ook aan dat de onderdelen kort leverbaar zijn, maar dat is nog niet de reden de winkelier hiervoor keihard af te straffen.

Het is onzin en te kort door de bocht door alleen naar de consument te kijken.

Snap je wat ik bedoel?

@bbcs

Het is onzin en te kort door de bocht door alleen naar de consument te kijken.

Snap je wat ik bedoel?

Helemaal, maar hier wordt over consumentenrecht gesproken. Dat wil niet tot jou dikke schedel doordringen.

Als jij de keten wilt veranderen zul je dat vanuit je brancheorganisatie moeten gaan regelen.

Dit zijn de rechten van de koper, nadat hij zijn verplichting aan de verkoper, namelijk betalen, heeft voldaan.

Op dat moment is er een geldige koopovereenkomst waaraan de consument rechten aan kan ontlenen zoals omschreven in het BW en de europeese richtlijn

snappie

Ik snap heus wel wat jij bedoeld.

Alleen wil ik zeggen dat Europa verkeerd bezig is en dat de consument centraal staat.
Wat dus niet zo hoort te zijn.

Dat je de consument allerlei rechten toekent is op zich geen probleem, maar dan moet die rechten wel voor de gehele keten gelden en niet alleen voor de schakel tussen de consument en de winkelier.

Dat is iets wat ik steeds probeer duidelijk te maken.

Het probleem nu is dat de winkelier vaak die kosten nergens op kan verhalen.

Een ander probleem is dat de fabrikanten voornamelijk bezig zijn met nieuwe producten en als na 2 jaar een processor niet meer leverbaar is, dat de winkelier dan een heel groot probleem heeft.
En dat kan nooit de bedoeling zijn.

Jij hebt in het verleden al vaker aangegeven dat de consument van het Europese richtlijn recht heeft op 2 jaar handelsgarantie.

En het probleem daarvan is dat die alleen voor de schakel consument-winkelier van toepassing is en dat de fabrikant totaal geen rekening hoeft te houden met de consumentenbescherming.

En dan krijg je wat er nu speelt, dat dus de winkelieren die consumentenbescherming meestal aan hun laars lappen. Moeten ze ook wel doen om te overleven.

Ik vind dat ook een kwalijke zaak, maar dat is de schuld van de wetgevers.

Kijk, het is op zich niet zo moeilijk.
Als je wilt dat de winkeliers ook allemaal aan de consumentenbescherming gaan houden, dienen de wetsregels aangepast te worden. En wel dat die consumentenregels ook gelden voor de fabrikanten.

Want je kunt niet tegen de winkelier zeggen dat hij de consument bepaalde rechten moet geven, terwijl die winkelier die kosten daarvan nergens op kan verhalen.

De oorzaak hiervan is dat er verschil zit tussen de particuliere kopers en de zakelijke kopers. Voor de zakelijk kopers gelden die consumentenbeschermingsregels niet.

Dus voor de schakels die tussen de winkelier en de fabrikant zitten gelden de zakelijke koper regels en alleen tussen de schakel tussen de consument (particuliere koper) en de winkelier geldt de consumentenbescherming.

Ik ben een voorstander van het gelijk trekken van die regels, dus voor alle kopers de consumentenbescherming. Dan gaan de zakelijke kopers er ook op vooruit.

Maar zoals het nu is, zitten er teveel verschillen in de regels.

Voor een grote keten met grote omzet misschien nog wel te financiëren, maar voor de kleine ondernemers is dat al zeer moeilijk.

Hopelijk is het duidelijk genoeg en ik zou het wel prettig vinden dat je hierop eens ingaat.

BBCS,

En dan mag de winkelier deze dan volledig gaan betalen?

Lees mijn bericht nu eens eerst goed door voor dat je reageerd. Het punt dat ik maak gaat volledig aan je voorbij, door dat je niet leest.

Als jij vind dat de consument dan niet voor de kosten op hoeft te draaien, dan moet de wetgever verder kijken dan alleen naar de consument-winkelier.

Dit punt maak je iedere keer onterecht. En iedere keer wordt er gewezen naar het half dwingend regresrecht uit artikel 7:25 BW. En daarbij is het totaal niet relevant voor de lopende discussie.

TS schrijft
"De hoogte van het bedrag wordt dan bepaald door van de oorspronkelijke aanschafprijs een bedrag af te halen dat evenredig is met de termijn tot nu toe. In ons geval zou Philips dus 60% van de aanschafprijs moeten betalen. "

Zou een goede investering zijn. Stel mooie pixel pus van 2000 euro gekocht volgens TS zou deze nu dus nog 1200 euro moeten opleveren. Mijn idee is dat de 60% waarde bepaald dient te worden aan de hand van een vergelijkbaar prudukt/prijs op dit moment.

Succes